ഒരു മെച്ചപ്പെട്ട മാർഗം

ലോക​ത്തിൽ ആത്മീയ​ത​യ്‌ക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുന്ന അധഃപ​ത​ന​ത്തി​ലും സമൂഹ​ത്തിൽ വ്യാപി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന അധാർമി​ക​ത​യി​ലും മതപര​മായ അനിശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യുണ്ട്‌. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അവരെ​യും മൗലി​ക​വാ​ദി​ക​ളെന്നു വിളി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അവർ മൗലി​ക​വാ​ദി​ക​ളാ​ണോ? അല്ല. അവർക്കു ശക്തമായ മതബോ​ധ്യ​ങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നതു ശരിതന്നെ, എന്നാൽ ഇന്ന്‌ മൗലി​ക​വാ​ദ​ത്തി​നുള്ള അർഥം വെച്ചു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ അവർ മൗലി​ക​വാ​ദി​കൾ അല്ല. ചില പ്രത്യേക വീക്ഷണ​ഗ​തി​കൾ ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അവർ രാഷ്‌ട്രീയ നേതാ​ക്ക​ളു​ടെ​മേൽ സമ്മർദം ചെലു​ത്തു​ന്നില്ല. അവർക്കു വിയോ​ജി​പ്പു​ള്ള​വർക്കെ​തി​രെ ജാഥക​ളോ അക്രമ​മോ നടത്തു​ന്നു​മില്ല. അവർ ഒരു മെച്ചപ്പെട്ട മാർഗം കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ നായകനെ, യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ, അനുക​രി​ക്കു​ന്നു.

മതപര​മാ​യ സത്യം ഉണ്ടെന്നും അതു ബൈബി​ളിൽ കാണാ​മെ​ന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു ബോധ്യ​മുണ്ട്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 8:32; 17:17) എന്നാൽ ബൈബിൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ദയ, നന്മ, താഴ്‌മ, ന്യായ​യു​ക്തത എന്നീ ഗുണങ്ങൾ ഉള്ളവരാ​യി​രി​ക്കാ​നാണ്‌. ഈ ഗുണങ്ങ​ളാ​ണെ​ങ്കി​ലോ, മതഭ്രാ​ന്തി​നെ മുളയി​ലേ നുള്ളി​ക്ക​ള​യു​ക​യും ചെയ്യും. (ഗലാത്യർ 5:22, 23; ഫിലി​പ്പി​യർ 4:5) യാക്കോബ്‌ എന്ന ബൈബിൾപു​സ്‌ത​ക​ത്തിൽ, “ഒന്നാമതു നിർമ്മ​ല​വും പിന്നെ സമാധാ​ന​വും ശാന്തത​യും [“ന്യായ​യു​ക്ത​ത​യും,” NW] അനുസ​ര​ണ​വു​മു​ള്ള​തും കരുണ​യും സൽഫല​വും നിറഞ്ഞ​തും പക്ഷപാ​ത​വും കപടവും ഇല്ലാത്ത​തു​മാ”യ, “ഉയരത്തിൽനി​ന്നുള്ള ജ്ഞാനം” വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യാക്കോബ്‌ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “സമാധാ​നം ഉണ്ടാക്കു​ന്നവർ സമാധാ​ന​ത്തിൽ വിതെച്ചു നീതി എന്ന ഫലം കൊയ്യും.”—യാക്കോബ്‌ 3:17, 18.

സത്യത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ യേശു വലിയ താത്‌പ​ര്യം കാട്ടി​യെന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. അവൻ പൊന്തി​യൊസ്‌ പീലാ​ത്തൊ​സി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “സത്യത്തി​ന്നു സാക്ഷി​നി​ല്‌ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ ജനിച്ചു അതിന്നാ​യി ലോക​ത്തിൽ വന്നുമി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 18:37) അവൻ സത്യത്തി​ന്റെ നിർഭ​യ​നായ ഒരു വക്താവ്‌ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, തന്റെ ബോധ്യ​ങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ​മേൽ അടി​ച്ചേൽപ്പി​ക്കാൻ തുനി​ഞ്ഞില്ല. മറിച്ച്‌, അവൻ അവരുടെ മനസ്സി​നെ​യും ഹൃദയ​ത്തെ​യും ഹഠാദാ​കർഷി​ച്ചു. ഭൂമു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നു വ്യാജ​വും അനീതി​യും എപ്പോൾ, എങ്ങനെ തുടച്ചു​നീ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ “നല്ലവനും നേരു​ള്ള​വനു”മായ തന്റെ സ്വർഗീയ പിതാവ്‌ തീരു​മാ​നി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവനറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 25:8) അതു​കൊണ്ട്‌, തന്നോടു വിയോ​ജി​ച്ച​വരെ അടിച്ച​മർത്താൻ അവൻ ശ്രമി​ച്ചില്ല. നേരേ​മ​റിച്ച്‌, അവന്റെ നാളിലെ പാരമ്പ​ര്യ​വാ​ദി​ക​ളായ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​നെ ഒതുക്കാൻ ശ്രമി​ച്ചത്‌.—യോഹ​ന്നാൻ 19:5, 6.

മതപര​മാ​യ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു ശക്തമായ ബോധ്യ​മുണ്ട്‌. ധാർമി​ക​ത​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ അവർ ഈടുറ്റ മൂല്യങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നെ​പ്പോ​ലെ, ‘ഒരു കർത്താ​വും ഒരു വിശ്വാ​സ​വും ഒരു സ്‌നാ​ന​വും’ മാത്ര​മേ​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ അവർക്കു ബോധ്യ​മുണ്ട്‌. (എഫെസ്യർ 4:5) “ജീവങ്ക​ലേക്കു പോകുന്ന വാതിൽ ഇടുക്ക​വും വഴി ഞെരു​ക്ക​വു​മു​ള്ളതു; അതു കണ്ടെത്തു​ന്നവർ ചുരു​ക്ക​മ​ത്രേ” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവർക്കു ബോധ​മുണ്ട്‌. (മത്തായി 7:13, 14) എന്നിട്ടും, തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സങ്ങൾ പിൻപ​റ്റാൻ അവർ മറ്റുള്ള​വരെ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌, “ദൈവ​വു​മാ​യി അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ടാൻ” ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന എല്ലാവ​രോ​ടും അവർ പൗലൊ​സി​നെ അനുക​രിച്ച്‌ “യാചിക്കു”കയാണ്‌ ചെയ്യു​ന്നത്‌. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 5:20, NW) അതാണു മെച്ചമായ മാർഗം. അതു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മാർഗ​മാണ്‌.

മതമൗ​ലി​ക​വാ​ദം എന്നതിന്‌ ഇന്നുള്ള അർഥം വളരെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാണ്‌. തങ്ങളുടെ തത്ത്വങ്ങൾ സമൂഹ​ത്തി​ന്മേൽ അടി​ച്ചേൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മൗലി​ക​വാ​ദി​കൾ അക്രമം ഉൾപ്പെടെ, അനേകം തന്ത്രങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. അപ്രകാ​രം പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​വഴി, അവർ രാഷ്‌ട്രീയ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അവിഭാ​ജ്യ ഘടകമാ​യി മാറു​ക​യാണ്‌. എങ്കിലും, തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ “ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌” എന്നാണ്‌ യേശു അവരോ​ടു പറഞ്ഞത്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 15:19; 17:16, NW; യാക്കോബ്‌ 4:4) ഈ വാക്കു​ക​ളോ​ടുള്ള ചേർച്ച​യിൽ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ രാഷ്‌ട്രീയ വിവാ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ കർശന​മാ​യും നിഷ്‌പക്ഷത പാലി​ക്കു​ന്നു. ഇറ്റാലി​യൻ വാർത്താ​പ​ത്ര​മായ ഫുവോ​റി​പാ​ജിന അംഗീ​ക​രി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, അവർ “ആരു​ടെ​മേ​ലും യാതൊ​ന്നും അടി​ച്ചേൽപ്പി​ക്കു​ന്നില്ല; അവർ പറയു​ന്നതു കൊള്ളാ​നും തള്ളാനു​മുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം എല്ലാവർക്കു​മുണ്ട്‌.” ഫലമോ? സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ സമാധാ​ന​സ​ന്ദേശം എല്ലാത്തരം ആളുക​ളെ​യും, ഒരിക്കൽ മൗലി​ക​വാ​ദി​കൾ ആയിരു​ന്ന​വ​രെ​പ്പോ​ലും, ആകർഷി​ക്കു​ന്നു.—യെശയ്യാ​വു 2:2, 3.

ഈടുറ്റ മൂല്യ​ങ്ങ​ളുള്ള ഒരു ലോകം

മൗലി​ക​വാ​ദി​ക​ളിൽ ഉത്‌കണ്‌ഠ ജനിപ്പി​ക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാൻ മനുഷ്യർക്കു സാധി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്നു സാക്ഷികൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. ഒരാളെ നിർബ​ന്ധി​ച്ചു ദൈവ​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​നോ വ്യക്തി​പ​ര​മായ വിശ്വാ​സങ്ങൾ സ്വീക​രി​പ്പി​ക്കാ​നോ കഴിയു​ക​യില്ല. അത്തരം സംഗതി സാധ്യ​മാ​ണെന്നു വിചാ​രി​ച്ച​താണ്‌ കുരി​ശു​യു​ദ്ധങ്ങൾ, മധ്യകാല മതവി​ചാ​രണ, അമേരി​ക്കൻ ഇൻഡ്യാ​ക്കാ​രു​ടെ “പരിവർത്ത​നങ്ങൾ” എന്നിവ​പോ​ലുള്ള ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും കൊടിയ ഭീകര​തകൾ അരങ്ങേ​റു​ന്ന​തി​നു കാരണ​മാ​യത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദൈവ​ത്തിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, സംഗതി​കൾ അവന്റെ കരങ്ങളി​ലേൽപ്പി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ മനസ്സൊ​രു​ക്കം കാട്ടും.

ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, നിയമങ്ങൾ ലംഘി​ക്കു​ക​യും അങ്ങനെ കഷ്ടപ്പാ​ടും വേദന​യും വരുത്തി​വെ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു മനുഷ്യ​രെ അനുവ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന കാലഘ​ട്ട​ത്തി​നു ദൈവം പരിധി നിശ്ചയി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ആ കാലഘട്ടം ഏതാണ്ടു തീരാ​റാ​യി. ഇതി​നോ​ട​കം​തന്നെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്വർഗീയ രാജ്യ​ത്തിൽ യേശു രാജാ​വാ​യി ഭരിക്കു​ക​യാണ്‌. താമസി​യാ​തെ ആ രാജ്യം മനുഷ്യ ഗവൺമെൻറു​കളെ നീക്കാ​നും മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ അനുദിന ഭരണം ഏറ്റെടു​ക്കാ​നു​മാ​യി നടപടി​യെ​ടു​ക്കും. (മത്തായി 24:3-14; വെളി​പ്പാ​ടു 11:15, 18) ഫലമോ അളവറ്റ സമാധാ​ന​വും നീതി​യും കളിയാ​ടുന്ന ഒരു ഭൂവ്യാ​പക പറുദീസ. ആ സമയത്ത്‌, സത്യ​ദൈ​വത്തെ എങ്ങനെ​യാണ്‌ ആരാധി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എന്നതു സംബന്ധി​ച്ചു യാതൊ​രു അനിശ്ചി​ത​ത്വ​വും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. “നീതി​മാ​ന്മാർ ഭൂമിയെ അവകാ​ശ​മാ​ക്കി എന്നേക്കും അതിൽ വസിക്കും.” (സങ്കീർത്തനം 37:29) സ്‌നേ​ഹദയ, സത്യം, നീതി, നന്മ എന്നിവ​പോ​ലുള്ള സനാതന മൂല്യങ്ങൾ അനുസ​ര​ണ​മുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ നന്മയ്‌ക്കാ​യി വിജയം​വ​രി​ക്കും.

ആ കാല​ത്തേക്ക്‌ ഉറ്റു​നോ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ കാവ്യ​ഭാ​ഷ​യിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ദയയും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും തമ്മിൽ എതി​രേ​റ്റി​രി​ക്കു​ന്നു; നീതി​യും സമാധാ​ന​വും തമ്മിൽ ചുംബി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. വിശ്വ​സ്‌തത ഭൂമി​യിൽനി​ന്നു മളെക്കു​ന്നു; നീതി സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു നോക്കു​ന്നു. യഹോവ നന്മ നല്‌കു​ക​യും നമ്മുടെ ദേശം വിളത​രി​ക​യും ചെയ്യും. നീതി അവന്നു മുമ്പായി നടക്കയും അവന്റെ കാൽചു​വ​ടു​ക​ളു​ടെ വഴി നോക്കു​ക​യും ചെയ്യും.”—സങ്കീർത്തനം 85:10-13.

ലോക​ത്തി​നു മാറ്റം​വ​രു​ത്താൻ നമുക്കാ​വില്ല, എന്നാൽ വ്യക്തികൾ എന്നനി​ല​യിൽ നമുക്ക്‌ ഇന്നും ദൈവി​ക​മൂ​ല്യ​ങ്ങൾ നട്ടുവ​ളർത്താ​നാ​വും. അങ്ങനെ, ആ പുതിയ ലോക​ത്തിൽ തന്റെ ആരാധ​ക​രാ​യി ദൈവം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തരം ആളുക​ളാ​യി​രി​ക്കാൻ നമുക്കു പരി​ശ്ര​മി​ക്കാം. അപ്പോൾ, സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പരാമർശിച്ച സൗമ്യ​ത​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ നാമും ഉണ്ടായി​രി​ക്കും: “സൌമ്യ​ത​യു​ള്ളവർ ഭൂമിയെ കൈവ​ശ​മാ​ക്കും; സമാധാ​ന​സ​മൃ​ദ്ധി​യിൽ അവർ ആനന്ദി​ക്കും.” (സങ്കീർത്തനം 37:11) ദൈവ​ഹി​തം നിവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വരെ അവൻ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ക​യും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അവരുടെ ഭാവിക്ക്‌ അവൻ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ സംഗതി​കൾ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്നു. യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌തലൻ പറഞ്ഞു: “ലോക​വും അതിന്റെ മോഹ​വും ഒഴിഞ്ഞു​പോ​കു​ന്നു; ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​വ​നോ എന്നേക്കും ഇരിക്കു​ന്നു.”—1 യോഹ​ന്നാൻ 2:17.

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ സുവാർത്ത​യു​മാ​യി പരിചി​ത​രാ​കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എല്ലാവ​രെ​യും ക്ഷണിക്കു​ന്നു

[6-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട]

3, 4, 5, 6 എന്നീ പേജു​ക​ളി​ലെ വിളക്ക്‌: Printer’s Ornaments/by Carol Belanger Grafton/Dover Publications, Inc.