မေးခွန်းသေတ္တာ

▪ သူတစ်ပါးထံ အသင်းမစာပေများကို ဝေမျှပေးခြင်းငှာ ထပ်ထုတ်လုပ်ခြင်းသည် သင့်တော်ပါသလော။

နှစ်များတစ်လျှောက် အသင်းမသည် ကျမ်းစာအသိပညာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို စာပေများစွာတွင် ထုတ်ဝေပေးခဲ့ပါပြီ။ လွန်လေပြီးသောအချိန်က ထုတ်ဝေခဲ့၍ အသင်းမ၌ မကျန်ရှိတော့သည့်အကြောင်းများမှ အကျိုးမခံစားလိုက်ရပါဟု များမကြာမီက သမ္မာတရားသိရှိလာသူများ ယူမှတ်ကြပေမည်။ အချို့သူများသည် စာအုပ်စာတမ်း အဟောင်းများကို အချိန်ကုန်၊ ငွေကုန်ခံကာ နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ပြန်၍ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေယူနေကြပါသည်။ ယင်းသို့ ပြုခြင်းငှာ စာအုပ်များကိုယ်နှိုက်ကို ပြန်ပုံနှိပ်ခြင်း၊ ကွန်ပြူတာဖြင့် ပြန်ပုံနှိပ်ယူခြင်းတို့ ပြုကြပါသည်။ အချို့သူများက ဤသို့ပြုလုပ်ခြင်းမှ အမြတ်ယူနေကြ၏။

သစ္စာရှိ “ကျေးကျွန်” သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဝိညာဏလိုအပ်ရာများကိုသတိပြုကာ ‘အခန့်သင့်အချိန်တွင်’ ပြုစုပြင်ဆင်ပေးပါသည်။ (မ၊ ၂၄:၄၅) လွန်လေပြီးသောအချိန်က ထုတ်ဝေခဲ့သောအကြောင်းတစ်ခုကိုပြန်ထုတ်ပေးရန် အကြောင်းပေါ်လာသည့်အခါ အသင်းမစီစဉ်ပေးခဲ့ပါပြီ။ ဥပမာ၊ ၁၉၆၀ မှ ၁၉၈၅ အထိ ကင်းမျှော်စင်များကို တစ်နှစ်စာအတွက်ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသည့်စာစောင်များကို ပြန်ပုံနှိပ်ပေး၍ လူတိုင်းအား ဝယ်ယူစေခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ယင်းတို့ကို ပြန်ထုတ်ဝေပေးရန် တစ်ဦးစီ စီစဉ်ကြသည့်အခါ မလိုအပ်သောပြဿနာများ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်ပါသည်။

ဤဆောင်းပါးများကို ပြန်ပုံနှိပ်၍ အမြတ်နှင့်ထုတ်ဝေရောင်းချပေးသည့်အခါ ကြီးလေးသောပြဿနာများစွာ ပေါ်လာပါသည်။ ၁၉၇၇ ဇွန်လ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ နိုင်ငံတော်လုပ်ငန်း ပါ မေးခွန်းသေတ္တာက ဤသို့ဆိုသည်။ “နိုင်ငံတော်ခန်းမ၊ အသင်းတော်စာအုပ်ကြီးသင်တန်းများ၊ ယေဟောဝါလူများ၏ စည်းဝေးပွဲကြီးများတွင် အကျိုးစီးပွားအတွက် ပစ္စည်းဥစ္စာများ၊ လုပ်ငန်းများ ကမ်းလှမ်းရောင်းချခြင်းကို ပြုခြင်း၊ ကြေညာပေးခြင်းတို့ ဖြင့် သီအိုကရက်တစ် အပေါင်းအသင်းများပေါ် အမြတ်မထုတ်ယူသင့်ပါ။ ယင်းသို့ပြုခြင်းအားဖြင့် ဝိညာဏရေးရာများကို အာရုံစိုက်သင့်သည်အတိုင်း အာရုံပြုစေ၍ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို သူနေရာတွင် သူရှိစေပါလိမ့်မည်။” ယင်းကြောင့် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်၊ သို့မဟုတ် ယင်းနှင့်စပ်လျဉ်းသောအရာများကို စီးပွားအဖြစ် ပြုလုပ်ကာ အမြတ်ထုတ်ခြင်းငှာအကြံအစည်များကို ရှောင်ကြဉ်ဖို့ အရေးကြီးပါသည်။