മത ചർച്ച​കൊ​ണ്ടുള്ള മെച്ച​മെന്ത്‌?

ശിശുക്കൾ ആദ്യമാ​യി ഉച്ചരി​ക്കുന്ന വാക്കു​കൾക്കാ​യി മാതാ​പി​താ​ക്കൾ കാതോർത്തി​രി​ക്കും. വിട്ടു​വിട്ട്‌ പെറു​ക്കി​പ്പെ​റു​ക്കി അക്ഷരങ്ങൾ ഉച്ചരി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ “മാമാ” എന്നോ “ഡാഡാ” എന്നോ ആവർത്തി​ച്ചു കേൾക്കു​മ്പോൾ അവരുടെ മനസ്സി​ലാ​കെ​യൊ​രു കുളിർമഴ. പിന്നെ ഒട്ടും താമസ​മില്ല, സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളോ​ടും അയൽക്കാ​രോ​ടു​മൊ​ക്കെ​യുള്ള വിശേ​ഷം​പ​റ​ച്ചിൽ അതാകും. കുട്ടി​യു​ടെ കന്നിവർത്ത​മാ​നം ആരെയും ഹർഷപു​ള​കി​ത​രാ​ക്കും, സത്യമാ​യും അതൊരു സദ്‌വാർത്ത​തന്നെ.

ശബ്ദങ്ങൾ, കാഴ്‌ചകൾ, മണം എന്നിവ ശിശു​വി​ന്റെ ഇന്ദ്രി​യ​ങ്ങൾക്കു വിഷയ​മാ​കു​മ്പോൾ അതു പ്രതി​ക​ര​ണ​ത്തി​നി​ട​യാ​ക്കു​ന്നു. പ്രതി​ക​ര​ണങ്ങൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രി​ക്കാ​മെ​ന്നതു ശരിതന്നെ. എന്നാൽ ഒരു കാലഘട്ടം കഴിഞ്ഞി​ട്ടും ഉദ്ദീപ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ കുട്ടി​യു​ടെ വളർച്ച​യിൽ എന്തോ തകരാ​റു​ണ്ടെ​ന്നാ​വും മാതാ​പി​താ​ക്കൾ വിചാ​രി​ക്കുക. സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും അതവരെ വിഷമി​പ്പി​ക്കും.

പരിച​യ​ക്കാ​രോ​ടു കുട്ടികൾ നന്നായി പ്രതി​ക​രി​ക്കും. അമ്മ കുട്ടിയെ വാരി​പ്പു​ണർന്നു താലോ​ലി​ക്കു​മ്പോൾ കുട്ടി​യു​ടെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി വിടരും. അതു സ്വാഭാ​വി​ക​മാണ്‌. എന്നാൽ വീട്ടി​ലെ​ത്തുന്ന ഒരു ബന്ധു ഒന്നു തൊട്ടാൽമതി കുട്ടി കരയാൻ, എടുക്കാൻ ശ്രമി​ച്ചാ​ല​റി​യാം അവന്റെ ശാഠ്യം. അവരുടെ അടുത്തു പോകുന്ന പ്രശ്‌ന​മില്ല. ഇതാണ്‌ അനുഭ​വ​മെ​ങ്കി​ലും മിക്ക ബന്ധുക്ക​ളും പിന്നാക്കം പോകാ​റില്ല. കുട്ടി അവരെ കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ അറിയു​ന്ന​തോ​ടെ, അപരി​ചി​ത​ത്വ​മെന്ന തടസ്സം വഴിമാ​റും. എന്തൊ​രാ​നന്ദം, കുട്ടി മെല്ലെ മെല്ലെ പുഞ്ചി​രി​തൂ​കാൻ തുടങ്ങു​ന്നു.

അതു​പോ​ലെ, നല്ല പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത ഒരാളു​മാ​യി മതവി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു തുറന്നു ചർച്ച​ചെ​യ്യാൻ മുതിർന്ന​വ​രായ പലർക്കും മടിയാണ്‌. വ്യക്തി​പ​ര​മായ ഒരു സംഗതി​യായ മതത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരപരി​ചി​തൻ തങ്ങളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടെന്ന്‌ അവർക്കൊ​രു​പക്ഷേ മനസ്സി​ലാ​കി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. അനന്തര​ഫലം ഇതാണ്‌, അവർക്കും സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കും ഇടയിൽ ഒരു വേലി​ക്കെട്ട്‌. എന്തൊ​ക്കെ​യാ​യാ​ലും മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ നൈസർഗിക സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷ​മാ​ണ​ല്ലോ ആരാധി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം. അതേക്കു​റി​ച്ചൊ​ന്നു സംസാ​രി​ക്കാൻപോ​ലും അവർ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠിക്കാൻ നാം താത്‌പ​ര്യം കാണി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. പഠിക്കാ​നുള്ള അവസരം ലഭിക്കുക ചില​പ്പോൾ മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​യി​രി​ക്കും. അതിനു കാരണ​മുണ്ട്‌. ദീർഘ​നാ​ളാ​യിട്ട്‌ ദൈവം തുറന്ന ആശയവി​നി​യമം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. നമുക്കത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു നോക്കാം.

‘കേട്ടു പഠിക്കുക’

മനുഷ്യ​നു​മാ​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യത്തെ ആശയവി​നി​യമം ഏദെനിൽവെച്ച്‌ ആദാമു​മാ​യി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ആദാമും ഹവ്വായും പാപം​ചെ​യ്‌ത​ശേഷം ദൈവം അവരെ വിളിച്ച്‌ ആശയവി​നി​മ​യ​ത്തി​നു മുതിർന്ന​പ്പോൾ അവർക്കു താത്‌പ​ര്യം ഒളിച്ചു​നിൽക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 3:8-13) എന്നാൽ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ആശയവി​നി​മ​യത്തെ സ്വാഗതം ചെയ്‌ത സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷൻമാ​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ വിശദ​മാ​യി രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നുണ്ട്‌.

നോഹ​യു​ടെ നാളിലെ ദുഷ്ട​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ ആസന്നമാ​യി​രുന്ന നാശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ദൈവം അവനു​മാ​യി ആശയവി​നി​യമം നടത്തി. അങ്ങനെ നോഹ ഒരു “നീതി​പ്ര​സം​ഗക”നായി​ത്തീർന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 2:5) തന്റെ തലമു​റ​യ്‌ക്കുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വക്താവ്‌ എന്നനി​ല​യിൽ, മനുഷ്യ​രോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളിൽ നോഹ വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി​യെന്നു മാത്രമല്ല, താൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ഭാഗത്താ​ണെന്നു പരസ്യ​മാ​യി പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. നോഹ​യ്‌ക്ക്‌ എന്തു പ്രതി​ക​ര​ണ​മാ​ണു ലഭിച്ചത്‌? ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, “ജലപ്ര​ളയം വന്ന്‌ അവരെ നീക്കി​ക്ക​ള​യു​വോ​ളം” അവന്റെ മിക്ക സമകാ​ലി​ക​രും “ശ്രദ്ധി​ച്ചില്ല.” (മത്തായി 24:37-39, NW) എന്നാൽ നമുക്കു സന്തോ​ഷി​ക്കാൻ വകയുണ്ട്‌. നോഹ​യു​ടെ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഏഴ്‌ അംഗങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിർദേ​ശങ്ങൾ ചെവി​ക്കൊണ്ട അവർ ആഗോ​ള​പ്ര​ള​യത്തെ അതിജീ​വി​ച്ചു. ഇന്നു ജീവി​ക്കുന്ന സകല മനുഷ്യ​രും അവരുടെ പിൻഗാ​മി​ക​ളാണ്‌.

പിന്നീട്‌, ദൈവം ഒരു മുഴു ജനത​യോട്‌, അതായത്‌ പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​നോട്‌, ആശയവി​നി​യമം നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. മോശ​യി​ലൂ​ടെ ദൈവം അവർക്കു പത്തു കൽപ്പന​ക​ളും സമാന​മായ ബാധ്യ​ത​യോ​ടെ​യുള്ള മററ്‌ 600 നിയമ​ങ്ങ​ളും കൊടു​ത്തു. അതെല്ലാം അനുസ​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രോ​ടു യഹോവ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഏഴേഴു വർഷം കൂടു​മ്പോൾ, കൂടാ​ര​പ്പെ​രു​ന്നാൾ എന്ന വാർഷി​കാ​ഘോ​ഷ​സ​മ​യത്ത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമം ഉറക്കെ വായി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെന്നു മോശ നിർദേ​ശി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവൻ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “പുരു​ഷൻമാ​രെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​യും കുട്ടി​ക​ളെ​യും നിന്റെ പട്ടണത്തി​ലുള്ള പരദേ​ശി​ക​ളെ​യും കൂട്ടി​വ​രു​ത്തുക.” എന്ത്‌ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിൽ? “കേട്ടു പഠിച്ച്‌ നിങ്ങളു​ടെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ ഭയപ്പെട്ട്‌ ഈ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ലെ വചനങ്ങൾ ഒക്കെയും പ്രമാ​ണി​ച്ചു​ന​ട​ക്കേ​ണ്ടതി”ന്‌. സകലരും കേട്ടു പഠിക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. കേട്ട​തെ​ല്ലാം ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ അവർ എത്രമാ​ത്രം ആസ്വദി​ച്ചി​രി​ക്കാ​മെന്നു വിഭാവന ചെയ്യുക!—ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 31:10-12, NW.

അഞ്ചു നൂററാ​ണ്ടി​ല​ധി​കം പിന്നി​ട്ട​പ്പോൾ യഹൂദ്യ രാജാ​വായ യെഹോ​ശാ​ഫാത്ത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ നിർമ​ലാ​രാ​ധന പുനരു​ജ്ജീ​വി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു യജ്ഞത്തിന്റെ ഭാഗമാ​യി പ്രഭു​ക്കൻമാ​രെ​യും ലേവ്യ​രെ​യും സംഘടി​പ്പി​ച്ചു. യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമങ്ങൾ തദ്ദേശീ​യരെ പഠിപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഈ മനുഷ്യർ യഹൂദ്യ നഗരങ്ങ​ളി​ലു​ട​നീ​ളം സഞ്ചരിച്ചു. ഇവ പരസ്യ​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്യി​ക്കു​ക​വഴി സത്യാ​രാ​ധ​ന​യ്‌ക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള തന്റെ ധീരത രാജാവ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കി. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രജക​ളു​ടെ കാര്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലോ, അവർ കേട്ടു​പ​ഠി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.—2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 17:1-6, 9.

ചർച്ചയി​ലൂ​ടെ സാക്ഷ്യം വഹിക്കൽ

തന്റെ വക്താവാ​യി സേവി​ക്കാൻ ദൈവം സ്വന്തം പുത്രനെ, യേശു​വി​നെ, ഭൂമി​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 1:14) മൂന്നു ശിഷ്യൻമാർ നോക്കി​നിൽക്കെ, യേശു അവരുടെ മുമ്പിൽവെച്ചു രൂപാ​ന്ത​രീ​ക​രണം പ്രാപിച്ച നേരത്ത്‌ അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​തന്നെ ശബ്ദം ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നതു കേട്ടു: “ഇവൻ എന്റെ പ്രിയ​പു​ത്രൻ, ഇവങ്കൽ ഞാൻ പ്രസാ​ദി​ക്കു​ന്നു; ഇവന്നു ചെവി​കൊ​ടു​പ്പിൻ.” (മത്തായി 17:5) അവർ ഉടനടി അനുസ​രി​ച്ചു.

അതു​പോ​ലെ, യേശു തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രെ​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യം മററു​ള്ള​വരെ അറിയി​ച്ചു. എന്നാൽ ഭൂമി​യി​ലെ ശുശ്രൂഷ നിർവ​ഹി​ക്കാൻ പിന്നെ​യും ആറു മാസം ശേഷി​ച്ചി​രി​ക്കെ, സ്വർഗ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പ്രസം​ഗ​വേല വളരെ ബൃഹത്താ​ണെ​ന്നും അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ കൂടുതൽ ശിഷ്യൻമാർ ആവശ്യ​മാ​ണെ​ന്നും യേശു അറിയി​ച്ചു. ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അപരി​ചി​ത​രോട്‌ എങ്ങനെ ചർച്ച​ചെ​യ്യ​ണ​മെന്ന്‌ അവൻ 70 പേരെ പഠിപ്പി​ച്ചു, അതിനു​ശേ​ഷ​മാണ്‌ അവൻ അവരെ ആ സന്ദേശം പ്രചരി​പ്പി​ക്കാൻ അയച്ചത്‌. (ലൂക്കൊസ്‌ 10:1, 2, 9) തന്റെ സ്വർഗ​സ്ഥ​നായ പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​നു തൊട്ടു​മു​മ്പാ​യി യേശു തന്റെ അനുഗാ​മി​കളെ ഈ സന്ദേശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ മുൻകൈ എടുക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. അവൻ അവരോട്‌ കൽപ്പിച്ചു: “ആകയാൽ നിങ്ങൾ പുറ​പ്പെട്ടു, . . . ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു കല്‌പി​ച്ചതു ഒക്കെയും പ്രമാ​ണി​പ്പാൻ തക്കവണ്ണം ഉപദേ​ശി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു സകലജാ​തി​ക​ളെ​യും ശിഷ്യ​രാ​ക്കി​ക്കൊൾവിൻ.” (മത്തായി 28:19, 20) ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി, ദൈവ​രാ​ജ്യ സുവാർത്ത അയൽക്കാ​രു​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്‌തു​കൊണ്ട്‌ സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഇന്ന്‌ ആ നിയോ​ഗം നിവർത്തി​ക്കു​ക​യാണ്‌. സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സത്യത്തി​നു സാക്ഷ്യം വഹിക്കാൻ ഈ ചർച്ചകൾ അവരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു.—മത്തായി 24:14.

ശാന്തവും പരിപു​ഷ്ടി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​മായ ചർച്ചകൾ

ഏതു വിധത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യൻമാർ മററു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സങ്ങൾ ചർച്ച​ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌? എതിരാ​ളി​കളെ പ്രകോ​പി​പ്പി​ക്കാ​നോ അവരോ​ടു തർക്കി​ക്കാ​നോ പാടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മറിച്ച്‌, സുവാർത്തയെ സ്വാഗതം ചെയ്യു​ന്ന​വരെ അന്വേ​ഷിച്ച്‌ അതിനെ പിന്തു​ണ​ക്കുന്ന തിരു​വെ​ഴു​ത്തു തെളി​വു​കൾ നൽകണ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ പുത്രന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രു​മാ​യി സമ്പർക്കം പുലർത്തി​യ​വ​രു​ടെ പ്രതി​ക​ര​ണങ്ങൾ ദൈവം തീർച്ച​യാ​യും നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. കാരണം യേശു ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചി​രു​ന്നു: “നിങ്ങളെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നവൻ എന്നെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു; എന്നെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നവൻ എന്നെ അയച്ചവനെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു.” (മത്തായി 10:40) യേശു​വി​ന്റെ മിക്ക സമകാ​ലി​ക​രും അവന്റെ സന്ദേശത്തെ ചെവി​ക്കൊ​ണ്ടില്ല. എന്തൊരു കടുത്ത നിരാ​ക​രണം!

ക്രിസ്‌തീ​യ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ ഉപദേ​ശി​ച്ചു: ‘കർത്താ​വി​ന്റെ ദാസൻ ശണ്‌ഠ ഇടാതെ എല്ലാവ​രോ​ടും ശാന്തനും ഉപദേ​ശി​പ്പാൻ സമർത്ഥ​നും ദോഷം സഹിക്കു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി അത്രേ ഇരി​ക്കേ​ണ്ടത്‌. വിരോ​ധി​കൾക്കു ദൈവം സത്യത്തി​ന്റെ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്നാ​യി മാനസാ​ന്തരം നൽകു​മോ എന്നു വെച്ചു അവരെ സൌമ്യ​ത​യോ​ടെ പഠിപ്പി​ക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു.’ (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:24, 25) ഇതിനുള്ള ഒരു മികച്ച ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​ണു ഗ്രീസി​ലെ അഥേന​യിൽ പൗലോസ്‌ ആളുക​ളോ​ടു സുവാർത്ത പ്രഖ്യാ​പിച്ച വിധം. അവൻ സിന​ഗോ​ഗിൽവെച്ച്‌ യഹൂദൻമാ​രു​മാ​യി ന്യായ​വാ​ദം നടത്തി. അവൻ ദിവസേന ചന്തസ്ഥലത്ത്‌ “കണ്ടവ​രോ​ടും” സംസാ​രി​ച്ചു. നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും ചിലരു​ടെ താത്‌പ​ര്യം കേവലം പുതു​മ​യുള്ള കാര്യങ്ങൾ കേൾക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ വിധത്തിൽ പൗലോസ്‌ അവരോ​ടു നേരിട്ടു സംസാ​രി​ച്ചു. ശ്രോ​താ​ക്ക​ളോട്‌ അനുത​പി​ക്കാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുന്ന ദൈവ​സ​ന്ദേശം അവൻ അവരു​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്‌തു. ഏതാണ്ട്‌ ഇന്നത്തെ ആളുക​ളു​ടേ​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു അവരു​ടെ​യും പ്രതി​ക​രണം. “ചിലർ പരിഹ​സി​ച്ചു; മററു ചിലർ ഞങ്ങൾ ഇതി​നെ​പ്പ​ററി പിന്നെ​യും [‘മറെറാ​രു സമയത്ത്‌,’ NW] നിന്റെ പ്രസംഗം കേൾക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.” ചർച്ച നീട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോക​ണ​മെന്നു പൗലോസ്‌ ശഠിച്ചില്ല. തന്റെ സന്ദേശ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പ്രസം​ഗ​ത്തി​നു​ശേഷം അവൻ “അവരുടെ നടുവിൽനി​ന്നു പോയി.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:16-34.

പിന്നീട്‌, ‘പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള്ളതു ഒന്നും മറെച്ചു​വെ​ക്കാ​തെ പരസ്യ​മാ​യും വീടു​തോ​റും അവരോ​ടു അറിയി​ക്ക​യും ഉപദേ​ശി​ക്ക​യും ചെയ്‌തു’വെന്നു പൗലോസ്‌ എഫേസൂ​സി​ലെ ക്രിസ്‌തീയ സഭാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടു പറഞ്ഞു. മാത്രമല്ല, അവൻ ‘ദൈവ​ത്തി​ങ്ക​ലേ​ക്കുള്ള മാനസാ​ന്ത​ര​വും കർത്താ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​വും യെഹൂ​ദൻമാർക്കും യവനൻമാർക്കും സാക്ഷീ​കരി’ക്കുകയും [“കൂലങ്ക​ഷ​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ക​യും,” NW] ചെയ്‌തു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:20, 21.

ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളി​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വസ്‌ത ദാസൻമാർ മതത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എങ്ങനെ ചർച്ച​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്നു​വെന്നു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​വ​യാണ്‌ ഈ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ. അതു​കൊണ്ട്‌, ഇന്ന്‌ അനുസ​ര​ണ​യോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ മററു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി മതത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നു.

വൻനേ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന ചർച്ചകൾ

‘ദൈവ​വ​ചനം ശ്രദ്ധി​ക്കു​വിൻ.’ ‘അവന്റെ കൽപ്പന​കൾക്കു ചെവി​കൊ​ടു​പ്പിൻ.’ ബൈബി​ളിൽ ഈ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ എത്ര സ്ഥലങ്ങളി​ലാ​ണു കാണു​ന്നത്‌! യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അടുത്ത പ്രാവ​ശ്യം നിങ്ങ​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ അത്തരം ബൈബിൾ നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളോ​ടു നിങ്ങൾക്കു പ്രതി​ക​രി​ക്കാ​നാ​വും. ബൈബി​ളിൽനിന്ന്‌ അവർ കൊണ്ടു​വ​രുന്ന സന്ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കുക. ഈ സന്ദേശം രാഷ്‌ട്രീ​യ​പ​രമല്ല, എന്നാൽ ദൈവ​ത്താ​ലുള്ള ഒരു സ്വർഗീയ ഗവൺമെൻറി​നെ, അവന്റെ രാജ്യത്തെ, അറിയി​ക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. ഈ കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ലെ സംഘട്ട​ന​ങ്ങൾക്കുള്ള കാരണ​ങ്ങളെ നീക്കി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​തി​നുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉപാധി​യാ​ണിത്‌. (ദാനീ​യേൽ 2:44) അതിനു​ശേഷം, സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഈ ദൈവ​ഭ​രണം മുഴു​ഭൂ​മി​യെ​യും ഏദെൻ തോട്ടം​പോ​ലെ​യുള്ള ഒരു പറുദീ​സ​യാ​ക്കി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്താ​നുള്ള നടപടി​ക​ളെ​ടു​ക്കും.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ കൂട്ടാ​ക്കാ​തി​രുന്ന ഒരു മുൻ പൊലീസ്‌ ഡിററ​ക്‌റ​റീവ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കുററ​കൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വർധനവു കാണേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​പ്പോൾ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടിൽ ആകെ​യൊ​രു മനംമ​ടുപ്പ്‌. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ സാക്ഷികൾ പിന്നെ​യും സന്ദർശി​ച്ചു. ഇനി താൻ ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തി​ന്റെ തെളി​വു​കൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കാൻ ഒരുക്ക​മാ​ണെന്ന്‌ അയാൾ അറിയി​ച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു ക്രമമായ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ചർച്ചകൾ തുടങ്ങി. ഈ പൊലീസ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥനു പലപ്രാ​വ​ശ്യം സ്ഥലംമാ​ററം കിട്ടി​പ്പോ​കേ​ണ്ടി​വന്നു. പക്ഷേ സാക്ഷികൾ സന്തോ​ഷ​പൂർവം ഓരോ പുതിയ സ്ഥലത്തും ചെന്ന്‌ ചർച്ച തുടർന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അവസാനം ആ ഓഫീസർ ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “ഞാൻ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന തെളി​വു​കൾ ബൈബി​ളിൽത്തന്നെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നോടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ആ സാക്ഷികൾ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹം കാണി​ച്ചി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ അർഥ​മെന്ത്‌ എന്ന സംശയ​വു​മാ​യി ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും ലോക​ത്തിൽത്തന്നെ ആയിരു​ന്നേനേ. സത്യം പഠിക്കാ​നി​ട​യാ​യി എന്നതാണു വാസ്‌തവം. ഇനി ഞാൻ എന്റെ സമയം എന്നെ​പ്പോ​ലെ ദൈവത്തെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു​വേണ്ടി ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ പോക​യാണ്‌.”

താത്‌പ​ര്യ​മു​ള്ള കേൾവി​ക്കാർക്കു കൂടു​ത​ല​റി​യാ​നുള്ള ആത്മാർഥ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​വും. വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയു​മ്പോൾ അവർ ന്യായ​മാ​യും അവയുടെ കാരണ​ങ്ങ​ളും അറിയാൻ ആഗ്രഹി​ക്കും. (1 പത്രൊസ്‌ 3:15) മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ചോദ്യ​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടു പൊതിഞ്ഞ്‌ അവയ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരങ്ങൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു​കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ, നിങ്ങളും ന്യായ​പൂർവം സാക്ഷി​ക​ളിൽനി​ന്നു സാരവ​ത്തായ ഉത്തരങ്ങൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കും. സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ മടങ്ങി​വന്നു നിങ്ങളു​മൊ​ത്തു ബൈബിൾ സന്ദേശം കൂടു​ത​ലാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്യു​മെന്നു നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.

ഒരുപക്ഷേ, ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ അറിയാ​മാ​യി​രി​ക്കും. നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​ശൈ​ലി​യിൽ കുറച്ചു മാററം​വ​രു​ത്ത​ണ​മെന്നു ദൈവം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു നിങ്ങൾക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രി​ക്കും. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിബന്ധ​നകൾ നിറ​വേ​റ​റാൻ വലിയ ത്യാഗങ്ങൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്നു ഭയന്ന്‌ ആ സംഗതി​കൾ പിൻപ​റ​റാൻ മടിക്ക​രുത്‌. അവ സന്തോ​ഷമേ കൈവ​രു​ത്തു​ക​യു​ള്ളൂ. നിങ്ങൾ പടിപ​ടി​യാ​യി പുരോ​ഗ​മി​ക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇതി​നോ​ടു വിലമ​തി​പ്പു​ണ്ടാ​കും.

ആദ്യമാ​യി, യഹോവ ആരെന്നും അവൻ നിങ്ങളിൽനിന്ന്‌ എന്തു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവൻ എന്തു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ന്നും പരിചി​ന്തി​ക്കുക. ഇതു സംബന്ധി​ച്ചു ബൈബിൾ എന്തു പറയു​ന്നു​വെന്നു കാണി​ച്ചു​ത​രു​വാൻ സാക്ഷി​ക​ളോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുക. അവർ പറയു​ന്നതു നിങ്ങളു​ടെ സ്വന്തം ബൈബി​ളിൽ പരി​ശോ​ധി​ക്കുക. മതത്തെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള സത്യം അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സാക്ഷികൾ ന്യായ​യു​ക്ത​രാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​മ്പോൾ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ അവർ പങ്കു​വെ​ക്കുന്ന മററ​നേകം മികച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു ആഴ്‌ന്നി​റ​ങ്ങാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കും, സംശയ​മില്ല.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:17.

പ്രദേ​ശ​ത്തെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ യോഗ​സ്ഥ​ല​മായ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ വന്ന്‌ അവരെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്വാഗ​ത​മുണ്ട്‌. അവിടെ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​മായ ചർച്ചകൾ കേൾക്കാം. അവിടെ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നവർ ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരസ്‌പരം സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു നിങ്ങൾക്കു കാണാം. ഇന്നു നമുക്കാ​യുള്ള ദൈ​വേഷ്ടം സംബന്ധിച്ച സത്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ ഈ സാക്ഷി​കളെ അനുവ​ദി​ക്കുക. സത്യാ​രാ​ധ​ന​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്യാ​നും അവന്റെ അംഗീ​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ മന്ദസ്‌മി​ത​വും പറുദീ​സ​യി​ലെ നിത്യ​ജീ​വ​നും ലഭിക്കാ​നു​മുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷണത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കുക.—മലാഖി 3:16; യോഹ​ന്നാൻ 17:3.

[5-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നോഹ യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു തുറന്നു സംസാ​രി​ച്ചു

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

പുരാതന അഥേന​യിൽ പൗലോസ്‌ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ മററു​ള്ള​വരെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു