Nidentifikaw l-Ispirtu Qaddis
KONT taf int li l-ispirtu qaddis jeffettwa l-ħajja taʼ kull wieħed minna? U rrealizzajt int li jistaʼ jagħmel titjib enormi f’ħajtek? Dan forsi jissorprendik. Fil-fatt, forsi tistaqsi: ‘Min hu jew x’inhu l-ispirtu qaddis?’
Jekk int membru taʼ xi waħda mill-knejjes tal-Kristjaneżmu, x’aktarx li smajt lil xi qassis igħammed lil xi tarbija “fl-isem tal-Missier u tal-Iben u tal-Ispirtu s-Santu.” (Mattew 28:19, The New English Bible) Meta jiġu mitlubin jidentifikaw l-ispirtu s-santu, jew spirtu qaddis, il-biċċa l-kbira tal-qassisin iwieġbu malajr:‘L-ispirtu qaddis hu t-tielet persuna tat-Trinità, billi hu ugwali f’kollox maʼ Alla l-Missier u mal-Mulej Ġesù Kristu.’
Madankollu, din il-ħarsa ma kinetx imħaddna matul l-ewwel ftit sekli tal-Era Komuni tagħna. Biex nagħtu eżempju: Xi tliet sekli wara l-mewt tal-appostli taʼ Ġesù Kristu, Gregorju taʼ Nazianzus kiteb: “Xi wħud jassumu li [l-ispirtu qaddis] huwa qawwa (energeia), xi wħud ħlejqa, xi wħud li hu Alla, xi wħud ma jistgħux jiddeċiedu liema minn dawn.”
Illum, il-biċċa l-kbira tal-knejjes tal-Kristjaneżmu jaċċettaw il-ħarsa Trinitarjana tal-ispirtu qaddis. Imma hija dik li l-Bibbja tappoġġja? Jew hija biss opinjoni bbażata fuq it-tradizzjoni? Attwalment, il-Bibbja qatt ma titkellem dwar l-ispirtu qaddis bl-istess mod li titkellem dwar Alla jew dwar Ġesù. Per eżempju, fil-Bibbja, l-ispirtu qaddis ma għandux isem persunali.
Huwa dak xi sempliċi dettal insinjifikanti? Le, l-ismijiet huma importanti fil-Bibbja. Alla saħaq dwar l-importanza taʼ ismu stess meta qal: “Jiena Jehovah. Dak hu ismi; u lil ħadd ieħor ma se nagħti l-glorja tiegħi stess, lanqas it-tifħir tiegħi lil immaġnijiet skolpiti.” (Isaija 42:8) L-importanza taʼ isem Ġesù Kristu kienet enfasizzata qabel it-twelid tiegħu meta anġlu qal lil Marija: “Trid issemmih Ġesù.” (Luqa 1:31) Jekk l-ismijiet tal-Missier u tal-Iben huma daqshekk importanti, l-ispirtu qaddis għala m’għandux isem persunali? Żgur li dan id-dettal waħdu għandu jġiegħel lil persuna titħasseb dwar jekk l-ispirtu hux tabilħaqq ugwali mal-Missier u mal-Iben.
L-Iskrittura u l-Ispirtu Qaddis
Fl-Iskrittura Ebrajka, jew it-“Testment il-Qadim,” hemm referenzi għall-“ispirtu qaddis” u għall-“ispirtu [t’Alla] tiegħi.” (Salm 51:11; Ġojeli 2:28, 29) Naqraw li l-ispirtu qaddis jistaʼ jimla persuna, jiġi fuqha, u jħaddanha. (Eżodu 31:3. Imħallfin 3:10; 6:34) Ammont taʼ spirtu qaddis jistaʼ jittieħed minn persuna waħda u jingħata lil persuna oħra. (Numri 11:17, 25) L-ispirtu qaddis jistaʼ jaħdem fuq xi ħadd, billi jagħmlu kapaċi jwettaq egħġubijiet superumani.—Imħallfin 14:6; 1 Samwel 10:6.
X’jistaʼ wieħed jikkonkludi b’mod raġonevoli minn stqarrijiet bħal dawn? Żgur li mhux li l-ispirtu qaddis huwa persuna. Kif jistaʼ ammont minn persuna jittieħed minn individwu wieħed u jingħata lil ieħor? Iktar minn hekk, ma hemm ebda evidenza li meta Ġesù kien fuq l-art, Lhud leali qiesu lill-ispirtu qaddis bħala persuna ugwali mal-Missier. Ċertament li ma qimux lill-ispirtu qaddis. Minflok, il-qima tagħhom kienet iddireġuta biss lejn Jehovah, Dak li lilu Ġesù nnifsu sejjaħlu “Missieri” u “Alla tiegħi.”—Ġwann 20:17.
Bħall-hekk imsejjaħ Testment il-Qadim, il-parti tal-Bibbja msejħa l-Iskrittura Kristjana Griega, jew it-“Testment il-Ġdid,” tgħid li l-ispirtu qaddis jistaʼ ‘jimla’ persuna jew ikun ‘fuqha.’ (Atti 2:4; Luqa 2:25-27) Spirtu qaddis kien ‘mogħti,’ ‘imferraʼ,’ u ‘mqassam.’ (Luqa 11:13; Atti 10:45; Ebrej 2:4) F’Pentekoste tat-33 E.K., id-dixxipli rċevew “xi ftit mill-ispirtu” t’Alla. (Atti 2:17) L-Iskrittura titkellem ukoll dwar magħmudija bl-ispirtu qaddis u dwar li wieħed ikun midluk bih.—Mattew 3:11; Atti 1:5; 10:38.
Stqarrijiet bħal dawn fil-Bibbja jagħtu prova li l-ispirtu qaddis mhux persuna. Din il-konklużjoni hija kkonfermata meta naraw li l-ispirtu qaddis jinsab imniżżel maʼ affarijiet impersunali oħra. Per eżempju, il-Bibbja tistqarr li Stiefnu kien “mimli bil-fidi u spirtu qaddis.” (Atti 6:5) U l-appostlu Pawlu rrakkomanda lilu nnifsu bħala l-ministru t’Alla “bis-safa, bil-għarfien, bis-sabar fit-tul, bil-qalb tajba, bl-ispirtu qaddis, bl-imħabba ħielsa mill-ipokrezija.”—2 Korintin 6:4-6.
Veru, xi drabi l-Bibbja tippersonalizza lill-ispirtu qaddis. Per eżempju, Isaija qal li xi ribelli ‘ġagħlu lill-ispirtu qaddis t’Alla jħossu mweġġaʼ.’ (Isaija 63:10) Pawlu qal li jistaʼ jiġi ‘mnikket.’ (Efesin 4:30) U għadd taʼ skritturi jgħidu li l-ispirtu qaddis igħallem, jiggwida, jitkellem, u jagħti xiehda. (Ġwann 14:26; 16:13, 14; 1 Ġwann 5:7, 8) Imma l-Bibbja tippersonalizza wkoll lil affarijiet oħra bla ħajja, bħalma huma l-għerf, il-mewt, u d-dnub. (Proverbji 1:20; Rumani 5:17, 21) Dan hu attwalment mod vividu li bih l-Iskrittura xi drabi tesprimi l-affarijiet.
Illum, nitkellmu dwar il-Bibbja b’mod simili meta ngħidu li din tgħid xi ħaġa jew tgħallem xi duttrina. Billi nużaw espressjonijiet bħal dawn, ma rridux ingħidu li l-Bibbja hija xi persuna, hux tassew? Lanqas il-Bibbja ma trid tgħid li l-ispirtu qaddis huwa xi persuna meta tuża espressjonijiet simili.
X’inhu, mela, l-ispirtu qaddis? Ma hux persuna. Minflok, huwa l-forza attiva t’Alla nnifsu, li hu juża biex iwettaq ir-rieda tiegħu. (Ġenesi 1:2) Imma l-ħajjiet tagħna kif inhuma effettwati mill-ispirtu qaddis? U kif nistgħu aħna personalment nibbenefikaw iktar mill-attività tiegħu?