ഗീതം 59
യഹോവയുടെ ഓർമിപ്പിക്കലുകളെ വിലമതിക്കൽ
1. ദി-വ്യ-ശാ-സ-നം കേൾ-പ്പോർ ഹാ ധ-ന്യർ,
ഹൃ-ദ്യാ ത-ന്നെ അ-ന്വേ-ഷി-പ്പോർ,
തൻ ന്യാ-യം നി-ഷ്കർ-ഷം പാ-ലി-ക്കു-ന്നോർ,
തൻ നി-യ-മം വി-ടാ-ത്തോ-രും.
ദൈ-വ-കൽ-പ്പ-ന-കൾ മാ-നി-പ്പോർ,
തൻ സ്നേ-ഹ-ദ-യ-കൾ ക-ഥി-പ്പോർ,
തൻ നി-യ-മ-ങ്ങൾ പ്രി-യ-പ്പെ-ടു-ന്നോർ,
അ-വ-നി-ലാ-ശ-യർ-പ്പി-ക്കും.
2. ആ-ശ്ച-ര്യം ഹാ യാ-ഹിൻ സ്നേ-ഹ-ദ-യ;
ചെ-ല്ലു-ന്ന-താ-കാ-ശാ-തീ-തം!
തൻ ന്യാ-യ-ത്തീർ-പ്പു-കൾ കാ-ക്കും ന-മ്മെ
ഗർ-വി-കൾ വ്യാ-ജം ചൊ-ന്നാ-ലും!
ശാ-ന്തി ദി-വ്യ-ച-ട്ട-സ്നേ-ഹി-ക്കു
ലോ-പ-മി-ല്ല-വർ-ക്ക-നു-ഗ്ര-ഹം;
നി-ധി ക-ണ്ടാ-ന-ന്ദി-പ്പ-വ-നെ-പ്പോൽ,
മോ-ദി-ക്കും നാം വ-ച-ന-ത്തിൽ.
3. യാ-ഹി-ന്നോ-ടു-ണർ-ത്തി-പ്പിൻ അ-പേ-ക്ഷ
തൻ വ-ച-നം ഗ്ര-ഹി-പ്പാ-നായ്.
പ്രാർ-ഥ-ന-കൾ-ക്കു-ത്ത-ര-മ-രു-ളി,
കാ-ക്ക-ട്ടെ ന-മ്മെ തൃ-ക്കൈ-യാൽ.
ദൈ-വ-ത്തോ-ടു പ-ര-മാർ-ഥ-ത
കാ-ത്തു തി-രു-മൊ-ഴി പാ-ലി-ക്കാം;
യാ-ഹാം ദൈ-വം നീ-തി-മാൻ വി-ശ്വ-സ്തൻ.
താൻ ന-മ്മിൽ വീ-ര്യം പു-തു-ക്കും.