“നിങ്ങൾ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണോ എന്ന പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുക”

രണ്ടു കൊരി​ന്ത്യ​രിൽ നിന്നുള്ള സവി​ശേ​ഷാ​ശ​യ​ങ്ങൾ

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു താൽപ്പ​ര്യ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. അവർക്കുള്ള തന്റെ ഒന്നാമത്തെ ലേഖന​ത്തിൽ കൊടു​ത്തി​രുന്ന ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശത്തെ അവർ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കും? ആ ലേഖനം അനുത​പി​ക്കാൻത​ക്ക​വണ്ണം കൊരി​ന്ത്യ​രെ ദുഃഖി​പ്പി​ച്ച​താ​യുള്ള അനുകൂല റിപ്പോർട്ടു​മാ​യി തീത്തോസ്‌ വന്നെത്തി​യ​പ്പോൾ അവൻ മാസി​ഡോ​ണി​യാ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. പൗലോ​സി​നെ അത്‌ എത്ര സന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു!—2 കൊരി​ന്ത്യർ 7:8-13.

ഒരുപക്ഷേ ക്രി. വ. 55-ന്റെ മദ്ധ്യത്തി​നു​ശേഷം മാസി​ഡോ​ണി​യാ​യിൽനി​ന്നാണ്‌ പൗലോസ്‌ 2 കൊരി​ന്ത്യർ എഴുതി​യത്‌. ഈ ലേഖന​ത്തിൽ സഭയെ ശുദ്ധമാ​യി സൂക്ഷി​ക്കാൻ സ്വീക​രിച്ച നടപടി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ ചർച്ച ചെയ്യു​ക​യും യഹൂദ്യ​യിൽ ഞെരുക്കം അനുഭ​വി​ച്ചി​രുന്ന വിശ്വാ​സി​കൾക്ക്‌ സംഭാവന കൊടു​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്യു​ക​യും തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ത്വ​ത്തി​നു​വേണ്ടി പ്രതി​വാ​ദം നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞതിൽ ഏറിയ പങ്കിനും ‘നാം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണോ എന്നു പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ’ നമ്മെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയും. (13:5) അതു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ ഈ ലേഖന​ത്തിൽനിന്ന്‌ എന്ത്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയും?

ആശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ ദൈവ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​കൻ

നമ്മുടെ ഉപദ്ര​വ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം നമ്മെ ദൈവം ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ നാം മററു​ള്ള​വരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും അവർക്കു​വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പ്രകട​മാ​ക്കി. (1:1–2:11) പൗലോ​സും അവന്റെ കൂട്ടാ​ളി​ക​ളും കഠിന​സ​മ്മർദ്ദ​ത്തിൻകീ​ഴി​ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ദൈവം അവരെ വിടു​വി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവർക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പ്രാർത്ഥ​ന​ക​ളാൽ കൊരി​ന്ത്യർക്ക്‌ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു, നാം സത്യവി​ശ്വാ​സം സ്വീക​രി​ക്കുന്ന മററു​ള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ള്ള​തു​പോ​ലെ​തന്നെ. എന്നാൽ 1 കൊരി​ന്ത്യർ 5-ാം അദ്ധ്യാ​യ​ത്തിൽ പറഞ്ഞ ദുർമാർഗ്ഗി​യായ മനുഷ്യ​നെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ അവനെ പുറത്താ​ക്കി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും പിന്നീട്‌ അവൻ അനുത​പി​ച്ചി​രു​ന്നു. കൊരി​ന്ത്യർ ക്ഷമിക്കു​ക​യും സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം തങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അവനെ പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ അവൻ എത്രയ​ധി​കം ആശ്വസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കണം.

പൗലോ​സി​ന്റെ വാക്കു​കൾക്ക്‌ സത്യവി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള നമ്മുടെ നിലപാ​ടി​നെ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തീ​യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യോ​ടുള്ള നമ്മുടെ വിലമ​തി​പ്പി​നെ വർദ്ധി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയും. (2:12–6:10) എന്തിന്‌, പുതിയ ഉടമ്പടി​യു​ടെ ശുശ്രൂ​ഷകർ ദൈവം മുന്നണി​യിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു “ജയോ​ത്സ​വ​ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര”യിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ പദവി​യു​ള്ള​വ​രാണ്‌! പൗലോ​സി​നും അവന്റെ സഹപ്ര​വർത്ത​കർക്കും തങ്ങളോ​ടു കാണി​ക്ക​പ്പെട്ട കരുണ നിമി​ത്ത​മാണ്‌ ശുശ്രൂ​ഷ​യാ​കുന്ന നിക്ഷേപം ലഭ്യമാ​യത്‌. അവരെ​പ്പോ​ലെ ഈ കാലത്തെ അഭിഷി​ക്തർക്കും നിരപ്പി​ന്റെ ഒരു ശുശ്രൂ​ഷ​യുണ്ട്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ സകല സാക്ഷി​ക​ളും തങ്ങളുടെ ശുശ്രൂ​ഷ​യാൽ മററു​ള്ള​വരെ സമ്പന്നരാ​ക്കു​ന്നു.

വിശു​ദ്ധി​യെ തികക്കു​ക​യും ഉദാര​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക

ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷകർ യഹോ​വാ​ഭ​യ​ത്തിൽ വിശു​ദ്ധി​യെ തികക്ക​ണ​മെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. (6:11–7:16) നാം വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ ഉറച്ചു​നിൽക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നാം അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യി അമിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കണം. നാം ജഡിക​വും ആത്മീയ​വു​മായ മാലി​ന്യ​ത്തിൽനി​ന്നും ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. കൊരി​ന്ത്യർ ദുർമ്മാർഗ്ഗി​യായ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രനെ സഭയിൽനിന്ന്‌ പുറത്താ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ശുദ്ധീ​കരണ നടപടി സ്വീക​രി​ച്ചു. തന്റെ ഒന്നാമത്തെ ലേഖനം രക്ഷക്കു​വേണ്ടി അനുത​പി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം അവരെ ദുഃഖി​പ്പി​ച്ച​തിൽ പൗലോസ്‌ സന്തോ​ഷി​ച്ചു.

ദൈവ​ഭ​യ​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​കർക്ക്‌ തങ്ങളുടെ ഔദാ​ര്യ​ത്തിന്‌ പ്രതി​ഫലം കിട്ടു​ന്നു​വെ​ന്നും നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. (8:1–9:15) ഞെരു​ക്ക​മുള്ള “വിശു​ദ്ധൻമാർ”ക്കുവേ​ണ്ടി​യുള്ള സംഭാ​വ​ന​കളെ സംബന്ധിച്ച്‌ പൗലോസ്‌ മാസി​ഡോ​ണി​യാ​ക്കാ​രു​ടെ നല്ല ദൃഷ്ടാന്തം എടുത്തു​പ​റഞ്ഞു. അവർ തങ്ങളുടെ പ്രാപ്‌തി​ക്ക​തീ​ത​മാ​യി ഉദാര​രാ​യി​രു​ന്നു. കൊരി​ന്ത്യ​രു​ടെ ഭാഗത്തും അത്തരം ഔദാ​ര്യം കാണാൻ അവൻ ആശിച്ചു. അവരുടെ കൊടു​ക്കൽ—നമ്മു​ടെ​യും—ഹൃദയ​പൂർവ​ക​മാ​യി​രി​ക്കണം, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ “ഒരു സന്തുഷ്ട​ദാ​താ​വി​നെ ദൈവം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും” സകലതരം ഔദാ​ര്യ​ത്തി​നും തന്റെ ജനത്തെ സമ്പന്നരാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

പൗലോസ്‌—കരുത​ലുള്ള ഒരു അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻ

നാം ശുശ്രൂ​ഷ​ക​രെന്ന നിലയിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ എന്തെങ്കി​ലും നിർവ​ഹി​ക്കു​മ്പോൾ നമുക്ക്‌ നമ്മിൽത്ത​ന്നെയല്ല യഹോ​വ​യിൽ പ്രശം​സി​ക്കാം. (10:1–12:13) എങ്ങനെ​യാ​യാ​ലും “ദൈവ​ത്താൽ ശക്തമായ” ആത്മീയ ആയുധ​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടു മാത്രമേ നമുക്ക്‌ വ്യാജ​ന്യാ​യ​വാ​ദ​ങ്ങളെ തകിടം മറിക്കാൻ കഴിക​യു​ള്ളു. കൊരി​ന്ത്യ​രു​ടെ​യി​ട​യി​ലെ ആത്മപ്ര​ശം​സ​ക്കാ​രാ​യി​രുന്ന “അതിവി​ശിഷ്ട അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർക്ക്‌” ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​ക​നെന്ന നിലയിൽ പൗലോ​സി​ന്റെ സഹിഷ്‌ണു​ത​യു​ടെ രേഖക്ക്‌ ഒപ്പമെ​ത്താൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും താൻ അമിത​മാ​യി പ്രശം​സി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ദൈവം അവന്റെ “ജഡത്തിലെ മുള്ളിനെ”—ഒരുപക്ഷേ മോശ​മായ കാഴ്‌ചയെ അല്ലെങ്കിൽ കള്ളയ​പ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രെ—നീക്കം ചെയ്‌തില്ല. പൗലോസ്‌ “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശക്തി” ഒരു കൂടാ​രം​പോ​ലെ തന്റെമേൽ നിൽക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ ഏതായാ​ലും തന്റെ ദൗർബ​ല്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ പ്രശം​സി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ ഉറച്ചു​നിന്ന ഒരു മനുഷ്യ​നെന്ന നിലയിൽ അവൻ അതിവി​ശിഷ്ട അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രേ​ക്കാൾ താണവ​നാ​ണെന്ന്‌ തെളി​ഞ്ഞില്ല. പൗലോസ്‌ “സകല സഹിഷ്‌ണു​ത​യാ​ലും അടയാ​ള​ങ്ങ​ളാ​ലും അതിശ​യ​ങ്ങ​ളാ​ലും വീര്യ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളാ​ലും” അവരുടെ ഇടയിൽ ഉളവാ​ക്കിയ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ത്വ​ത്തി​ന്റെ തെളി​വു​കൾ കൊരി​ന്ത്യർ കണ്ടിരു​ന്നു.

ഒരു ശുശ്രൂ​ഷ​ക​നും ഒരു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നു​മെന്ന നിലയിൽ പൗലോ​സിന്‌ തന്റെ സഹവി​ശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ താൽപ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ ഹൃദയ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, നമുക്കും അതാവ​ശ്യ​മാണ്‌. (12:14-13:14) അവൻ ‘അവരുടെ ദേഹി​കൾക്കു​വേണ്ടി അത്യന്തം സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ പൂർണ്ണ​മാ​യും ചെലവി​ടും.’ എന്നാൽ കൊരി​ന്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​മ്പോൾ ജഡത്തിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അനുത​പി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ചിലരെ താൻ കണ്ടേക്കു​മെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ ഭയപ്പെട്ടു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവരെ​ല്ലാം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണോ​യെന്ന്‌ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ അവൻ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ക​യും അവർ “യാതൊ​രു തെററും ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കാൻ” പ്രാർത്ഥി​ക്ക​യും ചെയ്‌തു. ഉപസം​ഹാ​ര​മാ​യി, സന്തോ​ഷി​ക്കാ​നും യഥാസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടാ​നും ആശ്വസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നും യോജി​പ്പിൽ ചിന്തി​ക്കാ​നും സമാധാ​ന​ത്തിൽ ജീവി​ക്കാ​നും അവൻ അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. നമുക്കും എത്ര നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം!

പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുക

അങ്ങനെ കൊരി​ന്ത്യർക്കുള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ രണ്ടാമത്തെ ലേഖനം നാം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണോ​യെന്ന്‌ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാ​നുള്ള വിവിധ മാർഗ്ഗങ്ങൾ നിർദ്ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. അവന്റെ വാക്കുകൾ തീർച്ച​യാ​യും മററു​ള്ള​വരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കണം, നമ്മുടെ കഷ്ടപ്പാ​ടി​ലെ​ല്ലാം ദൈവം നമ്മെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​തന്നെ. ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പറഞ്ഞത്‌ നാം യഹോ​വാ​ഭ​യ​ത്തിൽ വിശു​ദ്ധി​യെ തികക്കവെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ ശുശ്രൂഷ നിറ​വേ​റ​റാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌.

പൗലോ​സി​ന്റെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ബാധക​മാ​ക്കൽ നമ്മെ കൂടുതൽ ഉദാര​മ​തി​ക​ളും സഹായ​തൽപ്പ​ര​രും ആക്കി​യേ​ക്കാം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവന്റെ വാക്കുകൾ നമ്മിൽത്ത​ന്നെയല്ല യഹോ​വ​യിൽ പ്രശം​സി​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. അവ സഹവി​ശ്വാ​സി​ക​ളോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​നിർഭ​ര​മായ താൽപ്പ​ര്യ​ത്തെ വർദ്ധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. തീർച്ച​യാ​യും രണ്ടു കൊരി​ന്ത്യ​രി​ലെ ഈ ആശയങ്ങൾക്കും മററു​ള്ള​വ​ക്കും ‘നാം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലാ​ണോ എന്ന്‌ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ’ നമ്മെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയും. (w90 9/15)

[30-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

യഹോവയുടെ മഹത്വത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കുക: മോശ സാക്ഷ്യ​പ​ല​ക​ക​ളു​മാ​യി സീനാ​യി​മ​ല​യിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ദൈവം അവനോട്‌ സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവന്റെ മുഖം രശ്‌മി​കൾ പ്രസരി​പ്പി​ച്ചു. (പുറപ്പാട്‌ 34:29, 30) പൗലോസ്‌ ഇതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ഇങ്ങനെ പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു: “നമ്മളെ​ല്ലാം കണ്ണാടി​കൾപോ​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ തേജസ്സി​നെ മറനീ​ക്കിയ മുഖങ്ങ​ളോ​ടെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കവേ ആത്മാവായ യഹോ​വ​യാൽ ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​തന്നെ കൃത്യ​മാ​യി മഹത്വ​ത്തിൽനിന്ന്‌ മഹത്വ​ത്തി​ലേക്ക്‌ അതേ പ്രതി​ച്ഛാ​യ​യാ​യി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ന്നു.” (2 കൊരി​ന്ത്യർ 3:7-18) പുരാതന കൈക്ക​ണ്ണാ​ടി​കൾ ഓടോ ചെമ്പോ പോ​ലെ​യുള്ള ലോഹങ്ങൾ കൊണ്ട്‌ നിർമ്മി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും നല്ല പ്രതി​ഫലന തലങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അത്യധി​കം മിനു​സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. കണ്ണാടി​കൾ പോലെ അഭിഷി​ക്തർ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിൽനിന്ന്‌ തങ്ങളി​ലേക്കു പ്രകാ​ശി​ക്കുന്ന ദൈവ​മ​ഹ​ത്വ​ത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, യഹോ​വ​യു​ടെ മഹത്വത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന പുത്ര​നാൽ വഹിക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ‘പ്രതി​ച്ഛാ​യ​യാ​യി അവരെ തുടർച്ച​യാ​യി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി’ക്കൊണ്ടു​തന്നേ. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:6; എഫേസ്യർ 5:1) പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാ​ലും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളാ​ലും ദൈവം അവരിൽ തന്റെ സ്വന്തം ഗുണങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പ്രതി​ഫ​ല​ന​മായ “പുതിയ വ്യക്തി​ത്വം” സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു. (എഫേസ്യർ 4:24; കൊ​ലോ​സ്യർ 3:10) നമ്മുടെ പ്രത്യാശ സ്വർഗ്ഗീ​യ​മാ​യാ​ലും അല്ലെങ്കിൽ അത്‌ ഭൗമി​ക​മാ​യാ​ലും നമുക്ക്‌ ആ വ്യക്തി​ത്വം പ്രദർശി​പ്പി​ക്കു​ക​യും നമ്മുടെ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ദൈവ​മ​ഹ​ത്വ​ത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന പദവിയെ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാം.

[31-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

“നീതി​യു​ടെ ആയുധങ്ങൾ”: പൗലോ​സും അവന്റെ കൂട്ടു​കാ​രും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​ക​രാ​യി തങ്ങളേ​ത്തന്നെ ശുപാർശ​ചെയ്‌ത ഒരു വിധം “വലത്തും ഇടത്തും നീതി​യു​ടെ ആയുധങ്ങൾ” ധരിക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:3-7) വലതു​കൈ വാൾ പ്രയോ​ഗി​ക്കാ​നും ഇടതു​കൈ പരിച പിടി​ക്കാ​നും ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എല്ലാ വശങ്ങളി​ലും​നിന്ന്‌ ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടും പൗലോ​സും അവന്റെ സഹപ്ര​വർത്ത​ക​രും ആത്മീയ​യു​ദ്ധം നടത്തത്ത​ക്ക​വണ്ണം സായു​ധ​രാ​യി​രു​ന്നു. കൊരി​ന്ത്യ​സഭ ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടുള്ള ഭക്തിയിൽനിന്ന്‌ അകററ​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ വ്യാ​ജോ​പ​ദേ​ഷ്ടാ​ക്കൻമാർക്കും “അതിവി​ശിഷ്ട അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർക്കും” എതിരാ​യി​ട്ടാണ്‌ ആ യുദ്ധം നടത്ത​പ്പെ​ട്ടത്‌. പൗലോസ്‌ പാപപൂർണ്ണ​മായ ജഡത്തിന്റെ ആയുധ​ങ്ങ​ളായ സൂത്ര​ത്തെ​യൊ വഞ്ചന​യെ​യൊ കൗശല​ത്തെ​യൊ ആശ്രയി​ച്ചില്ല. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 10:8-10; 11:3, 12-14; 12:11, 16) എന്നാൽ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ട “ആയുധങ്ങൾ” നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മൊ ന്യായ​യു​ക്ത​മൊ ആയിരു​ന്നു, അവ സകല ആക്രമ​ണ​ങ്ങൾക്കു​മെ​തി​രെ സത്യാ​രാ​ധ​നയെ പുരോ​ഗ​മി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള മാർഗ്ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അതേ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിൽ അങ്ങനെ​യുള്ള “നീതി​യു​ടെ ആയുധങ്ങൾ” ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു.