L-Arkeoloġija Tappoġġaha lill-Bibbja?
L-ARKEOLOĠIJA hija utli għall-istudenti tal-Bibbja, peress li s-sejbiet arkeoloġiċi spiss iżidulhom l-għarfien dwar il-ħajja, il-kundizzjonijiet, id-drawwiet, u l-lingwi taż-żminijiet Bibliċi. L-arkeoloġija tipprovdi wkoll informazzjoni siewja fuq it-twettiq tal-profeziji tal-Bibbja, bħalma huma dawk li bassru l-waqgħa taʼ Babilonja tal-qedem, Ninwè, u Tir. (Ġeremija 51:37; Eżekjel 26:4, 12; Sofonija 2:13-15) Madankollu, l-arkeoloġija hija limitata. Il-fdalijiet li jinstabu jridu jiġu interpretati, u għalhekk huma suġġetti għall-iżbalji umani u bidliet.
Il-fidi Kristjana ma tiddependix fuq buqari mkissrin, ġebel mikul, jew ħitan imwaqqgħin, imma fuq il-ġabra sħiħa u armonjuża taʼ verità spiritwali misjuba fil-Bibbja. (2 Korintin 5:7; Ebrej 11:1) Żgur li l-armonija interna, is-sinċerità, il-profeziji mwettqin, u ħafna karatteristiki oħrajn fil-Bibbja jipprovdu evidenza konvinċenti li “l-Iskrittura kollha hi mnebbħa minn Alla.” (2 Timotju 3:16) Minkejja dan, ikkunsidra xi wħud mill-iskoperti arkeoloġiċi interessanti li jappoġġaw rakkonti Bibliċi.
Grupp t’arkeoloġi li kienu qed iħaffru f’Ġerusalemm fl-1970 skoprew fdalijiet taʼ bini maħruq. “L-istampa kienet ċara f’għajnejn l-esperti,” kiteb Nahman Avigad, dak li kien qed imexxi l-grupp. “Il-bini kien inqered bin-nar, u l-ħitan u s-saqaf kienu ġġarrfu.” F’kamra waħda kien hemm l-għadam [1] taʼ driegħ, bi swabaʼ miftuħin qed jipprovaw jiggranfaw maʼ tarġa.
Imxerrdin fl-art kien hemm xi muniti [2], l-iktar waħda reċenti minnhom kienet iġġib id-data tar-rabaʼ sena tar-rewwixta tal-Lhud kontra Ruma—69 E.K. Qabel ma waqaʼ l-bini, xi oġġetti kienu xterdu maʼ kullimkien. “Malli rajna dan,” qal Avigad, “ftakarna fid-deskrizzjoni li ta Ġużeppi Flavju tas-suldati Rumani li daħlu u bdew jisirqu d-djar wara li kienu ħadu l-belt taħt idejhom.” Xi studjużi taʼ l-istorja jgħidu li d-data meta r-Rumani ħatfu kulma kien hemm f’Ġerusalemm kienet is-sena 70 E.K.
Fl-analisi li saret ġie determinat li l-għadam kien taʼ mara li kellha fuq l-għoxrin sena. “Mara żagħżugħa li nqabdet fin-nar meta r-Rumani attakkaw,” tgħid ir-rivista Biblical Archaeology Review, “u li kienet fil-kċina tad-Dar Maħruqa waqgħet fl-art u kienet qed tiġġebbed biex tilħaq it-tarġa taʼ ħdejn il-bieb meta mietet. In-nar tant kien infirex malajr . . . li ma setgħetx tiskappa u ntradmet taħt it-tifrik li niżel fuqha.”
Din ix-xena tfakkarna fil-profezija taʼ Ġesù dwar Ġerusalemm, li ngħatat 40 sena qabel: “L-għedewwa tiegħek . . . isabbtu maʼ l-art lilek u lil uliedek li hemm fik, u ma jħallux fik ġebla fuq oħra.”—Luqa 19:43, 44.
Sejbiet arkeoloġiċi li jikkonfermaw stqarrijiet Bibliċi jinkludu wkoll l-ismijiet taʼ individwi msemmijin fl-Iskrittura. Xi wħud minn dawn is-sejbiet ġabu fix-xejn l-istqarrijiet li kienu għamlu xi kritiċi li l-kittieba tal-Bibbja vvintaw ċerti karattri jew esaġeraw il-fama tagħhom.
Iskrizzjonijiet taʼ Ismijiet Bibliċi
Kien hemm żmien meta studjużi prominenti kienu jsostnu li s-sultan Assirjan Sargon II, li ismu jidher fil-Bibbja f’Isaija 20:1, qatt m’eżista. Madankollu, fl-1843, qrib il-post li llum huwa magħruf bħala Khorsabad, fl-Iraq, li jinsab fuq waħda mill-friegħi tax-Xmara Tigri, ġie skopert il-palazz taʼ Sargon [3]. Dan ikopri medda taʼ madwar 100 kilometru kwadru. Sargon II, li ismu ma kienx magħruf minn dawk li ma kinux familjari mal-Bibbja, issa hu wieħed mill-iktar slaten magħrufin taʼ l-Assirja. F’wieħed mill-annali [4] tiegħu, hu jsostni li ħa taħt idejh lis-Samarija, waħda mill-bliet taʼ Iżrael. Skond il-kronoloġija tal-Bibbja, is-Samarija waqgħet f’idejn l-Assirjani fis-sena 740 Q.E.K. Sargon iniżżel ukoll ir-rakkont taʼ kif ħa lil Asdod taħt idejh, u dan ikompli jikkonferma Isaija 20:1.
Waqt li l-arkeoloġi kienu qed iħaffru fir-rovini tal-belt antika taʼ Babilonja, li llum hija fl-Iraq, skoprew xi 300 tavla kunejformi qrib il-Bieb taʼ Ixtar. Dawn l-iskrizzjonijiet, konnessi mal-perijodu tar-renju tas-sultan Babiloniż Nabukodonosor, jinkludu lista taʼ ismijiet, u fosthom kien hemm “Jawkin, is-sultan taʼ l-art taʼ Jaħud.” Dan jirreferi għas-Sultan Ġeħojakin taʼ l-art taʼ Ġuda, li ttieħed ilsir f’Babilonja fi żmien meta Nabukodonosor ikkonkwista għall-ewwel darba lil Ġerusalemm, fis-sena 617 Q.E.K. (2 Slaten 24:11-15) Ħamsa mill-ulied subien taʼ Ġeħojakin jissemmew ukoll fuq it-twavel.—1 Kronaki 3:17, 18.
Fl-2005, waqt li kienu qed iħaffru fl-inħawi fejn ittamaw li jsibu l-palazz tas-Sultan David, l-arkeoloġi sabu bini wiesaʼ tal-ġebel li jaħsbu li kien meqrud meta l-Babiloniżi qerdu għalkollox lil Ġerusalemm ftit iktar minn 2,600 sena ilu, matul żmien Ġeremija, il-profeta t’Alla. Mhux magħruf fiċ-ċert jekk dan il-bini kienx il-fdal tal-palazz taʼ David. Madankollu, l-arkeologa Eilat Mazar identifikat oġġett wieħed li kien partikolarment interessanti—siġill tat-tafal [5] wiesaʼ madwar ċentimetru, li fuqu kien hemm miktub: “Taʼ Jeħukal bin Selemijaħu bin Sovi.” Jidher ċar li din il-marka saret bis-siġill taʼ Jeħukal (ukoll Ġeħukal jew Ġukal), uffiċjal Lhudi msemmi fil-Bibbja bħala li oppona lil Ġeremija.—Ġeremija 37:3; 38:1-6.
Ġeħukal, tgħid Mazar, hu biss it-“tieni ministru rjali,” wara Ġemarija, bin Safan, li ismu jidher fuq siġill li nstab fil-Belt taʼ David. Il-Bibbja tidentifika lil Ġeħukal, bin Selemija (Selemijaħu), bħala prinċep taʼ Ġuda. Qabel ma skoprew is-siġill, hu ma kienx magħruf ħlief fl-Iskrittura.
Kienu Jafu Jaqraw u Jiktbu?
Il-Bibbja tindika li l-Iżraelin tal-qedem kienu nies li jafu jaqraw u jiktbu. (Numri 5:23; Ġożwè 24:26; Isaija 10:19, NW) Imma l-kritiċi ma qablux, u argumentaw li r-rakkont storiku tal-Bibbja bażikament wasal għandna permezz taʼ tradizzjoni orali li mhix taʼ min jorbot fuqha. Fl-2005 din it-teorija ħadet daqqa taʼ ħarta meta l-arkeoloġi li kienu qed jaħdmu f’Tel Zayit, li tinsab nofs triq bejn Ġerusalemm u l-Mediterran, sabu alfabet li m’għadux jintuża, forsi l-eqdem alfabet Ebrajk [6] li qatt ġie skopert, imnaqqax fuq biċċa ġebla tal-ġir.
Is-sejba taʼ dan l-alfabet, li l-istudjużi jgħidu li jmur lura sa l-għaxar seklu Q.E.K., tissuġġerixxi “taħriġ formali taʼ l-iskribi,” “livell taʼ kultura avanzata,” u “burokrazija Iżraelija li żviluppat b’rata mgħaġġla f’Ġerusalemm.” Għalhekk, kuntrarju għal dak li sostnew il-kritiċi, jidher li minn taʼ l-inqas sa mill-għaxar seklu Q.E.K., l-Iżraelin kienu jafu jaqraw u jiktbu u setgħu jiddokumentaw ir-rakkont storiku tagħhom.
Sejbiet Assirjani Jagħtu Iktar Appoġġ
L-Assirja, li qabel kienet imperu setgħan, spiss tidher fil-kitbiet tal-Bibbja, u ħafna sejbiet arkeoloġiċi li saru fiha jixhdu għall-eżattezza taʼ l-Iskrittura. Per eżempju, minn tħaffir li sar fil-belt antika taʼ Ninwè, il-belt kapitali taʼ l-Assirja, skoprew ċangatura skolpita [7] fil-palazz tas-Sultan Sanħerib, li fuqha hemm stampi taʼ suldati Assirjani jmexxu lill-ilsiera Lhud lejn il-jasar wara l-waqgħa taʼ Lakis fis-sena 732 Q.E.K. Tistaʼ taqra r-rakkont tal-Bibbja fit-2 Slaten 18:13-15.
L-annali taʼ Sanħerib [8], li nstabu f’Ninwè, jiddeskrivu l-kampanja militari tiegħu matul ir-renju tas-Sultan Ħeżekija taʼ Ġuda, li f’dawn l-annali jissemma b’ismu. Dokumenti kunejformi taʼ diversi ħakkiema oħrajn jirreferu għas-slaten taʼ Ġuda, Aħaż u Manassi, kif ukoll is-slaten Iżraelin Omri, Ġeħu, Ġowas, Menaħem, u Ħosegħa.
Fir-rakkonti tiegħu, Sanħerib jiftaħar bis-suċċessi militari tiegħu, imma taʼ min jinnota li hu qatt ma jsemmi li rebaħ lil Ġerusalemm. Il-fatt li ħalla dan barra hu sinifikanti għax ikompli jikkonferma l-verità tal-kitbiet Bibliċi, li jsostnu li s-sultan qatt m’assedja lil Ġerusalemm imma sofra telfa minn idejn Alla. Wara dan, Sanherib, umiljat, reġaʼ lura lejn Ninwè, fejn, bħalma tgħid il-Bibbja, ġie assassinat minn uliedu. (Isaija 37:33-38) Taʼ interess, żewġ iskrizzjonijiet Assirjani jixhdu għal dan il-qtil.
Minħabba l-ħażen tan-nies taʼ Ninwè, il-profeti taʼ Ġeħova Naħum u Sofonija bassru li l-belt kellha tinqered għalkollox. (Naħum 1:1; 2:9–3:19 [2:8–3:19, NW]; Sofonija 2:13-15) Il-profeziji tagħhom twettqu meta l-forzi taʼ Nabopolassar, is-sultan taʼ Babilonja, u dawk taʼ Sijaksares il-Medi, ngħaqdu flimkien biex jieħdu lil Ninwè taħt idejhom fis-sena 632 Q.E.K. Din is-sejba u t-tħaffir għar-rovini taʼ Ninwè għal darb’oħra jappoġġaw ir-rakkonti tal-Bibbja.
F’Nuzi, belt antika lejn il-lvant tax-Xmara Tigri u x-xlokk taʼ Ninwè, li skoprewha fit-tħaffir li sar bejn l-1925 u l-1931, instabu ħafna fdalijiet storiċi, inkluż madwar 20,000 tavla tat-tafal. Dawn inkitbu bil-lingwa Babiloniża u fihom ruxxmata dettalji li jinvolvu d-drawwiet legali bħal dawk taʼ żmien il-patrijarki u li huma deskritti fil-Ġenesi. Per eżempju, il-kitbiet juru li l-allat tal-familja, li spiss kienu jkunu figurini żgħar tat-tafal, kienu meqjusin bħala l-kuntratt legali li jagħti lil min ikollu dawn il-figurini l-jedd għall-wirt. Din id-drawwa tistaʼ tispjega għala Rakel, mart il-patrijarka Ġakobb, ħadet l-allat tal-familja, jew it-“terafim,” li kienu taʼ missierha Laban, meta l-familja taʼ Ġakobb telqu minn dar missierha. Mhux taʼ b’xejn li Laban ipprova jirkupra t-terafim.—Ġenesi 31:14-16, 19, 25-35.
Il-Profezija taʼ Isaija u ċ-Ċilindru taʼ Ċiru
L-iskrizzjoni kunejformi fuq iċ-ċilindru tat-tafal antik li jidher hawn tappoġġa rakkont Bibliku ieħor. Dan id-dokument li hu magħruf bħala ċ-Ċilindru taʼ Ċiru [9] sabuh fl-inħawi fejn kien hemm Sippar tal-qedem fuq ix-Xmara Ewfrat, madwar 32 kilometru minn Bagdad. Dan juri kif Babilonja waqgħet taħt idejn Ċiru l-Kbir, li kien il-fundatur taʼ l-Imperu Persjan. B’mod taʼ l-għaġeb, xi 200 sena qabel, Ġeħova, permezz tal-profeta tiegħu Isaija, qal dwar ħakkiem Medo-Persjan, li kien se jkun jismu Ċiru: “‘Int tkun ir-ragħaj tiegħi, li jtemm ix-xewqat tiegħi.’ U jgħid għal Ġerusalemm: ‘Ħa tinbena.’”—Isaija 13:1, 17-19; 44:26–45:3.
Taʼ min jinnota li ċ-ċilindru jsemmi l-politika taʼ Ċiru—b’kuntrast kbir maʼ dik taʼ konkwistaturi oħrajn tal-qedem—li jerġaʼ jibgħat lura lejn art twelidhom lil dawk li kienu nżammu fil-jasar mill-qawwa taʼ qablu. L-istorja Biblika u sekulari tixhed għall-fatt li Ċiru tassew ħeles lil-Lhud, u li dawn imbagħad bnew mill-ġdid lil Ġerusalemm.—2 Kronaki 36:23; Esdra 1:1-4.
L-arkeoloġija Biblika, xjenza relattivament ġdida, saret settur taʼ studju ewlieni li permezz tiegħu nkisbet informazzjoni imprezzabbli. U kif diġà rajna, ħafna mis-sejbiet jixhdu għall-awtentiċità u l-eżattezza tal-Bibbja, xi drabi sa l-inqas dettall.
GĦAL IKTAR INFORMAZZJONI
Tistaʼ l-Bibbja tgħinek tgħix ħajja ferħana u mimlija skop? Id-DVD taʼ sagħtejn The Bible—A Book of Fact and Prophecy jinkludi dan is-suġġett importanti u jippreżenta intervisti konvinċenti. —Disponibbli bi 32 lingwa.
The Bible—God’s Word or Man’s?
Għandek int bżonn taʼ iktar evidenza li l-Bibbja ma fihiex ħrejjef u kontradizzjonijiet? Seħħew verament il-mirakli deskritti fil-Bibbja? Eżamina l-fatti f’dan il-ktieb taʼ 192 paġna.—Stampat b’56 lingwa.
[Credit Line]
Alessandru l-Kbir: Roma, Musei Capitolini
Il-Bibbja X’Tgħallem Verament?
Id-19-il kapitlu taʼ dan il-ktieb, li jgħinek tistudja l-Bibbja, ikopru t-tagħlim importanti kollu tal-Bibbja u jispjegaw l-iskop t’Alla għall-art u għall-bnedmin. —Issa b’162 lingwa.
My Book of Bible Stories
Dan il-ktieb bi stampi sbieħ hu mfassal apposta għat-tfal u jiddiskuti 116-il persuna u ġrajja—kollha f’ordni kronoloġiku.—Disponibbli b’194 lingwa.
[Sors taʼ l-Istampa f’paġna 15]
Muniti: Generously Donated by Company for Reconstruction & Development of Jewish Quarter, Jerusalem Old City
[Sors taʼ l-Istampa f’paġna 15]
Society for Exploration of Land of Israel and its Antiquities
[Sors taʼ l-Istampa f’paġna 16]
3: Musée du Louvre, Paris; 4: Photograph taken by courtesy of the British Museum; 5: Gabi Laron/Institute of Archaeology/Hebrew University © Eilat Mazar
[Sors taʼ l-Istampa f’paġna 17]
6: AP Photo/Keith Srakocic; 7, 8: Photograph taken by courtesy of the British Museum
[Sors taʼ l-Istampa f’paġna 18]
Photograph taken by courtesy of the British Museum