യഥാർഥ​വും ലോക​വ്യാ​പ​ക​വു​മായ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടൻ

വില്ലി ഡേവിസ്‌ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ആയിരത്തിത്തൊള്ളായിരത്തിമുപ്പത്തിനാലിൽ കടുത്ത സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം ലോകത്തെ ഞെരു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളാ​ണെ​ങ്കിൽ സാമ്പത്തിക കുഴപ്പ​ങ്ങ​ളാൽ നട്ടംതി​രി​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒഹാ​യോ​യി​ലെ ക്ലീവ്‌ലൻഡിൽ തൊഴിൽര​ഹി​തർക്കുള്ള ദുരി​താ​ശ്വാ​സ​വി​തരണ കേന്ദ്ര​ത്തി​നു സമീപത്ത്‌ ഒരു പൊലീ​സു​കാ​ര​നും ഒരു കടുത്ത കമ്മ്യു​ണി​സ്‌റ​റു​കാ​ര​നും പരസ്‌പരം ഏററു​മു​ട്ടി. അവസാനം കമ്മ്യു​ണി​സ്‌റ​റു​കാ​ര​നും അടുത്തു​നിന്ന എന്റെ മുത്തശ്ശി വിന്നി വില്ല്യം​സും ആ പൊലീ​സു​കാ​രന്റെ വെടി​യേ​ററു പിടഞ്ഞു മരിച്ചു.

കമ്മ്യു​ണി​സ്‌റ​റു​കാർ ഈ മരണങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു വർഗീയ പരി​വേഷം ചാർത്താൻ ശ്രമിച്ചു. കാരണം എന്റെ മുത്തശ്ശി കറുത്ത​വർഗ​ക്കാ​രി​യും പൊലീ​സു​കാ​രൻ വെളു​ത്ത​വർഗ​ക്കാ​ര​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. “ക്ലീവ്‌ലൻഡ്‌ പൊലീസ്‌ വർഗീ​യ​വാ​ദി​കൾ,” “ഈ കൊല​പാ​ത​ക​ങ്ങൾക്കു പകരം വീട്ടുക” എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള തലക്കെ​ട്ടോ​ടു​കൂ​ടിയ പത്രക്കു​റി​പ്പു​കൾ അവർ വിതരണം ചെയ്‌തു. മുത്തശ്ശി​യു​ടെ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​നു​വേണ്ട ഏർപ്പാ​ടു​ക​ളും അതിന്റെ ചുമത​ല​യു​മെ​ല്ലാം കമ്മ്യു​ണി​സ്‌റ​റു​കാ​രു​ടെ കൈക​ളിൽത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ശവമഞ്ചം ചുമന്ന​വ​രു​ടെ ഒരു ചിത്രം എന്റെ പക്കലുണ്ട്‌. എല്ലാവ​രും വെള്ളക്കാർ. പാർട്ടി​യം​ഗ​ങ്ങ​ളായ അവർ ഓരോ​രു​ത്ത​രും മുഷ്ടി​ചു​രു​ട്ടിയ കൈ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ ഉയർത്തി​പ്പി​ടിച്ച കൈ പിന്നീട്‌ കറുത്ത​വർഗ​ക്കാ​രു​ടെ പാർട്ടി അടയാ​ള​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു.

എന്റെ മുത്തശ്ശി മരിക്കുന്ന സമയത്ത്‌, ഞാൻ അമ്മയുടെ ഗർഭത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. നാലു മാസം കഴിഞ്ഞാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ജനനം. ഞാൻ വളർന്നു​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ സംസാ​ര​ത്തി​നു തകരാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വിക്കി​വി​ക്കി​യുള്ള സംസാരം. അതു​കൊണ്ട്‌, സ്‌കൂ​ളിൽ ആദ്യകാ​ലത്ത്‌ സംസാ​ര​ചി​കിത്സ നടത്തേ​ണ്ടി​വന്നു.

എനിക്ക്‌ അഞ്ചു വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ വേർപി​രി​ഞ്ഞു. പിന്നെ അമ്മയാണ്‌ എന്നെയും എന്റെ സഹോ​ദ​രി​യെ​യും വളർത്തി​യത്‌. എനിക്കു പത്തു വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ കുടും​ബ​ചെ​ല​വു​ക​ളിൽ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി ഞാനൊ​രു പണിയി​ലേർപ്പെട്ടു, സ്‌കൂൾ കഴിഞ്ഞുള്ള സമയങ്ങ​ളിൽ സാധനങ്ങൾ എത്തിച്ചു​കൊ​ടു​ക്കൽ. രണ്ടു വർഷത്തി​നു​ശേഷം, സ്‌കൂൾ സമയത്തി​നു മുമ്പും ശേഷവും ജോലി ചെയ്യാ​നാ​രം​ഭിച്ച ഞാൻ വീടിന്റെ പ്രധാന വരുമാ​ന​ക്കാ​ര​നാ​യി​മാ​റി. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, അമ്മ ആശുപ​ത്രി​യി​ലാ​യി. തുട​രെ​ത്തു​ടരെ പല ഓപ്പ​റേ​ഷ​നു​ക​ളും വേണ്ടി​വ​ന്ന​തോ​ടെ ഞാൻ സ്‌കൂൾ വിട്ട്‌ മുഴു​സമയ ജോലി തുടങ്ങി.

സഹോ​ദ​ര​വർഗ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തൽ

1944-ൽ ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി “സത്യം നിങ്ങളെ സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കും” എന്നൊരു പുസ്‌തകം എന്റെ മച്ചുനന്റെ ഭാര്യക്കു കൊടു​ത്തു. അങ്ങനെ അവരു​മാ​യി തുടങ്ങിയ ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ത്തിൽ ഞാനും പങ്കു​ചേർന്നു. അതേവർഷം​തന്നെ ഈസ്‌റ​റ്‌​സൈഡ്‌ സഭയിൽ ഞാൻ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. എനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സംസാ​ര​ത്ത​ക​രാ​റു​തന്നെ സ്‌കൂൾ നിർവാ​ഹ​ക​നായ ആൽബർട്ട്‌ ക്രാഡ​ക്കി​നും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അദ്ദേഹം അതു നിയ​ന്ത്രി​ക്കാൻ പഠിച്ചു. എനിക്ക്‌ അദ്ദേഹം എന്തൊരു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നോ!

ഞങ്ങളുടെ പരിസ​രത്തു കൂടു​ത​ലും ഇററലി​ക്കാ​രും പോളീ​ഷു​കാ​രും ഹംഗേ​റി​യ​ക്കാ​രും യഹൂദൻമാ​രു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി​രു​ന്നു. സഭയിൽ ഇക്കൂട്ട​രും മററു വംശജ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വെളു​ത്തവർ മാത്ര​മ​ട​ങ്ങിയ ആ സഭയി​ലെ​ത്തിയ ആദ്യത്തെ ആഫ്രിക്കൻ അമേരി​ക്ക​ക്കാർ ഞാനും എന്റെ മച്ചുനന്റെ ഭാര്യ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ സാക്ഷികൾ ഞങ്ങളോട്‌ ഒരിക്ക​ലും വർഗീയ പക്ഷഭേദം കാട്ടി​യില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, കൂടെ​ക്കൂ​ടെ അവർ എന്നെ അവരുടെ വീടു​ക​ളിൽ അതിഥി​യാ​യി കൊണ്ടു​പോ​യി ഭക്ഷണം തരുമാ​യി​രു​ന്നു.

1956-ൽ ഞാൻ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളു​ടെ ദക്ഷിണ​ഭാ​ഗ​ത്തേക്കു മാറി​ത്താ​മ​സി​ച്ചു. ശുശ്രൂ​ഷകർ കൂടുതൽ ആവശ്യ​മു​ള്ളി​ടത്തു സേവി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. പിന്നീട്‌, ഒരു വേനൽക്കാ​ലത്ത്‌ ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌ററ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​വേണ്ടി വടക്കു​ഭാ​ഗ​ത്തേക്കു വന്നു. അപ്പോൾ എന്നെ കാണാ​നെ​ത്തിയ ക്ലീവ്‌ലൻഡ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എന്റെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ ഊഷ്‌മ​ള​മായ താത്‌പ​ര്യം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. അവർ കാട്ടിയ താത്‌പ​ര്യം എന്നെ ഈ മർമ​പ്ര​ധാന പാഠം പഠിപ്പി​ച്ചു: എല്ലായ്‌പോ​ഴും “ഓരോ​രു​ത്തൻ സ്വന്തഗു​ണമല്ല മററു​ള്ള​വന്റെ ഗുണവും കൂടെ നോ​ക്കേണം.”—ഫിലി​പ്പി​യർ 2:4.

മുഴു​സമയ ശുശ്രൂഷ വിപു​ല​മാ​ക്കി

ഒരു പയനി​യ​റാ​യി മുഴു​സമയ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ മൂന്നു വർഷം സേവി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, 1959 നവംബ​റിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ന്യൂ​യോർക്കി​ലുള്ള ലോകാ​സ്ഥാ​ന​മായ ബ്രുക്ലിൻ ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം എനിക്കു കിട്ടി. ഷിപ്പിങ്‌ ഡിപ്പാർട്ടു​മെൻറി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ നിയമനം. എന്റെ ഡിപ്പാർട്ടു​മെൻറ്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ ക്ലോസ്‌ ജെൻസ​നും കൂട്ടു​താ​മ​സ​ക്കാ​ര​നായ വില്യം ഹാനനും എനിക്ക്‌ ആത്മീയ പിതാ​ക്കൻമാ​രാ​യി​ത്തീർന്നു. ഞാൻ ബെഥേ​ലിൽ എത്തുന്ന​തി​നു​മു​മ്പു​തന്നെ അവിടെ 40 വർഷമാ​യി സേവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന വെള്ളക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു അവരി​രു​വ​രും.

1960-കളുടെ ആരംഭ​ത്തിൽ, ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തിൽ ഏതാണ്ട്‌ 600 അംഗങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അതിൽ 20-തോളം പേർ ആഫ്രിക്കൻ അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോ​ഴേ​ക്കും ഐക്യ​നാ​ടു​കൾ വർഗീയ ലഹളയിൽ മുങ്ങി​ത്തു​ടി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. വർഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങൾക്കു വിള്ളൽ വീണു. എന്നുവ​രി​കി​ലും, ‘ദൈവ​ത്തി​ന്നു മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലെ​ന്നും’ നമ്മളും അങ്ങനെ​തന്നെ പെരു​മാ​റ​ണ​മെ​ന്നും ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:34, 35) ബെഥേ​ലിൽ ദിവസ​വും രാവിലെ മേശയി​ങ്കൽവെച്ചു ഞങ്ങൾ നടത്തിയ ചർച്ചകൾ അത്തരം സംഗതി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വീക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കാ​നുള്ള ഞങ്ങളുടെ ദൃഢനി​ശ്ച​യ​ത്തി​നു കരു​ത്തേ​കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 19:7.

ബ്രുക്ലിൻ ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു ഞാൻ ലോയിസ്‌ റഫിനെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നത്‌. വിർജി​നി​യാ​യി​ലെ റിക്‌മോ​ണ്ടിൽ സേവി​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന ആ പയനി​യറെ ഞാൻ 1964-ൽ വിവാഹം കഴിച്ചു. മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തുടരാ​നാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ തീരു​മാ​നം. അതു​കൊണ്ട്‌, വിവാ​ഹ​ത്തി​നു​ശേഷം ഞങ്ങൾ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളു​ടെ ദക്ഷിണ​ഭാ​ഗ​ത്തേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​യി. ആദ്യം ഞങ്ങൾ പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവിച്ചു, അങ്ങനെ 1965 വരെ തുടർന്നു. പിന്നെ, സർക്കിട്ടു വേല ഏറെറ​ടു​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം കിട്ടി. തുടർന്നുള്ള പത്തു വർഷങ്ങ​ളിൽ ഞങ്ങൾ കൻറക്കി, ടെക്‌സാസ്‌, ലൂസി​യാന, അലബാമ, ജോർജിയ, വടക്കേ കാരലീന, മിസ്സി​സ്സി​പ്പി എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള സഭകൾ സന്ദർശി​ച്ചു.

ഞങ്ങളുടെ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിന്‌ ഒരു പരി​ശോ​ധന

വൻ മാററ​ങ്ങ​ളു​ടെ വർഷങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അവ. ദക്ഷിണ​ഭാ​ഗ​ത്തേക്കു ഞങ്ങൾ താമസം മാററു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, വർഗങ്ങ​ളെ​ത്ത​മ്മിൽ അകററി നിർത്തി​യി​രു​ന്നു. വെള്ളക്കാർക്കൊ​പ്പം ഒരേ സ്‌കൂ​ളിൽ പോകുക, ഒരേ ഭക്ഷണശാ​ല​ക​ളിൽ പോകുക, ഒരേ ഹോട്ട​ലിൽ അന്തിയു​റ​ങ്ങുക, ഒരേ കടയിൽനി​ന്നു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുക എന്നിവ​യൊ​ക്കെ നിയമം മുഖാ​ന്തരം നിരോ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഒരേ കിണറ​റിൽനി​ന്നു വെള്ളം കുടി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലും നിരോ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ 1964-ൽ യു​ണൈ​റ​റഡ്‌ സ്‌റേ​റ​ററ്‌ കോൺഗ്രസ്‌ പൗരാ​വ​കാശ നിയമം പാസ്സാക്കി. ഗതാഗ​ത​മുൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള പൊതു​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള വിവേ​ചനം നിരോ​ധി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ നിയമം. അങ്ങനെ വർഗവി​വേ​ച​ന​ത്തി​നു മേലാൽ നിയമ​ത്തി​ന്റെ പിൻബ​ല​മി​ല്ലാ​താ​യി.

അതു​കൊണ്ട്‌ പ്രശ്‌ന​മി​താ​യി​രു​ന്നു, കറുത്തവർ മാത്ര​മുള്ള സഭകളി​ലെ​യും വെള്ളക്കാർ മാത്ര​മുള്ള സഭകളി​ലെ​യും സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാർ സമന്വ​യിച്ച്‌ പരസ്‌പരം സ്‌നേ​ഹ​വും വാത്സല്യ​വും പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​മോ? അല്ലെങ്കിൽ സമൂഹ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും പണ്ടേ രൂഢമൂ​ല​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന വികാ​ര​ങ്ങ​ളും സമന്വയത്തി​നെ​തി​രെ മുഖം​തി​രി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ ഇടയാ​ക്കു​മോ? “സഹോ​ദ​ര​പ്രീ​തി​യിൽ തമ്മിൽ സ്ഥായി​പൂ​ണ്ടു ബഹുമാ​നി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അന്യോ​ന്യം മുന്നി​ട്ടു​കൊൾവിൻ” എന്ന തിരു​വെ​ഴു​ത്തു കൽപ്പന​യ്‌ക്കു ചെവി​കൊ​ടു​ക്കുക എന്നതു ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി​രു​ന്നു.—റോമർ 12:10.

ഓർക്കാൻ കഴിയു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം, കറുത്തവർ താഴ്‌ന്ന​വ​രാണ്‌ എന്നൊരു കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടാ​യി​രു​ന്നു വിശേ​ഷിച്ച്‌ ദക്ഷിണ​ഭാ​ഗ​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌. സഭകൾ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ എല്ലാ തുറക​ളി​ലു​മുള്ള ആളുക​ളു​ടെ മനസ്സിൽ ഇത്‌ ആഴത്തിൽ വേരൂ​ന്നി​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, വെളു​ത്ത​വ​രായ ചിലർക്കു കറുത്ത​വരെ സമൻമാ​രാ​യി വീക്ഷി​ക്കുക എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. തീർച്ച​യാ​യും, കറുത്ത​വ​രും വെളു​ത്ത​വ​രു​മുൾപ്പെട്ട ഞങ്ങളുടെ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിന്‌ അതൊരു പരി​ശോ​ധ​ന​യാ​യി.

സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെ​ന്നു​പ​റ​യട്ടെ, സഭകൾ സമന്വ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു മൊത്ത​ത്തിൽ അത്ഭുതാ​വ​ഹ​മായ ഒരു പ്രതി​ക​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യി. നൂററാ​ണ്ടു​കൾകൊണ്ട്‌ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം കരുപ്പി​ടി​പ്പിച്ച വർഗ​മേൻമ​യു​ടേ​തായ വീക്ഷണങ്ങൾ പെട്ടെന്നു തുടച്ചു​നീ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടില്ല. എങ്കിലും സമന്വയം ആരംഭി​ച്ച​തോ​ടെ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​രൻമാർ അതിനു നല്ല സ്വീക​രണം കൊടു​ത്തു. ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടാൻ സാധി​ച്ച​തിൽ അവരിൽ മിക്കവർക്കും ആഹ്ലാദ​മാ​യി​രു​ന്നു.

നമ്മുടെ സഭകളു​ടെ സമന്വ​യ​ത്തിൽ സാക്ഷി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത​വർപോ​ലും സഹകരി​ച്ചത്‌ രസാവ​ഹം​തന്നെ. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ലാനററ്‌ അലബാ​മ​യിൽ രാജ്യ​ഹാ​ളി​ന്റെ അടുത്തു താമസി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടു ചോദി​ച്ചു, കറുത്തവർ യോഗ​ങ്ങൾക്കു വരുന്ന​തിൽ വിരോ​ധ​മു​ണ്ടോ എന്ന്‌. പ്രായം​ചെന്ന ഒരു വെള്ളക്കാ​രി കറുത്ത​വർഗ​ക്കാ​ര​നായ സഹോ​ദ​രന്റെ കൈക്കു പിടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ അയൽപ​ക്കത്തു വന്ന്‌ നിങ്ങളു​ടെ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ നിങ്ങളു​ടെ ദൈവത്തെ ആരാധി​ച്ചോ​ളൂ!”

എത്യോ​പ്യ​യി​ലെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾ

1974-ൽ ന്യൂ​യോർക്കി​ലെ വാച്ച്‌ടവർ ഗിലെ​യാദ്‌ ബൈബിൾ സ്‌കൂ​ളിൽ അഞ്ചര മാസത്തെ മിഷനറി പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചത്‌ ഞങ്ങളെ അത്യധി​കം സന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു. അതേത്തു​ടർന്നു ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യ​മായ എത്യോ​പ്യ​യി​ലേക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. ചക്രവർത്തി​യായ ഹെയ്‌ലെ സെലാസ്സി സ്ഥാന​ഭ്രം​ശം സംഭവിച്ച്‌ വീട്ടു​ത​ട​ങ്ക​ലി​ലായ സമയമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഞങ്ങളുടെ പ്രസം​ഗ​വേ​ലക്കു നിരോ​ധ​ന​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, ക്രിസ്‌തീയ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ ഊഷ്‌മ​ള​ത​യാർന്ന അടുപ്പം ഞങ്ങൾക്കു വലിയ ആശ്വാ​സ​മാ​യി.

ഒരുമി​ച്ചു ജീവി​ക്കാ​നും സേവി​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞ പലരും, സത്യാ​രാ​ധ​ന​യോ​ടുള്ള അവരുടെ കൂറു നിമിത്തം പിന്നീടു തടവി​ലാ​യി. ഞങ്ങളുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട ചില കൂട്ടു​കാർ വധിക്ക​പ്പെ​ടു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. എത്യോ​പ്യ​യു​ടെ തലസ്ഥാ​ന​മായ ആഡിസ്‌ അബാബയിലെa ഒരു സഭയിൽ എന്റെ ഒരു സഹമൂ​പ്പ​നാ​യി​രു​ന്നു ആഡെരാ തെശോം. മൂന്നു വർഷം തടവി​ലി​ട്ട​ശേഷം അദ്ദേഹത്തെ വധിച്ചു. സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ തീരാ​ദുഃ​ഖ​ത്തി​ലാ​യി. എന്നാൽ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌ ഒരു പയനി​യ​റാ​യി സേവി​ക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവളുടെ വെട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങുന്ന സന്തുഷ്ട മുഖം കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ഞങ്ങൾക്കൊ​ക്കെ എന്തോരു സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു!

വോർക്കു ആബേബ്‌ എന്ന വിശ്വ​സ്‌ത​നായ മറെറാ​രു സഹോ​ദ​രനെ 8 പ്രാവ​ശ്യം വധശി​ക്ഷ​യ്‌ക്കു വിധി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.* എന്നാൽ അദ്ദേഹം ഒരിക്ക​ലും കുലു​ങ്ങി​യില്ല! ഞാൻ അവസാ​ന​മാ​യി അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടപ്പോൾ, തോക്കിൻപാ​ത്തി​കൊ​ണ്ടുള്ള അടി​യേ​ററു ചതഞ്ഞരഞ്ഞ ചെവികൾ അദ്ദേഹം എനിക്കു കാണി​ച്ചു​തന്നു. പ്രാത​ലും ഉച്ചഭക്ഷ​ണ​വും രാത്രി​ഭ​ക്ഷ​ണ​വു​മെ​ല്ലാം തോക്കിൻപാ​ത്തി​തന്നെ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം ഹാസ്യ​രൂ​പേണ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അദ്ദേഹം മരിച്ചു. എങ്കിലും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ വാത്സല്യ​പൂർവം ഇപ്പോ​ഴും ഓർക്കു​ന്നു.

കുളിർമ പകരുന്ന ഒരോർമ​യാണ്‌ എനിക്കു മറെറാ​രു സഹോ​ദ​ര​നായ ഹൈലൂ യെമി​റൂ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ളത്‌.* അനുക​ര​ണാർഹ​മായ സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌ അദ്ദേഹം ഭാര്യ​യോ​ടു കാട്ടി​യത്‌. ഗർഭി​ണി​യാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അവളെ അറസ്‌ററു ചെയ്‌തത്‌. പ്രസവ​സ​മയം അടുത്തി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു കണ്ട്‌, അവൾക്കു പകരം താൻ ജയിലിൽ കിടക്ക​ട്ടേ​യെന്ന്‌ ജയിൽ അധികാ​രി​ക​ളോ​ടു ഹൈലൂ അപേക്ഷി​ച്ചു. വിശ്വാ​സ​വു​മാ​യി വിട്ടു​വീ​ഴ്‌ചക്കു തയ്യാറാ​കാ​തി​രുന്ന അദ്ദേഹത്തെ പിന്നീട്‌ അവർ വധിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.—യോഹ​ന്നാൻ 15:12, 13; എഫെസ്യർ 5:28.

എത്യോ​പ്യ​യി​ലെ രാഷ്‌ട്രീയ സ്ഥിതി​ഗ​തി​കൾ വഷളാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ 1976-ൽ ഞങ്ങൾ കെനി​യ​യി​ലേക്കു താമസം മാററി. കെനിയ, എത്യോ​പ്യ, സുഡാൻ, സെയ്‌ഷൽസ്‌, ഉഗാണ്ട, ടാൻസാ​നിയ എന്നിവ​യുൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള പൂർവാ​ഫ്രി​ക്കൻ രാജ്യങ്ങൾ സന്ദർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഏഴു വർഷ​ത്തോ​ളം ഞങ്ങൾ സഞ്ചാര​വേ​ല​യിൽ സേവിച്ചു. ഞാൻ പലപ്രാ​വ​ശ്യം ബറൂണ്ടി​യും റുവാ​ണ്ട​യും സന്ദർശി​ച്ചു. ഈ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നമ്മുടെ വേല നിയമ​പ​ര​മാ​യി രജിസ്‌ററർ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​ററി അധികാ​രി​ക​ളു​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ആ യാത്ര​ക​ളെ​ല്ലാം.

നമ്മുടെ വേലക്ക്‌ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രുന്ന നിരോ​ധനം നീക്കി​യ​ശേഷം ആദ്യമാ​യി നടന്ന ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌ററ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ 1992 ജനുവ​രി​യിൽ എത്യോ​പ്യ​യി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​ചെ​ല്ലാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അതിയായ സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു. 7,000-ത്തിലധി​കം പേർ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും മിക്കവർക്കും തമ്മിൽ പരിച​യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം അതുവരെ കൊച്ചു കൂട്ടങ്ങ​ളാ​യി കൂടി​യി​രു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അവരൊ​ക്കെ. കൺ​വെൻ​ഷന്റെ ഓരോ ദിവസ​വും പരിപാ​ടി ആരംഭി​ക്കു​ന്ന​തി​നു രണ്ടു മണിക്കൂർ മുമ്പു​തന്നെ മിക്കവ​രും എത്തി​ച്ചേർന്നു. സ്‌നേഹം തുളു​മ്പുന്ന നമ്മുടെ സാഹോ​ദ​ര്യം ആസ്വദി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ വൈകു​ന്നേ​രം​വരെ അവിടെ ചെലവ​ഴി​ച്ചു.

ഗോ​ത്ര​വി​ചാ​രം അടക്കി

നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ആഫ്രി​ക്ക​യിൽ ഗോ​ത്ര​വി​ചാ​രം നടമാ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യി ബറൂണ്ടി​യും റുവാ​ണ്ട​യും​തന്നെ. അവി​ടെ​യുള്ള പ്രബല വംശങ്ങ​ളായ ഹൂട്ടൂ​വും ടുററ്‌സി​യും ദീർഘ​നാ​ളാ​യി പരസ്‌പര വൈരാ​ഗ്യ​ത്തി​ലാണ്‌. 1962-ൽ ഈ രാജ്യങ്ങൾ ബെൽജി​യ​ത്തിൽനി​ന്നു സ്വാത​ന്ത്ര്യം നേടി​യതു മുതൽ ഈ രണ്ടു വംശജ​രും കാലാ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ ആയിര​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണു പരസ്‌പരം കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ളത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, ഈ രണ്ടു വിഭാ​ഗ​ത്തി​ലും​പെട്ട ആളുകൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി​ത്തീർന്ന്‌ സമാധാ​ന​ത്തിൽ ഒരുമ​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ എന്തൊരു ആഹ്ലാദം! അവർ പരസ്‌പരം പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന സ്‌നേഹം ബൈബിൾ സത്യത്തി​നു ചെവി​കൊ​ടു​ക്കാൻ മററു പലർക്കും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി.

അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​ണു കെനി​യ​യി​ലെ വംശജ​രു​ടെ കാര്യം. അവരും പരസ്‌പര യോജി​പ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടില്ല. എന്നാൽ കെനി​യ​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിന്റെ ക്രിസ്‌തീയ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ സംഗതി എത്ര വ്യത്യ​സ്‌തം! രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളിൽ വ്യത്യസ്‌ത വംശജ​രായ ആളുകൾ ഐക്യ​ത്തിൽ ആരാധി​ക്കു​ന്നതു നിങ്ങൾക്കു കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌. അനേക​രും ഗോ​ത്ര​വൈ​രാ​ഗ്യ​മെ​ല്ലാം വെടിഞ്ഞ്‌ മററു വംശജ​രായ തങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാ​രോ​ടു യഥാർഥ സ്‌നേഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എന്നെ അത്യധി​കം സന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു.

നമ്മുടെ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ സന്തുഷ്ടൻ

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാപന​വു​മാ​യുള്ള 50 വർഷത്തെ എന്റെ സഹവാ​സ​ത്തി​ലേക്കു പിന്തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയം യഹോ​വ​യോ​ടും അവന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടു​മുള്ള നന്ദിയാൽ നിറയു​ക​യാണ്‌. ഭൂമി​യിൽ അവർ കൈവ​രു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തെന്നു നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു തികച്ചും വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹം​തന്നെ! ഇല്ല, ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​നി​ട​യി​ലെ അവസ്ഥ ഒരിക്ക​ലും പൂർണ​ത​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നില്ല, ഇപ്പോ​ഴും അങ്ങനെയല്ല. എന്നാൽ നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങ​ളി​ലെ സാത്താന്റെ ലോക​ത്തി​ന്റെ വർഗീയ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കളെ രായ്‌ക്കു​രാ​മാ​നം തുടച്ചു​നീ​ക്കാ​നാ​വു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​വില്ല. എന്തൊ​ക്കെ​യാ​യാ​ലും, നാമെ​ല്ലാം ഇപ്പോ​ഴും അപൂർണ​രാ​ണ​ല്ലോ.—സങ്കീർത്തനം 51:5.

ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്ഥാപനത്തെ ലോക​വു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ നമ്മുടെ യഥാർഥ​വും ലോക​വ്യാ​പ​ക​വു​മായ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പി​നാൽ എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു​ക​വി​യു​ക​യാണ്‌. എന്നിൽ സത്യം നട്ടുവ​ളർത്തിയ ക്ലീവ്‌ലൻഡി​ലെ വെള്ളക്കാ​രായ സഹോ​ദ​രൻമാ​രെ ഞാനി​പ്പോ​ഴും സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം ഓർക്കു​ക​യാണ്‌. മുൻവി​ധി​യു​ടെ വികാ​രങ്ങൾ മാററി അതിനു​പ​കരം ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ സാഹോ​ദര്യ സ്‌നേഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കുന്ന, ദക്ഷിണ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയം സന്തോ​ഷ​ത്താൽ മതിമ​റന്നു. പിന്നീട്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ വചനത്തി​നു വർഗവി​ദ്വേ​ഷം തുടച്ചു​നീ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​തെ​ങ്ങ​നെ​യെന്ന്‌ ആഫ്രി​ക്ക​യിൽ ചെന്ന്‌ നേരിട്ടു കാണാൻ കഴിഞ്ഞ​തും എന്നെ നമ്മുടെ ലോക​വ്യാ​പക സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ കൂടുതൽ മതിപ്പു​ള്ള​വ​നാ​ക്കി.

തീർച്ച​യാ​യും, പുരാതന നാളിലെ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ഇക്കാര്യം വളരെ നന്നായി പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ഇതാ, സഹോ​ദ​രൻമാർ ഒത്തൊ​രു​മി​ച്ചു വസിക്കു​ന്നതു എത്ര ശുഭവും എത്ര മനോ​ഹ​ര​വും ആകുന്നു!”—സങ്കീർത്തനം 133:1.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എന്റെ മുത്തശ്ശി​യു​ടെ ശവസം​സ്‌കാ​രം

[24-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ടുററ്‌സി, ഹൂട്ടൂ സാക്ഷികൾ സമാധാ​ന​ത്തിൽ വർത്തി​ക്കു​ന്നു

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എന്റെ ഭാര്യ ലോയി​സി​നോ​ടൊ​പ്പം