സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾക്കു ഹൃദയ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലാൻ കഴിയും

¹ സംഭാ​ഷ​ണത്തെ “ആശയങ്ങ​ളു​ടെ വാചിക കൈമാ​റ്റം” എന്നു നിർവ​ചി​ക്കാൻ കഴിയും. മറ്റുള്ള​വർക്കു താത്‌പ​ര്യ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു വിഷയ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണങ്ങൾ തുടങ്ങു​ന്നത്‌ അവരുടെ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ പിടി​ച്ചെ​ടു​ത്തേ​ക്കാം; മാത്ര​വു​മല്ല അതിനു രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​വു​മാ​യി അവരുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്ന​തി​നു നമ്മെ സഹായി​ക്കാ​നാ​വും. ആളുക​ളു​മാ​യി സൗഹൃ​ദ​വും സ്വസ്ഥവു​മായ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ ഒരു പ്രസംഗം നടത്തു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ വളരെ​യ​ധി​കം ഫലപ്ര​ദ​മാ​ണെന്ന്‌ അനുഭവം കാണി​ച്ചു​ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

² ഒരു സൗഹൃദ സംഭാ​ഷണം തുടങ്ങാ​വുന്ന വിധം: മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സംഭാ​ഷണം നടത്താൻ നമുക്കു പ്രാപ്‌തി​യു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ളത്‌, നാം ആശയങ്ങ​ളു​ടെ​യും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ​യും ഒരു ശ്രദ്ധേ​യ​മായ നിര അവതരി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്ന്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. നമ്മളു​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കാൻ മറ്റൊരു വ്യക്തിയെ കിട്ടു​ന്നതേ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നാം നമ്മുടെ അടുത്ത അയൽക്കാ​ര​നു​മാ​യി സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടു​മ്പോൾ അതു കർക്കശമല്ല മറിച്ച്‌ സ്വസ്ഥമായ വിധത്തി​ലാണ്‌. നമ്മുടെ അടുത്ത വാക്കു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ചിന്തി​ക്കാ​തെ അദ്ദേഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കുന്ന ആശയങ്ങ​ളോ​ടു നാം സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം പറയു​ന്ന​തിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌, നമ്മോ​ടൊ​ത്തുള്ള സംഭാ​ഷണം തുടരു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും അതുതന്നെ സത്യമാ​യി​രി​ക്കണം.

³ കുറ്റകൃ​ത്യം, യുവാ​ക്ക​ളു​ടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ, പ്രാ​ദേ​ശിക വിവാ​ദങ്ങൾ, ലോകാ​വ​സ്ഥകൾ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള വിഷയങ്ങൾ, അല്ലെങ്കിൽ കാലാ​വ​സ്ഥ​പോ​ലും സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾക്കു തുടക്ക​മി​ടു​ന്ന​തിന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ കഴിയും. ആളുക​ളു​ടെ ജീവി​തത്തെ നേരിട്ടു ബാധി​ക്കുന്ന വിഷയങ്ങൾ അവരുടെ താത്‌പ​ര്യം ഉണർത്തു​ന്ന​തിൽ വളരെ ഫലപ്ര​ദ​മാണ്‌. ഒരിക്കൽ സംഭാ​ഷണം ആരംഭി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ നമുക്ക്‌ അതു സാവധാ​നം രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വി​ടാൻ കഴിയും.

⁴ ഒരു സ്വസ്ഥമായ സംഭാ​ഷണം നടത്തു​ന്ന​തിന്‌, മുൻകൂ​ട്ടി​യുള്ള തയ്യാറാ​കൽ ആവശ്യ​മില്ല എന്ന്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. അത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഒരു കർക്കശ​മായ ബാഹ്യ​രേഖ തയ്യാറാ​ക്കു​ക​യോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പ്രസംഗം മനഃപാ​ഠ​മാ​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യ​മില്ല, അത്‌ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്ക​നു​സ​രി​ച്ചു പെട്ടെന്നു വഴങ്ങാ​ത്ത​തോ അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയാ​ത്ത​തോ ആയ ഒരു സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ കലാശി​ക്കും. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:20-23 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) തയ്യാറാ​കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു ഉത്‌കൃഷ്ട വിധം ഒന്നോ രണ്ടോ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു വിഷയങ്ങൾ—അതിൽ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേക്കു കടക്കാ​മെന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ—തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുക എന്നതാണ്‌. ന്യായ​വാ​ദം പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ കാണ​പ്പെ​ടുന്ന വിഷയങ്ങൾ പുനര​വ​ലോ​കനം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഇതിനു സഹായ​ക​മാ​ണെന്നു തെളി​യും.

⁵ ഒരു സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ട അത്യാ​വശ്യ ഗുണങ്ങൾ: നാം മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ ഊഷ്‌മ​ള​ത​യു​ള്ള​വ​രും ആത്മാർഥ​രും ആയിരി​ക്കണം. ഒരു പുഞ്ചി​രി​യും പ്രസന്ന​ഭാ​വ​വും ഈ ഗുണങ്ങൾ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ലോക​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​മായ സന്ദേശ​മാ​ണു നമ്മുടെ പക്കലു​ള്ളത്‌; പരമാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രാ​യ​വർക്ക്‌ അത്‌ അത്യധി​കം ഹൃദ്യ​മാണ്‌. അവരു​മാ​യി കുറച്ചു സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ക​യെന്ന ആത്മാർഥ​മായ ആഗ്രഹ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​മാണ്‌ അവരി​ലുള്ള നമ്മുടെ താത്‌പ​ര്യ​മെന്ന്‌ അവർക്കു തോന്നു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവർ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ പ്രേരി​ത​രാ​യേ​ക്കാം.—2 കൊരി. 2:17.

⁶ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേർപ്പെടൽ ഒരു സന്തോ​ഷ​പ്ര​ദ​മായ അനുഭ​വ​മാ​യി​രി​ക്കണം. അതു​കൊണ്ട്‌, രാജ്യ​സ​ന്ദേശം അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം ദയയും നയവും ഉള്ളവരാ​യി​രി​ക്കണം. (ഗലാ. 5:22; കൊലൊ. 4:6) മറ്റേ വ്യക്തി​യിൽ ഒരു അനുകൂ​ല​മായ ധാരണ ഉണ്ടാക്കാൻ യത്‌നി​ക്കുക. ഈ വിധത്തിൽ, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്ന​തിൽ ആദ്യം നാം വിജയം​വ​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും, അടുത്ത പ്രാവ​ശ്യം ഒരു സാക്ഷി സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ അദ്ദേഹം കൂടുതൽ സ്വീകാ​ര്യ​ക്ഷ​മ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം.

⁷ ഒരു സൗഹൃദ സംഭാ​ഷണം തുടങ്ങു​ന്നത്‌ ഒരു സങ്കീർണ​മായ പ്രസം​ഗ​ത്തിൽ നൈപു​ണ്യം നേടു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമല്ല. അതു കേവലം ഒരു വ്യക്തിക്കു താത്‌പ​ര്യ​മുള്ള വിഷയ​ത്തിൽ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണർത്തുന്ന സംഗതി​യാണ്‌. ഒരിക്കൽ നാം മുൻകൂ​ട്ടി തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ആളുക​ളു​മാ​യി സൗഹൃദ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടാൻ നാം സജ്ജരാ​യി​രി​ക്കും. നിത്യ​മായ രാജ്യാ​നു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ, കണ്ടെത്താ​വുന്ന ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​മായ വാർത്ത നാം കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ക​വഴി അവരുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്ന​തി​നു നമുക്കു പ്രയത്‌നി​ക്കാം.—2 പത്രൊ. 3:13.