യഹോവ രോഗി​ക​ളെ​യും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും ഓർക്കു​ന്നു

ഒരു “അനർത്ഥ​കാല”ത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നതു വളരെ പ്രയാ​സ​മേ​റി​യ​താ​കാം. (സങ്കീർത്തനം 37:18, 19, പി.ഒ.സി ബൈബിൾ) അത്തര​മൊ​രു സമയം പ്രായാ​ധി​ക്യ​ത്തി​ന്റെ​യും അതി​നോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ചുള്ള ബലഹീ​ന​ത​ക​ളു​ടെ​യും രൂപത്തിൽ വന്നേക്കാം. ചിലയാ​ളു​കൾ കലശലാ​യി ദീർഘിച്ച രോഗം ബാധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ ഒരു അനർഥ​കാ​ല​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നു. തങ്ങളുടെ ചിന്തക​ളെ​യും പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ​യു​മെ​ല്ലാം ഭരിച്ചു​കൊ​ണ്ടു രോഗം തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ നിയ​ന്ത്രണം ഏറെറ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവർക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോവ തന്റെ എല്ലാ ദാസൻമാ​രു​ടെ​യും മേൽ ദൃഷ്ടി വെക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഓർക്കു​ന്നത്‌ ആശ്വാ​സ​ദാ​യ​ക​മാണ്‌. വാർധ​ക്യ​മോ രോഗ​മോ മററു പരി​ശോ​ധ​നാ​പ​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളോ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും അവിടു​ത്തെ സമർപ്പിത ദാസൻമാർ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും ജ്ഞാനവും പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​മ്പോൾ അത്‌ അവിടു​ത്തെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 16:9എ; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:11) ദാവീദ്‌ രാജാവു നമുക്ക്‌ ഇപ്രകാ​രം ഉറപ്പു നൽകുന്നു: “യഹോവ, തന്നെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഏവർക്കും . . . സമീപ​സ്ഥ​നാ​കു​ന്നു, . . . അവരുടെ നിലവി​ളി കേൾക്കും.” അതേ, അവരുടെ പോരാ​ട്ട​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവിടു​ന്നു ബോധ​വാ​നാണ്‌; അവിടു​ന്നു തന്റെ ആത്മാവി​നാൽ അവരെ ബലിഷ്‌ഠ​രാ​ക്കു​ന്നു. അവിടുന്ന്‌ “അവരെ രക്ഷിക്കും.” അവിടുന്ന്‌ അവരെ ഓർക്കു​ക​യും സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ അവരെ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (സങ്കീർത്തനം 145:18, 19) എന്നാൽ നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? യഹോ​വ​യെ​പ്പോ​ലെ നാം രോഗി​ക​ളെ​യും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും ഓർക്കാ​റു​ണ്ടോ?

രോഗ​മോ വാർധ​ക്യ​മോ ഹേതു​വാ​യുള്ള ബലഹീ​ന​തകൾ ഇപ്പോ​ഴത്തെ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ ജീവി​ത​യാ​ഥാർഥ്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌. മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തെ​യും ഭൂമി​യെ​യും സംബന്ധിച്ച തന്റെ ഉദ്ദേശത്തെ യഹോവ പൂർത്തീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തു​വരെ നാം ഈ വസ്‌തു​ത​ക​ളു​മാ​യി പോരാ​ട്ടം നടത്തേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്നു കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ ആളുകൾ വളരെ പ്രായ​മാ​കു​ന്ന​തു​വരെ ജീവി​ക്കു​ന്നു, അതു​കൊണ്ട്‌ അനവധി ആളുകൾ അത്തരം ബലഹീ​ന​ത​ക​ളു​മാ​യി പരിചി​ത​രാണ്‌. കൂടാതെ ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ അനേകർ, ജീവനു ഭീഷണി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തോ വൈക​ല്യം വരുത്തു​ന്ന​തോ ആയ അപകട​ങ്ങൾക്കോ രോഗ​ങ്ങൾക്കോ ഇരയാ​കു​ന്നു. ഈ പഴയ ലോകം നീങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്ന​തു​വരെ രോഗ​വും വാർധ​ക്യ​വും വലിയ വെല്ലു​വി​ളി​ക​ളാ​യി തുടരും.

“കഷ്ടാനു​ഭ​വ​ത്തി​ന്നും ദീർഘ​ക്ഷ​മെ​ക്കും” മാതൃ​ക​ക​ളാ​യി തുടരുന്ന രോഗി​ക​ളും വൃദ്ധരു​മാ​യ​വരെ നാം എന്തുമാ​ത്രം വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു! അതേ, “സഹിഷ്‌ണുത കാണി​ച്ച​വരെ നാം ഭാഗ്യ​വാൻമാർ എന്നു പുകഴ്‌ത്തു​ന്നു.” (യാക്കോബ്‌ 5:10, 11) അടുത്ത കാലത്തു ശക്തി ക്ഷയിച്ചു​പോ​യി​രി​ക്കുന്ന പ്രായ​മേ​റിയ അനേകർ സഭയിൽ ഇപ്പോൾ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും കരുപ്പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ദശകങ്ങ​ളോ​ളം പങ്കുപ​റ​റി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. പ്രായ​മേ​റിയ അനവധി​പ്പേർ തങ്ങളുടെ കുട്ടികൾ മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടു​ത്തി​ട്ടു​ള്ളതു കാണു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—സങ്കീർത്തനം 71:17, 18; 3 യോഹ​ന്നാൻ 4.

ഇതേ രീതി​യിൽ കലശലാ​യി രോഗം ബാധി​ച്ച​വ​രെ​ങ്കി​ലും തങ്ങളുടെ ദുരി​തങ്ങൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കാ​തെ, തങ്ങളുടെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യി​ലൂ​ടെ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന നമ്മുടെ ഇടയി​ലു​ള്ള​വരെ നാം വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. ഇവർ പതറാതെ തങ്ങളുടെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ തെളിവു നൽകു​മ്പോൾ ഫലം വിശ്വാ​സത്തെ ഏററവും പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കു​ന്ന​തും ആണ്‌. അവരുടെ മനസ്സമാ​ധാ​ന​വും തൃപ്‌തി​യും വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അനുക​ര​ണ​യോ​ഗ്യ​മായ വിശ്വാ​സത്തെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

അർബു​ദ​ത്താ​ലോ, ആഘാത​ത്താ​ലോ ജീവി​ത​ത്തെ​യാ​കെ മാററി​മ​റി​ക്കുന്ന മറേറ​തെ​ങ്കി​ലും അവസ്ഥയാ​ലോ ആരെങ്കി​ലും പെട്ടെന്ന്‌ ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ ഞെട്ടലു​ള​വാ​ക്കു​ന്നു. തങ്ങളുടെ കുട്ടികൾ രോഗി​ക​ളാ​കു​ന്ന​തോ ഒരു അപകട​ഫ​ല​മാ​യി കഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​തോ കാണു​ന്നതു മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കും ഒരു കഠിന പരി​ശോ​ധ​ന​യാണ്‌. മററു​ള്ള​വർക്ക്‌ എന്തു സഹായം ചെയ്യാൻ കഴിയും? ദുരന്ത​ത്തി​ന്റേ​തായ അത്തരം ഏതു സമയവും മുഴു ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​വർഗ​ത്തി​നും ഒരു പരി​ശോ​ധ​ന​യാണ്‌. ‘ഒരു യഥാർഥ ചങ്ങാതി കഷ്ടകാ​ല​ത്തേക്കു ജനിക്കുന്ന ഒരു സഹോ​ദരൻ’ ആണെന്നു പ്രകട​മാ​ക്കാ​നുള്ള ഒരു അവസര​മാ​ണത്‌. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 17:17, NW) സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യി, എല്ലാ രോഗി​കൾക്കും പ്രായ​മേ​റി​യ​വർക്കും സഭയിലെ ഓരോ അംഗത്തിൽനി​ന്നും വ്യക്തി​പ​ര​മായ സഹായം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയില്ല. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​നാൽ അനേകം വിധങ്ങ​ളിൽ സഹായി​ക്കാൻ പലരും പ്രേരി​ത​രാ​കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവിടുന്ന്‌ ഉറപ്പാ​ക്കും. ആരും ഒഴിവാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്താൻ മൂപ്പൻമാർക്കു സംഗതി​ക​ളു​ടെ​മേൽ ദൃഷ്ടി പതിപ്പി​ക്കാൻ സാധി​ക്കും.—പുറപ്പാ​ടു 18:17, 18 കാണുക.

മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക

ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും സഹായി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ നല്ല ആശയവി​നി​യമം ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ടതു പ്രധാ​ന​മാണ്‌, അതിനു സമയവും ക്ഷമയും സമാനു​ഭാ​വ​വും ആവശ്യ​മാണ്‌. സഹായി​യെന്ന നിലയിൽ നിങ്ങൾ സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും ‘വായ്‌കൊ​ണ്ടു . . . ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ’ൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു; എന്നാൽ നിങ്ങൾ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ പറയു​ന്ന​തി​നോ മുമ്പു ശ്രദ്ധാ​പൂർവം കേൾക്കുക, അതല്ലെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ ‘വ്യസനി​പ്പി​ക്കുന്ന ആശ്വാ​സ​കൻമാർ’ ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തിൽ കലാശി​ക്കും.—ഇയ്യോബ്‌ 16:2, 5.

ചില സമയങ്ങ​ളിൽ രോഗി​ക​ളും വയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളും തങ്ങളുടെ ആശാഭം​ഗം മറച്ചു​പി​ടി​ക്കുക പ്രയാ​സ​മാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തും. അനേക​രും മഹോ​പ​ദ്ര​വത്തെ അതിജീ​വി​ക്കാൻ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്രത്യാശ വെച്ചു​പു​ലർത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌, എന്നാൽ തങ്ങൾ കാലവു​മാ​യുള്ള ഒരു ഓട്ടപ്പ​ന്ത​യ​ത്തിൽ, വിജയി​ക്കു​മെന്ന്‌ തങ്ങൾക്കു​റ​പ്പി​ല്ലാത്ത ഒരു ഓട്ടപ്പ​ന്ത​യ​ത്തിൽ, ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്ക​യാ​ണെന്ന്‌ ഇപ്പോൾ അവർക്കു തോന്നു​ന്നു. കൂടാതെ അവരുടെ അവസ്ഥ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവരെ ക്ഷീണി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠാ​കു​ല​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. വിശ്വാ​സത്തെ സജീവ​മാ​യും ശക്തമാ​യും കാക്കു​ന്നത്‌ ഒരു പോരാ​ട്ട​മാണ്‌, വിശേ​ഷി​ച്ചും ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഒരു പൂർണ പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നുള്ള ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ ആഗ്രഹത്തെ മേലാൽ നിവർത്തി​ക്കാൻ ഒരാൾക്കു കഴിയാ​താ​കു​മ്പോൾ. ഒരു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പൻ ഒരു വൃദ്ധ സഹോ​ദ​രി​യെ സന്ദർശി​ച്ചു; അവരോ​ടൊ​ത്തു പ്രാർഥി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യോ​ടു ഞങ്ങളുടെ പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അപേഷി​ച്ചു. പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കു​ശേഷം സഹോ​ദരി കരയു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. വീടു​തോ​റു​മുള്ള പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ മേലാൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​തി​നു യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രത്യേക ക്ഷമ തനിക്കാ​വ​ശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അവർക്കു തോന്നി​യെന്ന്‌ അവർ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. അതേ, അപ്രാ​പ്‌ത​നോ അപര്യാ​പ്‌ത​നോ ആണെന്നുള്ള തോന്ന​ലിന്‌, പലപ്പോ​ഴും അനാവ​ശ്യ​മെ​ങ്കി​ലും, ഒരു വ്യക്തിയെ ഹൃദയ​ദുഃ​ഖ​ത്തി​ലാ​ഴ്‌ത്താൻ കഴിയും.

മാനസിക സമനി​ലയെ ബാധി​ക്കാൻ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കും ക്ഷീണത്തി​നും കഴിയു​മെ​ന്ന​റി​യുക. വാർധ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ ബലഹീ​ന​ത​യോ തളർത്തുന്ന രോഗ​ത്താ​ലുള്ള ബുദ്ധി​മു​ട്ടോ നിമിത്തം ഒരു വ്യക്തിക്കു താൻ യഹോ​വ​യാൽ പരിത്യ​ജി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്നു തോന്നു​ക​യും ഒരുപക്ഷേ ഇങ്ങനെ പറയു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം: “ഞാൻ എന്തു ചെയ്‌തു? ഞാൻ എന്തിനു കഷ്ടപ്പെ​ടണം?” സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 12:25-ലെ വാക്കുകൾ ഓർമി​ക്കുക: “ഉത്‌കണ്‌ഠ ഒരുവന്റെ ഹൃദയത്തെ നിരു​ന്‌മേ​ഷ​മാ​ക്കു​ന്നു; നല്ലവാക്ക്‌ അവനെ ഉത്തേജി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.” (സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 12:25, പി.ഒ.സി ബൈബിൾ) ആശ്വസി​പ്പി​ക്കുന്ന നല്ല വാക്കുകൾ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമി​ക്കുക. ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ വേദന​യ​നു​ഭ​വി​ക്കുന്ന പ്രായ​മേ​റി​യവർ മരിക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം​പോ​ലും പ്രകട​മാ​ക്കി​യേ​ക്കാം. ഇതു നമ്മെ അന്ധാളി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല; മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുക. അത്തരം പരാതി​കൾ അവശ്യം വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ​യോ ആശ്രയ​ത്തി​ന്റെ​യോ അഭാവ​മു​ണ്ടെ​ന്ന​തി​ന്റെ തെളിവല്ല. തന്നെ ‘പാതാ​ള​ത്തിൽ മറെച്ചു​വെ​ക്കാൻ’ ഇയ്യോബ്‌ പ്രാർഥി​ച്ചു. എന്നിട്ടും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആ പ്രസ്‌താ​വന കഴിഞ്ഞ​യു​ട​നെ​യുള്ള വാക്കുകൾ യഹോവ തന്നെ പിന്നീട്‌ ഉയിർപ്പി​ക്കു​മെന്ന അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാ​സത്തെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ശക്തമായ വിശ്വാ​സം മനോ​വ്യ​ഥ​യു​ടെ​യും മ്ലാനത​യു​ടെ​യും ഘട്ടങ്ങളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കാ​നും അപ്പോ​ഴും യഹോ​വ​യോ​ടു പററി​നിൽക്കാ​നും സാധ്യ​മാ​ക്കു​ന്നു.—ഇയ്യോബു 14:13-15.

രോഗി​ക​ളോ​ടും പ്രായ​മാ​യ​വ​രോ​ടും ആദരവു പ്രകട​മാ​ക്കൽ

രോഗി​ക​ളെ​യും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും ആദര​വോ​ടും അന്തസ്സോ​ടും​കൂ​ടെ കരുതു​ന്നതു പരമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌. (റോമർ 12:10) അവർ മുമ്പ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ അത്ര പെട്ടെന്നു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അല്ലെങ്കിൽ അവർക്ക്‌ അത്ര ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കു ക്ഷമ നശിക്ക​രുത്‌. പെട്ടെന്നു കടന്നു​വന്ന്‌ അവർക്കാ​യി തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്ക​രുത്‌. നാം എത്ര ഉദ്ദേശ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നാ​ലും ശരി, മേധാ​വി​ത്വം പുലർത്തു​ന്ന​തോ അധികാ​രം പ്രയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തോ ആയ വിധത്തിൽ നാം പെരു​മാ​റു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു മറേറ വ്യക്തി​യു​ടെ ആത്മാഭി​മാ​നത്തെ സ്ഥിരമാ​യി കവർന്നു​ക​ള​യു​ന്നു. ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തെൺപ​ത്തെ​ട്ടിൽ പ്രസി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഡോക്ട​റേ​റ​റി​നാ​യുള്ള ഒരു പ്രബന്ധ​ത്തിൽ ഗവേഷ​ക​നായ ജെററ്‌ ഇൻഗർസേ​വ്‌ള്‌, 85 വയസ്സു​കാ​രു​ടെ ഒരു കൂട്ടം തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഗുണനി​ല​വാ​ര​ത്തി​നു പരമ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി പരിഗ​ണി​ച്ച​തെ​ന്തെന്ന്‌ ഇപ്രകാ​രം വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: “അവർ മൂന്നു മേഖല​കൾക്കു മുന്തിയ മുൻഗണന കൊടു​ത്തു: ബന്ധുക്ക​ളോ​ടൊ​പ്പ​മാ​യി​രി​ക്കൽ; നല്ല ആരോ​ഗ്യം; അവസാ​ന​ത്തേ​തെ​ങ്കി​ലും അപ്രധാ​ന​മ​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി, തങ്ങളു​ടേ​തായ സ്വന്തം തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുക്കാൻ കഴിവു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കൽ.” ഗോ​ത്ര​പി​താ​വായ യാക്കോബ്‌ വൃദ്ധനാ​യ​പ്പോൾ പുത്രൻമാർ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ​മേൽ യജമാ​ന​ത്വം പുലർത്തി​യി​ല്ലെന്നു ശ്രദ്ധി​ക്കുക; മറിച്ച്‌, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആഗ്രഹ​ങ്ങളെ അവർ ആദരിച്ചു.—ഉല്‌പത്തി 47:29, 30; 48:17-20.

രോഗി​ക​ളാ​യ​വ​രോട്‌ ഇടപെ​ടു​ന്ന​തും മാന്യ​മാ​യി​ട്ടാ​യി​രി​ക്കണം. ഒരു ഓപ്പ​റേ​ഷ​നി​ട​യിൽ പററിയ തകരാ​റി​നാൽ ഒരു മൂപ്പനു സംസാ​രി​ക്കാ​നും വായി​ക്കാ​നും എഴുതാ​നും ഉള്ള കഴിവു നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇതൊരു കടുത്ത ആഘാത​മാ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ താൻ പ്രയോ​ജ​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നാ​ണെന്നു ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അദ്ദേഹത്തെ തടയാൻ തങ്ങളാ​ലാ​വു​ന്നതു ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സഹമൂ​പ്പൻമാർ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. സഭാപ​ര​മായ സകല കത്തിട​പാ​ടു​ക​ളും അവർ അദ്ദേഹത്തെ വായിച്ചു കേൾപ്പി​ക്കു​ക​യും മററു​സ​ഭാ​പ​ര​മായ കാര്യങ്ങൾ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹത്തെ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. മൂപ്പൻമാ​രു​ടെ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​മെ​ന്തെന്നു കണ്ടെത്താൻ അവർ പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. അവർ ഇപ്പോ​ഴും അദ്ദേഹത്തെ ഒരു സഹമൂ​പ്പ​നാ​യി കരുതു​ന്നെ​ന്നും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും അദ്ദേഹ​മ​റി​യാൻ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ സഭയിൽ രോഗി​യോ വൃദ്ധരോ ആയവർക്കു തങ്ങൾ “തള്ളിക്കളയ”പ്പെട്ടവ​രോ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രോ ആണെന്നു തോന്നാ​തി​രി​ക്കാൻ നമു​ക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും ഒരു ശ്രമം നടത്താൻ കഴിയും.—സങ്കീർത്തനം 71:9.

ആത്മീയ ശക്തി ആർജി​ക്കാ​നുള്ള സഹായം

നമ്മുടെ വിശ്വാ​സത്തെ സജീവ​വും ശക്തവും ആയി കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ നമു​ക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും ആത്മീയ ഭക്ഷണം ആവശ്യ​മാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ദിവസേന ബൈബി​ളും ബൈബിൾ സാഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളും വായി​ക്കാ​നും ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലും പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യി​ലും പങ്കു​കൊ​ള്ളാ​നും നാം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. പലപ്പോ​ഴും ഇതു സാധി​ക്കാൻ രോഗി​കൾക്കും പ്രായ​മാ​യ​വർക്കും സഹായം ആവശ്യ​മാണ്‌. അവരുടെ പ്രത്യേക കാര്യ​ത്തിൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു ചെയ്യു​ന്നതു മൂല്യ​വ​ത്താണ്‌. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെ​ന്നു​പ​റ​യട്ടെ, ഗതാഗ​ത​സൗ​ക​ര്യ​വും രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ അൽപ്പം സഹായ​വും ലഭിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഇപ്പോ​ഴും അനേകർക്കു യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഹാജരാ​കാൻ കഴിയും. അത്തരം യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ അവരുടെ ഹാജരാ​കൽ സഭയ്‌ക്കു വലിയ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാണ്‌. അവരുടെ സഹിഷ്‌ണുത ഉത്തേജി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും വിശ്വാ​സത്തെ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​മാണ്‌.

പലപ്പോ​ഴും രോഗി​കൾക്കും പ്രായ​മാ​യ​വർക്കും ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ അർഥവ​ത്തായ ഒരു പങ്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു കാറിൽ പോകുന്ന ഒരു കൂട്ടത്തിൽ ചിലരെ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താ​വു​ന്ന​താണ്‌; ഏതാനും ചിലരെ സന്ദർശി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​നാൽ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും അവർ നവോൻമേ​ഷ​മ​നു​ഭ​വി​ക്കും. ഇതു മേലാൽ സാധ്യ​മ​ല്ലാ​തെ വരു​മ്പോൾ അവർ സമ്പർക്ക​ത്തിൽ വരുന്ന വ്യക്തി​ക​ളു​മാ​യി അനൗപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സന്തോഷം കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. അർബുദം ബാധിച്ച ഒരു സഹോ​ദരി തന്റെ ശിഷ്ടാ​യുസ്സ്‌ സുവാർത്ത പുരോ​ഗ​മി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രത്യേക ശ്രമത്തിൽ ചെലവി​ടാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ധൈര്യ​സ​മേ​ത​മുള്ള അവരുടെ പ്രസംഗം സകലർക്കും ഒരു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. അവിശ്വാ​സി​ക​ളായ ബന്ധുക്കൾക്കും സഹജോ​ലി​ക്കാർക്കും അയൽക്കാർക്കും ഒരു നല്ല സാക്ഷ്യം ലഭിക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അവർ സ്വന്തം ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​നു​വേണ്ടി പോലും ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തു. അപ്രകാ​രം അവരുടെ ക്ലേശപൂർണ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ “സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ അഭിവൃ​ദ്ധി​ക്കു കാരണ​മാ​യി​ത്തീ”ർന്നു, വിശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള അവരുടെ ദൃഢനി​ശ്ച​യ​വും ആത്മവി​ശ്വാ​സ​വും അവരുടെ അന്ത്യദി​ന​ങ്ങൾക്കു സവി​ശേ​ഷ​മായ അർഥം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു.—ഫിലി​പ്പി​യർ 1:12-14.

ആത്മീയ​മാ​യി ബലിഷ്‌ഠ​രാ​കാൻ രോഗി​ക​ളെ​യും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും സഹായി​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാണ്‌. ഒരു കുടും​ബ​സാ​യാ​ഹ്ന​ത്തി​നു കുടും​ബ​ങ്ങൾക്ക്‌ അവരെ ക്ഷണിക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌ അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ കുടും​ബാ​ധ്യ​യ​ന​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഭാഗം പുറത്തു​പോ​കാൻ കഴിയാത്ത ഒരാളു​ടെ ഭവനത്തി​ലേക്കു വല്ലപ്പോ​ഴു​മൊ​ക്കെ മാററാ​വു​ന്ന​താണ്‌. എന്റെ ബൈബിൾ കഥാപു​സ്‌തകം ഒരുമി​ച്ചു വായി​ക്കാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ ഒരു മാതാവു തന്റെ രണ്ട്‌ ഇളയ കുട്ടി​കളെ പ്രായ​മേ​റിയ ഒരു സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ ഭവനത്തിൽ കൊണ്ടു​പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇത്‌ ആ പ്രായ​മേ​റിയ സഹോ​ദ​രി​യെ സന്തുഷ്ട​യാ​ക്കി, കുട്ടികൾ അവരിൽനി​ന്നു ലഭിച്ച ശ്രദ്ധ ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, രോഗി​യായ ഒരു വ്യക്തിയെ വളരെ​യ​ധി​കം ബുദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്ക​രു​താത്ത സമയങ്ങ​ളു​മുണ്ട്‌, അപ്പോൾ വല്ലപ്പോ​ഴു​മൊ​ക്കെ അവരെ ചില ഭാഗങ്ങൾ ഉച്ചത്തിൽ വായി​ച്ചു​കേൾപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഏററവും ഉചിത​മാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. ഒരു സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ പങ്കു​കൊ​ള്ളാൻ കഴിയാ​ത്ത​വണ്ണം ആരെങ്കി​ലും ശാരീ​രി​ക​മാ​യി അത്ര ദുർബ​ല​നാ​യാ​ലും അപ്പോ​ഴും ഈ വ്യക്തിക്കു കുറെ ആത്മീയ സഹവാസം ആവശ്യ​മാ​ണെ​ന്നും അയാൾ അത്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും ഓർക്കുക. അത്തരക്കാ​രോ​ടൊ​ത്തു പ്രാർഥി​ക്കാ​നും അവരെ വായി​ച്ചു​കേൾപ്പി​ക്കാ​നും അല്ലെങ്കിൽ അവരോട്‌ അനുഭ​വങ്ങൾ പറയാ​നും നമുക്കു കഴിയും; എന്നാൽ അവർക്കു താങ്ങാ​വു​ന്ന​തിൽ കൂടുതൽ സമയം നാം അവിടെ തങ്ങാതി​രി​ക്കാൻ ശ്രദ്ധയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കണം.

രോഗി​ക​ളും പ്രായ​മേ​റി​യ​വ​രു​മായ മിക്കവർക്കും ഇപ്പോ​ഴും അനുഷ്‌ഠി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു വിശുദ്ധ സേവന​മുണ്ട്‌: മററു​ള്ള​വർക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പ്രാർഥന. ആദിമ ശിഷ്യൻമാർ ഈ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു വലിയ പ്രാധാ​ന്യം കൽപ്പിച്ചു. ഒരവസ​ര​ത്തിൽ അവർ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർക്കു പ്രാർഥ​ന​യിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​കും​വി​ധം സഭയിലെ ജോലി​ഭാ​രം വീതിച്ചു. ‘പ്രാർഥ​ന​യിൽ മററു​ള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി എപ്പോ​ഴും പോരാ​ടുന്ന’വനായി വിശ്വ​സ്‌ത​നായ എപ്പഫ്രാ​സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 4:12; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 6:4) അത്തരം പ്രാർഥന പരമ​പ്ര​ധാ​ന​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വു​മാണ്‌.—ലൂക്കൊസ്‌ 2:36-38; യാക്കോബ്‌ 5:16.

യഹോവ രോഗി​ക​ളെ​യും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും ഓർക്കു​ക​യും അവരുടെ ദുരന്ത​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളിൽ അവരെ സംരക്ഷി​ക്ക​യും ചെയ്യുന്നു. അവരെ സഹായി​ക്കാ​നും പിന്തു​ണ​ക്കാ​നും നമുക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നതു നാമും പരിഗ​ണി​ക്കാൻ അവിടുന്ന്‌ ഉചിത​മാ​യി പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. നാം പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന താത്‌പ​ര്യം നമ്മുടെ സ്വന്തം നിർമലത പാലി​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ നിശ്ചയ​ദാർഢ്യ​ത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ ഈ വാക്കു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കാൻ നാം സന്തുഷ്ട​രാണ്‌: “യഹോവ നിഷ്‌ക​ള​ങ്കൻമാ​രു​ടെ നാളു​കളെ അറിയു​ന്നു; അവരുടെ അവകാശം ശാശ്വ​ത​മാ​യി​രി​ക്കും.”—സങ്കീർത്തനം 37:18.

[28-ാം പേജിലെ ചതുരം]

പ്രായോഗിക സഹായം നൽകൽ—സഹാനു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ

രോഗികളെയും പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ​യും എപ്രകാ​രം പരിപാ​ലി​ക്കാം എന്നതു സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ഒരു പ്രാഥ​മി​ക​മെ​ങ്കി​ലും കൃത്യ​മായ അറിവു സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ബന്ധുക്ക​ളും നേടണം. എല്ലാറ​റി​നു​മു​പരി, ജീവി​ത​ത്തോട്‌ ഒരു ക്രിയാ​ത്മക മനോ​ഭാ​വം പുലർത്താ​നും തങ്ങൾ വേണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​രെ​ന്നും വിലമ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രെ​ന്നും വിചാ​രി​ക്കാ​നും ആത്മമൂ​ല്യം തോന്നാ​നും അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയും. അപ്രകാ​രം വ്യഥക​ളും വേദന​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നാ​ലും അവരുടെ ജീവി​ത്തി​ന്റെ ഗുണനി​ല​വാ​രം യഹോ​വ​യാൽ സന്തോഷം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഒരു തലത്തിൽ നിലനിൽക്കും. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ അനേക​രും നല്ല വാർധ​ക്യ​ത്തിൽ എത്തുന്ന​താ​യി ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. അതിനു സഹായി​ക്കുന്ന ഒരു ശക്തമായ ഘടകം നിസ്സം​ശ​മാ​യും ഭാവി​പ്ര​ത്യാ​ശ​യി​ലുള്ള അവരുടെ സജീവ താത്‌പ​ര്യ​വും അവരുടെ ശോഭ​ന​മായ മാനസിക ഭാവവും രാജ്യ​വേ​ല​യി​ലെ അവരുടെ പരമാ​വധി പങ്കുപ​റ​റ​ലു​മാണ്‌. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു ഫലോ​ത്‌പാ​ദക ജീവി​ത​ത്തി​നു​ശേഷം തന്റെ നൂറാ​മത്തെ വയസ്സിൽ സ്വസ്ഥത​യോ​ടെ മരിച്ച വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ​റി​യു​ടെ മുൻ പ്രസി​ഡൻറ്‌ ഫ്രഡറിക്‌ ഡബ്ലിയു. ഫ്രാൻസ്‌ ഇതി​നൊ​രു ഉത്തമ ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌.—1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 29:28 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

പൊതു​വെ, ദൈനം​ദിന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിസ്ഥാന സംഗതി​ക​ളി​ലെ ശ്രദ്ധക്കു വളരെ​യ​ധി​കം മൂല്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും: നല്ല ആരോ​ഗ്യ​സം​ര​ക്ഷണം, ശരിയായ പോഷ​കാ​ഹാ​രം, വേണ്ടു​വോ​ളം ദ്രാവ​ക​വും ഉപ്പും, ന്യായ​മായ വ്യായാ​മം, ശുദ്ധവാ​യു, മിതമായ ഉഴിയൽ, പ്രചോ​ദ​നാ​ത്മ​ക​മായ സംഭാ​ഷണം. ശരിയായ പോഷ​കാ​ഹാ​രം മെച്ചമായ കേൾവി​ക്കും കാഴ്‌ച​ശ​ക്തി​ക്കും മാനസിക പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നും ശാരീ​രിക ക്ഷേമത്തി​നും, കൂടാതെ രോഗ​ത്തോ​ടുള്ള കൂടിയ ചെറു​ത്തു​നിൽപ്പി​നും സംഭാവന ചെയ്യുന്നു. വൃദ്ധജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ഉചിത​മായ പോഷ​കാ​ഹാ​രം, ധാരാളം ദ്രാവകം എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള ലളിത​മായ സംഗതി​കൾക്ക്‌ ഒരു നല്ല അവസ്ഥ​യെ​യോ വാർധ​ക്യ​ക്ഷീ​ണ​ത്തെ​യോ അർഥമാ​ക്കാൻ കഴിയും. വ്യക്തിക്കു യോജി​ക്കുന്ന തരത്തി​ലുള്ള ശാരീ​രിക വ്യായാ​മം കണ്ടെത്താൻ അൽപ്പം ചിന്ത ആവശ്യ​മാ​യി​വ​ന്നേ​ക്കാം. ഏതാണ്ട്‌ അന്ധയായ ഒരു വൃദ്ധസ​ഹോ​ദ​രി​യെ വായി​ച്ചു​കേൾപ്പി​ക്കാൻ വരുന്ന ഒരു സഹോ​ദരി വാരം​തോ​റു​മുള്ള സന്ദർശനം സഹോ​ദ​രി​യു​മൊ​ത്തു മുറി​യിൽ മിതമായ നൃത്ത​ത്തോ​ടെ ആരംഭി​ക്ക​യും അവസാ​നി​പ്പി​ക്ക​യും ചെയ്യുന്നു. തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത സംഗീ​ത​വു​മാ​യി ടേപ്പ്‌റെ​ക്കോ​ഡർ എപ്പോ​ഴും തയ്യാറാ​ക്കി​യി​രി​ക്കും, രണ്ടു പേരും ഈ “പരിപാ​ടി” ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു.

പല രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും സഹായ സംഘട​ന​കൾക്കു വില​യേ​റിയ പ്രാ​യോ​ഗിക സഹായം പ്രദാനം ചെയ്യാ​നും പ്രത്യേക അവസ്ഥക​ളും അവയെ നേരി​ടാ​നുള്ള വിധവും സംബന്ധിച്ച വിവര​ങ്ങ​ളും ഉപദേ​ശ​വും നൽകാ​നും കഴിയും. (തീർച്ച​യാ​യും, നമ്മുടെ സത്യ​ക്രി​സ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽനി​ന്നു വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി എപ്പോ​ഴും ശ്രദ്ധി​ക്കണം.) ചില​പ്പോൾ ആശുപ​ത്രി കിടക്ക, താങ്ങുകൾ, വാറുകൾ, ചക്രക്ക​സേര, ശ്രവണ​സ​ഹാ​യി എന്നിവ വാടക​യ്‌ക്കു നൽകുന്ന രൂപത്തി​ലുള്ള സഹായം നൽക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അനേകം വൃദ്ധർ തങ്ങൾക്ക്‌ ഒന്നും ആവശ്യ​മി​ല്ലെ​ന്നോ അത്തരം പുതിയ സംഗതി​കൾ കിട്ടി​യി​ട്ടു കാര്യ​മി​ല്ലെ​ന്നോ വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു ബന്ധുക്കൾ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ശരിയായ ഉപദേശം നൽകു​ക​യോ സമ്മതി​പ്പി​ക്കു​ക​പോ​ലു​മോ ചെയ്യേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. കുളി​മു​റി​യു​ടെ വാതി​ലിൻമേൽ വെച്ചു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന പ്രവർത്ത​ന​ക്ഷ​മ​മായ ഒരു പിടി, ഒരു പൂച്ചെ​ണ്ടി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തി​യേ​ക്കാം.

വൃദ്ധരെ പരിപാ​ലി​ക്കു​ന്നതു വലിയ മാനസിക സമ്മർദ്ദം ഉളവാ​ക്കി​യേ​ക്കാം, വിശേ​ഷി​ച്ചു വ്യക്തിക്കു വാർധ​ക്യ​ബു​ദ്ധി​മാ​ന്ദ്യം പിടി​പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ. വാർധ​ക്യ​ബു​ദ്ധി​മാ​ന്ദ്യം പലപ്പോ​ഴും നിഗൂ​ഢ​മാ​യി സമീപി​ക്കു​ന്നു. അനാവ​ശ്യ​മാ​യി നിഷ്‌ക്രി​യ​മാ​കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു രോഗി​യെ തടഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഒരാൾക്ക്‌ അതിനെ മറിക​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നു പരി​ശ്ര​മി​ക്കാൻ കഴിയും. വാർധ​ക്യ​ബു​ദ്ധി​മാ​ന്ദ്യ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ തനിക്ക്‌ ആഴമായ വാത്സല്യ​മുള്ള ഒരുവ​നോ​ടു പെട്ടെന്നു നീരസം തോന്നി​യേ​ക്കാം. പ്രായ​മായ ഒരു വ്യക്തിക്കു സത്യവു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ട​തെ​ല്ലാം മറക്കാൻ പോലും കഴിയു​മെന്നു ബന്ധുക്കൾ മനസി​ലാ​ക്കണം—ശാരീ​രിക തകർച്ച​യു​ടെ ഒരു സങ്കടക​ര​മായ ഫലംതന്നെ, അല്ലാതെ വിശ്വാ​സ​ന​ഷ്ട​ത്തി​ന്റെ തെളിവല്ല.

രോഗി ആശുപ​ത്രി​യി​ലോ നഴ്‌സിം​ഗ്‌ഹോ​മി​ലോ ആണെങ്കിൽ ജൻമദി​ന​ങ്ങ​ളോ ക്രിസ്‌മ​സ്സോ മററു ലൗകിക അവധി ദിവസ​ങ്ങ​ളോ പോലു​ള്ള​വ​യോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ എന്തു ചെയ്യണ​മെന്നു സ്‌ററാഫ്‌ അംഗങ്ങൾ അറി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ ആശുപ​ത്രി ഭാരവാ​ഹി​ക​ളു​മാ​യുള്ള നല്ല സമ്പർക്കം അത്യാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌. ഒരു ഓപ്പ​റേഷൻ അത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ രക്തപ്പകർച്ച​യെ​പ്പ​ററി രോഗി പുലർത്തി​യി​രുന്ന വീക്ഷണങ്ങൾ ബന്ധുക്കൾക്കു വിശദീ​ക​രി​ക്കാ​നും രേഖകൾ ഹാജരാ​ക്കാ​നും കഴിയും.