അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

പൗലൊസ്‌ പ്രമു​ഖ​രു​ടെ മുമ്പാകെ സധൈ​ര്യം സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു

ആരണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാർ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാ​സം വളരെ പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരാൾ കിരീ​ട​ധാ​രി; മറ്റേയാൾ ചങ്ങല ബന്ധിതൻ. ഒരാൾ രാജാവ്‌; മറ്റേയാൾ ജയിൽപു​ള്ളി. രണ്ടു വർഷത്തെ ജയിൽവാ​സ​ത്തി​നു ശേഷം, അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ യഹൂദ ഭരണാ​ധി​പ​നായ ഹെരോ​ദാവ്‌ അഗ്രിപ്പാ രണ്ടാമന്റെ മുമ്പാകെ ഹാജരാ​യി. രാജാവ്‌ രാജ്ഞി​യായ ബെർന്നീ​ക്ക​യോ​ടൊത്ത്‌ “വളരെ ആഡംബ​ര​ത്തോ​ടെ വന്നു. സഹസ്രാ​ധി​പ​തി​ക​ളോ​ടും നഗരത്തി​ലെ പ്രധാ​നി​ക​ളോ​ടും​കൂ​ടെ വിചാ​ര​ണ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തിൽ” അദ്ദേഹം എത്തി. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 25:23) “സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ അവിടെ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു” എന്ന്‌ ഒരു പരാമർശ ഗ്രന്ഥം പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു.

പുതിയ ഗവർണ​റായ ഫെസ്‌തൊസ്‌ ആയിരു​ന്നു ഈ കൂടി​ക്കാഴ്‌ച ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മുൻഗാ​മി ആയിരുന്ന ഫേലി​ക്‌സ്‌, പൗലൊസ്‌ തടവിൽ കഷ്ടമനു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പൗലൊ​സിന്‌ എതി​രെ​യുള്ള ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ സത്യതയെ ഫെസ്‌തൊസ്‌ ചോദ്യം ചെയ്‌തു. കേസ്‌ കൈസ​റു​ടെ മുമ്പാകെ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം തന്റെ നിരപ​രാ​ധി​ത്വം സംബന്ധിച്ച്‌ പൗലൊസ്‌ വളരെ ബോധ്യ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു! പൗലൊ​സി​ന്റെ കേസ്‌ അഗ്രിപ്പാ രാജാ​വിൽ ആകാംക്ഷ ഉണർത്തി. “ആ മമനു​ഷ്യ​ന്റെ പ്രസംഗം കേൾപ്പാൻ എനിക്കും ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. ഫെസ്‌തൊസ്‌ ഉടനടി അതിനു വേണ്ട ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്‌തു. ഈ അസാധാ​രണ തടവു​പു​ള്ളി​യെ​പ്പറ്റി രാജാവ്‌ എന്തു വിചാ​രി​ക്കും എന്ന്‌ അദ്ദേഹം അമ്പരന്നി​രി​ക്കാം.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:27–25:22.

പിറ്റേ ദിവസം, നിരവധി പ്രമുഖർ അടങ്ങിയ ഒരു സദസ്സിനു മുമ്പാകെ പൗലൊസ്‌ ഹാജരാ​യി. “ഇന്നു തിരു​മു​മ്പാ​കെ പ്രതി​വാ​ദി​പ്പാൻ ഇടവന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു, വിശേ​ഷാൽ നീ യെഹൂ​ദ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയിലെ ആചാര​ങ്ങ​ളും തർക്കങ്ങ​ളും എല്ലാം അറിയു​ന്നവൻ ആകയാൽ ഞാൻ ഭാഗ്യ​വാൻ എന്നു നിരൂ​പി​ക്കു​ന്നു; അതു​കൊ​ണ്ടു എന്റെ പ്രതി​വാ​ദം ക്ഷമയോ​ടെ കേൾക്കേ​ണ​മെന്നു അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു,” പൗലൊസ്‌ അഗ്രി​പ്പാ​യോ​ടു പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:2, 3.

പൗലൊ​സി​ന്റെ ധീര പ്രതി​വാ​ദം

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഒരു പീഡകൻ എന്നനി​ല​യി​ലുള്ള തന്റെ കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്തെ കുറി​ച്ചാണ്‌ പൗലൊസ്‌ അഗ്രി​പ്പാ​യോട്‌ ആദ്യം സംസാ​രി​ച്ചത്‌. താൻ അവരെ “ദൂഷണം പറവാൻ നിർബ​ന്ധി​ക്ക​യും . . . അന്യപ​ട്ട​ണ​ങ്ങ​ളോ​ള​വും ചെന്നു അവരെ ഉപദ്ര​വി​ക്ക​യും ചെയ്‌തു” എന്നു പൗലൊസ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. തനിക്കു ലഭിച്ച ശ്രദ്ധേ​യ​മായ ദർശനത്തെ കുറി​ച്ചും അവൻ വർണി​ക്കു​ന്നു. പുനരു​ത്ഥാ​നം ചെയ്യപ്പെട്ട യേശു ആ ദർശന​ത്തിൽ അവനോട്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “നീ എന്നെ ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ന്നതു എന്തു? മുള്ളിന്റെ നേരെ ഉതെക്കു​ന്നതു നിനക്കു വിഷമം ആകുന്നു.”a—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:4-14.

തുടർന്ന്‌, ‘കണ്ടതും ഇനി ഞാൻ നിനക്കു പ്രത്യക്ഷൻ ആവാനി​രി​ക്കു​ന്ന​തും’ സംബന്ധി​ച്ചു സകല ജനതക​ളി​ലു​മുള്ള ആളുകൾക്കു സാക്ഷ്യം കൊടു​ക്കാൻ യേശു ശൗലിനെ നിയോ​ഗി​ച്ചു. തന്റെ നിയമനം നിവർത്തി​ക്കാൻ താൻ കഠിന​പ്ര​യ​ത്‌നം ചെയ്‌തെന്നു പൗലൊസ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. എങ്കിലും, “ഇതുനി​മി​ത്തം യെഹൂ​ദ​ന്മാർ ദൈവാ​ല​യ​ത്തിൽവെച്ചു എന്നെ പിടിച്ചു കൊല്ലു​വാൻ ശ്രമിച്ചു” എന്ന്‌ പൗലൊസ്‌ അഗ്രി​പ്പാ​യോ​ടു പറഞ്ഞു. അഗ്രി​പ്പാ​വി​നു യഹൂദ മതത്തി​ലുള്ള താത്‌പ​ര്യ​ത്തിന്‌ ഇണങ്ങും​വി​ധം, തന്റെ സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ “പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രും മോശ​യും” മിശി​ഹാ​യു​ടെ മരണ​ത്തെ​യും പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ “പ്രസ്‌താ​വി​ച്ച​തൊ​ഴി​കെ വേറെ​യൊ​ന്നും ഞാൻ പറയു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ അവൻ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:15-23.

എന്നാൽ ഫെസ്‌തൊസ്‌ ഇടയ്‌ക്കു കയറി പറഞ്ഞു. “വിദ്യാ​ബ​ഹു​ത്വ​ത്താൽ നിനക്കു ഭ്രാന്തു പിടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. അതിനു പൗലൊസ്‌: “രാജശ്രീ ഫെസ്‌തൊ​സേ, എനിക്കു ഭ്രാന്തില്ല; ഞാൻ സത്യവും സുബോ​ധ​വു​മായ വാക്കത്രേ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌.” തുടർന്ന്‌ പൗലൊസ്‌ അഗ്രി​പ്പാ​യോ​ടു പറഞ്ഞു: “രാജാ​വി​ന്നു ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു അറിവു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടു അവനോ​ടു ഞാൻ പ്രാഗ​ത്ഭ്യ​ത്തോ​ടെ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു; അവന്നു ഇതു ഒന്നും മറവാ​യി​രി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നു എനിക്കു നിശ്ചയ​മു​ണ്ടു; അതു ഒരു കോണിൽ നടന്നതല്ല.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:24-26.

പിന്നെ പൗലൊസ്‌ അഗ്രി​പ്പാ​യെ നേരിട്ട്‌ സംബോ​ധന ചെയ്‌തു. “അഗ്രി​പ്പാ​രാ​ജാ​വേ, പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു​വോ?” ഈ ചോദ്യം അഗ്രി​പ്പാ​വി​നെ അസ്വസ്ഥ​നാ​ക്കി​യെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല. എന്തായാ​ലും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തന്റെ പ്രതി​ച്ഛായ നിലനിർത്തേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. പൗലൊസ്‌ പറഞ്ഞതി​നോ​ടു യോജി​ക്കുന്ന പക്ഷം, അത്‌ ഫെസ്‌തൊസ്‌ “ഭ്രാന്ത്‌” എന്നു വിളി​ച്ച​തി​നെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്ന​താ​യി അർഥമാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അഗ്രി​പ്പാ​യു​ടെ വിമുഖത മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ പൗലൊസ്‌ തന്റെ ചോദ്യ​ത്തി​നു സ്വയം ഉത്തരം നൽകി. “വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു എന്നു ഞാൻ അറിയു​ന്നു,” അവൻ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.) ഇപ്പോൾ അഗ്രിപ്പാ സംസാ​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങു​ന്നു. എന്നാൽ അവൻ കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നില്ല. “ഞാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യാ​യി​ത്തീ​രു​വാൻ നീ എന്നെ അല്‌പം​കൊ​ണ്ടു സമ്മതി​പ്പി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പൗലൊ​സി​നോ​ടു പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:27, 28.

അഗ്രി​പ്പാ​യു​ടെ അവ്യക്ത​മായ ഈ പ്രസ്‌താ​വന ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ ശക്തമായ ഒരു ആശയം വ്യക്തമാ​ക്കി. “നീ മാത്രമല്ല, ഇന്നു എന്റെ പ്രസംഗം കേൾക്കു​ന്നവർ എല്ലാവ​രും അല്‌പം​കൊ​ണ്ടാ​കട്ടെ അധികം​കൊ​ണ്ടാ​കട്ടെ ഈ ചങ്ങല ഒഴികെ എന്നെ​പ്പോ​ലെ ആകേണം എന്നു ഞാൻ ദൈവ​ത്തോ​ടു അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:29.

മരണശി​ക്ഷ​യോ ജയിൽവാ​സ​മോ അർഹി​ക്കുന്ന യാതൊ​രു കുറ്റവും അഗ്രി​പ്പാ​യും ഫെസ്‌തൊ​സും പൗലൊ​സിൽ കണ്ടില്ല. എങ്കിലും, തന്റെ കേസ്‌ കൈസ​രു​ടെ മുമ്പാകെ അവതരി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള അവന്റെ അപേക്ഷ അവർക്കു തള്ളിക്ക​ള​യാ​നാ​കു​ന്നില്ല. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അഗ്രിപ്പാ ഫെസ്‌തൊ​സി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “കൈസരെ അഭയം ചൊല്ലി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അവനെ വിട്ടയ​പ്പാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 26:30-32.

നമുക്കുള്ള പാഠം

പ്രമു​ഖ​രു​ടെ മുമ്പാകെ സുവി​ശേഷം അവതരി​പ്പിച്ച പൗലൊ​സി​ന്റെ രീതി നമു​ക്കൊ​രു നല്ല മാതൃ​ക​യാണ്‌. അഗ്രിപ്പാ രാജാ​വി​നോ​ടുള്ള സംസാ​ര​ത്തിൽ പൗലൊസ്‌ വിവേകം പ്രകട​മാ​ക്കി. അഗ്രി​പ്പാ​വി​നും ബെർന്നീ​ക്ക​യ്‌ക്കും അപകീർത്തി​ഹേതു ആയിരുന്ന അവരുടെ സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ പൗലൊ​സിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നതിൽ സംശയ​മില്ല. അവരു​ടേത്‌ ഒരു അഗമ്യ ബന്ധമാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, ബെർന്നീക്ക യഥാർഥ​ത്തിൽ അഗ്രി​പ്പാ​യു​ടെ പെങ്ങളാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ അവസര​ത്തിൽ ധാർമി​ക​തയെ കുറിച്ച്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ പൗലൊസ്‌ തുനി​ഞ്ഞില്ല. മറിച്ച്‌, തനിക്കും അഗ്രി​പ്പാ​വി​നും യോജി​പ്പുള്ള ആശയങ്ങൾക്കാണ്‌ അവൻ ഊന്നൽ കൊടു​ത്തത്‌. കൂടാതെ, പണ്ഡിത പരീശ​നായ ഗമാലി​യേ​ലി​ന്റെ പക്കൽനി​ന്നു പൗലൊ​സി​നു പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, യഹൂദ ആചാര​ങ്ങ​ളിൽ അഗ്രി​പ്പാ​വിന്‌ അവഗാഹം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അവൻ സമ്മതിച്ചു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 22:3) സദാചാ​ര​പ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ അഗ്രിപ്പാ വീഴ്‌ച വരുത്തി​യെ​ങ്കി​ലും, പൗലൊസ്‌ അദ്ദേഹ​ത്തോട്‌ ആദര​വോ​ടെ സംസാ​രി​ച്ചു. കാരണം അഗ്രിപ്പാ ഒരു അധികാര സ്ഥാനം വഹിച്ചി​രു​ന്നു.—റോമർ 13:7.

വിശ്വാ​സ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ സധൈ​ര്യം സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം ശ്രോ​താ​ക്ക​ളു​ടെ അശുദ്ധ ആചാര​ങ്ങളെ തുറന്നു കാണി​ക്കു​ക​യോ അപലപി​ക്കു​ക​യോ അല്ല. മറിച്ച്‌, സത്യം സ്വീക​രി​ക്കുക അവർക്ക്‌ എളുപ്പ​മാ​ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം നമുക്കു പൊതു​വാ​യുള്ള പ്രത്യാ​ശ​കൾക്കു പ്രാധാ​ന്യം കൽപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ സുവാർത്ത​യു​ടെ ക്രിയാ​ത്മക വശങ്ങൾക്ക്‌ നാം ഊന്നൽ നൽകേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. പ്രായം ചെന്നവ​രോ​ടും അധികാ​രി​ക​ളോ​ടും സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, നാം അവരുടെ സ്ഥാനം മാനി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. (ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 19:32) അപ്രകാ​രം നമുക്ക്‌, “ഏതുവി​ധ​ത്തി​ലും ചിലരെ രക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ എല്ലാവർക്കും എല്ലാമാ​യി​ത്തീർന്നു” എന്നു പ്രസ്‌താ​വിച്ച പൗലൊ​സി​നെ അനുക​രി​ക്കാ​നാ​കും.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:22.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]