നിങ്ങളു​ടെ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം കാത്തു​കൊ​ള്ളു​ക

യഹോ​വയെ മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ സേവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​തും ദൈവാം​ഗീ​കാ​ര​മു​ള്ള​തു​മായ ഒരു വിധം എന്താണ്‌? നമ്മുടെ ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ അകത്തള​ങ്ങ​ളിൽ ഒരു യഥാർഥ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ഉണ്ടായി​രി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ ദൈവത്തെ സേവി​ക്കുക എന്നതിന്റെ അർഥം നമ്മുടെ മുഴു അസ്‌തി​ത്വ​ത്തോ​ടെ​യും അവനെ സേവി​ക്കുക എന്നാണ്‌. അതിന്‌ അവൻ നമ്മോടു ചെയ്യാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുന്ന എന്തി​നോ​ടു​മുള്ള ആത്മാർഥ​വും പരിപൂർണ​വു​മായ അനുസ​രണം ആവശ്യ​മാണ്‌.

“നിന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ നീ പൂർണ്ണ ഹൃദയ​ത്തോ​ടും പൂർണ്ണ​മ​ന​സ്സോ​ടും പൂർണ്ണ​ശ​ക്തി​യോ​ടും കൂടെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം” എന്നു മോശ ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ അവൻ ഈ ആവശ്യ​ത്തിന്‌ ഊന്നൽകൊ​ടു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 6:5) നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു​ശേഷം, ഇതേ കൽപ്പന യേശു​ക്രി​സ്‌തു ആവർത്തി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി: “നിന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ നിന്റെ പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടും, പൂർണ്ണ​മ​ന​സ്സോ​ടും സർവ്വശ​ക്തി​യോ​ടും സ്‌നേ​ഹിക്ക.” (മത്തായി 22:37, ഗുണ്ടർട്ട്‌ ബൈബിൾ) “മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ ദൈവ​ഹി​തം” ചെയ്യാൻ എഫേസ്യ​രോ​ടു പറഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും “നിങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്നത്‌ എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും മനുഷ്യർക്കെ​ന്ന​പോ​ലെയല്ല, യഹോ​വ​യ്‌ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ അതു ചെയ്യുക” എന്നു കൊ​ലോ​സ്യ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ഴും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ അതേ ആവശ്യത്തെ പരാമർശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.—എഫെസ്യർ 6:6; കൊ​ലോ​സ്യർ 3:23, NW.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമ്മുടെ ഉള്ളി​ന്റെ​യു​ള്ളിൽ ഒരു അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ഇല്ലാതി​രി​ക്കു​ക​യോ ഒരിക്ക​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധ​ത്തി​നു മങ്ങലേ​റ്റി​രി​ക്കു​ക​യോ ഒരുപക്ഷേ അതു തീർത്തും നഷ്ടമാ​യി​രി​ക്കു​ക​യോ ആണെങ്കിൽ, ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തിൽ നമ്മുടെ ഹൃദയ​വും ദേഹി​യും അർപ്പി​ക്കുക ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രി​ക്കും. മനുഷ്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ ഇന്നോളം ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഒരു അടിയ​ന്തിര കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണു നാമിന്നു ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌.

പ്രത്യേക അടിയ​ന്തിര കാലഘ​ട്ട​ങ്ങൾ

ക്രിസ്‌തീയ-പൂർവ കാലങ്ങ​ളിൽ പല അടിയ​ന്തിര കാലഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നോഹ​യു​ടെ നാളും സോ​ദോ​മി​ന്റെ​യും ഗൊ​മോ​റ​യു​ടെ​യും നാശത്തി​ലേക്കു നയിച്ച കാലഘ​ട്ട​വും തീർച്ച​യാ​യും യഥാർഥ അടിയ​ന്തിര കാലഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 2:5, 6; യൂദാ 7) പ്രളയ​ത്തി​നു​മു​മ്പുള്ള വർഷങ്ങൾ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും അടിയ​ന്തിര പ്രവർത്തനം നിറഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു. പ്രളയം കൃത്യ​മാ​യും എപ്പോൾ തുടങ്ങു​മെന്നു നോഹ​യ്‌ക്കും കുടും​ബ​ത്തി​നും അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, കാര്യാ​ദി​കൾ നീട്ടി​വെ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ അവരുടെ “ദൈവ​ഭയം” ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു.—എബ്രായർ 11:7, NW.

അതു​പോ​ലെ, സോ​ദോ​മി​ന്റെ​യും ഗൊ​മോ​റ​യു​ടെ​യും നാശത്തി​നു​മുമ്പ്‌, ദൂതന്മാർ “ലോത്തി​നെ ബദ്ധപ്പെ​ടു​ത്തി” അവനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ജീവര​ക്ഷെ​ക്കാ​യി ഓടി​പ്പോക.” (ഉല്‌പത്തി 19:15, 17) അതേ, ആ സന്ദർഭ​ത്തി​ലും നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മാ​യി ജീവി​ക്കു​ന്ന​വരെ രക്ഷപ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌ അടിയ​ന്തി​ര​ത​യാ​യി​രു​ന്നു. നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു​ശേഷം, ബാബി​ലോ​നി​ലെ യഹൂദ തടവു​കാർ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു: “വിട്ടു​പോ​രു​വിൻ; വിട്ടു​പോ​രു​വിൻ; അവി​ടെ​നി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​രു​വിൻ; അശുദ്ധ​മാ​യ​തൊ​ന്നും തൊട​രു​തു; അതിന്റെ നടുവിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​രു​വിൻ.” (യെശയ്യാ​വു 52:11) ആ അടിയ​ന്തിര പ്രാവ​ച​നിക കൽപ്പന അനുസ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൊ.യു.മു. 537-ൽ 2,00,000-ത്തോളം പ്രവാ​സി​കൾ ബാബി​ലോ​നിൽനി​ന്നു ബദ്ധപ്പെട്ടു പുറത്തു​ക​ടന്നു.

ആ ഓരോ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​ലെ​യും അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം, തങ്ങൾ അടിയ​ന്തിര കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന ബോധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വർക്കും ആ ബോധ്യം സജീവ​മാ​യി മനസ്സിൽ നിലനിർത്തി​യ​വർക്കും മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ​യുള്ള സേവന​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടാൻ കാരണ​മാ​യി.

ക്രിസ്‌തീയ കാലഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ലെ അടിയ​ന്തി​രത

അടിയ​ന്തി​ര​ത​യു​ടെ പ്രതി​ധ്വ​നി​കൾ ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളി​ലും ഉടനീളം കേൾക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. “നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​വിൻ,” “ഉണർന്നി​രി​ക്കു​വിൻ,” ജാഗരൂ​ക​രാ​യി​രി​ക്കു​വിൻ,” “ഒരുക്ക​മു​ള്ള​വ​രെന്നു തെളി​യി​ക്കു​വിൻ”—തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളിൽ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ഉളവാ​ക്കാൻ യേശു​ക്രി​സ്‌തു ഉപയോ​ഗിച്ച പദപ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളാണ്‌ അവയെ​ല്ലാം. (മത്തായി 24:42-44; മർക്കോസ്‌ 13:32-37, NW) അതിനു​പു​റമേ, പത്തു കന്യക​മാ​രെ​യും ദുഷ്ടഭൃ​ത്യ​നെ​യും താലന്തു​ക​ളെ​യും കോലാ​ടു​ക​ളിൽനി​ന്നു ചെമ്മരി​യാ​ടു​കളെ വേർതി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള അവന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പ്രതീ​ക്ഷ​യു​ണർത്തു​ന്ന​തും ഒരു അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ജനിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​മാണ്‌.—മത്തായി 25:1, 14, 15, 32, 33.

യേശു അടിയ​ന്തി​ര​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ക​മാ​ത്രമല്ല, അടിയ​ന്തി​ര​ത​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ വാക്കു​ക​ളു​ടെ യാഥാർഥ്യ​ത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഒരു സന്ദർഭ​ത്തിൽ താൻ വിട്ടു​പോ​ക​രു​തെന്നു ശഠിച്ച പുരു​ഷാ​ര​ത്തോട്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ മറ്റുള്ള പട്ടണങ്ങ​ളി​ലും ദൈവ​രാ​ജ്യം സുവി​ശേ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു; ഇതിനാ​യി​ട്ട​ല്ലോ എന്നെ അയച്ചി​രി​ക്കു​ന്നതു.” (ലൂക്കൊസ്‌ 4:42, 43) കൂടാതെ, “കൊയ്‌ത്തു വളരെ”യുണ്ടെ​ങ്കി​ലും ‘വേലക്കാർ ചുരുക്ക’മായതി​നാൽ കൊയ്‌ത്തി​ന്റെ യജമാ​ന​നോട്‌ അവന്റെ കൊയ്‌ത്തി​നു കൂടുതൽ വേലക്കാ​രെ അയയ്‌ക്കാൻ യാചി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവൻ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. (മത്തായി 9:37, 38) അടിയ​ന്തി​ര​താ​മ​നോ​ഭാ​വ​മാ​ണു പ്രാർഥ​നാ​നിർഭ​ര​മായ അത്തരം യാചന​യിൽ പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കു​ന്നത്‌.

അത്തരം അടിയ​ന്തി​രത അസ്ഥാന​ത്താ​യി​രു​ന്നു​വോ?

ചിലർ യുക്തി​പൂർവ​ക​മായ ഈ ചോദ്യ​മു​ന്ന​യി​ച്ചേ​ക്കാം, മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യ​പ്പെട്ട “മഹോ​പ​ദ്രവം” നൂറ്റാണ്ടുകൾ അകലെ​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അന്ന്‌ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ യിരുന്നു?—മത്തായി 24:21, NW.

പ്രസംഗ, പഠിപ്പി​ക്കൽ വേലയിൽ തന്റെ അനുഗാ​മി​കളെ തിരക്കു​ള്ള​വ​രാ​യി നിർത്താൻ യേശു പ്രയോ​ഗിച്ച ഒരു തന്ത്രമാ​യി​രു​ന്നില്ല അതെന്നു നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. തന്ത്രമാ​യി​രു​ന്നില്ല, തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു, സമയ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു സംബന്ധിച്ച്‌ അവനു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പൂർണ ഗ്രാഹ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു അടിയ​ന്തി​ര​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അവന്റെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തിന്‌ ആധാര​മാ​യി​രു​ന്നത്‌. അതേ, ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം നിവർത്തി​ക്കാൻ ഒരു അടിയ​ന്തി​ര​താ​മ​നോ​ഭാ​വം ആവശ്യ​മാ​ണെന്നു യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. മാത്രമല്ല, തന്റെ തിരി​ച്ചു​വ​ര​വു​വരെ ഒരു അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നാൽ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ തങ്ങൾക്കു​തന്നെ ആത്മീയ​മാ​യി പ്രയോ​ജനം കൈവ​രു​ത്തു​മെ​ന്നും അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒരു ചുരു​ങ്ങിയ കാലം​കൊണ്ട്‌ നിർവ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട​തായ ലോക​വ്യാ​പ​ക​മായ ഒരു സാക്ഷ്യ​വേ​ല​യു​ണ്ടെന്നു യേശു​ക്രി​സ്‌തു വ്യക്തമാ​യി സൂചി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. (മത്തായി 24:14; മർക്കൊസ്‌ 13:10) വേല പുരോ​ഗ​മി​ച്ച​പ്പോൾ മാത്രമേ ഈ നിയമ​ന​ത്തി​ന്റെ ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മായ ഘട്ടങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു​ള്ളൂ. എന്നാൽ ഓരോ ഘട്ടവും നിവർത്തി​ക്കാൻ അടിയ​ന്തി​രത ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. “നിങ്ങൾ . . . യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലും യെഹൂ​ദ്യ​യിൽ എല്ലായി​ട​ത്തും ശമര്യ​യി​ലും ഭൂമി​യു​ടെ അറ്റത്തോ​ള​വും എന്റെ സാക്ഷികൾ ആകും” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യേശു ഈ നിയമ​ന​ത്തി​ന്റെ ക്രമാ​നു​ഗത വികസ​നത്തെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:8) ഇന്നുവ​രെ​യും ആ നിയമനം അങ്ങനെ​യാ​ണു പുരോ​ഗ​മി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. കാലത്തി​ന്റെ നീരൊ​ഴു​ക്കിൽ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർക്കു വിസ്‌മ​യ​ങ്ങ​ളു​ള​വാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഗ്രാഹ്യ​ത്തിൽ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ ആവശ്യ​മാ​യി​വന്നു എന്നാണ്‌ അതിന്റെ അർഥം.

ക്രിസ്‌തീ​യ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിന്‌ ഉതകി​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ നിയമനം യഹോ​വ​യു​ടെ പിഴവു​പ​റ്റാത്ത പട്ടിക​യ്‌ക്ക​നു​സൃ​ത​മാ​യി ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മാ​യി നിവർത്തി​ച്ചു​പോ​രു​വാൻ അത്‌ അവരെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ ഇന്ന്‌, 2,000-ത്തോളം വർഷം പിന്നോ​ട്ടു നോക്കവേ നാം ആ ദൈവിക പട്ടികയെ കൂടുതൽ തിക​വോ​ടെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യാണ്‌.

ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രോ​ടു ദൈവ​ത്തി​നു വിശേ​ഷാൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന പ്രീതി അവസാ​നിച്ച വർഷമായ പൊ.യു. (പൊതു​യു​ഗം) 36-നു മുമ്പായി യെരു​ശ​ലേ​മി​ലും യഹൂദ്യ​യി​ലും ശമര്യ​യി​ലും ചിതറി​പ്പാർത്തി​രുന്ന യഹൂദ​ന്മാർക്കും ഒരു പൂർണ​സാ​ക്ഷ്യം കൊടു​ക്കാൻ ക്രിസ്‌തീയ അടിയ​ന്തി​രത ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ സഹായി​ച്ചു. (ദാനീ​യേൽ 9:27; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 2:46, 47) അതു​പോ​ലെ, യഹൂദ വ്യവസ്ഥി​തി താമസി​യാ​തെ അവസാ​നി​ക്കു​മെന്ന്‌ എല്ലാ യഹൂദ​ന്മാർക്കും വ്യക്തമായ മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ക്രിസ്‌തീയ അടിയ​ന്തി​രത ആദിമ സഭയെ സഹായി​ച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 19:43, 44; കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:5, 6, 23) പൊ.യു. 70-ൽ അത്‌ അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി അവസാ​നി​ച്ച​ശേഷം, മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യ​പ്പെട്ട വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം അതിന്റെ മരണക​ര​മായ അന്ധകാരം വരുത്തു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ അനേക​രോ​ടു സ്വർഗീയ പ്രത്യാ​ശ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രഘോ​ഷി​ക്കാൻ അടിയ​ന്തി​രത ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സാക്ഷി​കളെ തുണച്ചു. (2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 2:3; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:2) പിന്നെ, ഇരുണ്ട​യു​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലു​ട​നീ​ളം ഗോത​മ്പു​തു​ല്യ​രായ ഏതാനും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ, ക്രിസ്‌തു​യേശു മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, രാജ്യ​പ്ര​ത്യാ​ശ സജീവ​മാ​യി നിലനിർത്തി. (മത്തായി 13:28-30) അവസാനം, യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമിത സമയത്ത്‌, അവൻ ആധുനി​ക​നാ​ളി​ലെ, ഊർജ​സ്വ​ല​മായ സഭയെ ഉയർത്തി, ഈ അവസാന തലമു​റ​യിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള അടിയ​ന്തി​ര​മായ ന്യായ​വി​ധി സന്ദേശ​ത്താൽ അതിനു പ്രചോ​ദ​ന​മേകി.—മത്തായി 24:34.

പുരാതന നാളിലെ ദാനീ​യേ​ലി​നെ​പ്പോ​ലെ, “നീ എന്തു ചെയ്യുന്നു” എന്ന്‌ അവനോ​ടു ചോദി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വയെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ ആധുനി​ക​നാ​ളി​ലെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വസ്‌ത സാക്ഷികൾ ഒരിക്ക​ലും ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ക​യില്ല. (ദാനീ​യേൽ 4:35) പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന അതേസ​മ​യ​ത്തു​തന്നെ വേല നടക്കാൻ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തെന്നു യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കൃത്യ​മാ​യി അറിയാ​മെന്ന്‌ അവർക്കു​റ​പ്പുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, കാര്യങ്ങൾ ക്രമീ​ക​രി​ക്കുന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ വിധത്തെ ചോദ്യം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം, ഈ അതി​പ്ര​ധാന കാലത്തു ദൈവ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം വേല​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരം അവൻ തങ്ങൾക്കു നൽകി​യ​തിൽ അവർ സന്തുഷ്ടി​യ​ട​യു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 3:9.

അടിയ​ന്തി​ര​ത​യ്‌ക്കുള്ള കൂടു​ത​ലായ ഒരു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം

മഹോ​പ​ദ്രവം പെട്ടെന്നു പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ടുന്ന കൃത്യ നാളോ നാഴി​ക​യോ സൂചി​പ്പി​ക്കാൻ നമുക്കു സാധി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നത്‌ അടിയ​ന്തി​ര​ത​യ്‌ക്കുള്ള മറ്റൊരു കാരണ​മാണ്‌. ആ നിർണാ​യക സംഭവ​ത്തി​ന്റെ ആരംഭം കുറി​ക്കുന്ന മുൻനിർണ​യി​ക്ക​പ്പെട്ട ആ നാളും നാഴി​ക​യും ഭൂമി​യി​ലാർക്കും അറിയി​ല്ലെന്ന്‌ ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​നു നിശ്ചയ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 24:36) ആകാം​ക്ഷാ​ഭ​രി​ത​രായ തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോട്‌ അവൻ മറ്റൊരു സന്ദർഭ​ത്തിൽ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “പിതാവു തന്റെ സ്വന്ത അധികാ​ര​ത്തിൽ വെച്ചി​ട്ടുള്ള കാലങ്ങ​ളെ​യോ സമയങ്ങ​ളെ​യോ അറിയു​ന്നതു നിങ്ങൾക്കു​ള്ളതല്ല.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:7) അതേ, സംഭവി​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്നതു വ്യക്തമാണ്‌, എന്നാൽ എല്ലാ വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളും അറിയു​ന്നതു നമ്മുടെ കാര്യ​മേയല്ല.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യ പൗലോ​സിന്‌ അടിയ​ന്തി​ര​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ശരിയായ മനോ​ഭാ​വ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. “കാലങ്ങ​ളെ​യും സമയങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ചു നിങ്ങളെ എഴുതി​യ​റി​യി​പ്പാൻ ആവശ്യ​മില്ല” എന്നു ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർക്ക്‌ എഴുതി​യ​പ്പോൾ ഒരുപക്ഷേ യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ അവന്റെ മനസ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. (1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:1) “നിങ്ങൾ . . . ഭൂമി​യു​ടെ അറ്റത്തോ​ള​വും എന്റെ സാക്ഷികൾ ആകും” എന്നു യേശു പറഞ്ഞ്‌ 17 വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ്‌ അവൻ ഈ ലേഖനം എഴുതി​യത്‌. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:8) കൂടു​ത​ലൊ​ന്നും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​ഞ്ഞ​തി​നാൽ ആ സമയത്ത്‌ അതിൽ കൂടു​ത​ലൊ​ന്നും എഴുതാൻ സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എങ്കിലും, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അടിയ​ന്തി​ര​മാ​യി പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ യഹോ​വ​യു​ടെ നാൾ “രാത്രി​യി​ലെ ഒരു കള്ളനെ​പ്പോ​ലെ” തീർച്ച​യാ​യും വരു​മെ​ന്ന​തിൽ അവർക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:2.

ഈ വാക്കുകൾ ഓർമ​യി​ലി​രി​ക്കേ, യഹോ​വ​യു​ടെ നാൾ നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾ അകലെ​യാ​ണെന്ന്‌ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിചാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യില്ല. ദൂര​ദേ​ശ​ത്തേക്കു പോയ രാജാ​വി​നെ​യും വിദേ​ശ​യാ​ത്ര​യ്‌ക്കു പോകുന്ന മനുഷ്യ​നെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ഉപമകൾ അവർക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നതു സത്യം​തന്നെ. എന്നാൽ “അവസാനം” രാജാ​വും “വളരെ കാലം കഴിഞ്ഞ​ശേഷം” യാത്രി​ക​നും തിരി​ച്ചു​വ​രു​മെന്ന്‌ ഉപമകൾ പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അവർക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ “അവസാനം” എപ്പോ​ഴാണ്‌? എന്നതു​പോ​ലുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ അവരെ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും കുഴക്കി​യി​രു​ന്നു. “വളരെ കാലം കഴിഞ്ഞ​ശേഷം” എന്നതി​നാൽ എന്താണ്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌? പത്തു വർഷമോ? ഇരുപതു വർഷമോ? അമ്പതു വർഷമോ? അതോ അതി​നെ​ക്കാൾ കൂടു​ത​ലോ? (ലൂക്കൊസ്‌ 19:12, 15, NW; മത്തായി 25:14, 19) “നിനയാത്ത നാഴി​ക​യിൽ മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ വരുന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു നിങ്ങളും ഒരുങ്ങി​യി​രി​പ്പിൻ” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ അവരുടെ കാതു​ക​ളിൽ മുഴങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.—ലൂക്കൊസ്‌ 12:40.

അടിയ​ന്തി​ര​ത​യു​ടെ ഗുണക​ര​മായ ഫലം

അതേ, വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മേ​കിയ ഒരു ഫലമാ​യി​രു​ന്നു ദൈവ​പ്ര​ചോ​ദിത അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ​മേൽ ഉളവാ​ക്കി​യത്‌. അത്‌ അവരെ സർവ​പ്ര​ധാ​ന​മായ പ്രസംഗ, പഠിപ്പി​ക്കൽ വേലയിൽ തിര​ക്കോ​ടെ ഏർപ്പെ​ടാൻ സഹായി​ച്ചു. അത്‌ ഇന്ന്‌ അനേകം വിധങ്ങ​ളിൽ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്നു. അതു നമ്മെ അലംഭാ​വ​മു​ള്ളവർ ആയിത്തീ​രാ​തെ അല്ലെങ്കിൽ ‘നന്മ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ മടുപ്പു​തോ​ന്നാ​തി​രി​ക്കാ’തെ പരിര​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. (ഗലാത്തി​യാ 6:9, പി.ഒ.സി. ബൈ.) ലൗകിക കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും അതിന്റെ വഞ്ചനാ​ത്മ​ക​മായ ഭൗതി​ക​ത്വ​ചി​ന്താ​ഗ​തി​യി​ലും അമിത​മാ​യി ഉൾപ്പെ​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അതു നമ്മെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അതു നമ്മുടെ മനസ്സിനെ “സാക്ഷാ​ലുള്ള ജീവ”നിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​നിർത്തു​ന്നു. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 6:19) “ചെന്നാ​യ്‌ക്ക​ളു​ടെ നടുവിൽ ആടി​നെ​പ്പോ​ലെ”യായി​രി​ക്കും തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെന്നു കർത്താ​വായ യേശു പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ലോക​ത്തോ​ടു പോരാ​ടു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി നാം ദൃഢചി​ത്ത​മായ, ഉറപ്പായ ഒരു കാഴ്‌ച​പ്പാ​ടു നിലനിർത്തേണ്ട ആവശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതേ, നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധ​ത്താൽ നാം പരിര​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—മത്തായി 10:16.

യഹോ​വ​യാം ദൈവം തന്റെ അനന്ത ജ്ഞാനത്തിൽ തന്റെ ദാസന്മാർക്ക്‌ അവരുടെ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധത്തെ സജീവ​മാ​യി നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നു വേണ്ടത്ര വിവരങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നൽകി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ ദുഷിച്ച വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ “അവസാന നാളു​കളി”ലാണ്‌ നാം എന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ അവൻ ദയാപു​ര​സ്സരം നമുക്ക്‌ ഉറപ്പേ​കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (2 തിമോ​ത്തി 3:1, NW) മഹോ​പ​ദ്ര​വ​ത്തി​ലും അതിന്റെ പാരമ്യ​മായ അർമ​ഗെ​ദോ​നി​ലു​മാ​യി നാം ജീവി​ക്കുന്ന തലമുറ ഒഴിഞ്ഞു​പോ​കു​ന്ന​തു​വരെ ജ്യോ​തി​സ്സു​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ പ്രശോ​ഭി​ക്ക​ണ​മെന്നു നാം നിരന്തരം അനുസ്‌മ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.—ഫിലി​പ്പി​യർ 2:15; വെളി​പ്പാ​ടു 7:14; 16:14, 16.

യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ​യുള്ള സേവന​ത്തി​ന്റെ ഒരു അവിഭാ​ജ്യ ഭാഗമാണ്‌ ദൈവിക അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം. ‘[തങ്ങളുടെ] ഉള്ളിൽ ക്ഷീണിച്ചു മടുക്കാൻ’ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാ​രെ ഇടയാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു പിശാച്‌ നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങളെ അകറ്റി​നിർത്തു​ക​യും അവയെ വിഫല​മാ​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (എബ്രായർ 12:3) നിത്യ​ത​യി​ലു​ട​നീ​ളം യഹോ​വയെ അനുസ​രി​ക്കാൻ മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ​യുള്ള ഭക്തി അവന്റെ ദാസന്മാ​രെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, അർമ​ഗെ​ദോ​നു മുമ്പുള്ള ഈ നാളു​ക​ളിൽ, ആഴമായ ഒരു യഥാർഥ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ​യുള്ള ഭക്തിയു​ടെ അടിസ്ഥാന ഭാഗമാണ്‌.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യ യോഹ​ന്നാ​ന്റെ പിൻവ​രുന്ന വാക്കുകൾ നാം തുടർന്നും മുഴക്കവേ, നമ്മുടെ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധത്തെ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ നമ്മുടെ ദൈവ​മായ യഹോവ നമ്മെ​യെ​ല്ലാം സഹായി​ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ: “ആമേൻ, കർത്താ​വായ യേശുവേ, വരേണമേ.”—വെളി​പ്പാ​ടു 22:20.