നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മോ?

ഇസ്രായേല്യരുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ സംഗീ​ത​ത്തിന്‌ എത്ര പ്രാധാ​ന്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു?

സംഗീ​ത​ത്തിന്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ വലിയ പ്രാധാ​ന്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ വായി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും പാട്ടുകൾ പാടി​യ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഉള്ള വിവര​ണങ്ങൾ ബൈബി​ളിൽ പല ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും കാണാം. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ, ബൈബി​ളി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ പത്തി​ലൊ​രു ഭാഗം​തന്നെ പാട്ടു​ക​ളാണ്‌. അതിന്റെ ഉദാഹ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു സങ്കീർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ഉത്തമഗീ​ത​വും വിലാ​പ​ങ്ങ​ളും. ബൈബിൾക്കാ​ലത്തെ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഒരു പുസ്‌തകം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പല പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ലും സംഗീ​ത​ത്തി​നു വലിയ പ്രാധാ​ന്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

അനുദി​ന​ജീ​വി​ത​ത്തിൽ. വികാ​രങ്ങൾ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ വായി​ക്കു​ക​യും പാട്ടുകൾ പാടു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഒരു രീതി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (യശ. 30:29) പുതിയ രാജാവ്‌ അധികാ​ര​ത്തിൽ വരു​മ്പോ​ഴും ഉത്സവങ്ങ​ളു​ടെ സമയത്തും യുദ്ധങ്ങ​ളിൽ വിജയി​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഒക്കെ സ്‌ത്രീ​കൾ തപ്പു കൊട്ടു​ക​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ പാടി, നൃത്തം​വെ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. (ന്യായാ. 11:34; 1 ശമു. 18:6, 7; 1 രാജാ. 1:39, 40) ഇനി, ആരെങ്കി​ലും മരിക്കു​മ്പോൾ തങ്ങളുടെ വിഷമം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വിലാ​പ​ഗീ​തങ്ങൾ പാടു​ന്ന​തും അവരുടെ പതിവാ​യി​രു​ന്നു. (2 ദിന. 35:25) മക്ലി​ന്റോ​ക്കി​ന്റെ​യും സ്‌​ട്രോ​ങ്ങി​ന്റെ​യും വിജ്ഞാ​ന​കോ​ശം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, “എബ്രായർ സംഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു” എന്നതിൽ സംശയ​മില്ല.

രാജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തിൽ. ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ രാജാ​ക്ക​ന്മാർക്കു പൊതു​വേ പാട്ടുകൾ ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നു. തനിക്കു​വേണ്ടി കിന്നരം വായി​ക്കാൻ ശൗൽ രാജാവ്‌ ദാവീ​ദി​നെ തന്റെ കൊട്ടാ​ര​ത്തിൽ നിയമി​ച്ചു. (1 ശമു. 16:18, 23) പിന്നീട്‌ ദാവീദ്‌ ഒരു രാജാ​വാ​യ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കു​ക​യും മനോ​ഹ​ര​മായ ഗാനങ്ങൾ രചിക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ ആലയത്തിൽ ഗായക​സം​ഘത്തെ നിയമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 7:6; ആമോ. 6:5) ഇനി, ശലോ​മോൻ രാജാ​വി​ന്റെ കൊട്ടാ​ര​ത്തിൽ ഗായക​ന്മാ​രും ഗായി​ക​മാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.—സഭാ. 2:8.

ആരാധ​ന​യിൽ. ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ യഹോ​വ​യ്‌ക്കുള്ള ആരാധ​ന​യിൽ സംഗീതം ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. യരുശ​ലേ​മി​ലെ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽ സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ വായി​ക്കാൻ 4,000 പുരു​ഷ​ന്മാ​രാ​ണു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌. (1 ദിന. 23:5) അവർ ഇലത്താ​ള​ങ്ങ​ളും തന്ത്രി​വാ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും കിന്നര​ങ്ങ​ളും കാഹള​ങ്ങ​ളും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. (2 ദിന. 5:12) എന്നാൽ ഈ സംഗീ​തജ്ഞർ മാത്രമല്ല യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി പാട്ടുകൾ പാടി​യത്‌. വാർഷി​കോ​ത്സ​വ​ങ്ങൾക്ക്‌ യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകു​മ്പോൾ യാത്ര​യിൽ പല ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രും പാട്ടു പാടു​മാ​യി​രു​ന്നു. 120–134 സങ്കീർത്ത​ന​ങ്ങ​ളാണ്‌ അവർ പാടി​യി​രു​ന്നത്‌. അതു​പോ​ലെ പെസഹ ഭക്ഷിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ ഹല്ലേൽ സങ്കീർത്തനങ്ങൾa ആലപി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി ജൂതന്മാ​രു​ടെ ചരി​ത്ര​രേ​ഖ​ക​ളിൽ കാണാം.

ഇന്നും ദൈവ​ജ​ന​ത്തി​നി​ട​യിൽ സംഗീ​ത​ത്തി​നു വലിയ പ്രാധാ​ന്യ​മുണ്ട്‌. (യാക്കോ. 5:13) യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കാ​നാ​യി നമ്മൾ പാട്ടുകൾ പാടുന്നു. (എഫെ. 5:19) നമ്മൾ ഒത്തൊ​രു​മിച്ച്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സ്‌തു​തി​ഗീ​തങ്ങൾ പാടു​മ്പോൾ അതു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലുള്ള ഐക്യം ഊട്ടി​യു​റ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (കൊലോ. 3:16) അതു​പോ​ലെ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടുള്ള പാട്ടുകൾ പാടു​ക​യും കേൾക്കു​ക​യും സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ വായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളിൽ സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. (പ്രവൃ. 16:25) യഹോ​വ​യി​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​വും യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും തെളി​യി​ക്കാ​നുള്ള മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു വിധമാ​ണു സംഗീതം.