ഒരു മത്സരാത്മക സമൂഹ​ത്തിൽ മനസ്സമാ​ധാ​നം

“ഒരുവൻ മുമ്പൻ ആകുവാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ അവൻ എല്ലാവ​രി​ലും ഒടുക്ക​ത്ത​വ​നും എല്ലാവർക്കും ശുശ്രൂ​ഷ​ക​നും ആകേണം” എന്ന്‌ യേശു തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ച്ചു. അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ തങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ ഏററവും വലിയവൻ ആരാ​ണെന്നു തർക്കി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അത്തരം പ്രവണ​തയെ യേശു വെറു​ത്തി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആത്മീയ പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു മാർഗ​മെന്ന നിലയിൽ തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രെ അവിടുന്ന്‌ ഒരിക്ക​ലും മത്സരത്തി​ലാ​ക്കി​യില്ല.—മർക്കൊസ്‌ 9:33-37.

ഭൂമി​യി​ലേ​ക്കു വരുന്ന​തി​നു​മു​മ്പു യേശു​ക്രി​സ്‌തു ആദിമ മനുഷ്യ​ജോ​ഡി​ക​ളു​ടെ സൃഷ്ടി​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യും അവർ നിർമി​ക്ക​പ്പെട്ട വിധം അറിയു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:15, 16) മററു​ള്ള​വർക്കെ​തി​രെ നിർദാ​ക്ഷി​ണ്യം മത്സരി​ക്കാ​തെ​തന്നെ പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കാ​നുള്ള കഴി​വോ​ടെ​യാണ്‌ ആദിമ മനുഷ്യർ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. തങ്ങളുടെ ശിരസ്സ്‌ ആരെന്നു നിശ്ചയി​ക്കാൻ തങ്ങൾക്കി​ട​യിൽത്തന്നെ പോരാ​ടേണ്ട ആവശ്യം മനുഷ്യർക്ക്‌ ഇല്ലായി​രു​ന്നു, അതിജീ​വ​ന​ത്തി​നാ​യുള്ള പോരാ​ട്ട​ത്തിൽ മൃഗങ്ങ​ളു​മാ​യും അവർ മത്സരി​ച്ചില്ല.—ഉല്‌പത്തി 1:26; 2:20-24; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 11:3.

മത്സരാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഉത്ഭവം

കഴുത്ത​റപ്പൻ മത്സരാ​ത്മാ​വു മനുഷ്യ സമൂഹ​ത്തിൽ ഒരു പ്രബല ശക്തിയാ​യി​ത്തീർന്നത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? മനുഷ്യ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ ആദ്യ കൊല​പാ​ത​ക​കൃ​ത്യം അതിനുള്ള ഒരു സൂചന നൽകു​ന്നുണ്ട്‌. ആദ്യ മനുഷ്യ ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ മൂത്ത പുത്ര​നായ കയീന്റെ ഭാഗത്തെ മത്സരാ​ത്മാ​വാ​ണു ദുരന്ത​ത്തിന്‌ ഇടയാ​ക്കി​യത്‌. ഹാബേ​ലി​ന്റെ ബലിയിൽ ദൈവം പ്രസാ​ദി​ച്ചു, എന്നാൽ കയീ​ന്റേ​തിൽ പ്രസാ​ദി​ച്ചില്ല എന്ന കാരണ​ത്താൽ കയീൻ തന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ ഹാബേ​ലി​നെ കൊന്നു. കയീൻ “ദുഷ്ടനിൽനി​ന്നു​ള്ള​വ​നാ​യി സഹോ​ദ​രനെ കൊന്നു” എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു.—1 യോഹ​ന്നാൻ 3:12; ഉല്‌പത്തി 4:4-8.

അതേ, ദുഷ്ടനും പിശാ​ചു​മായ സാത്താ​നാ​ണു മത്സരാ​ത്മാ​വി​ന്റെ കാരണ​ഭൂ​ത​നും പരി​പോ​ഷ​ക​നും. ഉന്നത പദവികൾ ഉണ്ടായി​രുന്ന, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഒരു ദൂതപു​ത്രൻ ആയിരു​ന്നി​ട്ടും അവൻ പിന്നെ​യും ആഗ്രഹി​ച്ചു. (യെഹെ​സ്‌കേൽ 28:14, 15 താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തുക.) ഹവ്വായെ വശീക​രി​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ തന്റെ സ്വന്തം ആഗ്രഹം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. വിലക്ക​പ്പെട്ട കനി ഭക്ഷിച്ചാൽ അവൾ “ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആകും” എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു. (ഉല്‌പത്തി 3:4, 5) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ യഹോ​വ​യോ​ടു മത്സരിച്ചു ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആകാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചതു സാത്താ​നാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവ​ത്തി​നെ​തി​രായ മത്സരാത്മക ചിന്ത അവനെ മത്സരത്തി​ലേക്ക്‌ ഇളക്കി​വി​ട്ടു.—യാക്കോബ്‌ 1:14, 15.

ഈ ആത്മാവി​നു പടർന്നു​പി​ടി​ക്കുന്ന സ്വഭാ​വ​മുണ്ട്‌. പ്രാരംഭ കുടും​ബ​ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ദൈവദത്ത സമാധാ​നം സാത്താന്റെ സ്വാധീ​ന​ത്തിൻകീ​ഴിൽ തകർന്നു. (ഉല്‌പത്തി 3:6, 16) ദൈവ​ത്തി​നെ​തി​രായ തന്റെ മത്സരം ആരംഭി​ച്ചത്‌ എന്നോ അന്നുമു​തൽ മത്സരത്തി​ന്റേ​തായ ഒരാത്മാ​വി​നെ ഊട്ടി​വ​ളർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌, കഴുത്ത​റപ്പൻ മത്സരമാ​ണു വിജയ​ത്തി​നുള്ള താക്കോൽ എന്നു സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷൻമാ​രെ വിശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​ലും സാത്താൻ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു​മേൽ ആധിപ​ത്യം നടത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നുവ​രി​കി​ലും, “ഈർഷ്യ​യും ശാഠ്യ​വും ഉള്ളേടത്തു കലക്കവും സകല ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​യും ഉണ്ടു” എന്നു ബൈബിൾ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 3:14-16) അങ്ങനെ സാത്താൻ മനുഷ്യ​നിൽനിന്ന്‌ അവന്റെ മനസ്സിന്റെ സന്തോ​ഷ​വും സമാധാ​ന​വും കവർന്നെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.

മത്സരം കൂടാ​തെ​യുള്ള വിജയം

സാത്താന്റെ മാർഗ​ത്തിൽനി​ന്നും തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, മത്സരം കൂടാ​തെ​യുള്ള വിജയ​ത്തി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ ബൈബിൾ നൽകു​ന്നുണ്ട്‌. അതിൽ ഏററവും പ്രമു​ഖ​മാ​യതു യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റേ​താണ്‌. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ രൂപത്തിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും താൻ ദൈവ​ത്തോ​ടു സമനാ​ണെന്ന്‌ അവിടുന്ന്‌ ഒരിക്ക​ലും ചിന്തി​ച്ചില്ല, പകരം ദാസരൂ​പ​മെ​ടു​ത്തു ഭൂമി​യിൽ വന്നു. അതിലു​പരി, അവിടുന്ന്‌ തന്നേത്തന്നെ താഴ്‌ത്തി ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭ​ത്തി​ലെ മരണ​ത്തോ​ളം അനുസ​ര​ണ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തീർന്നു. മത്സരത്തി​ന്റേ​തായ ഒരു ലാഞ്ചന​യു​മി​ല്ലാത്ത ഈ അനുസരണ മനോ​ഭാ​വം യേശു​വി​നു ദിവ്യ​പ്രീ​തി ലഭിക്കാ​നി​ട​യാ​ക്കി. “അതു​കൊ​ണ്ടു ദൈവ​വും അവനെ ഏററവും ഉയർത്തി സകല നാമത്തി​ന്നും മേലായ നാമം നൽകി.” (ഫിലി​പ്പി​യർ 2:5-9) ഒരു സൃഷ്ടിക്ക്‌ അതി​നെ​ക്കാൾ വലുതായ എന്തു വിജയ​മാ​ണു നേടാ​നാ​വുക? വേറൊ​രു സൃഷ്ടി​ക്കും സാധി​ക്കാത്ത അളവിൽ അവിടുന്ന്‌ പിതാ​വി​നെ പ്രീതി​പ്പെ​ടു​ത്തി, ഇത്‌ അവിടുന്ന്‌ ചെയ്‌ത​തോ, സ്‌പർധ​യു​ടേ​യോ മത്സരത്തി​ന്റേ​യോ ആത്മാവു കൂടാ​തെ​യും.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:11.

സ്വർഗ​ത്തി​ലെ എണ്ണമററ വിശ്വസ്‌ത ദൂതൻമാർ ഇതേ മനോ​ഭാ​വം​തന്നെ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. ദൂതൻമാ​രു​ടെ തലവനാ​യി​രുന്ന യേശു അവരെ​ക്കാൾ അല്‌പം താഴ്‌ന്ന​വ​നാ​യി ഭൂമി​യി​ലേക്കു വന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അവിടു​ത്തെ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ അവർ മനസ്സോ​ടെ സേവന​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ച്ചു. വ്യക്തമാ​യും, പ്രധാ​ന​ദൂ​തന്റെ സ്ഥാനം പിടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു സാഹച​ര്യ​ത്തെ മുത​ലെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള ഒരു ചിന്ത​യേ​യും അവർ താലോ​ലി​ച്ചില്ല.—മത്തായി 4:11; 1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 4:16; എബ്രായർ 2:7.

“ദൂതൻമാ​രെ വിധി​ക്കാൻ” കഴിയു​മാറ്‌ ഏതാനും അപൂർണ മനുഷ്യ​രെ അമർത്ത്യ ആത്മജീ​വ​നി​ലേക്ക്‌ ഉയർത്താ​നുള്ള ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തോ​ടു ദൂതൻമാർ പ്രതി​ക​രിച്ച വിധം നാം പരിചി​ന്തി​ക്കു​മ്പോൾ മത്സരാത്മക മനോ​ഭാ​വ​ത്തോ​ടുള്ള അവരുടെ വിമുഖത അതിലും കൂടു​ത​ലാ​യി പ്രകട​മാണ്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:3) യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​ലുള്ള അനുഭ​വ​ത്താൽ സമ്പന്നരായ ദൂതൻമാർക്കു നല്ല കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ അപൂർണ മനുഷ്യ​രെ​ക്കാൾ വളരെ കൂടു​ത​ലായ കഴിവുണ്ട്‌. എന്നിട്ടും, ഭൂമി​യി​ലെ അഭിഷി​ക്തർക്കു ലഭിക്കാൻ പോകു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​ററി അസൂയ​പ്പെ​ടാ​തെ ദൂതൻമാർ ഇവരെ സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ സേവി​ക്കു​ന്നു. (എബ്രായർ 1:14) അവരുടെ ഉത്തമമായ, മത്സരാ​ത്മ​ക​മ​ല്ലാത്ത മനോ​ഭാ​വം പരമാ​ധി​കാ​രി​യാം കർത്താ​വായ യഹോ​വ​യു​ടെ സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൻ മുമ്പാകെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാൻ അവരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു.

ഇനി, ഭൂമി​യി​ലേക്കു പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ച്ചു​വ​രുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുരാതന വിശ്വസ്‌ത ദാസൻമാ​രു​ടെ കാര്യം ചിന്തി​ച്ചു​നോ​ക്കുക. വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ ഒരു മുന്തിയ മാതൃ​ക​യാ​യി​രുന്ന അബ്രഹാ​മി​നെ “വിശ്വാ​സ​മുള്ള എല്ലാവ​രു​ടെ​യും പിതാവ്‌” എന്നു വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (റോമർ 4:9, 11, NW) ഇയ്യോബ്‌ സഹിഷ്‌ണു​ത​യു​ടെ ഒരു ഒന്നാന്തരം മാതൃക വെച്ചു. (യാക്കോബ്‌ 5:11) “ഭൂതല​ത്തിൽ ഉള്ള സകലമ​നു​ഷ്യ​രി​ലും അതി​സൌ​മ്യ​നായ” മോശ ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയെ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. (സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 12:3) അപൂർണ മനുഷ്യർക്കി​ട​യിൽ വിശ്വാ​സം, സഹിഷ്‌ണുത, സൗമ്യത എന്നിവ​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ഇതിലും മെച്ചമായ മാതൃക വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​രാണ്‌? എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവർക്കെ​ല്ലാം അവകാ​ശ​മാ​യി ലഭിക്കാൻ പോകു​ന്നതു സ്വർഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭൗമിക മേഖല​യാണ്‌. (മത്തായി 25:34; എബ്രായർ 11:13-16) യോഹ​ന്നാൻ സ്‌നാ​പ​ക​നെ​പ്പോ​ലെ, അവർക്കു ലഭിക്കുക “സ്വർഗ്ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ ഏററവും ചെറി​യ​വനെ”ക്കാൾ താഴ്‌ന്ന പദവി​യാ​യി​രി​ക്കും. (മത്തായി 11:11) തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സ​മോ സഹിഷ്‌ണു​ത​യോ സൗമ്യ​ത​യോ സ്വർഗ​ത്തിൽ ജീവൻ നൽക​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടേ​തി​നു തുല്യ​മാ​യി​രു​ന്നു അഥവാ ചില സംഗതി​ക​ളിൽ അവരു​ടേ​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടു​ത​ലാ​യി​രു​ന്നു എന്നു പരാതി​പ്പെ​ടുന്ന കാര്യം അവർ ചിന്തി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്യു​മോ? ഇല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പാണ്‌! അവർ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സന്തുഷ്ട​രായ ഭൗമിക പ്രജക​ളാ​യി​രി​ക്കും.

ഇന്നും, മത്സരാത്മക മനോ​ഭാ​വ​മി​ല്ലാ​തെ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നവർ നമുക്കു ചുററു​മുണ്ട്‌. ആദ്യ ലേഖന​ത്തിൽ സൂചി​പ്പിച്ച യാസൂ​വോ സ്വർണ​ത്തി​ന്റെ ഊഹക​ച്ച​വ​ട​ത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു തന്റെ സകല സ്വത്തും വിററു​മു​ടി​ച്ചു കടക്കയ​ത്തിൽ മുങ്ങി. “സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ” അദ്ദേഹത്തെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു. ഭാര്യ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവരുടെ യോഗ​ത്തിന്‌ അയാളും പോയി, കുടും​ബ​ത്തി​നു താൻ വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടിയ കഷ്ടപ്പാ​ടു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ആഴമായ കുററ​ബോ​ധ​മാ​യി​രു​ന്നു അതിനു​പി​ന്നിൽ. അവസാനം മത്സരാ​ത്മകത വലി​ച്ചെ​റിഞ്ഞ അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരുവ​നാ​യി​ത്തീർന്നു. ദുരി​തങ്ങൾ നേരി​ടുന്ന അവസര​ങ്ങ​ളിൽ തന്നെ സഹായി​ക്കാൻ മനസ്സൊ​രു​ക്കം കാട്ടുന്ന പ്രകൃ​ത​ക്കാ​രായ ക്രിസ്‌തീയ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​ടെ കൂട്ടത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അയാൾ ഇപ്പോൾ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു.

മനസ്സമാ​ധാ​നം നിലനിർത്തേണ്ട വിധം

ദയാര​ഹി​ത​വും മത്സരാ​ത്മ​ക​വു​മായ ഈ സമൂഹ​ത്തിൽ മനസ്സമാ​ധാ​നം നിലനിർത്തുക എല്ലായ്‌പോ​ഴും എളുപ്പമല്ല. ദൈവ​രാ​ജ്യം അവകാ​ശ​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ ആളുകളെ തടയുന്ന “ജഡത്തിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കളാ”യ “ശത്രുത, കലഹം, അസൂയ, കോപാ​വേ​ശ​പ്ര​ക​ട​നങ്ങൾ, മാത്സര്യം, ഭിന്നത, വിഭാ​ഗീ​യ​ചിന്ത, വിദ്വേ​ഷം” എന്നിവയെ ബൈബിൾ കുററം​വി​ധി​ക്കു​ന്നു എന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നതു നന്നായി​രി​ക്കും. മത്സരാ​ത്മാ​വു​മാ​യി കൈ​കോർത്തു​പോ​കു​ന്ന​വ​യാണ്‌ ഈ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളെ​ല്ലാം. അതു​കൊണ്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഗലാത്യ​രെ ഇങ്ങനെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ച​തിൽ ഒരത്ഭു​ത​വു​മില്ല: “പരസ്‌പരം മത്സരം ഇളക്കി​വി​ട്ടും ദ്വേഷി​ച്ചും നാം തൻകാ​ര്യ​ത​ത്‌പരർ ആകാതി​രി​ക്കട്ടെ.”—ഗലാത്യർ 5:19-21, 26, NW.

തൻകാ​ര്യ​താ​ത്‌പ​ര്യം മാത്രം അന്വേ​ഷി​ക്കുന്ന മത്സരത്തെ നേരി​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള താക്കോൽ എന്തെന്നു പൗലോസ്‌ തന്റെ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ പ്രകട​മാ​ക്കി. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ആത്മാവി​ന്റെ ഫലമോ: സ്‌നേഹം, സന്തോഷം, സമാധാ​നം, ദീർഘക്ഷമ, ദയ, പരോ​പ​കാ​രം, വിശ്വ​സ്‌തത, സൌമ്യത, ഇന്ദ്രീ​യ​ജയം; ഈ വകെക്കു വിരോ​ധ​മാ​യി ഒരു ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​വു​മില്ല.” (ഗലാത്യർ 5:22, 23) മാത്സര്യ​ത്തെ മനസ്സിൽനി​ന്നു വലി​ച്ചെ​റി​യാൻ ആത്മാവി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യി സ്‌നേ​ഹ​മെന്ന ഗുണം​തന്നെ എടുക്കുക. “സ്‌നേഹം അസൂയ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല,” എന്നു പൗലോസ്‌ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “അതു പൊങ്ങച്ചം പറയു​ന്നില്ല, നിഗളി​ക്കു​ന്നില്ല, അയോ​ഗ്യ​മാ​യി പെരു​മാ​റു​ന്നില്ല, അതിന്റെ സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നില്ല, പ്രകോ​പി​ത​മാ​കു​ന്നില്ല.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4-7, NW) സ്‌നേഹം നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്നെ​ങ്കിൽ മത്സരാ​ത്മാ​വി​ന്റെ പ്രേര​ക​ഘ​ട​ക​മായ അസൂയയെ നമുക്കു പിഴു​തെ​റി​യാ​നാ​വും. നിർദാ​ക്ഷി​ണ്യ​മായ മത്സരാത്മക ചിന്തയു​ടെ അവശി​ഷ്ടങ്ങൾ എന്തെങ്കി​ലു​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അവയെ ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നും മനസ്സിൽനി​ന്നും കഴുകി​ക്ക​ള​യാൻ ആത്മാവി​ന്റെ മററു ഫലങ്ങളും നമ്മെ സഹായി​ക്കും. എന്തെന്നാൽ, ഏതുവി​ധേ​ന​യും വിജയി​ക്കാൻവേണ്ടി മററു​ള്ള​വർക്കെ​തി​രെ മത്സരി​ക്കാൻ പ്രേര​ക​മാ​കുന്ന ഏതൊ​രാ​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ​യും ആത്മനി​യ​ന്ത്ര​ണം​കൊ​ണ്ടു പെട്ടെന്നു കീഴ്‌പെ​ടു​ത്താ​നാ​വും!—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 17:27.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ ഗുണങ്ങൾ നട്ടുവ​ളർത്താൻ ദൈവാ​ത്മാ​വു നമ്മു​ടെ​മേൽ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ നാം അനുവ​ദി​ക്കണം. പ്രാർഥ​ന​യിൽ ഉററി​രു​ന്നു​കൊ​ണ്ടും നമ്മെ സഹായി​ക്കാൻ ദൈവാ​ത്മാ​വി​നു​വേണ്ടി യാചി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഈ ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിന്‌ ഇടംനൽകാൻ നമുക്കു കഴിയും. (ലൂക്കൊസ്‌ 11:13) നമ്മുടെ പ്രാർഥ​നക്ക്‌ ഉത്തരമാ​യി ദൈവം നമുക്ക്‌ എന്തു പ്രദാനം ചെയ്യും? ബൈബിൾ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “ഒന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും വിചാ​ര​പ്പെ​ട​രുത്‌; എല്ലാറ​റി​ലും പ്രാർത്ഥ​ന​യാ​ലും അപേക്ഷ​യാ​ലും നിങ്ങളു​ടെ ആവശ്യങ്ങൾ സ്‌തോ​ത്ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ ദൈവ​ത്തോ​ടു അറിയി​ക്ക​യ​ത്രേ വേണ്ടതു. എന്നാൽ സകലബു​ദ്ധി​യേ​യും കവിയുന്ന ദൈവ​സ​മാ​ധാ​നം നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളെ​യും നിനവു​ക​ളെ​യും ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ങ്കൽ കാക്കും.”—ഫിലി​പ്പി​യർ 4:6, 7.

യേശു​വി​ന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ഇതു വ്യക്തമാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ശിഷ്യൻമാ​രോ​ടൊ​ത്തുള്ള തന്റെ അവസാന രാത്രി​യിൽ കർത്താ​വി​ന്റെ സന്ധ്യാ​ഭ​ക്ഷണം ആരംഭി​ച്ച​ശേ​ഷം​പോ​ലും തങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ ഏററവും വലിയ​വ​നെന്നു തോന്നി​യത്‌ ആരാ​ണെ​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവർ കലഹി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 22:24-27) അവരുടെ ചിന്തയെ നേരെ​യാ​ക്കാൻ യേശു വ്യത്യസ്‌ത സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ അവരെ സഹായി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നു, പക്ഷേ മത്സരാ​ത്മാവ്‌ അവരിൽ രൂഢമൂ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. (മർക്കൊസ്‌ 9:34-37; 10:35-45; യോഹ​ന്നാൻ 13:12-17) എന്നുവ​രി​കി​ലും, ആ തർക്കത്തി​നു​ശേഷം 50 ദിവസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു അവർക്കു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ ലഭിക്കു​ന്നത്‌, അതോടെ അവരുടെ മനോ​ഭാ​വം മാറി. പെന്ത​ക്കോ​സ്‌ത്‌ ദിനത്തിൽ തടിച്ചു​കൂ​ടിയ ആകാം​ക്ഷാ​ഭ​രി​ത​രായ ജനാവ​ലി​യോ​ടു തങ്ങളെ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രിച്ച്‌ ആർ സംസാ​രി​ക്കും എന്നതി​നെ​ചൊ​ല്ലി ഒരു തർക്കവു​മു​ണ്ടാ​യില്ല.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 2:14-21.

ക്രിസ്‌തീ​യ സഭയു​ടെ​മേൽ ഏതെങ്കി​ലും​ത​ര​ത്തി​ലുള്ള മനുഷ്യാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തിന്‌ ഒരു സ്ഥാനവു​മില്ല. യേശു​വി​ന്റെ മരണസ​മ​യത്ത്‌ ഒരു ശിഷ്യൻപോ​ലു​മ​ല്ലാ​തി​രുന്ന യാക്കോബ്‌ ആണു പരിച്‌ഛേ​ദ​നയെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ഒരു പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ഒരു പ്രധാന യോഗ​ത്തിൽ അധ്യക്ഷം വഹിച്ചത്‌. ക്രിസ്‌തീയ സഭയുടെ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ന്റെ യോഗ​ത്തിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌ ആരാണ്‌ എന്നതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു തർക്കത്തി​ന്റെ ഒരു ലാഞ്ചന​യു​മില്ല. അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാർ മത്സരാ​ത്മാ​വി​നാൽ കറപു​ര​ണ്ടി​രുന്ന സമയത്തിൽനി​ന്നും എന്തൊരു മാററം! പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ സഹായ​ത്താൽ അവർ യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ക​യും അവിടുന്ന്‌ നൽകിയ പാഠങ്ങ​ളു​ടെ അർഥം ഗ്രഹി​ക്കാൻ തുടങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു.—യോഹ​ന്നാൻ 14:26.

നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചും ഇതേസം​ഗതി സത്യമാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. മററു​ള്ള​വർക്കു നഷ്ടംവ​രു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കാൻ അവരു​മാ​യി മത്സരി​ക്കാൻ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന, അവശേ​ഷി​ക്കുന്ന ഏതൊരു ആഗ്രഹ​ത്തെ​യും മറിക​ട​ക്കാൻ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ സഹായ​ത്താൽ നമുക്കു സാധി​ക്കും. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, സകല ചിന്തക​ളെ​യും വെല്ലുന്ന മനസ്സമാ​ധാ​നം നേടു​ക​യും ചെയ്യാം. കഴുത്ത​റപ്പൻ മത്സരത്തി​ന്റെ ഉറവായ പിശാ​ചായ സാത്താൻ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അഗാധ​ത്തിൽ തളയ്‌ക്ക​പ്പെ​ടും, നിഷ്‌ക്രി​യ​നാ​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്നു ബൈബിൾ നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ത​രു​ന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 20:1-3) അയൽക്കാർ തമ്മിലുള്ള കിടമ​ത്സരം മേലാൽ ഉണ്ടായി​രി​ക്കില്ല. പുരോ​ഗ​തി​യി​ല്ലാത്ത ഒരു സമൂഹ​മാ​യി​രി​ക്കു​മോ ഫലം? ഒരു കാരണ​വ​ശാ​ലും അല്ല! മനുഷ്യർ പൂർണ​ത​യി​ലേക്ക്‌ ഉയരും, അത്‌ അവർക്കി​ട​യി​ലെ ഏതെങ്കി​ലും മത്സരത്തി​ലൂ​ടെ ആയിരി​ക്കില്ല, മറിച്ച്‌ അതു യേശു​വി​ന്റെ മറുവി​ല​യാ​ഗം അവർക്കാ​യി ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ ആയിരി​ക്കും.—1 യോഹ​ന്നാൻ 2:1, 2.

ഒരിക്കൽ ലൗകിക വിജയ​ങ്ങ​ളു​ടെ മഹത്ത്വം അനുഭ​വി​ച്ചി​രുന്ന, നേരത്തെ സൂചി​പ്പിച്ച കയ്‌നോ​സ്‌കെ മാനസി​ക​മാ​യും ശാരീ​രി​ക​മാ​യും തളർന്നു, അങ്ങനെ അവസാനം ജോലി​യും ഉപേക്ഷി​ച്ചു. “ഇപ്പോൾ, എന്റെ ജീവിതം യഥാർഥ സന്തോ​ഷ​ത്താൽ നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറയുന്നു. യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ യഥാർഥ വിജയം കളിയാ​ടി​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു കാണാൻ അയാൾക്ക്‌ അവസര​മു​ണ്ടാ​യി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ലോക​വി​സ്‌തൃ​ത​മായ സഭയിൽ തനിക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ല്ലാം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ നവോൻമേഷം കണ്ടെത്തു​ന്നു. അങ്ങനെ മത്സരം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാത്ത പുതിയ ലോക​ത്തി​നു​വേണ്ടി അദ്ദേഹം ഒരുക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാണ്‌. നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ സ്ഥലത്തെ രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളി​ലൊ​ന്നു സന്ദർശി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മൊ​ത്തു സഹവസി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഈ പുതിയ ലോക സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഒരു മുൻവീ​ക്ഷണം നിങ്ങൾക്കും ലഭിക്കും.

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ ലോക​ത്തിൽ മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹം സമാധാ​ന​വും സഹകര​ണ​വും ആസ്വദി​ക്കും