ക്രിസ്‌തീയ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തിൽ ഉറച്ചു നിൽക്കുക

ഗലാത്യരിൽനിന്നുള്ള വിശേ​ഷാ​ശ​യ​ങ്ങൾ

യഹോവ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ ദൈവ​മാ​കു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 3:17) “നിങ്ങൾ സത്യം അറിയു​ക​യും സത്യം നിങ്ങളെ സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും” എന്ന്‌ അവന്റെ പുത്ര​നായ യേശു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 8:32) ക്രിസ്‌തു​വി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ച്ചു.—റോമർ 6:18; 8:21.

പൗലോസ്‌ ആ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ദാ​യ​ക​മായ സന്ദേശം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ ഒന്നാമത്തെ മിഷന​റി​പ​ര്യ​ട​ന​വേ​ള​യിൽ (ക്രി.വ. 47-48) ഗലാത്യ​യി​ലെ (ഏഷ്യാ​മൈ​ന​റി​ലുള്ള ഒരു റോമാ​പ്ര​വി​ശ്യ) സഭകൾ സ്ഥാപിച്ചു. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ പരിച്‌ഛേദന ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നുള്ള ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ന്റെ തീരു​മാ​നം ഗലാത്യർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:22-29) എന്നാൽ യഹൂദ​മ​ത​വാ​ദി​കൾ അവർ പരിച്‌ഛേദന ഏൽക്കണ​മെന്ന്‌ ശഠിച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവരെ വീണ്ടും അടിമ​ത്ത​ത്തി​ലാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പൗലോസ്‌ ക്രി.വ. 50-52നോടടുത്ത്‌ കൊരി​ന്തിൽനി​ന്നോ സിറിയൻ അന്ത്യോ​ക്യ​യിൽനി​ന്നോ ഗലാത്യർക്കെ​ഴു​തിയ ലേഖന​ത്തിൽ ക്രിസ്‌തീയ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, “സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നാ​യി ക്രിസ്‌തു നമ്മെ സ്വാത​ന്ത്ര​രാ​ക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌ ഉറച്ചു​നിൽക്കുക, അടിമ​നു​ക​ത്തിൽ വീണ്ടും കുടു​ങ്ങി​പ്പോ​കാൻ നിങ്ങ​ളെ​ത്തന്നെ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌” എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു.—ഗലാത്യർ 5:1.

പൗലോസ്‌ തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ത്വ​ത്തി​നു​വേണ്ടി പ്രതി​വാ​ദി​ക്കു​ന്നു

തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ത്വം “യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ​യും ദൈവ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും” ആണെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ ആദ്യം​തന്നെ പ്രകട​മാ​ക്കി. (1:1–2:14) ഒരു വെളി​പ്പാ​ടു​നി​മി​ത്തം പൗലോസ്‌ (ബർന്നബാ​സി​നോ​ടും തീത്തോ​സി​നോ​ടും കൂടെ) പരിച്‌ഛേ​ദ​ന​പ്ര​ശ്‌ന​ത്തിൻപേ​രിൽ യെരു​ശ​ലേ​മി​ലേക്ക്‌ പോയി. അവിടെ യാക്കോ​ബും കേഫാ​വും (പത്രോ​സും) യോഹ​ന്നാ​നും, അവൻ ജനതകൾക്കാ​യുള്ള ഒരു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യി അധികാ​ര​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. പിന്നീട്‌ പത്രോസ്‌ യെരു​ശ​ലേ​മിൽനി​ന്നുള്ള യഹൂദ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഭയപ്പെ​ടുക നിമിത്തം വിജാ​തീയ വിശ്വാ​സി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ വിട്ടു​നി​ന്ന​പ്പോൾ പൗലോസ്‌ അവനെ ശാസിച്ചു.

എങ്ങനെ നീതി​മാൻമാ​രാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു?

യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലെ വിശ്വാ​സ​ത്താൽമാ​ത്രമേ ഏതൊ​രാൾക്കും നീതി​മാ​നാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ കഴിയു​ക​യു​ള്ളു എന്നുള്ള ശക്തമായ ആശയം അപ്പോ​സ്‌തലൻ സ്ഥാപിച്ചു. (2:15–3:29) ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാ​ലല്ല, പിന്നെ​യോ വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ സുവാർത്ത സ്വീക​രി​ച്ച​തു​നി​മി​ത്ത​മാണ്‌ ഗലാത്യർക്കു ദൈവാ​ത്മാ​വു ലഭിച്ചത്‌. അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ യഥാർത്ഥ​പു​ത്രൻമാർക്ക്‌ വിശ്വാ​സ​മുണ്ട്‌, എന്നാൽ “ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാൽ” തങ്ങളെ​ത്തന്നെ നീതി​മാൻമാ​രെന്നു തെളി​യി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നവർ “ഒരു ശാപത്തിൻകീ​ഴാ​കു​ന്നു.” എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവർക്ക്‌ പൂർണ്ണ​മാ​യി ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അനുസ​രി​ക്കാൻ സാദ്ധ്യമല്ല. യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ, ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ലംഘന​ങ്ങളെ പ്രകട​മാ​ക്കി, അത്‌ “ക്രിസ്‌തു​വി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന ഒരു ശിശു​പാ​ലകൻ” ആയിരു​ന്നു.

ഉറച്ചു​നിൽക്കുക!

ക്രിസ്‌തു തന്റെ മരണത്താൽ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൻകീ​ഴു​ള്ള​വരെ മോചി​പ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ ക്രിസ്‌തീയ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തിൽ ഉറച്ചു​നിൽക്കണം. (4:1-6:18) അതു​കൊണ്ട്‌ ഒരു അടിമ​നു​കം സ്വീക​രി​ക്കാൻ തങ്ങളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ആരെയും ഗലാത്യർ ചെറു​ത്തു​നിൽക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല, അവർ തങ്ങളുടെ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ ദുരു​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ “ജഡത്തിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ” വർജ്ജി​ക്കു​ക​യും ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവരെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ അടിമ​ത്ത​ത്തി​ലേക്കു വരുത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നവർ “ജഡത്തിൽ ഒരു പ്രസാ​ദാ​ത്മക പ്രകൃതം പ്രകട​മാ​ക്കാ”നും പീഡനം ഒഴിവാ​ക്കാ​നും ഒരു പ്രശം​സാ​കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​നും ആഗ്രഹി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പരിച്‌ഛേ​ദ​ന​യോ അഗ്രചർമ്മ​മോ അല്ല കാര്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​തെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കി. എന്നാൽ “ഒരു പുതിയ സൃഷ്ടി പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ള​താണ്‌.” ആ പുതിയ സൃഷ്ടി​യിൽപെട്ട ആത്മീയ ഇസ്രാ​യേ​ലിൻമേൽ സമാധാ​ന​വും കരുണ​യും ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ അവൻ പ്രാർത്ഥി​ച്ചു.

ഗലാത്യർക്കു​ള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ ലേഖനം അവരെ ആത്മീയ​മാ​യി അടിമ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​വരെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ അവരെ സഹായി​ച്ചു. അത്‌ ആത്മാവി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കാ​നും ക്രിസ്‌തീ​യ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തിൽ ഉറച്ചു​നിൽക്കാ​നും നമ്മെയും സഹായി​ക്കട്ടെ. (w90 11/15)

[30-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

ചൂടടയാളങ്ങൾ: “ആരും എനിക്കു കുഴപ്പം സൃഷ്ടി​ക്കാ​തി​രി​ക്കട്ടെ, എന്തെന്നാൽ ഞാൻ എന്റെ ശരീര​ത്തിൽ യേശു​വി​ന്റെ ഒരു അടിമ​യു​ടെ ചൂടട​യാ​ളങ്ങൾ വഹിക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ പൗലോസ്‌ എഴുതി. (ഗലാത്യർ 6:17) ചില പുരാതന പുറജാ​തി​ക​ളു​ടെ​യി​ട​യിൽ അടിമ​ക​ളു​ടെ ഉടമകളെ സൂചി​പ്പി​ക്കാൻ അവരെ ചൂടു വെച്ചു പൊള്ളി​ച്ചി​രു​ന്നു. വിവിധ ചിത്ര​ണങ്ങൾ അവരുടെ മാംസ​ത്തിൽ പൊള്ളി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യൊ ആലേഖനം ചെയ്യു​ക​യൊ ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. പൗലോ​സി​ന്റെ ക്രിസ്‌തീ​യ​സേ​വനം നിമിത്തം അവന്റെ ശരീര​ത്തിൽ ഏൽപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട അനേകം ശാരീ​രിക ദണ്ഡനങ്ങൾ, ക്രിസ്‌തു​വി​നു​വേണ്ടി പീഡി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​നും അവന്റെ വകയു​മായ ഒരു വിശ്വസ്‌ത അടിമ ആണ്‌ താനെന്ന തന്റെ അവകാ​ശ​വാ​ദത്തെ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന ചില പാടുകൾ അവശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 11:23-27) പൗലോസ്‌ പരാമർശിച്ച “ചൂടട​യാ​ളങ്ങൾ” ഇവയാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും തന്റെ ശുശ്രൂഷ നിർവ​ഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെന്ന നിലയിൽ താൻ നയിച്ച ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ ചിന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം.

[ചിത്രം]

റോമൻ അടിമകൾ തങ്ങളുടെ യജമാ​നൻമാ​രെ സേവി​ക്കാൻ നിർബ്ബ​ന്ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു, എന്നാൽ പൗലോസ്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ സന്നദ്ധനും സന്തോ​ഷ​വാ​നു​മായ ഒരു അടിമ​യാ​യി​രു​ന്നു