ഗീതം 19
കർത്താവിന്റെ അത്താഴം
1. യാഹേ, ഇന്നീ സന്ധ്യയിൽ ഞങ്ങൾ
നിൽപ്പൂ തിരുസന്നിധിയിൽ.
പണ്ടിതേ ദിനത്തിൽ തിരുസ്‌നേഹവും നിൻ
മഹാശക്തിയും ദൃശ്യമായ്‌.
പെസഹാക്കുഞ്ഞാടിന്റെ രക്തം
രക്ഷിച്ചന്നു നിൻ ജനത്തെ.
യുഗങ്ങൾക്കൊടുവിൽ നിൻ മകൻ ചൊരിഞ്ഞു
സ്വരക്തം ഞങ്ങൾ പാപികൾക്കായ്‌.
2. വീഞ്ഞും അപ്പവും നിൻ മകന്റെ
ത്യാഗത്തിൻ പ്രതീകങ്ങളായ്‌.
നിറവേറ്റിയവൻ
നിൻ ഹിതം ഇവിടെ,
നിൻ പ്രിയരുടെ രക്ഷയ്‌ക്കായ്‌.
മൃത്യുവിൽനിന്നും ഞങ്ങൾക്കെല്ലാം
വിമോചനം നൽകിടുവാൻ,
ഞങ്ങൾക്കായ്‌ നിൻ മകൻ
സ്വന്തജീവൻ നൽകി.
ഈ മഹാത്യാഗം വാഴ്‌ത്തുന്നിതാ.
3. നിന്റെ ക്ഷണം മാനിച്ചു ഞങ്ങൾ
ചേർന്നീടുന്നു നിൻ സവിധേ.
മകനെ ഞങ്ങൾക്കായ്‌
മനസ്സാ തന്നതാം
നിൻ സ്‌നേഹം എന്നും സ്‌തുതിപ്പൂ.
ഈ സന്ധ്യയിലായ്‌ ഞങ്ങൾ കാൺമൂ
നിൻ കാരുണ്യത്തിൻ മഹത്ത്വം.
ക്രിസ്‌തുവിൻ വഴിയേ നടന്നീടും ഞങ്ങൾ,
ജീവിപ്പാൻ ഭൂവിൽ ശാശ്വതമായ്‌.
(ലൂക്കോ. 22:14-20; 1 കൊരി. 11:23-26 കൂടെ കാണുക.)