“ദൈവാ​ലയ”ത്തിനു ഗ്രീസി​ലെ വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളോട്‌ എന്തു യോജ്യത?

കൊടും​വേനൽ. വെയി​ലേറ്റ്‌ റോഡി​ലെ ചുട്ടു​പ​ഴുത്ത കല്ലുകൾ വെട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങു​ക​യാണ്‌. എന്നാൽ ഈ കൊടും​ചൂ​ടൊ​ന്നും ഭക്തരായ ഒരു സംഘം ഗ്രീക്ക്‌ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌ തീർഥാ​ട​ക​രു​ടെ വീര്യ​ത്തി​നും ദൃഢനി​ശ്ച​യ​ത്തി​നും മങ്ങലേൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാണു​ന്നില്ല. മലമു​ക​ളി​ലുള്ള ഒരു പള്ളിയി​ലേക്കു നീങ്ങു​ക​യാ​ണവർ.

ഇതാ ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശയായ ഒരു വൃദ്ധ. ആ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ മറ്റേ അറ്റത്തു​നി​ന്നു യാത്ര തുടങ്ങി​യ​താ​ണവർ. കാലുകൾ തളർന്നെ​ങ്കി​ലും കുഴഞ്ഞു​വീ​ഴാ​തി​രി​ക്കാൻ കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യു​ക​യാണ്‌. കുറച്ചു​കൂ​ടെ മുകളി​ലാ​യി മറ്റൊരു ഭക്തൻ. തിക്കും​തി​ര​ക്കും​കൂ​ട്ടുന്ന ആൾക്കൂ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ നീങ്ങാൻ പാടു​പെട്ട്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠാ​കു​ല​നാ​യി വിയർത്തൊ​ലി​ക്കു​ന്നു. ഇനി ഒരു യുവതി​യും. കാൽമു​ട്ടു പൊട്ടി രക്തം വാർന്നൊ​ഴു​കി​യി​ട്ടും നിലത്ത്‌ ഇഴയുന്നു. വ്യക്തമാ​യും വേദന​കൊ​ണ്ടു വലഞ്ഞ മുഖഭാ​വം. ലക്ഷ്യം? സമയത്ത്‌ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ, വിശ്രു​ത​നായ “പുണ്യ​വാള”ന്റെ വിഗ്ര​ഹ​ത്തി​നു​മു​മ്പിൽനി​ന്നു പ്രാർഥി​ക്കാൻ, സാധി​ക്കു​മെ​ങ്കിൽ ഒന്നു തൊട്ടു​മു​ത്താൻ.

ലോക​മെ​മ്പാ​ടും “പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാ​രെ” വണങ്ങു​ന്ന​തി​നുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇതു​പോ​ലുള്ള രംഗങ്ങൾ ആവർത്തിച്ച്‌ അരങ്ങേ​റു​ന്നു. ഈവിധം തങ്ങൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റേ​തായ രീതി​യിൽ അവനെ സമീപി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അങ്ങനെ തങ്ങളുടെ ഭക്തിയും വിശ്വാ​സ​വും പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ഈ തീർഥാ​ട​കർക്കെ​ല്ലാം ബോധ്യ​മു​ള്ള​താ​യി തോന്നു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌ ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “ഞങ്ങൾ [“പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാ​രു​ടെ”] തിരു​നാൾ കൊണ്ടാ​ടു​ക​യും അവർക്കു മഹത്ത്വ​വും ആദരവും കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു . . . ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ അവർ ഞങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അപേക്ഷി​ക്കുന്ന ഞങ്ങൾ അവരുടെ പ്രാർഥ​ന​യും ഞങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ അനേകം ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി അവരുടെ അഭയയാ​ച​ന​യും സഹായ​വും തേടുന്നു. . . . ഞങ്ങളുടെ ആത്മീയ​വും ശാരീ​രി​ക​വു​മായ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ, . . . അത്ഭുത​പ്ര​വർത്ത​ക​രായ പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാ​രു​ടെ അടുക്കൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അഭയമുണ്ട്‌.” റോമൻ കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയുടെ സുന്നഹ​ദോസ്‌ നിയമ​പ്ര​കാ​രം, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പക്കൽ മധ്യസ്ഥർ എന്നനി​ല​യിൽ “പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രോടു പ്രാർഥി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. “പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രുടെ തിരു​ശേ​ഷി​പ്പി​നും വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾക്കും മുമ്പാകെ വണങ്ങാ​വു​ന്ന​താണ്‌.

ഒരു യഥാർഥ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ മുഖ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യം ദൈവത്തെ “ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും” ആരാധി​ക്കുക എന്നതാ​യി​രി​ക്കണം. (യോഹ​ന്നാൻ 4:24) ഇക്കാര​ണ​ത്താൽ, ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ മതാചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാഗമാ​യി “പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രെ വണങ്ങൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തിയ വിധം സംബന്ധിച്ച്‌ ചില വസ്‌തു​തകൾ നമുക്കു പരി​ശോ​ധി​ക്കാം. സ്വീകാ​ര്യ​മാം​വി​ധം ദൈവത്തെ സമീപി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന സകലർക്കും അത്തരം ഒരു പരി​ശോ​ധന വളരെ വിജ്ഞാ​ന​പ്ര​ദ​മാ​യി​രി​ക്കും.

“പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രെ കൈ​ക്കൊ​ണ്ട​വി​ധം

ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ രക്തത്താൽ ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ഭാവി കൂട്ടവ​കാ​ശി​കൾ എന്നനി​ല​യിൽ ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി വേർതി​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌ത എല്ലാ ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​യും “വിശു​ദ്ധ​ന്മാർ” എന്നാണു ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വിളി​ക്കു​ന്നത്‌. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 9:32; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 1:1; 13:13)a പ്രമു​ഖ​രും അല്ലാത്ത​വ​രു​മാ​യി സഭയി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ എല്ലാവ​രെ​യും ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന സമയത്തു “വിശു​ദ്ധ​ന്മാർ” എന്നു വർണി​ച്ചി​രു​ന്നു. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​പ​ര​മായ അർഥത്തിൽ അവരെ വിശു​ദ്ധ​ന്മാർ എന്നു വിളി​ക്കാൻ അവർ മരിക്കു​ന്ന​തു​വരെ കാത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നില്ല എന്നു വ്യക്തം.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പൊ.യു. (പൊതു​യു​ഗം) രണ്ടാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​നു​ശേഷം, വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഭവിച്ച ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം വികാസം പ്രാപി​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന സമയത്ത്‌, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തെ ജനകീ​യ​മാ​ക്കാ​നും പുറജാ​തീ​യർക്ക്‌ ആകർഷ​ക​വും പെട്ടെന്നു സ്വീകാ​ര്യ​വു​മായ ഒരു മതമാ​ക്കി​മാ​റ്റാ​നു​മുള്ള പ്രവണ​ത​യു​ണ്ടാ​യി. ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു കൂട്ടത്തെ ആരാധി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു ഈ പുറജാ​തീ​യർ. എന്നാൽ ഈ പുതിയ മതമാ​കട്ടെ, കർശന​മാ​യും ഏക​ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​തും ആയിരു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ “വിശു​ദ്ധന്മാ”രെ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ ഒരു അനുര​ഞ്‌ജനം സാധ്യ​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ പുരാതന ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഉപ​ദൈ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഐതിഹ്യ വീരപു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ​യും സ്ഥാനത്ത്‌ “വിശു​ദ്ധന്മാ”രെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരാമർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ എക്ലിസി​യാ​സ്റ്റി​കി ഇസ്റ്റോ​റിയ (സഭാച​രി​ത്രം) പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “പുറജാ​തീയ മതങ്ങളിൽനി​ന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ലേക്കു പരിവർത്തനം ചെയ്‌തെ​ത്തു​ന്ന​വർക്ക്‌, തങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച വീരപു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ സ്ഥാനത്തു രക്തസാ​ക്ഷി​കളെ പ്രതി​ഷ്‌ഠിച്ച്‌ മുൻ ആരാധ​നാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾക്കു കൊടു​ത്തി​രുന്ന ആദരവ്‌ അവർക്കു കൊടു​ത്തു​തു​ട​ങ്ങു​ന്നത്‌ എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. . . . എങ്കിലും മിക്ക​പ്പോ​ഴും പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാർക്കു കൊടു​ത്തി​രുന്ന അത്തരം ആദരവ്‌ ശരിക്കും വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.”

ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തിൽ “വിശു​ദ്ധന്മാ”രെ കൈ​ക്കൊ​ണ്ട​തെ​ങ്ങ​നെ​യെന്നു മറ്റൊരു പ്രമാ​ണ​കൃ​തി വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഗ്രീക്ക്‌ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌ സഭയിലെ പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാർക്ക്‌ ആദരവർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ, പുറജാ​തീയ മതത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന കനത്ത സ്വാധീ​ന​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തമായ ലക്ഷണങ്ങൾ നാം കാണുന്നു. [ആളുകൾ] ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ലേക്കു പരിവർത്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ ഒളിമ്പ്യൻ ദൈവ​ങ്ങൾക്ക്‌ കൽപ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രുന്ന ഗുണങ്ങൾ അവർ ഇപ്പോൾ പുണ്യ​വാ​ള​ന്മാ​രിൽ ആരോ​പി​ച്ചു. . . . പുതിയ മതത്തിന്റെ ആദ്യ വർഷങ്ങൾമു​തൽ അതിന്റെ അനുഭാ​വി​കൾ സൂര്യ​ദേ​വന്റെ (ഫീബസ്‌ അപ്പോ​ളോ) സ്ഥാനത്ത്‌ ഏലിയാ പ്രവാ​ച​കനെ പ്രതി​ഷ്‌ഠിച്ച്‌ പുരാതന ദേവാ​ല​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ ഈ ദേവന്റെ അമ്പലങ്ങ​ളു​ടെ​യോ അവശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളി​ന്മേൽ അല്ലെങ്കിൽ അതിന​ടുത്ത്‌ പള്ളികൾ പണിത​താ​യി നാം കാണുന്നു. പുരാതന ഗ്രീക്കു​കാർ പ്രകാ​ശ​ദാ​താ​വായ ഫീബസ്‌ അപ്പോ​ളോ​യെ ആദരി​ച്ചി​രുന്ന സകല സ്ഥലത്തും പള്ളികൾ പണിതു. അവയിൽ മിക്കതും കുന്നിൻമു​ക​ളി​ലോ മലമു​ക​ളി​ലോ ആയിരു​ന്നു. . . . അവർ കന്യാ​ദേ​വി​യായ അഥേനയെ കന്യാ​മ​റി​യം ആക്കി. അങ്ങനെ, അഥേന​യു​ടെ വിഗ്രഹം തകർത്ത​പ്പോ​ഴു​ണ്ടായ വിടവ്‌ പരിവർത്തിത വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​കന്റെ ആത്മാവി​നു​ള്ളിൽനി​ന്നു നീങ്ങി.”—നിയോ​തെ​റൊൻ എങ്കി​ക്ലോ​പ​ഡി​കൊൻ ലെക്‌സി​ക്കോൻ (പുതിയ വിജ്ഞാ​ന​സമ്പന്ന നിഘണ്ടു), വാല്യം 1, പേജുകൾ 270-1.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പൊ.യു. നാലാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ ഏഥൻസിൽ നിലനി​ന്നി​രുന്ന സ്ഥിതി​വി​ശേഷം പരി​ശോ​ധി​ക്കുക. ആ നഗരത്തി​ലെ ഭൂരി​ഭാ​ഗം പേരും അപ്പോ​ഴും പുറജാ​തീയ മതക്കാർത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ ഏറ്റവും പവിത്ര ആചാര​ങ്ങ​ളി​ലൊന്ന്‌ എല്യൂ​സി​നി​യൻ തിരു​നാ​ളു​കൾ ആയിരു​ന്നു. രണ്ടു ഘട്ടങ്ങളി​ലാ​യുള്ള ആ തിരു​ന്നാൾ ഏഥൻസിൽനിന്ന്‌ 23 കിലോ​മീ​റ്റർ വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റുള്ള എല്യൂ​സിസ്‌ പട്ടണത്തിൽ വർഷം​തോ​റും ഫെബ്രു​വ​രി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു നടന്നി​രു​ന്നത്‌.b ഈ തിരു​നാ​ളു​ക​ളു​ടെ ആഘോ​ഷ​ത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അഥേന​ക്കാർ വിശുദ്ധ വഴി (ഹിയേര ഹോ​ഡോസ്‌) പിൻപ​റ്റ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആരാധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മറ്റൊരു സ്ഥലം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ നഗര​നേ​താ​ക്കൾ വളരെ ബുദ്ധി​പൂർവം പ്രവർത്തി​ച്ചു. പുറജാ​തീ​യരെ ആകർഷി​ക്കാൻ അതേ പാതയിൽ ഏഥൻസിൽനിന്ന്‌ ഏതാണ്ട്‌ 10 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ ഡഫ്‌നി ആശ്രമം പണിതു. ഇത്‌ അവരെ എല്യൂ​സി​നി​യൻ തിരു​നാ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു തടയു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആശ്രമ​പ്പള്ളി പണിത​താ​കട്ടെ, ഗ്രീക്കു ദേവനായ ഡഫ്‌നാ​യി​യോസ്‌ അഥവാ പീതി​യോസ്‌ അപ്പോ​ളോ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ച്ചി​രുന്ന പുരാതന ആലയത്തി​ന്റെ അടിത്ത​റ​യി​ന്മേ​ലും.

പുറജാ​തീ​യ ദൈവ​ങ്ങളെ സമന്വ​യി​പ്പി​ച്ചാണ്‌ “പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രെ വണങ്ങുന്ന സമ്പ്രദാ​യ​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യത്‌ എന്നതി​നുള്ള തെളിവ്‌ ഗ്രീസി​ലെ കിത്തറാ ദ്വീപിൽ കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ദ്വീപി​ലെ മലമു​കൾപ്പ​ര​പ്പു​ക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ ചെറിയ രണ്ടു ബൈസൻടൈൻ പള്ളിക​ളുണ്ട്‌—അവയിൽ ഒന്ന്‌ ഗീവർഗീസ്‌ “പുണ്യ​വാള”ന്റേതും മറ്റേത്‌ കന്യാ​മ​റി​യ​ത്തി​ന്റേ​തു​മാണ്‌. ഖനനങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നത്‌ ഈ സ്ഥലത്തെ മലമു​കൾപ്പ​ര​പ്പി​ലാ​യി​രു​ന്നു 3,500 വർഷ​ത്തോ​ളം ആരാധ​നാ​സ്ഥ​ല​മാ​യി​രുന്ന മിനോ​വൻ അമ്പലം എന്നാണ്‌. പൊ.യു. ആറാമ​ത്തെ​യോ ഏഴാമ​ത്തെ​യോ നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ, “ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ” ആ മലമു​കൾപ്പ​ര​പ്പി​ലെ അമ്പലം സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന അതേ സ്ഥലത്തു​തന്നെ “വിശുദ്ധ” ഗീവർഗീ​സി​നു പള്ളി പണിതു. ആ ശ്രമം അങ്ങേയറ്റം പ്രതീ​കാ​ത്മ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു; മിനോ​വൻ മതത്തിന്റെ ആ വികസി​ത​കേ​ന്ദ്രം ഗ്രീസി​ന​ടു​ത്തു​കൂ​ടെ​യുള്ള സമു​ദ്ര​യാ​ത്ര ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. കന്യാ​മ​റി​യ​ത്തി​ന്റെ​യും ഗീവർഗീസ്‌ “പുണ്യ​വാള”ന്റെയും പ്രീതി നേടാ​നാണ്‌ ആ രണ്ടു പള്ളികൾ പണിതത്‌; ഗീവർഗീസ്‌ പുണ്യ​വാ​ളന്റെ തിരു​ന്നാൾ കൊണ്ടാ​ടി​യി​രു​ന്നത്‌ “സമു​ദ്ര​യാ​ത്രി​ക​രു​ടെ സംരക്ഷകൻ” ആയ നിക്കോ​ളാസ്‌ “പുണ്യ​വാള”ന്റെ തിരു​ന്നാൾ ദിവസം​തന്നെ ആയിരു​ന്നു. ഈ കണ്ടെത്ത​ലി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌ത ഒരു വാർത്താ​പ​ത്രം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: മതകർമങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി “പുരാതന നാളു​ക​ളിൽ മിനോ​വൻ പുരോ​ഹി​തൻ ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഇന്ന്‌ [ഗ്രീക്ക്‌ ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സ്‌] പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ മല കയറും.”

പുറജാ​തീ​യ ഗ്രീക്കു മതത്തിന്‌ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഭവിച്ച ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്മേ​ലു​ണ്ടായി​രുന്ന സ്വാധീ​ന​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി എത്രമാ​ത്ര​മെന്നു സംഗ്ര​ഹി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു ചരി​ത്ര​ഗ​വേഷക പറയുന്നു: “ക്രിസ്‌തീയ മതത്തിനു പുറജാ​തീയ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​ണു​ള്ളത്‌. ജനകീയ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളിൽ അതി​പ്പോ​ഴും മാറ്റ​മൊ​ന്നും​കൂ​ടാ​തെ തുടരു​ക​യാണ്‌. അങ്ങനെ അത്‌ പാരമ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ സഹിഷ്‌ണു​താ​ശീ​ല​ത്തി​നു തെളിവു നൽകുന്നു.”

‘നാം അറിയു​ന്ന​തി​നെ ആരാധി​ക്കൽ’

ശമര്യ സ്‌ത്രീ​യോ​ടു യേശു പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ അറിയു​ന്ന​തി​നെ ആരാധി​ക്കു​ന്നു. . . . യഥാർഥ ആരാധകർ ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും പിതാ​വി​നെ ആരാധി​ക്കുന്ന സമയം വരുന്നു. . . . യഥാർഥ​ത്തിൽ അങ്ങനെ​യുള്ള ആരാധ​ക​രെ​ത്ത​ന്നെ​യാണ്‌ പിതാവ്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തും.” (യോഹ​ന്നാൻ 4:22, 23, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ) സത്യത്തി​ലുള്ള ആരാധന അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌ എന്നതു ശ്രദ്ധി​ക്കുക! അതു​കൊണ്ട്‌ സത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സൂക്ഷ്‌മ​മായ പരിജ്ഞാ​ന​വും അതി​നോ​ടുള്ള ആഴമായ സ്‌നേ​ഹ​വു​മി​ല്ലാ​തെ ദൈവത്തെ സ്വീകാ​ര്യ​മാ​യി ആരാധി​ക്കുക അസാധ്യ​മാണ്‌. സത്യത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കണം യഥാർഥ ക്രിസ്‌തീയ മതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാ​നം, അല്ലാതെ പുറജാ​തീയ മതങ്ങളിൽനി​ന്നു കടമെ​ടുത്ത പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലോ ആചാര​ങ്ങ​ളി​ലോ ആയിരി​ക്ക​രുത്‌. ആളുകൾ തന്നെ തെറ്റായ രീതി​യിൽ ആരാധി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​മെന്നു നമുക്ക​റി​യാം. പുരാതന ഗ്രീക്കു നഗരമായ കൊരി​ന്തി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ എഴുതി: “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്നും ബെലീ​യാ​ലി​ന്നും തമ്മിൽ എന്തു പൊരു​ത്തം? . . . ദൈവാ​ല​യ​ത്തി​ന്നു വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളോ​ടു എന്തു യോജ്യത?” (2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:15, 16) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആലയവും വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും കൂട്ടി​യി​ണ​ക്കാ​നുള്ള ഏതൊരു ശ്രമവും അവനു വെറു​പ്പാണ്‌.

അതിലു​പ​രി, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അടുക്കൽ മധ്യസ്ഥ​ന്മാ​രാ​യി വർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി “പുണ്യ​വാ​ളന്മാ”രോടു പ്രാർഥി​ക്കാ​മെന്ന ആശയം തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വളരെ വ്യക്തമാ​യി​ത്തന്നെ തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്നു. തന്റെ മാതൃ​കാ​പ്രാർഥ​ന​യിൽ, പിതാ​വി​നോ​ടു മാത്രമേ പ്രാർഥി​ക്കാ​വൂ എന്ന്‌ യേശു പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി, കാരണം അവൻ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടു കൽപ്പി​ച്ചത്‌ ഇങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു: “നിങ്ങൾ ഈവണ്ണം പ്രാർത്ഥി​പ്പിൻ: സ്വർഗ്ഗ​സ്ഥ​നായ ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നിന്റെ നാമം വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണമേ.” (മത്തായി 6:9) യേശു കൂടു​ത​ലാ​യി ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ഞാൻതന്നെ വഴിയും സത്യവും ജീവനും. എന്നിലൂ​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ആരും പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു വരുന്നില്ല. എന്റെ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾ എന്തു ചോദി​ച്ചാ​ലും അതു ഞാൻ ചെയ്‌തു​ത​രും.” പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ദൈവം ഒന്നേയു​ള്ളൂ. ദൈവ​ത്തി​ന്നും മനുഷ്യർക്കും ഇടയ്‌ക്ക്‌ ഒരു മധ്യസ്ഥനേ ഉള്ളൂ: മനുഷ്യ​നായ ക്രിസ്‌തു​യേശു.”—യോഹ​ന്നാൻ 14:6, 14; 1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:5; ഓശാന.

ദൈവം നമ്മുടെ പ്രാർഥന കേൾക്ക​ണ​മെന്നു നാം ശരിക്കും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവന്റെ വചനം അനുശാ​സി​ക്കു​ന്ന​വി​ധം നാം അവനെ സമീപി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. യഹോ​വയെ സമീപി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരേ​യൊ​രു അംഗീ​കൃത മാർഗം ഊന്നി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌, പൗലൊ​സും എഴുതി: “ക്രിസ്‌തു​യേശു മരിച്ചവൻ; മരിച്ചി​ട്ടു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ​റവൻ തന്നേ; അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വലത്തു​ഭാ​ഗ​ത്തി​രി​ക്ക​യും നമുക്കു​വേണ്ടി പക്ഷവാദം കഴിക്ക​യും ചെയ്യുന്നു.” “താൻമു​ഖാ​ന്ത​ര​മാ​യി ദൈവ​ത്തോ​ടു അടുക്കു​ന്ന​വർക്കു വേണ്ടി പക്ഷവാദം ചെയ്‌വാൻ സദാ ജീവി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​ക​യാൽ അവരെ പൂർണ്ണ​മാ​യി രക്ഷിപ്പാൻ അവൻ പ്രാപ്‌ത​നാ​കു​ന്നു.”—റോമർ 8:34; എബ്രായർ 7:25.

‘ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും ആരാധി​ക്കൽ’

വ്യാജാ​രാ​ധന ഉപേക്ഷിച്ച്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ സത്യപ​ഠി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ പിൻപ​റ്റാൻ പുറജാ​തീ​യരെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ആത്മീയ ശക്തിയോ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ പിന്തു​ണ​യോ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഭവിച്ച ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തിന്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. പരിവർത്തി​തരെ ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നും അധികാ​ര​വും ജനപ്രീ​തി​യും ആർജി​ക്കു​ന്ന​തി​നും​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ത്വരയിൽ അതു പുറജാ​തീയ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളും ആചാര​ങ്ങ​ളും സ്വീക​രി​ച്ചു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അത്‌ ഉളവാ​ക്കി​യത്‌ ദൈവ​ത്തി​നും ക്രിസ്‌തു​വി​നും സ്വീകാ​ര്യ​യോ​ഗ്യ​രായ ഉറച്ച ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ അല്ല, മറിച്ച്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു കൊള്ളാത്ത അനുകരണ വിശ്വാ​സി​കളെ, ‘കളകളെ’യാണ്‌.—മത്തായി 13:24-30.

എന്നാൽ ഈ അന്ത്യകാ​ലത്ത്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ സത്യാ​രാ​ധന പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കുന്ന അതി​പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു പ്രസ്ഥാ​ന​മുണ്ട്‌. സാംസ്‌കാ​രി​ക​വും സാമൂ​ഹി​ക​വും മതപര​വു​മായ പശ്ചാത്തലം ഗൗനി​ക്കാ​തെ, ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തെ​യും വിശ്വാ​സ​ത്തെ​യും ബൈബിൾനി​ല​വാ​ര​ങ്ങ​ളോട്‌ അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ദൈവത്തെ “ആത്മാവി​ലും സത്യത്തി​ലും” ആരാധി​ക്കേണ്ട വിധ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കൂടു​ത​ലാ​യി അറിയാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നിങ്ങൾ പാർക്കു​ന്നി​ടത്തെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടുക. ന്യായ​ബോ​ധ​ത്തി​ലും ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ലും അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി ദൈവ​ത്തി​നു സ്വീകാ​ര്യ​യോ​ഗ്യ​മായ വിശു​ദ്ധ​സേ​വനം അർപ്പി​ക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവർക്ക്‌ അതീവ സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. പൗലൊസ്‌ എഴുതി: “ആകയാൽ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, നിങ്ങളു​ടെ ശരീര​ങ്ങളെ ജീവനു​ള്ള​തും വിശു​ദ്ധ​വും ദൈവ​ത്തി​നു സ്വീകാ​ര്യ​വു​മായ ഒരു യാഗമാ​യി, നിങ്ങളു​ടെ ന്യായ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു വിശുദ്ധ സേവന​മാ​യി അർപ്പി​ക്കാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മനസ്സലി​വു നിമിത്തം ഞാൻ നിങ്ങ​ളോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​ക്ക​നു​രൂ​പ​മാ​കു​ന്നതു നിർത്തി, നല്ലതും സ്വീകാ​ര്യ​വും പൂർണ​വു​മായ ദൈ​വേഷ്ടം എന്തെന്നു സ്വയം ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തേ​ണ്ട​തി​നു നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സു പുതുക്കി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​വിൻ.” കൂടാതെ കൊ​ലൊ​സ്സ്യ​രോട്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ അതു കേട്ട നാൾമു​തൽ നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടി ഇടവി​ടാ​തെ പ്രാർത്ഥി​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങൾ പൂർണ്ണ​പ്ര​സാ​ദ​ത്തി​ന്നാ​യി കർത്താ​വി​ന്നു യോഗ്യ​മാ​കും​വണ്ണം നടന്നു, ആത്മിക​മായ സകല ജ്ഞാനത്തി​ലും വിവേ​ക​ത്തി​ലും അവന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്റെ പരിജ്ഞാ​നം​കൊ​ണ്ടു നിറഞ്ഞു​വ​രേണം എന്നും സകല സൽപ്ര​വൃ​ത്തി​യി​ലും ഫലം കായിച്ചു ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ വളരേ​ണ​മെ​ന്നും.”—റോമർ 12:1, 2, NW; കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:9, 10.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[28-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

പാർഥെനണിന്റെ അസംഭവ്യ ഉപയോ​ഗം

“ക്രിസ്‌തീയ” ചക്രവർത്തി​യായ തിയോ​ഡോ​സി​യസ്‌ രണ്ടാമൻ, ഏഥൻസ്‌ നഗരത്തി​നാ​യുള്ള ശാസന​ത്തിൽ (പൊ.യു. 438) പുറജാ​തീയ മതാചാ​ര​ങ്ങ​ളും തിരു​നാ​ളു​ക​ളും നിരോ​ധി​ക്കു​ക​യും പുറജാ​തീയ അമ്പലങ്ങൾ അടച്ചു​പൂ​ട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌ അവയെ ക്രിസ്‌തീയ പള്ളിക​ളാ​ക്കി​മാ​റ്റാൻ സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അമ്പലം വിജയ​ക​ര​മാ​യി ക്രിസ്‌തീയ പള്ളിയാ​ക്കി​മാ​റ്റു​ന്ന​തിന്‌ ഒരേ​യൊ​രു നിബന്ധ​നയേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ: അകത്തൊ​രു കുരിശു സ്ഥാപിച്ച്‌ അതിനെ ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കുക!

അങ്ങനെ മാറ്റം​വ​രു​ത്തിയ ആദ്യത്തെ അമ്പലങ്ങ​ളി​ലൊന്ന്‌ പാർഥെനൺ ആയിരു​ന്നു. “ക്രിസ്‌തീയ” ദേവാ​ല​യ​ത്തി​നു​പ​റ്റി​യ​വി​ധം മാറ്റം വരുത്തു​ന്ന​തിന്‌ വൻപു​തു​ക്കി​പ്പണി ആവശ്യ​മാ​യി. പൊ.യു. 869 മുതൽ ഏഥൻസി​ന്റെ കത്തീഡ്രൽ ആയിരു​ന്നു അത്‌. ആരംഭ​ത്തിൽ അതിനെ “പരിശുദ്ധ ജ്ഞാന”ത്തിന്റെ പള്ളിയാ​യി ആദരി​ച്ചി​രു​ന്നു. അമ്പലത്തി​ന്റെ ആദ്യ “ഉടമസ്ഥ” ജ്ഞാന​ദേ​വി​യായ അഥേന ആയിരു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഓർമി​പ്പി​ക്കാൻ മനഃപൂർവം ചെയ്‌ത​താ​യി​രി​ക്കാം അത്‌. പിന്നീട്‌ അത്‌ “അഥേന്യ ദേവി”ക്കു സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ഓർത്ത​ഡോ​ക്‌സു​കാ​രു​ടെ എട്ടു നൂറ്റാ​ണ്ടു​കാ​ലത്തെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു​ശേഷം, അമ്പലം കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയു​ടേ​താ​കു​ക​യും അങ്ങനെ അതിനെ ഏഥൻസി​ലെ വിശുദ്ധ മറിയ​ത്തി​ന്റെ പള്ളിയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പാർഥെ​ന​ണി​ന്റെ അത്തരം മതപര​മായ “പുനരു​പ​യോ​ഗം” അവി​ടെ​യും അവസാ​നി​ച്ചില്ല, 15-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ഒട്ടോമൻ തുർക്കി​കൾ അതിനെ ഒരു മുസ്ലിം​പ​ള്ളി​യാ​ക്കി.

ഗ്രീക്കു വാസ്‌തു​ശിൽപ്പ​ത്തി​ന്റെ ഒരു അതി​ശ്രേഷ്‌ഠ കലാസൗ​ധം എന്നനി​ല​യിൽ ഇന്ന്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വിനോ​ദ​സ​ഞ്ചാ​രി​കൾ ഗ്രീക്ക്‌ ജ്ഞാന​ദേ​വി​യായ അഥേന പാർഥി​നൊ​സി​ന്റെ (“കന്യക”) പുരാതന ഡോറിക്‌ അമ്പലമായ പാർഥെനൺ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌.

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഡഫ്‌നി ആശ്രമം—പുരാതന ഏഥൻസി​ലെ പുറജാ​തീ​യർക്കുള്ള ഒരു പകര ആരാധ​നാ​സ്ഥ​ലം