ബൈബിൾ നമുക്കു ലഭിച്ച വിധം—ഭാഗം ഒന്ന്‌

ഒരു കൊച്ചു പണിപ്പുര. ഒരു അച്ചടി​ക്കാ​ര​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സഹാനു​വർത്തി​ക​ളായ യുവാ​ക്ക​ളും മരം​കൊ​ണ്ടുള്ള തങ്ങളുടെ അച്ചടി​യ​ന്ത്രം താളാ​ത്മ​ക​മാ​യി പ്രവർത്തി​പ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അച്ചടി​ക്കാത്ത കടലാ​സ്സു​കൾ അച്ചിന്റെ മുകളിൽ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം നിരത്തു​ന്നു​മുണ്ട്‌. അച്ചടിച്ചു കഴിഞ്ഞ ഓരോ താളും അവർ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌, മുറിക്കു കുറുകെ കെട്ടി​യി​രി​ക്കുന്ന ചരടിൽ അവർ താളുകൾ മടക്കി ഉണക്കാ​നി​ടു​ന്നു.

പെട്ടെന്നതാ, കതകി​ലാ​രോ ശക്തിയാ​യി മുട്ടുന്നു. പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നായ അച്ചടി​ക്കാ​രൻ കതകു തുറക്കു​ന്നു. ഒരു സായുധ സൈനി​ക​സം​ഘം ഉള്ളി​ലേക്കു തള്ളിക്ക​യറി, അത്യന്തം നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മായ സാഹി​ത്യം—സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രു​ടെ ഭാഷയി​ലുള്ള ബൈബിൾ—തിരയാൻ തുടങ്ങു​ന്നു!

പക്ഷേ അവർ വളരെ വൈകി​പ്പോ​യി​രു​ന്നു. അപകട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മുന്നറി​യി​പ്പു കിട്ടിയ പരിഭാ​ഷ​ക​നും സഹായി​യും കയ്യി​ലൊ​തു​ങ്ങു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പേജു​ക​ളു​മാ​യി കടയിൽനി​ന്നി​റങ്ങി, റൈൻ നദിയി​ലൂ​ടെ രക്ഷപ്പെ​ടു​ക​യാണ്‌. ചുരു​ങ്ങി​യ​പക്ഷം അവർ അച്ചടിച്ച ചില താളു​ക​ളെ​ങ്കി​ലും സംരക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ആ പരിഭാ​ഷകൻ വില്യം ടിൻഡെ​യ്‌ലാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം 1525-ൽ ജർമനി​യി​ലെ കൊ​ളോ​ണിൽ, നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന തന്റെ ഇംഗ്ലീ​ഷി​ലുള്ള “പുതിയ നിയമം” നിർമി​ക്കാ​നുള്ള ഉദ്യമ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അനുഭവം പുത്തരി​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. ബൈബി​ളി​ന്റെ എഴുത്തു പൂർത്തി​യാ​യി​ക്ക​ഴിഞ്ഞ്‌ 1,900 വർഷ​ത്തോ​ളം ദൈവ​വ​ചനം പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി വിതരണം ചെയ്യാൻ നിരവധി സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ തങ്ങളുടെ സർവസ്വ​വും പണയ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇന്നും നാം അവരുടെ വേലയിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു. അവരെ​ന്താ​ണു ചെയ്‌തത്‌? നമ്മുടെ കൈക​ളി​ലുള്ള ബൈബി​ളു​കൾ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു ലഭിച്ചത്‌?

ആദ്യകാല ബൈബിൾ പകർപ്പെ​ഴു​ത്തും പരിഭാ​ഷ​യും

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ യഥാർഥ സേവകർ അവന്റെ വചനത്തെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും അങ്ങേയറ്റം ആദര​വോ​ടെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അതേക്കു​റിച്ച്‌ ന്യൂ കാത്തലിക്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “തങ്ങളുടെ യഹൂദ പൂർവി​ക​രെ​പ്പോ​ലെ, ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ വായി​ക്കു​ന്നതു മൂല്യ​വ​ത്താ​യി കരുതി. യേശു​വി​ന്റെ മാതൃക പിൻപ​റ്റി​ക്കൊണ്ട്‌ (മത്താ. 4.4; 5.18; ലൂക്കൊ. 24.44; യോഹ. 5:39), അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ പ[ഴയ] നി[യമ]പഠനം ആസ്വദി​ച്ചു. അതിൽ, ദീർഘ​നേരം നീണ്ടു​നിന്ന, ശ്രദ്ധാ​പൂർവ​മുള്ള വായന​യും പഠനവും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ അതിനാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. (റോമ. 15.4; 2 തിമൊ. 3.15-17).”

ആ ഉദ്ദേശ്യ​നി​വൃ​ത്തി​ക്കാ​യി ബൈബി​ളി​ന്റെ പ്രതികൾ ഉണ്ടാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീ​യ​പൂർവ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ, ഈ വേലയി​ല​ധി​ക​വും നടത്തി​യി​രു​ന്നതു പ്രഗത്ഭ​രായ ‘വിദഗ്‌ദ്ധ ശാസ്‌ത്രി​മാർ’ ആയിരു​ന്നു. എന്തെങ്കി​ലും തെറ്റു വരുത്തു​ന്നത്‌ അവരിൽ ഭീതി​യു​ണർത്തി. (എസ്രാ 7:6, 11, 12) തെറ്റി​ല്ലാത്ത പകർപ്പു​ണ്ടാ​ക്കാ​നുള്ള ശ്രമത്തിൽ അവർ എല്ലാ പിൽക്കാല ബൈബിൾ പകർപ്പെ​ഴു​ത്തു​കാർക്കും​വേണ്ടി ഉയർന്ന മാനദണ്ഡം വെച്ചു.

എന്നുവ​രി​കി​ലും, പൊ.യു.മു. നാലാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ഒരു പ്രശ്‌നം തലപൊ​ക്കി. ലോക​ത്തി​ലെ മുഴു ജനതയ്‌ക്കും ഗ്രീക്കു സംസ്‌കാ​ര​ത്തിൽ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം ലഭിക്കാൻ മഹാനായ അലക്‌സാ​ണ്ടർ ആഗ്രഹി​ച്ചു. തന്റെ ദിഗ്വി​ജ​യ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം മധ്യപൂർവ​ദേ​ശ​ത്തു​ട​നീ​ളം സാധാരണ ഗ്രീക്കു​ഭാഷ അഥവാ കൊയ്‌നി, സാർവ​ലൗ​കിക ഭാഷയാ​യി സ്ഥാനം പിടി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അദ്ദേഹം ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തി. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, നിരവധി യഹൂദ​രും എബ്രാ​യ​ഭാഷ വായി​ക്കാൻ അറിവി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണു വളർന്നത്‌. അങ്ങനെ അവർക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വായി​ക്കാൻ സാധി​ക്കാ​താ​യി. അതു​കൊണ്ട്‌, എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പ്രചാരം സിദ്ധിച്ച കൊയ്‌നി​യി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 280-ൽ ഈജി​പ്‌തി​ലെ അലക്‌സാ​ണ്ട്രി​യ​യിൽ ഒരു കൂട്ടം എബ്രായ പണ്ഡിത​ന്മാർ കൂടി​വന്നു. അവരുടെ ഭാഷാ​ന്തരം ലത്തീനിൽ “എഴുപത്‌” എന്നർഥ​മുള്ള സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറ്‌ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടാ​നി​ട​യാ​യി. ആ പരിഭാ​ഷ​യിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന പണ്ഡിത​ന്മാ​രു​ടെ ഏകദേശ എണ്ണമാ​ണത്‌. പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 150-ലാണ്‌ അതു പൂർത്തി​യാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌.

യേശു​വി​ന്റെ കാലത്തും പാലസ്‌തീ​നിൽ എബ്രാ​യ​ഭാഷ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അവി​ടെ​യും റോമാ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ വിദൂ​ര​വ്യാ​പക പ്രവി​ശ്യ​ക​ളി​ലും കൊയ്‌നി​യാ​യി​രു​ന്നു അധീശ​ത്വം പുലർത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, ക്രിസ്‌തീയ ബൈബി​ളെ​ഴു​ത്തു​കാർ, രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ പരമാ​വധി ആളുകൾക്കും പ്രാപ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആ സാധാരണ ഗ്രീക്കു​ഭാഷ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. മാത്രമല്ല, അവർ സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറിൽനി​ന്നു യഥേഷ്ടം ഉദ്ധരി​ക്കു​ക​യും അതിലെ പദപ്ര​യോ​ഗങ്ങൾ പലതും ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യുള്ള മിഷന​റി​മാ​രാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രുന്ന മിശിഹാ യേശു​വാ​യി​രു​ന്നെന്നു സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു തെളി​യി​ക്കാൻ അവർ പ്രാവീ​ണ്യം നേടി. ഇത്‌ യഹൂദ​ന്മാ​രെ പ്രകോ​പി​പ്പി​ച്ചു. മാത്രമല്ല, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ വാദഗ​തി​കൾ ഇല്ലായ്‌മ​ചെ​യ്യാൻ അവരുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട തെളിവു വാക്യ​ങ്ങൾക്കു മാറ്റം​വ​രു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു ഗ്രീക്കിൽ ചില പുതിയ പരിഭാ​ഷ​ക​ളു​ണ്ടാ​ക്കാ​നും അവർ പ്രേരി​ത​രാ​യി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറിൽ യെശയ്യാ​വു 7:14-ൽ മിശി​ഹാ​യു​ടെ മാതാ​വി​നെ പ്രാവ​ച​നി​ക​മാ​യി പരാമർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ “കന്യക” എന്നർഥ​മുള്ള ഗ്രീക്കു പദമാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചത്‌. പുതിയ പരിഭാ​ഷകൾ “യുവതി” എന്നർഥ​മുള്ള ഒരു വ്യത്യസ്‌ത ഗ്രീക്കു പദം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. എന്നാൽ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറ്‌ തുടർന്നും ഉപയോ​ഗി​ച്ചത്‌, തങ്ങളുടെ തന്ത്രങ്ങൾ പാടേ ഉപേക്ഷിച്ച്‌ എബ്രാ​യ​പാ​ഠ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ഞ്ഞു​വ​രാൻ ഒടുവിൽ യഹൂദ​ന്മാ​രെ നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​ക്കി. ആത്യന്തി​ക​മാ​യി, ഈ നടപടി പിൽക്കാല ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. കാരണം, അത്‌ എബ്രാ​യ​ഭാ​ഷയെ ജീവത്താ​യി നിലനിർത്താൻ സഹായ​ക​മാ​യി.

ആദ്യത്തെ ക്രിസ്‌തീയ പുസ്‌തക പ്രസാ​ധ​കർ

തീക്ഷ്‌ണ​ത​യുള്ള ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തങ്ങളാ​ലാ​കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം ബൈബിൾ പ്രതികൾ കൈ​കൊ​ണ്ടു പകർത്തി​യെ​ഴു​താൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ചുരു​ളു​ക​ളു​ടെ ഉപയോ​ഗം തുടരു​ന്ന​തി​നു പകരം ആധുനി​ക​കാല പുസ്‌ത​ക​ത്തെ​പ്പോ​ലെ താളു​ക​ളുള്ള കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നും അവർ തുടക്ക​മി​ട്ടു. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പെട്ടെന്നു കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌തകം കൂടുതൽ സൗകര്യ​പ്ര​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു വെന്നതി​നു പുറമേ, അതിന്റെ ഒറ്റ വാല്യ​ത്തിൽത്തന്നെ ഒരു ചുരു​ളിൽ ഉൾക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ—ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ മുഴു​വ​നോ മുഴു ബൈബിൾത​ന്നെ​യോ—ഉൾക്കൊ​ള്ളു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ക്രിസ്‌തീ​യ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ കാനോൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രിൽ ഒടുവിൽ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന യോഹ​ന്നാ​ന്റെ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളോ​ടെ പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 98-ൽ പൂർത്തി​യാ​യി. റൈലൻഡ്‌സ്‌ പപ്പൈ​റസ്‌ 457 (P⁵²) എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന, യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​യു​ടെ ഒരു ശകലം ഇപ്പോൾ നിലവി​ലുണ്ട്‌. അത്‌ പൊ.യു. 125-ലേതെ​ങ്കി​ലു​മാണ്‌. പൊ.യു. 150-നും 170-നുമി​ട​യ്‌ക്ക്‌ ജസ്റ്റിൻ മാർട്ട​റു​ടെ ഒരു വിദ്യാർഥി​യായ താഷെൻ ഡയറ്റെ​സ്സ​റോൻ രചിച്ചു. അത്‌ ഇന്നു നമ്മുടെ ബൈബി​ളു​ക​ളിൽ കാണുന്ന നാലു സുവി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും സമാഹ​രിച്ച യേശു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ സംയുക്ത വൃത്താ​ന്ത​മാണ്‌.a അദ്ദേഹം ആ നാലു സുവി​ശേ​ഷ​ങ്ങളെ മാത്രമേ പ്രാമാ​ണി​ക​മെന്നു കരുതി​യു​ള്ളു​വെ​ന്നും അവ അപ്പോൾത്തന്നെ പ്രചാ​ര​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അതു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 170-ൽ, “പുതി​യ​നി​യമ” പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കും ഏറ്റവും പഴയ പുസ്‌തക നാമാ​വ​ലി​യായ മുറേ​റ്റോ​റി​യൻ ശകലം നിർമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. അത്‌ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളി​ലെ മിക്ക പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളെ​യും പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നുണ്ട്‌.

ക്രിസ്‌തീ​യ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളു​ടെ വ്യാപനം ഉടൻതന്നെ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ​യും എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ​യും പരിഭാ​ഷകൾ ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. കാല​ക്ര​മേണ, ആർമേ​നി​യൻ, കോപ്‌റ്റിക്‌, ജോർജി​യൻ, സിറി​യക്‌ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള ഭാഷക​ളിൽ ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ നിർമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പ്രസ്‌തുത ഉദ്ദേശ്യ​ത്തി​നു​വേണ്ടി മാത്ര​മാ​യി മിക്ക​പ്പോ​ഴും അക്ഷരമാ​ല​കൾക്കു രൂപം​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നാലാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ റോമൻ സഭയുടെ ഒരു ബിഷപ്പാ​യി​രുന്ന ഉൾഫി​ലാസ്‌ ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഗോഥിക്‌ ലിപി കണ്ടുപി​ടി​ച്ച​താ​യി പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നാൽ അദ്ദേഹം രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പുസ്‌ത​കങ്ങൾ വിട്ടു​ക​ളഞ്ഞു. കാരണം, അത്‌ ഗോഥിക്‌ വംശജ​രു​ടെ പോരാട്ട പ്രവണ​ത​കൾക്ക്‌ ഉത്തേജ​ന​മേ​കു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം വിചാ​രി​ച്ചു. എന്നാൽ, ഇത്‌ പൊ.യു. 410-ൽ റോം കൊള്ള​യി​ടു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ “ക്രൈ​സ്‌ത​വ​രാ​ക്ക​പ്പെട്ട” ഗോഥിക്‌ വംശജരെ തടഞ്ഞില്ല!

ലത്തീൻ, സ്ലാവ്യ ബൈബി​ളു​കൾ

അതിനി​ട​യിൽ, ലത്തീൻ പ്രാബ​ല്യം നേടി. നിരവധി പുരാതന ലത്തീൻ ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നും തുടങ്ങി. എന്നാൽ അവയുടെ ശൈലി​യി​ലും കൃത്യ​ത​യി​ലും വ്യത്യാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, പൊ.യു. 382-ൽ ഡാമസസ്‌ പാപ്പാ തന്റെ സെക്ര​ട്ട​റി​യാ​യി​രുന്ന ജെറോ​മി​നെ ഒരു ആധികാ​രിക ലത്തീൻ ബൈബിൾ തയ്യാറാ​ക്കാൻ നിയോ​ഗി​ച്ചു.

ക്രിസ്‌തീ​യ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ ലത്തീൻ ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ പരിഷ്‌ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ജെറോം തുടക്ക​മി​ട്ടു. എന്നാൽ, എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ മൂല എബ്രാ​യ​ഭാ​ഷ​യിൽനി​ന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം നിർബന്ധം പിടിച്ചു. അങ്ങനെ, എബ്രാ​യ​ഭാഷ പഠിക്കാ​നും ഒരു റബിയു​ടെ സഹായം തേടാ​നും അദ്ദേഹം പൊ.യു. 386-ൽ ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലേക്കു താമസം മാറ്റി. അത്‌ സഭാവൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളിൽ വളരെ​യ​ധി​കം കോളി​ളക്കം സൃഷ്ടിച്ചു. സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറ്‌ നിശ്വ​സ്‌ത​മാ​ണെ​ന്നാ​ണു ജെറോ​മി​ന്റെ സമകാ​ലി​ക​നാ​യി​രുന്ന അഗസ്റ്റിൻ ഉൾപ്പെടെ ചിലർ വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. “യഹൂദ​രു​ടെ അടുക്കൽ പോയ​തിന്‌” അവർ ജെറോ​മി​നെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തി. എന്നാൽ അരയും തലയും മുറു​ക്കി​യി​റ​ങ്ങിയ ജെറോം പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 400-ൽ തന്റെ വേല പൂർത്തി​യാ​ക്കി. മൂലഭാ​ഷ​ക​ളു​ടെ​യും രേഖക​ളു​ടെ​യും ഉറവി​നോട്‌ പറ്റിനി​ന്നു​കൊ​ണ്ടും അവ അന്നത്തെ ജീവദ്‌ഭാ​ഷ​യി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടും ജെറോം ആയിരം വർഷം​മു​മ്പു​തന്നെ ആധുനിക പരിഭാ​ഷാ​സ​മ്പ്ര​ദാ​യം സ്വീക​രി​ച്ചു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കൃതി വൾഗേറ്റ്‌ അഥവാ സാധാരണ ഭാഷാ​ന്തരം എന്നറി​യ​പ്പെട്ടു. അത്‌ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളോ​ളം ആളുകൾക്കു പ്രയോ​ജനം ചെയ്‌തു.

പൗരസ്‌ത്യ ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തിൽ സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറും ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളും വായി​ക്കാ​ന​റി​യാ​വുന്ന പലരും ഇന്നുമുണ്ട്‌. എന്നുവ​രി​കി​ലും, പിന്നീട്‌ ഉത്തരപൂർവ യൂറോ​പ്പിൽ ഇന്നത്തെ സ്ലാവ്യ ഭാഷക​ളു​ടെ മുന്നോ​ടി​യാ​യി​രുന്ന പഴയ സ്ലാവോ​നിക്‌ പ്രധാന ഭാഷയാ​യി​ത്തീർന്നു. പൊ.യു. 863-ൽ സിറിൾ, മിഥോ​ഡി​യസ്‌ എന്നീ പേരു​ക​ളുള്ള ഗ്രീക്കു​ഭാ​ഷ​ക്കാ​രായ രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഇപ്പോ​ഴത്തെ ചെക്ക്‌ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലുള്ള മൊ​റേ​വ്യ​യി​ലേക്കു പോയി. അവർ പഴയ സ്ലാവോ​നിക്‌ ഭാഷയിൽ ബൈബിൾ പരിഭാഷ തുടങ്ങി. അതിനാ​യി അവർ ഗ്ലാഗൊ​ലി​ഡിക്‌ അക്ഷരമാ​ല​യ്‌ക്കു രൂപം​നൽകി. പിന്നീട്‌, സിറി​ലി​ന്റെ പേരിൽ അറിയ​പ്പെട്ട സിറി​ലിക്‌ അക്ഷരമാല അതിന്റെ സ്ഥാനം കയ്യടക്കി. ഇപ്പോ​ഴത്തെ റഷ്യൻ, യൂ​ക്രേ​നി​യൻ, സെർബി​യൻ, ബൾഗേ​റി​യൻ തുടങ്ങിയ ലിപി​ക​ളു​ടെ ഉറവിടം അതായി​രു​ന്നു. സ്ലാവോ​നിക്‌ ബൈബിൾ തലമു​റ​ക​ളോ​ളം ആ ദേശത്തെ ജനങ്ങൾക്ക്‌ ഉപകരി​ച്ചു. കാല​ക്ര​മേണ, ഭാഷയ്‌ക്കു വ്യതി​യാ​നം സംഭവി​ച്ച​പ്പോൾ അതു സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രനു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ പ്രയാ​സ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

എബ്രായ ബൈബിൾ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്നു

അക്കാലത്ത്‌, അതായത്‌ ഏതാണ്ട്‌ പൊ.യു. ആറാം നൂറ്റാ​ണ്ടു​മു​തൽ പത്താം നൂറ്റാ​ണ്ടു​വ​രെ​യുള്ള കാലത്ത്‌, മാസരി​റ്റു​കാർ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരുകൂ​ട്ടം യഹൂദർ എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു പാഠം സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വ്യവസ്ഥാ​നു​സൃ​ത​മായ പകർപ്പെ​ഴു​ത്തു രീതികൾ വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. പാഠത്തി​ന്റെ പ്രാമാ​ണി​കത കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാ​നുള്ള ശ്രമത്തിൽ അവർ എല്ലാ വരിക​ളും, ഓരോ അക്ഷരം പോലും, എണ്ണിത്തി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി കയ്യെഴു​ത്തു​പ്ര​തി​ക​ളി​ലെ വ്യതി​യാ​നങ്ങൾ അടയാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി. അവരുടെ ശ്രമം പാഴാ​യില്ല. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പൊ.യു.മു. 250-നും പൊ.യു. 50-നുമി​ട​യ്‌ക്ക്‌ എഴുത​പ്പെട്ട ചാവു​കടൽ ചുരു​ളു​ക​ളു​മാ​യി ആധുനിക മാസൊ​രി​റ്റിക്‌ പാഠങ്ങൾ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ 1,000 വർഷത്തി​നു ശേഷവും ഉപദേ​ശ​പ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ യാതൊ​രു മാറ്റവും അതിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല.b

യൂറോ​പ്പി​ലെ മധ്യകാ​ല​യു​ഗങ്ങൾ ഏറെക്കു​റെ അന്ധകാ​ര​യു​ഗ​ങ്ങൾക്കു സമാന​മാ​യി​രു​ന്നു. വായന​യും പഠനവും ജനതതി​കൾക്കി​ട​യിൽ തീരെ കുറവാ​യി​രു​ന്നു. ക്രമേണ, വൈദി​ക​രിൽപ്പോ​ലും അധിക പങ്കിനും പള്ളിക​ളിൽ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന ലത്തീൻ വായി​ക്കാൻ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടെ​ന്നാ​യി. മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവർക്കു തങ്ങളുടെ പ്രാ​ദേ​ശിക ഭാഷ​പോ​ലും വായി​ക്കാൻ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അത്‌ യൂറോ​പ്പിൽ യഹൂദരെ കൂട്ടമാ​യി പാളയ​ങ്ങ​ളിൽ പാർപ്പി​ച്ചി​രുന്ന കാലവു​മാ​യി​രു​ന്നു. ബൈബിൾ സംബന്ധ​മായ എബ്രാ​യ​ഭാ​ഷാ പാണ്ഡി​ത്യം അവരു​ടെ​യി​ട​യിൽ സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌ ഒരു പരിധി​വരെ ഈ ഒറ്റപ്പെ​ടു​ത്ത​ലി​ന്റെ ഫലമാ​യാണ്‌. എങ്കിലും, മുൻവി​ധി​യും വിശ്വാ​സ​ക്കു​റ​വും നിമിത്തം യഹൂദ​രു​ടെ അറിവ്‌ പാളയ​ത്തി​നു പുറത്തു​ള്ള​വർക്കു ലഭിക്കാ​തെ​പോ​യി. പശ്ചിമ യൂറോ​പ്പിൽ ഗ്രീക്കു​ഭാ​ഷാ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​വും കുറഞ്ഞു​വ​രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പാശ്ചാത്യ സഭകൾ ജെറോ​മി​ന്റെ ലത്തീൻ വൾഗേ​റ്റി​നെ ആദരപൂർവം വീക്ഷി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​തോ​ടെ സ്ഥിതി​ഗ​തി​കൾ ഏറെ വഷളായി. മാസൊ​രി​റ്റിക്‌ കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ ലത്തീൻ മൃതഭാ​ഷ​യാ​യി മാറു​ക​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വൾഗേറ്റ്‌ ഏക അധികൃത ഭാഷാ​ന്ത​ര​മാ​യി പൊതു​വേ കരുത​പ്പെട്ടു. അങ്ങനെ, ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയാ​നുള്ള ആഗ്രഹം നാമ്പെ​ടു​ക്കാൻ തുടങ്ങി. അതോടെ കൂടു​ത​ലായ ഏറ്റുമു​ട്ട​ലി​നു കളമൊ​രു​ങ്ങി.

ബൈബിൾ പരിഭാഷ എതിർപ്പി​നെ നേരി​ടു​ന്നു

1079-ൽ ഗ്രിഗറി ഏഴാമൻ പാപ്പാ, നാട്ടു​ഭാ​ഷ​ക​ളിൽ ബൈബിൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തും അവ കൈവശം വയ്‌ക്കു​ന്ന​തും നിരോ​ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ മധ്യകാല സഭാതീർപ്പു​ക​ളിൽ ഒന്നാമ​ത്തേതു പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ചു. വിശുദ്ധ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ ഭാഗങ്ങൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​താ​യി വരു​മെ​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ സ്ലാവ്യ ഭാഷയിൽ കുർബാന നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള അനുമതി അദ്ദേഹം റദ്ദാക്കി. ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ നിലപാ​ടി​നു കടകവി​രു​ദ്ധ​മാ​യി അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ എഴുതി: “വിശുദ്ധ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ചിലയി​ട​ങ്ങ​ളിൽ രഹസ്യ​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നതു സർവേ​ശ്വ​രനെ പ്രസാ​ധി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” സഭയുടെ ഔദ്യോ​ഗിക നിലപാട്‌ ഇതായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, ബൈബിൾ വായനയെ ഉന്നമി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നവർ ഏറെ അപകട​കാ​രി​ക​ളാ​യി​ട്ടാ​ണു കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌.

സാഹച​ര്യം പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രു​ടെ ഭാഷയി​ലേ​ക്കുള്ള ബൈബി​ളി​ന്റെ പകർത്ത​ലും പരിഭാ​ഷ​യും തുടർന്നു. യൂറോ​പ്പിൽ പല ഭാഷക​ളി​ലും ബൈബിൾ ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ രഹസ്യ​മാ​യി വിതരണം ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. അവയെ​ല്ലാം കൈ​കൊ​ണ്ടു പകർത്തി​യെ​ഴു​തിയ പ്രതി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, കൈ​കൊ​ണ്ടു നിരത്തുന്ന അച്ചുപ​യോ​ഗി​ച്ചുള്ള അച്ചടി​രീ​തി 1400-കളുടെ മധ്യഘ​ട്ടം​വരെ യൂറോ​പ്പിൽ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ബൈബിൾ പ്രതി​കൾക്കു വില​യേ​റു​ക​യും അവയുടെ എണ്ണം പരിമി​ത​മാ​കു​ക​യും ചെയ്‌ത​തോ​ടെ ബൈബി​ളി​ലെ ഒരു പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമോ ഏതാനും താളു​ക​ളോ കൈവശം വയ്‌ക്കാൻ ലഭിക്കു​ന്നത്‌ ഒരു സാധാരണ പൗരനെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വലി​യൊ​രു കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ചിലർ കുറെ​യേറെ ഭാഗങ്ങൾ, മുഴു ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾപോ​ലും, മനപ്പാ​ഠ​മാ​ക്കി!

എന്നുവ​രി​കി​ലും, കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ വ്യാപ​ക​മാ​യി സഭാന​വീ​കരണ പ്രസ്ഥാ​നങ്ങൾ രൂപം​കൊ​ണ്ടു. അനുദിന ജീവി​ത​ത്തിൽ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞതു നിമി​ത്ത​മുള്ള നവ അവബോ​ധ​മാ​യി​രു​ന്നു ഭാഗി​ക​മാ​യി അതിനു പ്രചോ​ദ​ന​മാ​യത്‌. അത്തരം പ്രസ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളും അച്ചടി​യു​ടെ വികസ​ന​വും ബൈബി​ളി​നെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു? തുടക്ക​ത്തിൽ പരാമർശിച്ച വില്യം ടിൻഡെ​യ്‌ലി​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പരിഭാ​ഷ​യ്‌ക്കും എന്തു സംഭവി​ച്ചു? നമ്മുടെ കാലം​വരെ നീളുന്ന ഹൃദ്യ​മായ ആ കഥയുടെ ശേഷഭാ​ഗം ഭാവി​ല​ക്ക​ങ്ങ​ളിൽ നാം പരിചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

വാച്ച്‌ടവർ ബൈബിൾ ആൻഡ്‌ ട്രാക്‌റ്റ്‌ സൊ​സൈറ്റി പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ സംബന്ധിച്ച ഉൾക്കാഴ്‌ച (ഇംഗ്ലീഷ്‌), വാല്യം 2, പേജ്‌ 315 കാണുക.

[8,9 പേജി​ക​ളി​ലെ ചാർട്ട]

ബൈബിൾ കൈമാ​റി​വന്ന മുഖ്യ തീയതി​കൾ

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തി​നു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക.)

പൊതുയുഗത്തിനുമുമ്പ്‌ (പൊ.യു.മു.)

പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 443-ൽ എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പൂർത്തി​യാ​യി

പൊ.യു.മു. 400

മഹാനായ അലക്‌സാ​ണ്ടർ (പൊ.യു.മു.കൃത്യം 323)

പൊ.യു.മു. 300

പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 280-ൽ സെപ്‌റ്റ്വ​ജിൻറ്‌ എഴുതി​ത്തു​ട​ങ്ങി

പൊ.യു.മു. 200

പൊ.യു.മു. 100 പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 100-നും പൊ.യു.68-നുമി​ട​യ്‌ക്ക്‌ ചാവു​ക​ടൽച്ചു​രു​ളു​ക​ളി​ല​ധി​ക​വും എഴുത​പ്പെ​ട്ടു

പൊതുയുഗം (പൊ.യു.)

പൊ.യു. 70-ൽ യെരൂ​ശ​ലേം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു

പൊ.യു. 98-ൽ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പൂർത്തി​യാ​യി

പൊ.യു. 100

യോഹ​ന്നാ​ന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ റൈലൻഡ്‌സ്‌ പപ്പൈ​റസ്‌(പൊ.യു. 125-നു മുമ്പ്‌)

പൊ.യു. 200

പൊ.യു. 300

പൊ.യു. 400 പൊ.യു. ഏതാണ്ട്‌ 400-ലെ ജെറോ​മി​ന്റെ ലത്തീൻ വൾഗേറ്റ്‌

പൊ.യു. 500

പൊ.യു. 600

മാസൊ​രി​റ്റിക്‌ പാഠം തയ്യാറാ​ക്കി

പൊ.യു. 700

പൊ.യു. 800

പൊ.യു. 863-ൽ സിറിൽ മൊ​റേ​വ്യ​യിൽ

പൊ.യു. 900

പൊ.യു. 1000

പൊ.യു. 1079-ൽ നാട്ടു​ഭാ​ഷ​യി​ലുള്ള ബൈബി​ളി​നെ​തി​രെ​യുള്ള കൽപ്പന

പൊ.യു. 1100

പൊ.യു. 1200

പൊ.യു. 1300

[9-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ കയ്യെഴു​ത്തു​പു​സ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു നാന്ദി​കു​റി​ച്ചു

[10-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എബ്രായഭാഷ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നു ജെറോം ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലേക്കു പോയി