കേൾക്കു​ന്നവർ മാത്ര​മാ​യി​രി​ക്കാ​തെ അതു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക

¹ വചനം കേൾക്കു​ന്നവർ മാത്ര​മാ​യി​രി​ക്കാ​തെ അതു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക എന്ന ബൈബി​ളി​ന്റെ അനുശാ​സനം ഇന്നു സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഹൃദയ​ത്തിൽ ഏറ്റു​കൊ​ള്ളു​ന്നു. (യാക്കോ. 1:22) ഇത്‌ ക്രിസ്‌ത്യാനികളെന്നവകാശപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ദൈവ​ത്തി​നു അധരസേവ മാത്രം അർപ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രിൽനിന്ന്‌ അവരെ തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​ക്കു​ന്നു. (യെശ. 29:13) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നവർ മാത്രമേ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ള്ളു എന്ന്‌ യേശു വ്യക്തമാ​യി പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു.—മത്താ. 7:21.

² ദൈവിക പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ല്ലാ​തെ​യുള്ള ആരാധന അർഥശൂ​ന്യ​മാണ്‌. (യാക്കോ. 2:26) അതു​കൊണ്ട്‌, ‘എന്റെ വിശ്വാ​സം യഥാർഥ​മാ​ണെന്ന്‌ എന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ എപ്രകാ​രം തെളി​യി​ക്കു​ന്നു? ഞാൻ വാസ്‌ത​വ​മാ​യും വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ എന്തു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു? എനിക്ക്‌ യേശു​വി​നെ കൂടുതൽ തിക​വോ​ടെ എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയും?’ എന്നിങ്ങനെ നാം സ്വയം ചോദി​ക്കണം. ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള സത്യസ​ന്ധ​മായ ഉത്തരങ്ങൾ ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ നാം എത്രമാ​ത്രം പുരോ​ഗതി കൈവ​രു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌ അല്ലെങ്കിൽ ഇനിയും വരു​ത്തേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌ എന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കും.

³ യേശു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലും സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പ്രകടി​പ്പിച്ച അതേ പ്രഥമ ലക്ഷ്യം ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം. അവൻ ഇപ്രകാ​രം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ദൈവ​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ നിത്യം [ദിവസം മുഴുവൻ, NW] പ്രശം​സി​ക്കു​ന്നു; നിന്റെ നാമത്തി​ന്നു എന്നും സ്‌തോ​ത്രം ചെയ്യുന്നു.” (സങ്കീ. 44:8) ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം ഒരു ജീവി​ത​രീ​തി​യാണ്‌. അതു ദൈനം​ദി​നം, നാം ചെയ്യുന്ന എല്ലാറ്റി​ലും പ്രകട​മാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള നമ്മുടെ ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ആഗ്രഹം എല്ലാ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ലും നാം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ എന്തോരു സംതൃ​പ്‌തി​യാ​ണു നമുക്കു​ണ്ടാ​കു​ന്നത്‌!—ഫിലി. 1:11.

⁴ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സ്‌തുതി കരേറ്റു​ന്ന​തിൽ യോഗ്യ​മായ ഒരു ജീവിതം നയിക്കു​ന്ന​തി​ലു​പരി ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു: നല്ല നടത്ത മാത്ര​മാ​ണു ദൈവം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ നമ്മുടെ വ്യക്തി​ത്വം ശ്രേഷ്‌ഠ​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ മാത്രം നാം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചാൽ മതിയാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, നമ്മുടെ ആരാധ​ന​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സദ്‌ഗു​ണ​ങ്ങളെ ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തും അവന്റെ നാമത്തി​നു പരസ്യ​പ്ര​ഖ്യാ​പനം നടത്തു​ന്ന​തും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു!—എബ്രാ. 13:15; 1 പത്രൊ. 2:9.

⁵ നാം ചെയ്യുന്ന വേലക​ളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഒന്ന്‌ സുവാർത്ത​യു​ടെ പരസ്യ​ഘോ​ഷ​ണ​മാണ്‌. യേശു ഈ വേലക്കാ​യി തന്നെത്തന്നെ അർപ്പിച്ചു. കാരണം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അതു നിത്യ​ജീ​വനെ അർഥമാ​ക്കി​യെന്ന്‌ അവനറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (യോഹ. 17:3) ഇന്നും “വചന ശുശ്രൂഷ” അത്രതന്നെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌; ഇത്‌ ആളുകൾക്കു രക്ഷ സാധ്യ​മാ​ക്കുന്ന ഏക ഉപാധി​യാണ്‌. (പ്രവൃ. 6:4; റോമ. 10:13) അതിന്റെ ദൂരവ്യാ​പ​ക​മായ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​മ്പോൾ “വചനം പ്രസം​ഗിക്ക” അതിനാ​യി ‘ഒരുങ്ങി​നി​ല്‌ക്കുക’ എന്നു പൗലോസ്‌ അനുശാ​സനം നൽകി​യ​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്നു വിലമ​തി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴിയും.—2 തിമൊ. 4:2.

⁶ നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ എത്ര​ത്തോ​ളം നാം യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കണം? ദിവസം മുഴുവൻ അതു തന്റെ മനസ്സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ പറഞ്ഞു. നമുക്കും അങ്ങനെ തോന്നു​ന്നി​ല്ലേ? ഉവ്വ്‌, മറ്റൊ​രാ​ളു​മാ​യുള്ള ഏതൊരു സമ്പർക്ക​വും യഹോ​വ​യു​ടെ നാമ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസര​മാ​യി നാം കണക്കാ​ക്കും. ആത്മീയ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു നമ്മുടെ സംഭാ​ഷണം തിരി​ച്ചു​വി​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള ഉചിത​മായ അവസര​ങ്ങൾക്കാ​യി നാം കാത്തി​രി​ക്കും. സഭ ക്രമീ​ക​രി​ക്കുന്ന വയൽസേവന പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ ക്രമമാ​യി പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നും നാം പരി​ശ്ര​മി​ക്കും. അനുകൂ​ല​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​വർക്കു പയനിയർ സേവന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഗൗരവ​മാ​യി ചിന്തി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. കാരണം എല്ലാ ദിവസ​വും പ്രസം​ഗ​വേ​ലയെ നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാമതു വെക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇതു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹം കാട്ടു​ന്ന​തു​നി​മി​ത്തം നാം സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കും എന്നു ദൈവ​വ​ചനം നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു തരുന്നു.—യാക്കോ. 1:25.