အာဟာရဖြစ်စေသောအစားအစာက သင့်ကျန်းမာရေးကို တိုးတက်ကောင်းမွန်စေနိုင်ပုံ

တစ်တစ်ရစ်ရစ် ကလေးငယ်တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရခြင်းမှာ အလွန်စိတ်ရွှင်စရာပင်! သို့သော် ကလေးငယ်သည် မတော်တဆကျန်းမာနေခြင်းမဟုတ်။ “ဖွယ်ဖွယ်ရာရာမဟုတ်ပေမဲ့ အာဟာရရှိတဲ့အစားအစာကို ကျွန်မတို့မိသားစု အမြဲတစေ အလွန်အလေးထားတယ်ဆိုရာမှာ ငွေကြေးဘတ်ဂျက်ကို အဲ့ဒီအတွက်များများဖယ်ထားပေးခြင်းမျှမဟုတ်ဘဲ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီး လက်ဆုံစားခြင်းလည်းပါဝင်ပါတယ်” ဟုဘရာဇီးနိုင်ငံရှိ ကနေဒီယန်သူ ကိတ်ကပြန်ပြောပြသည်။ “အမေက အပြင်မှာအလုပ်ထွက်မလုပ်တဲ့အတွက် ကျွန်မတို့ ကျောင်းကနေပြန်ရောက်လာတာနဲ့ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ညစာရဲ့ရနံ့နဲ့ အမေဖုတ်ထားတဲ့ အဆာသွတ်မုန့် ဒါမှမဟုတ် ကိတ်မုန့်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မဲ့ စားမြိန်စရာရနံ့သင်းက ခရီးဦးကြိုပြုနေလေ့ရှိတယ်။”

သို့သော် အာဟာရဖြစ်စေသောအစာကို စားရမည့်အစား The Economist မဂ္ဂဇင်းအရ “အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် ဆင်းရဲသောနိုင်ငံများတွင် ယင်းနိုင်ငံများ၏လူဦးရေ၏ ငါးပုံတစ်ပုံဖြစ်သော [သန်းပေါင်း] ၇၈၀ ခမျာ ဝဝလင်လင်မစားကြရပါ။ မိမိတို့၏ဝမ်းကိုဖြည့်ဖို့အလုံအလောက်ရှိသူ သန်း ၂ ထောင်မကသောသူများမှာလည်း မိမိတို့လိုအပ်သည့် ဗီတာမင်များနှင့် သတ္တုဓာတ်များ ချို့တဲ့နေသည်။” အာဟာရအပြည့်အဝမစားရသောသူသည် အားအင်မရှိရုံသာမကဘဲ အခြားသူများ၏အကျိုးလည်း မဆောင်နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် အာဟာရအပြည့်အဝမစားရသော ကလေးများနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဘရာဇီးနိုင်ငံရှိ ဆောပေါလို တက္ကသိုလ်မှ စီးပွားရေးပညာရှင် အက်ဒ်ဝါးရ်ဒူးဂျန်နက်တဲ ဒါဖွန်းစေကာ၏ အဆိုကိုကိုးကားရလျှင် “၎င်း [လူ့အရင်းအမြစ်များပြုန်းတီးမှု] သည် အခြားမည်သည့်အရာထက်မဆို ဆိုးရွားသည်။ . . . ၎င်းကလေးငယ်များထဲတွင် ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကြောင့် တိမ်မြုပ်နေသည့် ပင်ကိုအစွမ်းအစအရည်အသွေးများရှိသည်ဟု ကျွန်တော်ယုံကြည်သည်။ အခြေအနေအမျိုးမျိုးအောက်တွင်ရှိသော သူတို့ထဲမှ အဲလ်ဘတ် အိုင်းစတိုင်းတစ်ယောက် ပေါ်ထွက်လာနိုင်သည်” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဗေဇာ မဂ္ဂဇင်းက “တိုင်းပြည်သည် အာဟာရချို့တဲ့မှုကြောင့် ပြုန်းတီးသွားသည့် ခွန်အားများ ဆုံးရှုံးနေရာ မြုံငုပ်နေသော အသိဉာဏ်၊ ဖန်တီးတီထွင်ဉာဏ်နှင့် စွမ်းအင် သိုမှီးမှုကို ဖြုန်းတီးပစ်နေသည်” ဟုဆိုသည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် ဉာဏ်ပညာရှိသော မိဘတို့သည် အသက်မွေးမှုစရိတ်မြင့်မားသည့်ကြားမှ အာဟာရရှိသောအစားအစာတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံကာ မိမိတို့သားသမီးများကို ခိုင်မာသောအုတ်မြစ်ချပေးသည်။

ဉာဏ်ပညာရှိသော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု

“ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသည်” ဆိုရာမှာ “အနာဂတ်အကျိုးများ သို့မဟုတ် အခွင့်အလမ်းများအတွက် အသုံးပြုသည်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သင်သည် အာဟာရဓာတ်တွင် မည်သို့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံနိုင်သနည်း။ လိုအပ်လာလျှင် ဇိမ်ခံပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် အဆင့်အတန်းရှိပစ္စည်းများကို လက်လွတ်လိုက်ကာ အာဟာရဖြစ်စေသောအစားအစာကိုဝယ်ရန် အကန့်အသတ်ရှိသည့် သင့်ဘတ်ဂျက်ကို အသုံးပြုမည်လော။

“အာရုံတို့သည် မွေးဖွားသည့်အချိန်ကျမှ ရုတ်တရက်လှုံ့ဆော်ခံလိုက်ရသည်အထိ မြုံ၍မနေပါ; အာရုံခံစားမှုစနစ်သည် မမွေးဖွားခင်ကပင် ကောင်းစွာအလုပ်လုပ်နေကြောင်း သာဓကက ဖော်ပြသည်” ဟု The New Encyclopædia Britannica ကဖော်ပြသည်။ ထို့ကြောင့် စတင်ကျွေးမွေးပြုစုဖို့ စံထားထိုက်သောနည်းလမ်းမှာကလေးငယ်၏မိခင်သည် အာဟာရပြည့်ဝသူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့လိုသည်။ နောက်တစ်ဆင့်—မွေးပြီးနောက်—မှာ လူ့နို့ရည်သည် အာဟာရအပြည့်ရှိပြီး သာမန်ရောဂါများကိုပင် ပြီးစေသည့်အတွက် ကလေးငယ်ကို မိခင်နို့တိုက်ကျွေးခြင်းဖြစ်သည်။ ကုလသမဂ္ဂမှထုတ်ဝေသည့် Facts for Life က “လူမမည်လေး၏ လသားနုနုအရွယ်အတွက် မိခင်နို့တစ်ခုတည်းသည်သာ အကောင်းဆုံးအစားအသောက်ဖြစ်သည်။ လူမမည်လေးတို့သည် လေးလမှ ခြောက်လသားအရွယ်ရောက်လာသောအခါ မိခင်နို့အပြင် အခြားအစားအစာများ လိုအပ်သည်” ဟုဖော်ပြသည်။

လူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ပြန်လည်ဖြည့်တင်းနိုင်စွမ်းရှိသော်လည်း ယင်းကို ပေါ့ပေါ့တန်တန်သဘောမထားသင့်ပါ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက အာဟာရဖြစ်စေသောအစားအစာဖြင့် ပြုစုကျွေးမွေးပေးဖို့အရေးကြီးသည်။ The World Book Encyclopedia က “လူတစ်ဦး ခြောက်နှစ်သားအရွယ်တွင် ဦးနှောက်သည် ၃ ပေါင် (၁.၄ ကီလိုဂရမ်) ခန့်ရှိ အလေးချိန်ပြည့်ကို မီသွားလေသည်။ ဦးနှောက်ဆဲလ်အများစုသည် မွေးဖွားချိန်တွင် ရှိနေကြသောကြောင့် အလေးချိန်တိုးခြင်းသည် အဓိကအားဖြင့် ဆဲလ်များကြီးထွားမှုကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤခြောက်နှစ်တာကာလအတွင်း လူတစ်ဦးသည် ဘဝတွင် အလျင်မြန်ဆုံးနှုန်းထားဖြင့် အပြုအမူသစ်ပုံစံများကို သင်ယူရှာမှီးစုဆောင်းသည်” ဟုဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးငယ်သည် ခြောက်နှစ်ကျော်မှ ဓာတ်စာကောင်းများကို မှီဝဲရလျှင်ပင် ရှိပြီးသားနှင့်စာလျှင် နောက်ထပ်တိုးလာသည့် ဦးနှောက်ဆဲလ်အနည်းငယ်ကို ဖွံ့ဖြိုးစေမည်ဖြစ်သည်။ ကိတ်က “အာဟာရဖြစ်စေသော၊ အာဟာရရှိသောအစားအစာသည် မိမိတို့ရင်သွေးများကို မိဘတို့ပေးနိုင်သည့် အကြီးမားဆုံးလက်ဆောင်ဖြစ်သည်။ ဘဝတွင်လိုအပ်သောအရာများဟုကင်ပွန်းတပ်သည့် ဇိမ်ခံပစ္စည်းများသာဖြစ်လေ့ရှိသောအရာများကို ထောက်ပံ့မပေးနိုင်လျှင်ပင် မိမိတို့ရင်သွေးများ၏ စိတ္တနှင့်ကာယကျန်းမာမှုတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသောမိဘတို့သည် ဘယ်တော့မျှအစားမထိုးနိုင်သည့်အရာကို ငယ်ရွယ်စဉ်ချိန်မှ သူတို့အား ပေးကြသည်” ဟုဆို၏။

အဘယ်ကြောင့် ဓာတ်စာအမျိုးမျိုးစားရ

ကလေးတစ်ယောက် ကာယနှင့် စိတ္တကြီးထွားလာရန်မှာ ပရိုတင်းကြွယ်ဝသောအစားအစာလိုသည်။ အာဟာရချို့တဲ့မှုသည် ကျောင်းတွင် ကလေး၏စိတ်ပိုင်းဖွံ့ဖြိုးမှုကို နှေးကွေးစေရာ အဆိုပါကလေးသည် စိတ်မပါ၊ စိတ်ပင်ပန်းလာကာ ပို့ချလိုက်သည့်သင်ခန်းစာကို အာရုံများများမစိုက်နိုင် သို့မဟုတ် မမှတ်မိနိုင်တော့ပါ။ အနည်းဆုံး ဓာတ်ချို့တဲ့မှုရောဂါ ၂၅ မျိုးသည် အခြေခံအာဟာရဓာတ်များ—ပရိုတင်း၊ ဗီတာမင်များ၊ လိုအပ်သောအဆီဓာတ် သို့မဟုတ် အာဟာရဖြစ်စေသော ဒြပ်စင်များမှတစ်ခု မရှိသောကြောင့် ရလာခြင်းဖြစ်သည်။

ဇွာကီးန်အဖြစ်ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ “ကျွန်တော်တို့မိသားစုဟာ ဆင်းရဲလှပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့မှာ မြေကွက်ပိုင်ထားပြီး စားစရာအားလုံးနီးပါး စိုက်ပျိုးထားတယ်။ အစာစားတိုင်း ပြောင်းနဲ့ရိုင်းဂျုံလုံးတီးတွေနဲ့လုပ်တဲ့ ပေါင်မုန့်တွေပါတယ်၊ အဲ့ဒါဟာ အာဟာရဓာတ်ကောင်းကောင်းရစေတယ်။ အမေဟာ နေ့တိုင်းလိုလိုပါပဲ ပဲသီးအပါအဝင် ဟင်းရွက်စုံစွပ်ပြုတ်လုပ်ပေးတတ်တယ်၊ အဲ့ဒါကနေ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အာဟာရဓာတ်လိုအပ်ချက်များစွာကို ထောက်ပံ့ပေးတယ်။ အသားများများမစားရပေမဲ့ ငါး၊ အများဆုံးကတော့ ငါးသေတ္တာငါး၊ ငါးကြီးဆီငါးနဲ့ ငါးသလောက်ယောက်ဖတို့ စားရပါတယ်” ဟုသူကဆိုသည်။ “အမေက ကလေးငါးယောက်မွေးထားတယ်၊ ကျွန်တော်တို့မှာ အအေးမိတာ၊ တုတ်ကွေးဖြစ်တာကလွဲရင် အခြားအဖျားအနာဝင်တယ်ဆိုတာ အမှတ်မရဘူး။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကောင်းကောင်းမျှတမှုရှိတဲ့အစာက အဲ့လိုဖြစ်အောင်ထောက်ကူပေးတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်” ဟုသူထပ်ပြောခဲ့သည်။ ကလေးခုနစ်ယောက်ရှိသော မိခင်တစ်ဦးက “ကျွန်မတို့ဟာ အဖိုးအနည်းဆုံးနဲ့ အာဟာရရှိတဲ့အစားအစာကို ကျွေးမွေးပေးဖို့ လိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခင်းတစ်ခုကို ကျွန်မတို့စိုက်ထားကြတယ်၊ ငယ်ပေမဲ့လည်း ကျွန်မတို့လိုအပ်တဲ့အတိုင်းအတာ အလုံအလောက်ရပါတယ်” ဟုရှင်းပြသည်။ “ကျွန်မရဲ့ကလေးတွေဟာ တစ်ခါမှ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်မဖျားဖူးဘူး၊ ကျောင်းစာတွေမှာဆိုရင် သူတို့ဟာ အမြဲပဲအောင်ကြတယ်” ဟူ၍သူမထပ်ဆင့်သည်။

သင့်ခန္ဓာကိုယ်သည် တရားဝင်အသိအမှတ်ပြု ဓာတုဒြပ်စင် ၁၀၃ မျိုးအနက်မှ အာဟာရဓာတ် ၂၂ မျိုးလိုအပ်သည်။ သင်တို့တစ်ဦးချင်းလိုအပ်သည့် ဗီတာမင်၊ သတ္တုဓာတ်နှင့် ပရိုတင်းပမာဏအတိအကျကို ဝေခွဲဆုံးဖြတ်ဖို့မဖြစ်နိုင်သော်လည်း ကောင်းစွာမျှတမှုရှိသော ဓာတ်စာသည် သင့်လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဖြစ်သည်။ အာဘော်တစ်ခုက “အာဟာရကောင်းကောင်းရဖို့သော့ချက်မှာ အာဟာရဓာတ်အမျိုးတိုင်းပါဝင်သည့် ဓာတ်စာစုံဖြစ်သည်” ဟု ဖော်ပြသည်။

သင့်သားသမီးများက ဟင်းသီးဟင်းရွက်အခါးကဲ့သို့သော အချို့အစားအစာများကို မကြိုက်လျှင်ကောအသို့နည်း။ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်သော ထမင်းချက်တစ်ယောက်၏အဆိုအရ မိဘဖြစ်သူများသည် “မိမိဒေသတွင်ရနိုင်သည့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်အားလုံးကို” ပြင်ဆင်ကျွေးသင့်သည်။ “အရွယ်ရောက်သူများစွာသည် သူတို့ငယ်စဉ်ဘဝက ဟင်းသီးဟင်းရွက်ကျွေးမွေးမခံခဲ့ရသောကြောင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်မစားကြပါ။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များသည် တစ်ရှူးနှင့် ကျွန်ုပ်တို့လိုအပ်သည့် ဗီတာမင်များစွာကို ပေးကာ စျေးချိုသောကြောင့် မိဘတို့သည် မိမိတို့ရင်သွေးများအတွက် ယင်းတို့ကိုရရှိအောင် အမြဲစီစဉ်ပေးသင့်သည်။” ထို့ကြောင့် လတ်ဆတ်သော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များနှင့် သစ်သီးဝလံများကို အကျိုးရှိရှိအသုံးပြုသည့် ချက်နည်းပြုတ်နည်းအသစ်များကို သင်ယူပြီး စားမြိန်စေသော အစုံထည့်မှုန့် သို့မဟုတ် အပြုတ်ကို ပြင်ဆင်တည်ခင်းပေးပါလေ။ ကယ်လိုရီမပြည့်ဟု ဆိုလေ့ရှိသည့်အရာနှင့်ပတ်သက်၍ သူက “မိဘတို့သည် အထူးအခါသမယများမှလွဲ၍ ကျန်အချိန်များတွင် အိမ်ထဲ၌ အချိုများကို မထားသင့်ပါ။ [ကလေးတို့တွင်]ယင်းအချိုများမရှိပါက သူတို့စားကြမည်မဟုတ်” ဟုအကြံပြုသည်။

သင့်တော်သောအစားအစာပမာဏကို အလုံအလောက်စားပေးခြင်းက အာဟာရချို့တဲ့သည့်အန္တရာယ်လျော့သွားစေသော်လည်း အချို့သူတို့သည် တရားလွန်စားကာ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုယ်ရှာကြသည်။ ခန္ဓာကိုယ်လိုအပ်သည့်ကယ်လိုရီထက် ကျော်လွန်အောင် အလွန်အကျွံစားသုံးခြင်းသည် ဆီးချိုရောဂါ၊ နှလုံးရောဂါနှင့် ဆက်စပ်လေ့ရှိသည့် အဝလွန်ရောဂါဖြစ်သွားနိုင်သည်။a တော်ရုံသင့်ရုံစားသည့်အကျင့်နေရာတွင် မည်သည့်ဆေးဝါးနှင့်၊ ကာယလှုပ်ရှားမှုကိုမျှ အစားမထိုးနိုင်ရကား အကြံဉာဏ်ကောင်းမှာ အဆီ၊ အချို၊ အငန်နှင့် အရက်တို့သောက်သုံးခြင်းကို လျှော့ပါ။ ထို့အပြင် စွယ်စုံကျမ်းတစ်အုပ်က “ဆာလောင်ခြင်း၊ အထီးကျန်ခြင်း၊ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ ငြီးငွေ့ပျင်းရိခြင်း၊ ဒေါသထွက်ခြင်းနှင့် မောပန်းခြင်းတို့ကို လျော့နည်းသွားစေရန် ခြေလှမ်းလှမ်းသင့်သည်၊ ယင်းတို့ထဲမှတစ်ခုခုသည် တရားလွန်စားဖို့ တွန်းအားပေးတတ်သည်” ဟုဆိုသည်။

အစားအစာနှင့်ကျန်းမာရေးအပေါ် မျှတသောအမြင်

ကျမ်းစာသည် အာဟာရဓာတ်လက်စွဲစာအုပ်တစ်အုပ် မဟုတ်ပါ; သို့သော် ယင်းက ကျန်းမာရေးကိစ္စများတွင် မျှတမှုရှိစေရန် ကျွန်ုပ်တို့ကို ထောက်ကူသည်။ “ယုံကြည်၍သမ္မာတရားကိုသိသောသူတို့သည် ကျေးဇူးတော်ကိုသိသောစိတ်နှင့်တကွသုံးဖို့ရာ၊ ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းတော်မူသောအစာမျိုးကို ရှောင်ရမည်ဟူ၍” အခြားသူများကို ပညတ်သူများအား တမန်တော်ပေါလုက တန်ပြန်သတိပေးခဲ့သည်။ (၁ တိမောသေ ၄:၃) ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ရှိသမျှနှင့်ရောင့်ရဲကာ ရနိုင်သည့်အရာကို ကောင်းကောင်းအသုံးပြုစေလိုတော်မူသည်။ “နှောင့်ယှက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်၍ ကြီးစွာသောစည်းစိမ်ထက် ထာဝရဘုရားကိုကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော ဥစ္စာအနည်းငယ်သည် သာ၍ကောင်း၏။”—သု. ၁၅:၁၆။

ယနေ့ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ရာနှုန်းပြည့်ကျန်းမာသည်ဟူ၍မရှိကြပါ။ ထို့ကြောင့် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ရှိပါ၊ တရားလက်လွတ်၊ အလွန်အကျွံစိတ်သောကမရောက်ပါနှင့်။ အာဟာရကိုဖြစ်စေ၊ ကျန်းမာရေးကိစ္စကိုဖြစ်စေ အလွန်အမင်း သို့မဟုတ် အပြင်းအထန်စိတ်ဝင်စားခြင်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့တွင်ရှိသည့်မျှတမှု ပျောက်ဆုံးသွားနိုင်သည်။

မိမိတို့ကျန်းမာရေးကို ကြိုးစားပမ်းစားဂရုစိုက်သည့်ကြားမှ လက်ရှိအဖြစ်အနေအရ နောက်ဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်တို့ အိုမင်းကာ သေဆုံးရသည်သာ။ သို့သော် ဝမ်းသာစရာမှာ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သည် အာဟာရချို့တဲ့မှုနှင့် ရောဂါဘယကို ဖယ်ရှားပေးမည်ဟု ကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့ကို အာမခံထားသည်။ အစားအစာငတ်မွတ်ခြင်းကိုအဆုံးတိုင်စေမည်ဟူသည့် လူ့ကြံရွယ်ချက်များသည် မအောင်မြင်သော်လည်း လူအားလုံး အာဟာရရှိသောအစားအစာပေါကြွယ်ဝသည့် ကမ္ဘာတစ်ခုကို ကျွန်ုပ်တို့ မျှော်လင့်စောင့်စားနိုင်ပါသည်။—ဆာလံ ၇၂:၁၆; ၈၅:၁၂။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၇ ပါ လေးထောင့်ကွက်]

သင့်ကလေးတွင် အစားအသောက်နှင့်ပတ်သက်၍ ကောင်းသောအကျင့်ရှိဖို့ထောက်ကူသည့် အကြံပြုချက်များ

▫ ပုံသက်သေကောင်းပြပါ။

▫ သင့်ကလေးများ စားချင်ရာကိုသာစားဖို့ ခွင့်မပြုပါနှင့်။

▫ အစားဖျင်းများ သို့မဟုတ် အချိုများကို အိမ်၌ထားခြင်းကို ရှောင်ပါ။

▫ အစာအမျိုးမျိုးကို တန်ဖိုးထားဖို့ ကလေးများကို လေ့​ကျင့်ပေးပါ။

▫ နံနက်စာအပါအဝင် အစာစားမည့် အချိန်နာရီကို သတ်မှတ်ပေးပါ။

▫ တီဗွီကြော်ငြာက သင်စားမည့်အစာကို လွှမ်း​မိုးခွင့်မပြုပါနှင့်။

▫ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ သူတို့ဘာသာယူစားခွင့်မပြုပါနှင့်။

▫ အစားအသောက်ပြင်ဆင်ရာတွင် ဝိုင်းကူရန် ကလေးများကို လေ့ကျင့်ပေးပါ။

▫ နေ့စဉ်အစားအစာများအတွက် ကျေးဇူးတင်စိတ်တဖွားဖွားပေါ်စေရန် ပျိုးထောင်ပေးပါ။