လွတ်လပ်မှုအနည်းအကျဉ်းသာရှိသော လမ်းကျယ်

ဩစတြေးလျနိုင်ငံ၊ ဆစ်ဒနီမြို့တွင် ဖခင်၊ မိခင် နှင့် သမီးငယ်ကလေးရှိ မိသားစုတစ်စုသည် အိမ်၌ရှိနေကြစဉ် မီးလောင်သဖြင့် ပြတင်းပေါက်များမှ ခုန်ချရန် ကြိုးစားကြသည်။ သို့သော် ပြတင်းပေါက်များမှာ သံတိုင်များတပ်ဆင်ထားသည်။ ဤလုံခြုံရေးကြောင့်ပင် မီးသတ်တပ်သားတို့က သူတို့အား မကယ်ဆယ်နိုင်ခဲ့ပါ။ ထိုမိခင်နှင့်ဖခင်သည် မီးလောင်ကျွမ်းသေဆုံးခဲ့သည်။ သမီးကလေးမူ ဆေးရုံတွင် နောက်ပိုင်း၌ ကွယ်လွန်သွားရှာသည်။

အကာအကွယ်အဖြစ် တပ်ဆင်ထားသော အကာအရံများကြောင့် ဤမိသားစု သေဆုံးရခြင်းသည် တကယ်ဝမ်းနည်းစရာပင်! ၎င်းမိသားစုတစ်စုတည်းသာ ၎င်းတို့၏နေအိမ်ကို သံတိုင်များ၊ အာမခံသော့များဖြင့်လုံခြုံစွာကာကွယ်ထားခြင်းမဟုတ်ခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့ခေတ်သမယကိုဝေဖန်စရာဖြစ်စေသည်။ အိမ်နီးချင်းအများလည်း ခံတပ်များနှင့်တူသော အိမ်ခြံဝန်းကျင်တွင် နေထိုင်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သူတို့သည် လုံခြုံမှုနှင့် စိတ်ငြိမ်သက်မှု ရရှိလိုကြ၍ဖြစ်သည်။ မိမိအိမ်တွင်မိမိ အကျဉ်းသားများပမာ ပိတ်လှောင်ခံနေရမှသာ လုံခြုံသည်ဟု ယူမှတ်ရခြင်းသည် “လွတ်လပ်သောလူ့အဖွဲ့အစည်း” အတွက် ကြမ္မာဆိုးပါတကား! ရပ်ကွက်အများအပြားတွင် လုံခြုံမှုမရှိတော့သဖြင့် ကလေးများသည် အနီးအနားရှိပန်းခြံ၌ ကစားခြင်း သို့မဟုတ် မိဘ၊ လူကြီးတစ်ဦး ကြိုပို့မပေးဘဲ တစ်ယောက်တည်းကျောင်းသို့သွားခြင်းကို မပြုလုပ်နိုင်တော့ပါ။ လူ့ကဏ္ဍအသီးသီးတွင် လွတ်လပ်မှုသည် နံနက်နှင်းပေါက်များကဲ့သို့ ပျောက်လွင့်ချေပြီ။

ပြောင်းလဲလာသည့် ဘဝပုံစံ

ကျွန်ုပ်တို့၏ဘိုးဘွားအချိန်က ကွာခြားသည်။ ကလေးများအနေနှင့် သူတို့သည် ကြိုက်ရာအရပ်တွင် စိုးရိမ်မှုကင်းမဲ့စွာ ကစားလေ့ရှိကြသည်။ လူကြီးများအနေနှင့် သော့ခလောက်များ၊ သံတိုင်များကို စိတ်စွဲနေစရာမလိုကြပါ။ သူတို့မှာလွတ်လပ်မှုရှိသည်ဟုခံစားကြရပြီး အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ လွတ်လပ်ကြ၏။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘိုးဘွားများသည် သူတို့ခေတ်တွင်ပင် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ဉာဉ် ပြောင်းလဲလာသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့ကြပြီ။ ယင်းသည် ပိုစိမ်းကားလာပြီး အတ္တပိုဆန်လာ၍ နေရာအများတွင် ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကိုချစ်မည့်အစား ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကိုကြောက်လန့်ကြသည့်အတွက် အထက်ဖော်ပြပါ ဝမ်းနည်းဖွယ်အဖြစ်အပျက်ကို ပေါ်ပေါက်စေသည်။ လွတ်လပ်မှု တဖြည်းဖြည်းကင်းမဲ့သည်ထက်ကင်းမဲ့လာခြင်းနှင့်ယှဉ်ပြီး စာရိတ္တစံနှုန်းထားရာများ တဖြည်းဖြည်းယိုယွင်းပျက်ပြားလာခြင်းလည်း လိုက်ပါလာသည်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းသည် “စာရိတ္တအသစ်” ကိုစွဲလမ်းနှစ်သက်သည်ဟုဆိုသော်လည်း အမှန်မှာ ယခု ကိုယ်ကျင့်တရားကင်းမဲ့သောအခြေအနေမျိုးသို့ ရောက်ရှိနေပြီ။

ကွင်းစလန်တက္ကသိုလ်မှ ပညာရေးကထိကဟောင်းတစ်ဦးဖြစ်သူ၊ ဒေါက်တာ ရူးပတ်ဂွတ်မန်က ဤသို့ရေးသားသည်– “ယခု လူငယ်များသည် ယခင်နှင့်မတူသော အပျော်အပါးကိုအဓိကထားသည့် . . . ဘဝပုံစံမျိုးတွင်ရှိကြသည်။ ယင်းက ‘အတ္တ’—ကိုယ်ကြိုက်နှစ်သက်ရာကို လိုက်စားလွန်းခြင်း၊ ကိုယ့်အတွက်သာ သိခြင်း၊ ကိုယ့်ဆန္ဒသာဖြည့်ဆည်းခြင်း၊ ကိုယ်ကျိုးမျှော်ခြင်း—ကိုအဓိကထားသည်။” ဤသို့လည်း သူပြောသေးသည်– “တန်ဖိုးထားရာများဖြစ်သည့် စိတ်ချုပ်တည်းခြင်း၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုခြိုးခြံခြင်း၊ အလုပ်ကိုကြိုးစားခြင်း၊ ချွေတာခြင်း၊ အခွင့်အာဏာကိုလေးစားခြင်း၊ မိဘကိုချစ်ခင်ရိုသေခြင်း . . . တို့သည် လူအများအတွက် အကျွမ်းမဝင်သော စိတ်ထားများဖြစ်သည်။”

အမှန်တကယ်ပင် ကျယ်ဝန်းသောလမ်း

သမ္မာကျမ်းစာပရောဖက်ပြုချက်နှင့် အကျွမ်းတဝင်ရှိသူတို့သည် ဤနှံ့ပြားသော အတ္တဆန်လွန်းခြင်းကို မအံ့သြကြပါ။ အကြောင်းမှာ ယေရှုခရစ်တော်သည် ကိုယ်တော်အားနားထောင်သူတို့ကို ဤသို့သတိပေးတော်မူသည်– “ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သောလမ်းနှင့်တံခါးသည် ကျယ်ဝန်းသည်ဖြစ်၍ ဝင်သောသူတို့သည် များကြ၏။ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ရောက်သောလမ်းနှင့် တံခါးသည် အလွန်ကျဉ်းမြောင်းသည်ဖြစ်၍ တွေ့ဝင်သောသူတို့သည် နည်းကြ၏။” (မဿဲ ၇:၁၃၊ ၁၄) သွားလာသူများအတွက်ကျယ်ဝန်းသော ပထမလမ်းသည် နေ့စဉ်နေမှုထိုင်မှု၊ ကျင့်ဝတ်နှင့်ဆိုင်သော ကျမ်းစာမူများ၏ ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်မှုမရှိသောကြောင့် “ကျယ်ဝန်း” ၏။ စည်းကမ်းကလနားမရှိ ကိုယ်ကြိုက်ရာကိုယ်စဉ်းစား၊ ကိုယ်ကြိုက်သလိုကိုယ်နေထိုင်လိုသူများက ယင်းကိုနှစ်သက်ကြသည်။

မှန်ပါသည်၊ ကျယ်ဝန်းသောလမ်းကိုရွေးချယ်ခဲ့သူ များစွာတို့က မိမိတို့ရရှိထားသောလွတ်လပ်မှုကို ကြိုက်နှစ်သက်သည်ဟု ဆိုကြ၏။ သို့သော် ထိုသူအများစုကို တိုက်တွန်းသည့်ပေါ်ပင်စိတ်ဓာတ်က အတ္တဆန်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့သည် “ငြင်းဆန်သောသူတို့၌ပြုပြင်သောဝိညာဉ်” ၏စိုးမိုးမှုကိုခံရသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာကဖော်ပြသည်။ ဤဝိညာဉ်က သူတို့အား စာရိတ္တယိုယွင်းခြင်း၊ မူးယစ်ဆေးဝါး အလွဲသုံးစွဲခြင်း၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ဂုဏ်၊ သို့မဟုတ် အာဏာတန်ခိုးကို အငမ်းမရလိုက်ခြင်း အစရှိသည့် ‘ကာမဂုဏ်တို့၌ ကျင်လည်ရန် စိတ်၏အလိုသို့လိုက်’ စေသည်။—ဧဖက် ၂:၂၊ ၃။

ကျယ်ဝန်းသောလမ်းသည် ပျက်စီးခြင်းသို့ပို့ဆောင်

ကျယ်ဝန်းသောလမ်းပေါ်သွားလာသူများသည် ‘ကာမဂုဏ်တို့၌ ကျင်လည်ရန် စိတ်၏အလိုသို့လိုက်’ ဖို့တိုက်တွန်းခံရကြောင်းကိုသတိပြုပါ။ ယင်းက သူတို့တွင် သခင်တစ်ဦးရှိနေကြောင်း၊ လူလွတ်များအလျှင်းမဟုတ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သူတို့သည် ကာမဂုဏ်၏ကျွန်ဖြစ်ကြသည်။ ဤသခင်၏အစေကိုခံခြင်းက ပြဿနာများစွာရှိစေနိုင်သည်– ကူးစက်ပျံ့နှံ့သော ကာလသားရောဂါများ၊ အိမ်ထောင်ပြိုကွဲမှုများ၊ မူးယစ်ဆေးဝါးနှင့် အရက်သေစာအလွဲသုံးစားမှုကြောင့် စိတ်ရောကိုယ်ပါ ရောဂါရခြင်းအစရှိသည်တို့ကား အချို့သာဖြစ်သည်။ အဓမ္မမှု၊ ဖောက်ထွင်းမှုနှင့် ဗလက္ကာရပြုမှုတို့ပင် ဤစည်းကမ်းမဲ့ကျယ်ဝန်းသည့်လမ်းပေါ်မှ ပြုစုပျိုးထောင်လိုက်သော အတ္တဆန်ခြင်း၌ အမြစ်ခံသည်။ ဤ “ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သောလမ်း” ရှိသည်ကာလ ယင်း၏အသီးအနှံများသည် ဆိုးရွားသည်ထက် ဆိုးရွားလာပါလိမ့်မည်။—သု. ၁:၂၂၊ ၂၃; ဂလာတိ ၅:၁၉-၂၁; ၆:၇။

ဩစတြေးလျနိုင်ငံမှ တကယ့်ဘဝအဖြစ်အပျက်နှစ်ခုကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။aမေရီသည် သွေးဆောင်ခံရပြီး မူးယစ်ဆေးဝါးကို အလွဲသုံးစားပြုရုံမက ကိုယ်ကျင့်တရား ဖောက်ပြန်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူမ လိုလားသောပျော်ရွှင်မှုကို ရှာမတွေ့ချေ။ ကလေးနှစ်ယောက်ရပြီးနောက်ပင်လျှင် သူမ၏ဘဝသည် အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့ နေပုံရှိသည်။ သူမသည် အေအိုင်ဒီအက်စ်ရောဂါရနေကြောင်း သိရှိသည့်အခါ စိတ်ဓာတ်အကျဆင်းဆုံးဖြစ်ရရှာသည်။

တောမ်မှာမူ အခြားတစ်နည်းဖြင့် ထိခိုက်နေသည်။ “ကျွန်တော် ကွင်းစလန်မြောက်ဘက်အရပ်က ချာ့ချ်ဝင်းထဲတွင် ကြီးပြင်းလာသည်” ဟုသူရေးသားသည်။ “၁၆ နှစ်အရွယ်ကစပြီး လွန်ကျွံစွာသောက်တတ်လာသည်။ ကျွန်တော့်အဖေ၊ ဦးလေးနှင့် သူငယ်ချင်းများအားလုံးသည် အရက်အိုးများဖြစ်သည့်အတွက် ကျွန်တော်လည်း ထို့အတူပြုလုပ်ရမည့်ပုံသာရှိသည်။ ဘီယာမှအစ အရက်ပျံအထိ ကျွန်တော်သောက်နိုင်သောအဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ထို့ပြင် မြင်းလောင်းတတ်လာပြီး တစ်ခါတလေ ကြိုးစားပမ်းစားရှာထားသည့် လုပ်ခကုန်လုနီးပါးဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်၏ ကြံခုတ်သောအလုပ်သည် ဝင်ငွေအလွန်ကောင်းသောကြောင့် ယင်းမှာ ငွေအတော်အတန်သာကုန်ခြင်းမဟုတ်ပါ။

“ထိုနောက် ကျွန်တော်အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးများရလာသည်။ ကျွန်တော့်တာဝန်များကို ကျွန်တော်ရင်ဆိုင်မည့်အစား သူငယ်ချင်းများနည်းတူ သောက်စား၊ လောင်းတမ်းကစားပြီး ရန်ပွဲများတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ကျွန်တော်မကြာခဏ အချုပ်ခံရသည်။ သို့တိုင် ယင်းကကျွန်တော့်အပေါ်လုံးဝအရာမထင်ပါ။ ကျွန်တော့်ဘဝကျဆင်းသည်ထက် ကျဆင်းနေပြီး တကယ်ပျက်စီးနေသည်။”

မှန်ပါသည်၊ မှားယွင်းသောလိုအင်ဆန္ဒများကို ဖြည့်စွက်ခြင်းအားဖြင့် တောမ်နှင့်မေရီတို့သည် သူတို့ကိုယ်ကိုသာ ထိခိုက်နစ်နာစေသည်မက သူတို့၏မိသားစုများကိုလည်း စိတ်ဆင်းရဲစေခဲ့သည်။ အခြားလူငယ်မြောက်မြားစွာတို့သည် ကျယ်ဝန်းသောလမ်းကကမ်းလှမ်းသော အထိန်းအကွပ်မရှိ၊ လွဲမှားသည့်လွတ်လပ်စွာပြုမူတတ်သောစိတ်၏ သွေးဆောင်မှုကို ခံလိုကြသည်။ လူငယ်များသာ ဤအပေါ်ယံဟန်ဆောင်မှုကို ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်ကြလျှင် ကောင်းမည်။ ကျယ်ဝန်းသောလမ်း၏ အဖြစ်မှန်—၎င်းပေါ်သွားလာသူများ အဆုံး၌ပေးဆက်ရသော ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို မြင်နိုင်လျှင်ကောင်းမည်။ ယင်းသည် ကျယ်ဝန်းပြီး လွယ်ကူစွာသွားလာနိုင်သည်ကားမှန်၏။ သို့သော် ၎င်း၏ကျယ်ဝန်းမှုကိုယ်နှိုက်က ဒုက္ခလှလှရောက်စေသည်။ ပညာရှိလမ်းစဉ်မှာ “မိမိဇာတိပကတိ၌မျိုးစေ့ကြဲသောသူသည် ဇာတိပကတိအားဖြင့် ပုပ်ပျက်ခြင်းအသီးအနှံကို ရိတ်ရလိမ့်မည်” ဟူသော မငြင်းသာသည့်အဖြစ်မှန်ကို နှလုံးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်။—ဂလာတိ ၆:၈။

သို့ရာတွင် သာ၍ကောင်းသောလမ်းကို ရွေးချယ်စရာရှိသည်။ ယင်းကား လမ်းကျဉ်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤလမ်းသည် မည်မျှကန့်သတ်ထိန်းချုပ်၍ ကျဉ်းမြောင်းသနည်း။ ယင်းက အဘယ်အရပ်သို့ပို့ဆောင်သနည်း။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]