Il-Qabar taʼ Pietru—Fil-Vatikan?
“IL-QABAR tal-Prinċep taʼ l-Appostli nstab.” L-aħbar trijonfanti taʼ Papa Piju XII ġiet imxandra mir-radju tal-Vatikan. Kien it-tmiem tas-sena 1950, u serje taʼ skavi komplessi taħt il-Bażilika taʼ San Pietru kienu għadhom kif tlestew. Skond xi wħud, ir-riżultati taʼ din ir-riċerka arkeoloġika taw prova li Pietru kien tassew midfun fil-Vatikan. Madankollu, mhux kulħadd qabel magħhom.
Għall-Kattoliċi, il-Knisja taʼ San Pietru fil-Vatikan għandha sinjifikat speċjali. “L-iskop essenzjali taʼ pellegrinaġġ għal Ruma huwa biex wieħed jiltaqaʼ mas-suċċessur taʼ Pietru u biex jirċievi l-barka tiegħu,” jistqarr ktieb Kattoliku, “għaliex Pietru ġie Ruma u kien midfun hemmhekk.” Imma kien Pietru tassew midfun f’Ruma? Huwa l-qabar tiegħu fil-Vatikan? L-għadam tiegħu nstabu?
Misteru Arkeoloġiku
L-iskavi, li bdew madwar is-sena 1940 u damu bejn wieħed u ieħor xi għaxar snin, kienu s-suġġett taʼ tant kontroversja. L-arkeoloġi maħturin mill-papa x’sabu? Waħda mis-sejbiet, ċimiterju pagan li fih partita oqbra ġo fih. F’nofshom, taħt dak li llum huwa l-artal papali, identifikaw aedicula, jiġifieri, monument forma taʼ niċċa ddisinjat biex fih ikollu xi statwa jew immaġni, imdaħħla f’ħajt miksi b’tikħil aħmar u mdawwar minn żewġ ħitan tal-ġenb. Fl-aħħarnett, u b’mod misterjuż mhux ħażin, xi fdalijiet umani ġew ukoll skoperti, li, intqal, ġew minn wieħed miż-żewġ ħitan tal-ġenb.
Dan huwa fejn jibdew l-interpretazzjonijiet. Skond numru taʼ studjużi Kattoliċi, is-sejbiet jikkonfermaw it-tradizzjoni tar-residenza u l-martirju taʼ Pietru f’Ruma matul il-ħakma taʼ Neruni, forsi matul il-persekuzzjoni tas-sena 64 E.K. Saħansitra ntqal li l-fdalijiet huma relikwi taʼ l-appostlu u jistgħu jiġu identifikati bħala li huma hekk minn iskrizzjoni li, skond interpretazzjoni waħda, tgħid, “Pietru qiegħed hawn.” Milli jidher Papa Pawlu VI kien qiegħed jagħti l-kredtu lil din l-ipotesi meta fl-1968 ħabbar l-iskoperta tal-“fdalijiet mortali taʼ San Pietru, li jistħoqqilhom id-devozzjoni u l-venerazzjoni kollha tagħna.”
Flimkien maʼ l-interpretazzjonijiet, madankollu, kien hemm ukoll argumenti taʼ kontra. L-arkeologu Kattoliku Antonio Ferrua, Ġiżwita li ħa sehem fl-iskavi tal-Vatikan, afferma f’iktar minn okkażjoni waħda li hu ‘ma tħalliex jippubblika’ dak kollu li jaf dwar is-suġġett, materjal li milli jidher kien jikkontradixxi l-istqarrija li r-relikwi taʼ Pietru ġew identifikati. Barra minn dan, ktieb li jservi bħala gwida għal Ruma, editjat mill-Kardinal Kattoliku Poupard u ppubblikat fl-1991, qal li “eżaminar xjentifiku taʼ l-għadam uman misjub taħt il-pedamenti tal-Ħajt l-Aħmar ma kien jidher li għandu ebda relazzjoni maʼ l-appostlu Pietru.” Ħaġa taʼ l-iskantament, fl-edizzjoni taʼ wara (iktar tard fl-1991), il-frażi sparixxiet, u kapitlu ġdid, intitolat “Ċertezza: Pietru f’San Pietru,” ġie miżjud.
Interpretazzjoni Tas-Sejbiet
Huwa evidenti li s-sejbiet huma suġġetti għal interpretazzjoni u li dawn ifissru affarijiet differenti għal nies differenti. Tabilħaqq, l-istudjużi Kattoliċi l-iktar awtorevoli taʼ l-istorja jirrikonoxxu li “l-problemi storiċi tal-martirju attwali taʼ Pietru f’Ruma, u tal-post tad-difna tiegħu, huma dibattibbli.” Is-sejbiet x’jirrivelaw?
Il-monument aedicula, skond dawk li jfittxu li jżommu t-tradizzjoni Kattolika, huwa t-“trofew” irreferut għalih minn ċertu Gajus, qassis li għex fil-bidu tat-tielet seklu. Skond Ewsebjus taʼ Ċesarija, studjuż taʼ l-istorja ekkleżjastika tar-rabaʼ seklu, Gajus qal li hu setaʼ ‘jindika t-trofew taʼ Pietru fuq l-Għolja tal-Vatikan.’ Dawk li jappoġġjaw it-tradizzjoni jsostnu li l-appostlu kien midfun hemmhekk, taħt il-monument li sar magħruf bħala t-“trofew taʼ Gajus.” Oħrajn, madankollu, jinterpretaw ir-riżultati taʼ l-iskavi b’mod differenti mhux ħażin, billi jindikaw li l-ewwel Kristjani ftit li xejn taw kas id-difna tal-mejtin tagħhom u li saħansitra jekk Pietru kien ġie maqtul hemmhekk, it-teħid lura taʼ ġismu kien ikun wisq improbabbli. (Ara l-kaxxa, paġna 18.)
Hemm dawk li ma jaqblux li t-“trofew taʼ Gajus” (jekk dak huwa li nstab) huwa qabar. Huma jsostnu li huwa monument imwaqqaf f’ġieħ Pietru qrib it-tmiem tat-tieni seklu u li iktar tard lil dan “bdew jikkunsidrawh bħala musulew.” Skond it-teologu Oscar Cullmann, madankollu, “l-iskavi tal-Vatikan bl-ebda mod ma jidentifikaw il-qabar taʼ Pietru.”
Xi ngħidu dwar l-għadam? Għandu jingħad li minn fejn attwalment ġie dan l-għadam għadu misteru. Ladarba fl-ewwel seklu nekropolis pagan kien jeżisti fuq dik li issa hija magħrufa bħala l-Għolja tal-Vatikan, partita fdalijiet umani ġew midfunin f’dawn l-inħawi, u ħafna diġà ġew miġburin. L-iskrizzjoni mhix kompluta (probabbilment li tmur lura għar-rabaʼ seklu) li xi wħud jgħidu tidentifika l-post li fih instabu r-relikwi bħala l-qabar taʼ l-appostlu, jistaʼ l-iktar l-iktar, jirreferi “għas-suppost preżenza taʼ l-għadam taʼ Pietru.” Barra minn dan, ħafna epigrafisti huma taʼ l-opinjoni li l-iskrizzjoni setgħet saħansitra tfisser “Pietru mhux hawn.”
‘Tradizzjoni Mhux Taʼ Min Jorbot Fuqha’
“Is-sorsi bikrin u iktar taʼ min jorbot fuqhom ma jsemmux il-post tal-martirju [taʼ Pietru], imma fost is-sorsi iktar riċenti u inqas taʼ min jorbot fuqhom hemm qbil virtwali li kienu l-inħawi tal-Vatikan,” jgħid l-istudjuż taʼ l-istorja D. W. O’Connor. It-tfittxija għall-qabar taʼ Pietru fil-Vatikan kienet għalhekk ibbażata fuq tradizzjonijiet li m’humiex taʼ min jorbot fuqhom. “Meta r-relikwi saru taʼ importanza kbira,” jafferma O’Connor, “il-Kristjani bdew jemmnu sinċerament li t-[trofew] taʼ Pietru fir-realtà indika l-post preċiż tal-qabar tiegħu.”
Dawn it-tradizzjonijiet żviluppaw flimkien mal-venerazzjoni mhix skritturali tar-relikwi. Mit-tielet u r-rabaʼ seklu ’l quddiem, diversi ċentri ekkleżjastiċi wżaw ir-relikwi, veri u foloz—u mhux mingħajr vantaġġ ekonomiku—fil-ġlieda biex jakkwistaw supremazija “spiritwali” u biex jippromwovu l-awtorità tagħhom stess. B’hekk, konvinti li l-fdalijiet taʼ Pietru kellhom poteri mirakolużi, il-pellegrini rħewlha lejn is-suppost qabar tiegħu. Fit-tmiem tas-sitt seklu, il-kredenti kienu jitfgħu biċċiet tad-drapp miżunin bir-reqqa fuq il-“qabar.” “Ħaġa taʼ l-iskantament,” qal rakkont kontemporanju wieħed, “jekk il-fidi tas-supplikatur hija soda, meta d-drapp jinġieb lura minn fuq il-qabar, dan se jkun mimli b’virtù divina u se jiżen iktar milli kien jiżen qabel.” Dan jindika l-livell taʼ twemmin f’dak iż-żmien.
Matul is-sekli, leġġendi bħal din u tradizzjonijiet neqsin minn kwalunkwe pedament ikkontribwew b’mod konsiderevoli għat-tkabbir tal-prestiġju tal-Bażilika tal-Vatikan. Madankollu, tqajmu xi opinjonijiet konfliġġenti. Fis-seklu 12 u 13, il-Waldenses ikkundannaw dawn l-eċċessi u, bil-Bibbja f’idhom, spjegaw li Pietru qatt ma mar Ruma. Sekli wara, esponenti tar-Riforma Protestanta argumentaw f’linja simili. Fis-seklu 18, filosfi famużi kkunsidraw it-tradizzjoni bħala li hija bla bażi, kemm storikament u kemm Skritturalment. Studjużi kapaċi, Kattoliċi u oħrajn, huma taʼ l-istess opinjoni sal-ġurnata tal-lum.
Pietru F’Ruma Miet?
Pietru, sajjied umli Galilew, ċertament li ma kellu ebda idea taʼ superjorità fuq l-anzjani fil-kongregazzjoni Kristjana taʼ l-ewwel seklu. Minflok, hu ddefinixxa lilu nnifsu bħala “anzjan sieħeb.” (1 Pietru 5:1-6, Revised Standard Version) Il-figura umli taʼ Pietru hija f’kuntrast mal-pompa taʼ madwar l-hekk imsejjaħ qabar tiegħu, kif jistaʼ jidher minn kwalunkwe viżitatur li jmur fil-Bażilika tal-Vatikan.
Sabiex taċċerta s-supremazija fuq denominazzjonijiet Kristjani oħrajn, il-Knisja Kattolika fittxet li tagħti l-kredtu lit-tradizzjoni ‘iktar riċenti u inqas taʼ min jorbot fuqha’ li tistqarr li Pietru kien joqgħod għal xi żmien f’Ruma. Ħaġa taʼ l-iskantament, iżda, tradizzjonijiet antiki oħrajn ma jikkunsidrawx il-post tad-difna tiegħu bħala li qiegħed fil-Vatikan, imma x’imkien ieħor f’Ruma. Madankollu, għala ma nżommux mal-fatti mniżżlin fil-Bibbja, l-uniku sors taʼ informazzjoni diretta dwar Pietru? Mill-Kelma t’Alla jidher ċar li, b’ubbidjenza lejn id-direttivi li hu rċieva mill-ġemgħa li tiggverna tal-kongregazzjoni Kristjana f’Ġerusalemm, Pietru wettaq ix-xogħol tiegħu fil-parti tal-Lvant tad-dinja antika, inkluża l-Babilonja.—Galatin 2:1-9; 1 Pietru 5:13; qabbel Atti 8:14.
Meta kiteb lill-Kristjani f’Ruma, madwar is-snin 60-61 E.K., l-appostlu Pawlu sellem lil madwar 30 membru taʼ dik il-kongregazzjoni mingħajr ma biss semma lil Pietru. (Rumani 1:1, 7; 16:3-23) Imbagħad, bejn is-snin 60 u 65 taʼ l-E.K., Pawlu kiteb sitt ittri minn Ruma, imma Pietru mhux imsemmi—evidenza ċirkostanzjali qawwija li Pietru ma kienx hemm.a (Qabbel 2 Timotew 1:15-17; 4:11.) L-attività taʼ Pawlu f’Ruma hija deskritta fl-aħħar tal-ktieb taʼ Atti, imma għal darb’oħra, l-ebda referenza m’hija magħmula għal Pietru. (Atti 28:16, 30, 31) Konsegwenza taʼ dan, eżami oġġettiv taʼ l-evidenza Biblika, meħlus mill-ideat ikkonċepiti minn qabel, jistaʼ jwassal biss għall-konklużjoni li Pietru ma ppridkax f’Ruma.b
Il-“primat” tal-papa huwa bbażat fuq tradizzjonijiet mhux taʼ min jorbot fuqhom u applikar mgħawweġ taʼ l-iskritturi. Ġesù, mhux Pietru, hu l-pedament tal-Kristjanità. ‘Kristu hu l-kap tal-kongregazzjoni,’ jgħid Pawlu. (Efesin 2:20-22; 5:23) Kien lil Ġesù Kristu li Jehovah bagħat biex ibierek u jsalva lil dawk kollha li għandhom fidi.—Ġwann 3:16; Atti 4:12; Rumani 15:29; ara wkoll 1 Pietru 2:4-8.
Dawk kollha, allura, li jmorru fi triqithom lejn dak li huma sinċerament jemmnu li huwa l-qabar taʼ Pietru sabiex ‘jiltaqgħu mas-suċċessur tiegħu’ jiġu ffaċċjati minn problema dwar jekk jaċċettawx ‘tradizzjonijiet li ma tistax torbot fuqhom’ jew jekk jemmnux il-Kelma taʼ min jafdaha t’Alla. Ladarba l-Kristjani jridu li l-qima tagħhom tkun aċċettabbli għal Alla, huma ‘jħarsu fissi lejn il-Perfezzjonatur tal-fidi tagħhom, Ġesù,’ u lejn l-eżempju perfett li hu ħalla għalina biex insegwuh.—Ebrej 12:2; 1 Pietru 2:21. (w94 10/15)
[Noti taʼ taħt]
a Madwar is-snin 60-61 E.K., Pawlu kiteb l-ittri tiegħu lill-Efesin, lill-Filippin, lill-Kolossin, lil Filemon, u lill-Ebrej; madwar is-sena 65 E.K., kiteb it-tieni ittra tiegħu lil Timotew.
b Il-mistoqsija “Pietru Qatt Kien Ruma?” ġiet ikkunsidrata f’The Watchtower, taʼ l-1 taʼ Novembru, 1972, paġni 669-71.
[Kaxxa f’paġna 18]
“L-iskavar ma rrivela ebda traċċi ċerti taʼ qabar taħt l-Aedicula; lanqas tabilħaqq ma jistaʼ jkun hemm xi ċertezza li l-ġisem taʼ San Pietru qatt ġie miġbur mingħand l-esekuturi għad-difna mill-komunità Kristjana. Fil-korsa normali tal-ġrajjiet, il-ġisem taʼ wieħed li kien barrani (peregrinus), u f’għajnejn il-liġi, kriminal komuni, setaʼ faċilment ġie mitfugħ fit-Tiber. . . . Ma kienx ikun hemm, fuq kollox, l-istess interess fl-ippriservar taʼ relikwi tal-ġisem f’din id-data bikrija bħalma kien hemm iktar tard, meta t-twemmin fit-tmiem imminenti tad-dinja kien majna u l-kult tal-martri kien beda jidher. Il-possibiltà, għalhekk, li l-ġisem taʼ San Pietru ma kienx, fil-fatt, inġabar għad-difna hija waħda reali.”—The Shrine of St. Peter and the Vatican Excavations, minn Jocelyn Toynbee u John Ward Perkins.