စမ်းသပ်မှုများခံရစဉ် ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းက ယေဟောဝါအားဂုဏ်တင်ချီးမွမ်းမှုဖြစ်စေ

“ကောင်းမွန်စွာပြု၍ ဆင်းရဲခံရသောအခါ သည်းခံလျှင်၊ ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ကျေးဇူးရှိ၏။” —၁ ပေတရု ၂:၂၀။

၁။ ခရစ်ယာန်စစ်များသည် မိမိတို့၏ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုနှင့်အညီ အသက်ရှင်လိုကြသောကြောင့် အဘယ်မေးခွန်းကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမည်နည်း။

ခရစ်ယာန်များသည် ယေဟောဝါထံ ဆက်ကပ်အပ်နှံထားသူများဖြစ်ကြပြီး ကိုယ်တော့်အလိုတော် ထမ်းဆောင်လိုကြသည်။ မိမိတို့၏ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုနှင့်အညီနေထိုင်ရန် မိမိတို့၏စံနမူနာရှင် ယေရှုခရစ်၏ခြေရာကိုလိုက်လျှောက်ပြီး အမှန်တရားကိုသက်သေခံဖို့ အစွမ်းကုန်ကြိုးပမ်းအားထုတ်ကြသည်။ (မဿဲ ၁၆:၂၄; ယောဟန် ၁၈:၃၇; ၁ ပေတရု ၂:၂၁) သို့ရာတွင် ယေရှုနှင့် တခြားတည်ကြည်သူတို့သည် သက်သေ (မာတစ္စ) များအဖြစ် အသက်စွန့်ခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်အားလုံး မိမိတို့၏ယုံကြည်ခြင်းအတွက် သေရန်မျှော်လင့်သင့်သည်ဟု ဆိုလိုပါသလော။

၂။ စမ်းသပ်မှုများနှင့် ဆင်းရဲဝေဒနာကို ခရစ်ယာန်များ မည်သို့သဘောထားသနည်း။

^၂ ခရစ်ယာန်များအနေနှင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် သေသည့်တိုင် တည်ကြည်ကြဖို့ သတိပေးနှိုးဆော်ခံရ၏၊ ယုံကြည်ခြင်းအတွက် အသေခံဖို့လို၏ဟု မဆိုလိုပေ။ (၂ တိမောသေ ၄:၇; ဗျာ. ၂:၁၀) ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့၏ယုံကြည်ခြင်းအတွက် ဆင်းရဲခံရန်၊ သို့မဟုတ် လိုအပ်လာလျှင် အသေခံရန် တလိုတလားရှိကြသော်လည်း ဆင်းရဲခံရခြင်း၊ အသေခံရခြင်းကို ကျွန်ုပ်တို့မနှစ်မြို့ကြချေ။ ဆင်းရဲခံရခြင်းကို ကျွန်ုပ်တို့မနှစ်သက်ကြချေ၊ နာကျင်မှု သို့မဟုတ် အရှက်ခွဲခံရခြင်းမှ အားရနှစ်သက်ခြင်းမရှိကြပါ။ သို့ရာတွင် စမ်းသပ်မှုခံရဖို့၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရဖို့ အကြောင်းရှိသဖြင့် ၎င်းကိုကြုံရလျှင် ကျွန်ုပ်တို့မည်သို့တုံ့ပြန်နိုင်ကြောင်းကို အသေအချာ သုံးသပ်ထားဖို့လိုသည်။

စမ်းသပ်ခံရစဉ် တည်ကြည်ခြင်း

၃။ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခဲ့ကြသည့် အဘယ်ကျမ်းစာနမူနာများကို သင်ပြောပြနိုင်သနည်း။ (နောက်စာမျက်နှာရှိ “နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို သူတို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းကြပုံ” လေးထောင့်ကွက်ကိုရှု။)

^၃ အတိတ်က ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်များ အသက်အန္တရာယ်ကြုံရသည့်အခါ မည်သို့တုံ့ပြန်ခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြသည့်မှတ်တမ်း အမြောက်အမြားကို သမ္မာကျမ်းစာ၌ ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ရှိရသည်။ သူတို့တုံ့ပြန်ခဲ့သည့်နည်းအမျိုးမျိုးက အလားတူစိန်ခေါ်ချက်မျိုးကို မျက်မှောက်ခေတ် ခရစ်ယာန်များ ရင်ဆိုင်ရမည်ဆိုလျှင် သူတို့ကို လမ်းညွှန်ပေးသည်။ “နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို သူတို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းကြပုံ” လေးထောင့်ကွက်ရှိ အဖြစ်အပျက်များကိုသုံးသပ်ပြီး ၎င်းမှ အဘယ်အရာသင်ယူနိုင်ကြောင်း ကြည့်ပါ။

၄။ ယေရှုနှင့် အခြားတည်ကြည်သောကျေးကျွန်များ စမ်းသပ်မှုခံရသောအခါ သူတို့တုံ့ပြန်ခဲ့ကြပုံနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သို့ဆိုနိုင်သနည်း။

^၄ ယေရှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ အခြားတည်ကြည်သောကျေးကျွန်တို့သည် အခြေအနေအလိုက် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို အမျိုးမျိုးတုံ့ပြန်ခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့သည် မလိုအပ်ဘဲ စွန့်စားပြုမူခဲ့ခြင်းမရှိကြောင်း ထင်ရှားသည်။ အန္တရာယ်ရှိသောအခြေအနေများကို သူတို့ကြုံရသည့်အခါ ရဲစွမ်းသတ္တိတင်ပြခဲ့ကြသည်၊ တစ်ကြိမ်တည်းတွင် သတိရှိခဲ့ကြသည်။ (မဿဲ ၁၀:၁၆၊ ၂၃) သူတို့၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကိုတိုး၍လုပ်ဆောင်ရန်နှင့် ယေဟောဝါကိုတည်ကြည်ကြရန်ဖြစ်သည်။ အခြေအနေအမျိုးမျိုးတွင် သူတို့၏တုံ့ပြန်ပုံများက ယနေ့ စမ်းသပ်မှုများနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို ခံရသည့် ခရစ်ယာန်များအတွက် ပုံနမူနာများဖြစ်သည်။

၅။ ၁၉၆၀ ပြည့်လွန်နှစ်များ၌ မာလာဝီနိုင်ငံတွင် အဘယ်နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုပေါ်ပေါက်ခဲ့သနည်း၊ ထိုနိုင်ငံရှိ သက်သေခံများ မည်သို့တုံ့ပြန်ခဲ့ကြသနည်း။

^၅ မျက်မှောက်ခေတ်တွင် ယေဟောဝါ၏လူမျိုးတော်သည် စစ်၊ ပိတ်ပင်မှု သို့မဟုတ် ကိုယ်ထိလက်ရောက်ညှဉ်းပန်းမှုခံရခြင်းကြောင့် ခဲယဉ်းကျပ်တည်းသည့်အခြေအနေများကို ခံခဲ့ကြရသည်။ ဥပမာ၊ ၁၉၆၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် မာလာဝီနိုင်ငံရှိ ယေဟောဝါသက်သေများသည် ခါးခါးသီးသီး ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံခဲ့ကြရသည်။ သူတို့၏ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ခန်းမများ၊ နေအိမ်များ၊ အစာရေစာနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ၊ သူတို့ပိုင်ဆိုင်သမျှအားလုံးပင် ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရ၏။ သူတို့ကိုယ်တိုင် ရိုက်နှက်ခံရပြီး အခြားဆိုးရွားသော အတွေ့အကြုံများကိုလည်း အလူးအလဲခံခဲ့ရသည်။ ထိုအခါ ညီအစ်ကိုများ မည်သို့တုံ့ပြန်ခဲ့ကြသနည်း။ ထောင်ပေါင်းများစွာတို့သည် မိမိတို့ရွာများမှ ထွက်ပြေးခဲ့ကြရသည်။ လူအများသည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံဖြစ်သည့် မိုဇမ်ဘစ်နိုင်ငံတွင် ခေတ္တဝင်ရောက်ခိုလှုံခဲ့ကြစဉ် အခြားသူတို့မှာမူ တောတောင်ထဲတွင် ခိုအောင်းနေခဲ့ကြရ၏။ တည်ကြည်သူများစွာ အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရ၏၊ အခြားသူတို့မှာမူ အန္တရာယ်နယ်မြေမှ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည်၊ ထိုသို့သောအခြေအနေမျိုးတွင် ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခြင်းက အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ရှိ လမ်းစဉ်ဖြစ်ပုံရသည်။ ထိုသို့ပြုခြင်းအားဖြင့် အဆိုပါညီအစ်ကိုများသည် ယေရှုနှင့်ပေါလုတို့ ချမှတ်ခဲ့သည့် အစဉ်အလာကို လိုက်လျှောက်ခဲ့ကြသည်။

၆။ မာလာဝီသက်သေခံများသည် ညှဉ်းပန်းမှုကို ရက်ရက်စက်စက်ခံရသည့်ကြားမှ အဘယ်အရာကို မစွန့်လွှတ်ခဲ့ကြသနည်း။

^၆ မာလာဝီညီအစ်ကိုများသည် ထွက်ပြေးပုန်းရှောင်နေခဲ့ကြရသော်လည်း သူတို့သည် သီအိုကရက်တစ်လမ်းညွှန်မှုကို ကြိုးစားလိုက်လျှောက်ကြပြီး ခရစ်ယာန်လုပ်ဆောင်မှုများကိုလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး မထင်မရှား ဆက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသည်။ ရလဒ်ကားအဘယ်နည်း။ လုပ်ငန်းမပိတ်ပင်မီလေးတွင်ဖြစ်သည့် ၁၉၆၇ ခုနှစ်တွင် အများဆုံး ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကြေညာသူအရေအတွက် ၁၈,၅၁၉ ဦးရှိခဲ့သည်။ ပိတ်ပင်မှုအောက်ရှိဆဲတွင် လူများစွာ မိုဇမ်ဘစ်နိုင်ငံသို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသော်လည်း ၁၉၇၂ ခုနှစ်ရောက်လေသော် ကြေညာသူနှုန်းသစ် ၂၃,၃၉၈ ဦး မှတ်တမ်းသွင်းခဲ့ကြသည်။ ဓမ္မအမှုတွင် သူတို့၏ လစဉ် ပျမ်းမျှနာရီမှာ ၁၆ နာရီကျော်ဖြစ်သည်။ သူတို့၏လုပ်ဆောင်မှုများက ယေဟောဝါအား ဂုဏ်တင်ချီးမွမ်းစရာဖြစ်ခဲ့ပြီး ထိုအခက်ခဲဆုံးကာလတစ်လျှောက် အဆိုပါတည်ကြည်သောညီအစ်ကိုများကို ယေဟောဝါ အမှန်ကောင်းချီးပေးခဲ့ပါသည်။a

၇၊ ၈။ အတိုက်အခံပြုမှုကြောင့် ပြဿနာများပေါ်ပေါက်နေသော်လည်း လူတချို့ အဘယ်ကြောင့်ထွက်မပြေးကြသနည်း။

^၇ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ၊ အတိုက်အခံပြုမှုကြောင့် ပြဿနာများဖြစ်ပေါ်နေသည့်နိုင်ငံများတွင် ညီအစ်ကိုအချို့သည် ထွက်ပြေးနိုင်ကြလျက်ကယ် ထွက်မပြေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြပေမည်။ အခြားတစ်နေရာသို့ ပြောင်းရွှေ့သွားခြင်းက ပြဿနာအချို့ကို ဖြေရှင်းနိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်း အခြားစိန်ခေါ်ချက်များ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်ပေသည်။ ဥပမာ၊ ဝိညာဉ်ရေးအရ အထီးကျန်မနေဘဲ ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုအသင်းအပင်းနှင့် အဆက်အသွယ်ရှိနိုင်ကြပါမည်လော။ ဥပမာ၊ ပိုမိုချမ်းသာသည့်နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၊ သို့မဟုတ် စည်းစိမ်ဥစ္စာ များများစုဆောင်းနိုင်သည့်နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံတွင် ပြန်လည်အခြေချရန် ကြိုးစားရုန်းကန်စဉ် ဝိညာဉ်ရေး လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ကြပါမည်လော။—၁ တိမောသေ ၆:၉။

^၈ အခြားသူတို့မှာမူ မိမိတို့ညီအစ်ကိုများ၏ ဝိညာဉ်ရေးကောင်းကျိုးကိုထောက်ပြီး မပြောင်းရွှေ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပေမည်။ မိမိတို့နယ်မြေဒေသတွင် ဆက်ဟောပြောနိုင်ဖို့၊ ဝတ်ပြုသူချင်းများကို အားပေးတည်ဆောက်နိုင်ဖို့ ရွှေ့ပြောင်းမသွားဘဲ ဖြစ်ပျက်သမျှကိုရင်ဆိုင်ဖို့ ရွေးချယ်ကြပေမည်။ (ဖိလိပ္ပိ ၁:၁၄) ထိုသို့ပြုရန်ရွေးချယ်လိုက်ကြခြင်းဖြင့် မိမိတို့တိုင်းပြည်တွင် အောင်မြင်မှုများရရှိခဲ့ကြပြီ။b

၉။ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကြောင့် ပြောင်းရွှေ့မည်၊ မပြောင်းရွှေ့မည်ကို ဆုံးဖြတ်သည့်အခါ အဘယ်ကိစ္စများကို  ထည့်သုံးသပ်ရမည်နည်း။

^၉ နေရစ်ရန်၊ သို့မဟုတ် ပြောင်းရွှေ့သွားရန် ဆုံးဖြတ်ခြင်းသည် ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့မဆုံးဖြတ်မီ ယေဟောဝါ၏လမ်းညွှန်မှုကိုရရန် ကျွန်ုပ်တို့ဆုတောင်းသင့်၏။ သို့ရာတွင်၊ မည်သည့်လမ်းစဉ်ကိုပင် ကျွန်ုပ်တို့ရွေးချယ်ပါစေ တမန်တော်ပေါလု၏ ဤစကားကို စိတ်စွဲမှတ်ထားရမည်– “ငါတို့ရှိသမျှသည် ဘုရားသခင်စစ်ကြောတော်မူခြင်းကို ခံရကြမည်။” (ရောမ ၁၄:၁၂) အစပိုင်းတွင် ကျွန်ုပ်တို့သတိပြုမိသည့်အတိုင်း ယေဟောဝါတောင်းဆိုတော်မူရာမှာ မိမိ၏ကျေးကျွန်တစ်ဦးစီသည် မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆို တည်ကြည်ကြဖို့ဖြစ်၏။ ကိုယ်တော့်ကျေးကျွန်အချို့သည် ယနေ့ စမ်းသပ်မှုများ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုများ ခံနေကြရသည်; အခြားသူတို့မှာမူ နောက်နောင် တွေ့ကြုံရပေမည်။ လူတိုင်း တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်း စမ်းသပ်ခံရပေမည်၊ မိမိမူ စမ်းသပ်ခံရမည်မဟုတ်ဟု မည်သူမျှ မယူမှတ်သင့်ချေ။ (ယောဟန် ၁၅:၁၉၊ ၂၀) ယေဟောဝါ၏ဆက်ကပ်အပ်နှံကျေးကျွန်များအနေနှင့် ယေဟောဝါ၏နာမတော် သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်စေခြင်းနှင့် ကိုယ်တော်၏ပိုင်သအုပ်စိုးမှု သံသယကင်းရှင်းစေခြင်းတို့နှင့်ပတ်သက်သည့် စကြဝဠာအရေးကိစ္စကို တိမ်းရှောင်၍မရနိုင်ပေ။—ယေဇကျေလ ၃၈:၂၃; မဿဲ ၆:၉၊ ၁၀။

“အဘယ်သူကိုမျှ ရန်တုံ့မမူကြနှင့်”

၁၀။ ဖိစီးမှုများနှင့် အတိုက်အခံပြုမှုတို့ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံနှင့်ပတ်သက်၍ ယေရှုနှင့် တမန်တော်များသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အဘယ်အရေးပါသောအစဉ်အလာကို ချမှတ်ပေးခဲ့သနည်း။

^၁၀ ဖိစီးမှုခံရချိန်တွင် ယေရှုနှင့် တမန်တော်များ တုံ့ပြန်ခဲ့ပုံမှ ကျွန်ုပ်တို့သင်ယူနိုင်သည့် အခြားအရေးပါသောမူတစ်ခုမှာ ညှဉ်းဆဲသူတို့ကို လက်တုံ့မပြန်ရန်ဖြစ်သည်။ ယေရှုဖြစ်စေ၊ သူ၏နောက်လိုက်များဖြစ်စေ မိမိတို့အားညှဉ်းဆဲသူများကို လူစုဖွဲ့ ပြီး တစ်နည်းနည်းဖြင့် တော်လှန်မည် သို့မဟုတ် အကြမ်းဖက်မည်ဟု အကြံပြုခြင်းကို ကျမ်းစာတွင် လုံးဝမတွေ့ရှိရပေ။ ထိုသို့ပြုမည့်အစား “အဘယ်သူကိုမျှ ရန်တုံ့မမူကြနှင့်။ ချစ်သူတို့၊ သူတစ်ပါးသည် သင်တို့ကိုပြစ်မှားလျှင်၊ ကိုယ်တိုင်အပြစ်ပြန်၍မတုံ့ကြနှင့်။ အမျက်တော်ကိုအခွင့်ပေးကြလော့။ ကျမ်းစာလာသည်ကား– ‘ငါသည် အပြစ်တရားကိုစီရင်ပိုင်၏။ အပြစ်နှင့်အလျောက်ငါဆပ်ပေးမည်ဟု ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏’” ဟု ခရစ်ယာန်များကို တမန်တော်ပေါလုဆုံးမခဲ့သည်။ ထို့အပြင်၊ “အဆိုးအားဖြင့် အရှုံးမခံနှင့်။ အကောင်းအားဖြင့် အဆိုးကိုနိုင်လော့။”—ရောမ ၁၂:၁၇-၂၁; ဆာလံ ၃၇:၁-၄; သု. ၂၀:၂၂။

၁၁။ အစိုးရအပေါ် အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များထားရှိသည့် သဘောထားနှင့်ပတ်သက်၍ သမိုင်းပညာရှင်တစ်ဦးက အဘယ်သို့ပြောဆိုသနည်း။

^၁၁ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များသည် ထိုဆုံးမစကားကို နှလုံးသွင်းခဲ့ကြ၏။ သမိုင်းပညာရှင် စီစဲလ် ဂျေ. ကာဒူက အစောပိုင်းချာ့ချ်နှင့် လောကဟူသည့် သူ၏စာအုပ်တွင် စီ.အီး. ၃၀-၇၀ ကာလအတွင်း အစိုးရအပေါ် ခရစ်ယာန်များ၏သဘောထားကို ဖော်ပြပေးသည်။ သူဤသို့ရေးသည်– “ဤခေတ်ရှိခရစ်ယာန်များသည် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို အဓမ္မနည်းဖြင့်တုံ့ပြန်ခဲ့သည့် အထောက်အထား ကျွန်ုပ်တို့မတွေ့ရှိရချေ။ သူတို့ အလွန်ဆုံးပြုမူသည်ကား အုပ်စိုးရှင်များကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြစ်တင်ပြောဆိုခြင်း၊ သို့မဟုတ် ထွက်ပြေးပုန်းရှောင်ခြင်းဖြင့် သူတို့အား အကြံအိုက်စေခြင်းသာဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို သာမန်ခရစ်ယာန်တစ်ဦးတုံ့ပြန်ပုံသည် အစွန်းမရောက်ပေ၊ သို့သော် ခရစ်တော်အားလက်အောက်ခံခြင်းနှင့် ဖီလာဆန့်ကျင်သည်ဟု သူတို့ယူမှတ်သော အုပ်စိုးရှင်အမိန့်များကို မနာခံဖို့ အခိုင်အမာငြင်းဆိုကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။”

၁၂။ လက်တုံ့ပြန်မည့်အစား ဆင်းရဲခံခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်ပိုကောင်းသနည်း။

^၁၂ ထိုသို့သောလက်အောက်ခံသည့်လမ်းစဉ်သည် ပညာအရှိဆုံးလမ်းစဉ် အမှန်တကယ်ဖြစ်ပုံရသလော။ ထိုသို့တုံ့ပြန်သူ မည်သူမဆိုကို ချေမှုန်းပစ်ဖို့ အလွန်လွယ်ကူလိမ့်မည်မဟုတ်လော။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကာကွယ်ခြင်းက ပညာရှိရာရောက်မည်မဟုတ်ပေလော။ လူ့ရှုထောင့်အရကြည့်မည်ဆိုလျှင် ထိုသို့ဖြစ်ပုံပေါ်ပေမည်။ သို့ရာတွင်၊ ယေဟောဝါ၏ကျေးကျွန်များအနေနှင့် ကိစ္စအရပ်ရပ်တွင် ယေဟောဝါ၏လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်လျှောက်ခြင်းက အကောင်းဆုံးလမ်းစဉ်ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်စိတ်ချကြသည်။ ပေတရု၏ဤစကားများကို ကျွန်ုပ်တို့စိတ်စွဲမှတ်ထားကြသည်– “ကောင်းမွန်စွာပြု၍ဆင်းရဲခံရသောအခါ သည်းခံလျှင်၊ ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ကျေးဇူးရှိ၏။” (၁ ပေတရု ၂:၂၀) အခြေအနေကို ယေဟောဝါကောင်းစွာသိကြောင်းနှင့် ကိစ္စရပ်များကို အကန့်အသတ်မရှိ ဆက်ဖြစ်ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်စိတ်ချသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့မည်သို့သေချာသိနိုင်မည်နည်း။ ဗာဗုလုန်နိုင်ငံတွင် သုံ့ပန်းဖြစ်နေရသည့် မိမိ၏လူမျိုးတော်ကို ယေဟောဝါ ဤသို့အလေးအနက်မိန့်ဆိုခဲ့၏– “သင်တို့ကိုထိသောသူသည် မျက်ဆန်တော်ကိုထိသောသူဖြစ်၏။” (ဇာခရိ ၂:၈) မိမိ၏မျက်ဆန်ကို ကြာရှည်ထိခိုက်ခွင့်ပြုမည့်သူ ရှိပါမည်လော။ ယေဟောဝါသည် အခန့်သင့်အချိန်တွင် သက်သာရာရစေပါလိမ့်မည်။ ထိုသို့ဖြစ်မည်ကို လုံးဝ သံသယရှိစရာမလိုပေ။—၂ သက်သာလောနိတ် ၁:၅-၈။

၁၃။ ရန်သူတို့ မိမိကိုဖမ်းဆီးရန် ယေရှု အဘယ်ကြောင့် ကျိုးနွံစွာ ခွင့်ပြုလိုက်သနည်း။

^၁၃ ဤကိစ္စတွင် ယေရှုကို ကျွန်ုပ်တို့၏စံနမူနာရှင်အဖြစ် မျှော်ကိုးနိုင်သည်။ ဂေသရှေမန်ဥယျာဉ်တွင် ရန်သူများ မိမိကိုဖမ်းဆီးရန်ခွင့်ပြုချိန်က ကိုယ်တော်သည် မိမိကိုယ်ကို မကာကွယ်နိုင်ခဲ့ခြင်းကြောင့် မဟုတ်ပေ။ အမှန်မှာ၊ မိမိ၏တပည့်နောက်လိုက်များအား ကိုယ်တော်ဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့၏– “ယခုပင် ငါ့အဘကိုငါတောင်းနိုင်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ တောင်းလျှင် ကောင်းကင်တမန်တစ်ဆယ့်နှစ်တပ်မက ငါ့ထံသို့စေလွှတ်တော်မူသည်ကိုလည်းကောင်း သင်သည်မထင်သလော။ သို့ဖြစ်လျှင် ဤသို့သောအမှုအရာတို့သည် ဖြစ်ရမည်ဟူသောကျမ်းစာအချက်သည် အဘယ်သို့ပြည့်စုံအံ့နည်း။” (မဿဲ ၂၆:၅၃၊ ၅၄) ဆင်းရဲခံရဖို့အကြောင်းရှိခဲ့လျှင်ပင် ယေဟောဝါ၏အလိုတော် ပြီးမြောက်စေရေးသည် ယေရှုအတွက် အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်ခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် ဒါဝိဒ်၏ပရောဖက်ပြုချက်ဆိုင်ရာ ဆာလံကျမ်းပါဤစကားများကို အပြည့်အဝယုံကြည်စိတ်ချခဲ့၏– “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ကို မရဏာနိုင်ငံအဖို့ စွန့်ပစ်တော်မမူ၊ ကိုယ်တော်၏သန့်ရှင်းသောသူအား သင်္ချိုင်းတွင်းသို့ရောက်စေတော်မမူ။” (ဆာလံ ၁၆:၁၀၊ သမ္မာ) နှစ်များစွာကြာပြီးနောက် တမန်တော်ပေါလုက ယေရှုအကြောင်း ဤသို့ပြောဆိုခဲ့သည်– “မိမိရှေ့၌ထားသောဝမ်းမြောက်ခြင်းအကြောင်းကြောင့်၊ ရှက်ကြောက်သောအရာကိုမမှတ်ဘဲ လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ခံပြီးမှ၊ ဘုရားသခင်၏ပလ္လင်တော်လက်ယာဘက်၌ ထိုင်နေတော်မူ၏။”—ဟေဗြဲ ၁၂:၂။

ယေဟောဝါ၏နာမတော်ကို သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်စေခြင်းဆိုင်ရာ ရွှင်လန်းမှု

၁၄။ အဘယ်ရွှင်လန်းမှုကြောင့် စမ်းသပ်မှုအားလုံးကို ယေရှုခံရပ်နိုင်ခဲ့သနည်း။

^၁၄ အဘယ်ရွှင်လန်းမှုကြောင့် စဉ်းစား၍ရနိုင်သမျှတွင် အပြင်းထန်ဆုံးစမ်းသပ်မှုကို ယေရှုခံရပ်နိုင်ခဲ့သနည်း။ ယေဟောဝါ၏ကျေးကျွန်အားလုံးတို့တွင် ဘုရားသခင်၏အချစ်ဆုံးသားတော် ယေရှုသည် စာတန်၏ အဓိကပစ်မှတ် အမှန်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် စမ်းသပ်မှုခံရသည့်အခါ ယေရှုဆက်လက်တည်ကြည်ခြင်းက ယေဟောဝါအား စာတန်၏ကဲ့ရဲ့မှုကို အပြောင်မြောက်ဆုံးနည်းဖြင့် ပြန်ချေပခြင်းဖြစ်ပေမည်။ (သု. ၂၇:၁၁) မိမိရှင်ပြန်ထမြောက်လာသောအခါ ယေရှုခံစားခဲ့ရမည့် ရွှင်လန်းမှုနှင့် ကျေနပ်ရောင့်ရဲမှုတို့ကို သင်မြင်ယောင်ခံစားကြည့်နိုင်ပါသလော။ ယေဟောဝါ၏အကြွင်းမဲ့ပိုင်သအုပ်စိုးမှုကို သံသယကင်းရှင်းစေရေးနှင့် ကိုယ်တော့်နာမတော်အား သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်စေရေးတို့တွင် စုံလင်သူလူသားတစ်ဦးအနေဖြင့် မိမိ၏ကဏ္ဍကို တာဝန်ကျေပွန်စွာထမ်းဆောင်ခဲ့ကြောင်း သိရသည့်အခါ ကိုယ်တော်အလွန်ပျော်ရွှင်လိုက်မည်ဖြစ်ခြင်း! ထို့ပြင် “ဘုရားသခင်၏ပလ္လင်တော်လက်ယာဘက်၌” ထိုင်နေရခြင်းက ယေရှုအတွက် အထူးဂုဏ်ယူဖွယ်ရာနှင့် အလွန်ရွှင်လန်းအားရစရာအကြောင်း အမှန်ဖြစ်သည်။—ဆာလံ ၁၁၀:၁၊ ၂; ၁ တိမောသေ ၆:၁၅၊ ၁၆။

၁၅၊ ၁၆။ ဇာခ်စင်ဟောင်ဇင်၌ ထိုသက်သေခံများ အဘယ်ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုများကို ခံခဲ့ကြရပြီး ထိုသို့ခံရပ်နိုင်ရန် အဘယ်အရာက သူတို့ကို ခွန်အားပေးခဲ့သနည်း။

^၁၅ ယေရှု၏ပုံနမူနာအတိုင်း စမ်းသပ်မှုများနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုတို့ကို ခံရပ်ခြင်းအားဖြင့် ယေဟောဝါ၏နာမတော် သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်စေရေးတွင် ပါဝင်ရခြင်းက ခရစ်ယာန်များအတွက်လည်း အားရရွှင်လန်းစရာပင်ဖြစ်သည်။ သာဓကတစ်ခုမှာ အလွန်ဆိုးရွားသော ဇာခ်စင်ဟောင်ဇင်ချွေးတပ်စခန်း၌ ဆင်းရဲခံခဲ့ရပြီး ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင် အားအင်ကုန်ခန်းစေသော မရဏခရီးစဉ်မှ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သော သက်သေခံတို့၏ အတွေ့အကြုံပင်ဖြစ်၏။ အဆိုပါခရီးစဉ်အတွင်း အကျဉ်းသားထောင်ပေါင်းများစွာတို့သည် ပြင်းထန်သောရာသီဥတုဒဏ်၊ ရောဂါ၊ ငတ်ပြတ်မှု သို့မဟုတ် အက်စ်အက်စ်အစောင့်များက လမ်းဘေးတွင်ပင် လူမဆန်စွာ ပစ်သတ်မှုတို့ကြောင့် သေဆုံးခဲ့ကြရသည်။ သက်သေခံစုစုပေါင်း ၂၃၀ တို့မှာမူ ကိုယ့်အသက်ကိုစွန့်ပြီး စည်းစည်းလုံးလုံးနှင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကူညီပေးခဲ့ကြသဖြင့် အားလုံးဆက်အသက်ရှင်ခဲ့ကြသည်။

^၁၆ ထိုသို့သောရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို ခံရပ်နိုင်ကြရန် အဆိုပါသက်သေခံများအား အဘယ်အရာက ခွန်အားပေးခဲ့သနည်း။ ဘေးကင်းလုံခြုံသွားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယေဟောဝါအားကျေးဇူးတင်ကြောင်း သူတို့၏ရွှင်လန်းမှုကို “ဆကွေရင်မြို့အနီး မက်ခ်လင်ဘာ့ဂ်ဒေသရှိ တောအုပ်တွင် စုဝေးခဲ့ကြသည့် နိုင်ငံခြောက်နိုင်ငံမှ ယေဟောဝါသက်သေ ၂၃၀ တို့၏ အဓိဋ္ဌာန်ပြုချက်” ဟုခေါင်းစဉ်တပ်ထားသည့် မှတ်တမ်းတစ်ခုတွင် ဖော်ပြထားသည်။ ထိုတွင် သူတို့ဤသို့ဆိုသည်– “ခက်ခဲရှည်လျားသည့် စမ်းသပ်ရာကာလတစ်ခု အဆုံးသတ်သွားပြီး မီးပြင်းဖိုမှ ရုတ်တရက်နုတ်ယူခံခဲ့ရသကဲ့သို့ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ခံလိုက်ရသူတို့ကိုယ်ပေါ်တွင် မီးသင်းနံ့ပင်မရှိချေ။ (ဒံယေလ ၃:၂၇ ကိုရှု။) သူတို့သည် ယေဟောဝါထံမှရသော အစွမ်းခွန်အားနှင့်ပြည့်လျက် သီအိုကရက်တစ်ရေးရာ၌ တိုးတက်ရန် ရှင်ဘုရင်ထံမှ မိန့်မှာချက်အသစ်များကို စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်မျှော်လျက်နေကြသည်။”c

၁၇။ ယခု ဘုရားသခင့်လူမျိုးတော်သည် အဘယ်စမ်းသပ်မှုများကို ရင်ဆိုင်နေရကြသနည်း။

^၁၇ ထို တည်ကြည်သူ ၂၃၀ ကဲ့သို့ “အသွေးထွက်သည်တိုင်အောင် မခံရကြသေး” သည့်တိုင် ကျွန်ုပ်တို့လည်း ယုံကြည်ခြင်းစမ်းသပ်ခံရနိုင်သည်။ (ဟေဗြဲ ၁၂:၄) သို့သော် ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် စမ်းသပ်ခံရမည်။ အတန်းဖော်များ၏ သရော်ပြောင်လှောင်မှု၊ သို့မဟုတ် အကျင့်ယိုယွင်းမှုနှင့် အခြားမှားယွင်းမှုများကို ကျူးလွန်ရန် ရွယ်တူချင်းက ဖိအားပေးလာပေမည်။ ထို့ပြင် သွေးကိုကြဉ်ရှောင်ရန်၊ သခင်ဘုရား၌သာလက်ထပ်ရန်၊ သို့မဟုတ် ကွဲပြားနေသည့်အိမ်ထောင်တွင် သားသမီးများကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့်အညီ ပြုစုပျိုးထောင်ရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခြင်းက တစ်ခါတစ်ရံ ပြင်းထန်သော ဖိစီးမှုများနှင့် စမ်းသပ်မှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။—တမန်တော် ၁၅:၂၉; ၁ ကောရိန္သု ၇:၃၉; ဧဖက် ၆:၄; ၁ ပေတရု ၃:၁၊ ၂။

၁၈။ အလွန်ကဲဆုံးစမ်းသပ်မှုကိုပင် ကျွန်ုပ်တို့ခံရပ်နိုင်ကြောင်း အဘယ်အာမခံချက်ရှိသနည်း။

^၁၈ သို့ရာတွင် အဘယ်စမ်းသပ်မှုမျိုးကိုခံရပါစေ ယေဟောဝါနှင့် ကိုယ်တော့်နိုင်ငံတော်ကို ရှေးဦးထားသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ဆင်းရဲခံနေရကြောင်း သိထားပြီး ယင်းကို တကယ့်အခွင့်ထူး၊ အားရရွှင်လန်းစရာအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့ယူမှတ်ကြသည်။ ပေတရု၏ ဤစကားများမှ ကျွန်ုပ်တို့အားယူနိုင်ကြသည်– “ခရစ်တော်၏နာမကြောင့် ကဲ့ရဲ့ခြင်းကိုခံရလျှင် မင်္ဂလာရှိ [“ပျော်ရွှင်၊” ကဘ] ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ဘုန်းတော်ဆိုင်ရာ ဝိညာဉ်တော်တည်းဟူသော ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် သင်တို့အပေါ်မှာကျိန်းဝပ်တော်မူ၏။” (၁ ပေတရု ၄:၁၄၊ သမ္မာ) အခက်ခဲဆုံးစမ်းသပ်မှုများခံရလျှင်ပင် ယေဟောဝါ၏ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးအားဖြင့် ခံရပ်နိုင်ကြရာ ကိုယ်တော်၏ဘုန်းကျက်သရေ ထင်ရှားသွားလေသည်။—၂ ကောရိန္သု ၄:၇; ဧဖက် ၃:၁၆; ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၃။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

သင်ရှင်းပြနိုင်သလော

• ဆင်းရဲဝေဒနာနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုတို့ကို ခရစ်ယာန်များ မည်သို့ ရှုမြင်ကြသနည်း။

• စမ်းသပ်ခံရသည့်အခါ ယေရှုနှင့် အခြားတည်ကြည်သူတို့၏ တုံ့ပြန်ပုံမှ ကျွန်ုပ်တို့ အဘယ်အရာ သင်ယူနိုင်သနည်း။

• ကျွန်ုပ်တို့ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရချိန်တွင် လက်တုံ့မပြန်ခြင်းက အဘယ်ကြောင့် ပညာရှိရာရောက်သနည်း။

• အဘယ်ရွှင်လန်းမှုကြောင့် စမ်းသပ်မှုများကို ယေရှုခံရပ်နိုင်ခဲ့သနည်း၊ ယင်းမှ ကျွန်ုပ်တို့အဘယ်အရာသင်ယူနိုင်သနည်း။

[စာမျက်နှာ ၁၅ ပါ လေးထောင်အကွက်/ ရုပ်ပုံ]

နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကို သူတို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခဲ့ကြပုံ

• အသက်နှစ်နှစ်နှင့် နှစ်နှစ်အောက်ရှိ သားယောက်ျားကလေးများအားလုံးကို သတ်ပစ်ရန် ဟေရုဒ်၏စစ်သားများ ဗက်လင်မြို့သို့ မရောက်လာမီ ယောသပ်နှင့်မာရိတို့သည် ကောင်းကင်တမန်ညွှန်ကြားမှုဖြင့် သူငယ်ယေရှုကိုခေါ်ဆောင်၍ အီဂျစ်ပြည်သို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည်။—မဿဲ ၂:၁၃-၁၆။

• ယေရှုဓမ္မအမှုဆောင်ချိန်အတောအတွင်း ကိုယ်တော်၏ရန်သူများသည် ကိုယ်တော်၏တန်ခိုးပါသည့် သက်သေခံချက်ကြောင့် ကိုယ်တော်ကိုသတ်ပစ်ရန် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရှာကြံခဲ့ကြသည်။ အကြိမ်တိုင်း ယေရှုတိမ်းရှောင်နိုင်ခဲ့၏။—မဿဲ ၂၁:၄၅၊ ၄၆; လုကာ ၄:၂၈-၃၀; ယောဟန် ၈:၅၇-၅၉။

• ယေရှုကိုဖမ်းဆီးရန် ဂေသရှေမန်ဥယျာဉ်သို့ စစ်သားများနှင့် အရာရှိများရောက်လာခဲ့ကြသောအခါ ကိုယ်တော်က သူတို့ကို “ငါသည် ထိုသူဖြစ်၏” ဟု နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ မခုခံကြဖို့ မိမိ၏နောက်လိုက်များကို မှာကြားပြီး လူအုပ်ခေါ်ဆောင်သွားရာနောက် လိုက်သွားခဲ့သည်။—ယောဟန် ၁၈:၃-၁၂။

• ယေရုရှလင်မြို့တွင် ပေတရုနှင့် အခြားသူတို့သည် ဖမ်းဆီးခံခဲ့ရ၏၊ ကျာပွတ်နှင့်အရိုက်ခံခဲ့ရပြီး ယေရှုအကြောင်းမဟောပြောကြဖို့ အမိန့်ပေးခံခဲ့ရသည်။ သို့တိုင် သူတို့လွတ်မြောက်လာသည်နှင့် “ထွက်သွားကြ[ပြီး] ဗိမာန်တော်၌လည်းကောင်း၊ အိမ်၌လည်းကောင်း နေ့တိုင်းအစဉ်ဆုံးမသွန်သင်လျက်၊ ယေရှုသည် ခရစ်တော်ဖြစ်၏ဟူ၍ ဧဝံဂေလိတရားကို မပြတ်ဟောပြောလျက်နေကြ၏။”—တမန်တော် ၅:၄၀-၄၂။

• နောက်ပိုင်းတွင် တမန်တော်ပေါလုဖြစ်လာသူ ရှောလုသည် မိမိအားသတ်ဖြတ်လိုသည့် ဒမာသက်မြို့ရှိဂျူးများ၏ လျှို့ဝှက်အကြံအစည်ကို သိရှိသွားသောအခါ ညအချိန်၌ သူ့ကို ညီအစ်ကိုများက ခြင်းတောင်းထဲထည့်၍ မြို့ရိုးပေါ်မှ လျှောချလိုက်ကြသည်။—တမန်တော် ၉:၂၂-၂၅။

• နှစ်များစွာကုန်လွန်ပြီးနောက် ပေါလု၌ ဘုရင်ခံ ဖေတ္တုနှင့် အဂြိပ္ပမင်းတို့သည် “အသေသတ်ခြင်း၊ ချည်နှောင်ခြင်းခံထိုက်သောအမှု တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ” မတွေ့ ရှိခဲ့သော်လည်း ပေါလုသည် ကဲသာထံအယူခံဝင်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၅:၁၀-၁၂၊ ၂၄-၂၇; ၂၆:၃၀-၃၂။

[စာမျက်နှာ ၁၆၊ ၁၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

ပြင်းထန်သော နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုကြောင့် ထွက်ပြေးခဲ့ရသော်လည်း ထောင်နှင့်ချီသော တည်ကြည်သည့် မာလာဝီသက်သေခံများသည် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်လုပ်ငန်းကို ရွှင်လန်းစွာ ဆက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြ

[စာမျက်နှာ ၁၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါ၏နာမတော် သန့် ရှင်းမြင့်မြတ်စေရသည့် ရွှင်လန်းမှုက အဆိုပါ တည်ကြည်သူတို့ကို ချွေးတပ်စခန်းများနှင့် နာဇီမရဏခရီးကို ချီတက်စေခဲ့

[Credit Line]

Death march: KZ-Gedenkstätte Dachau, courtesy of the USHMM Photo Archives

[စာမျက်နှာ ၁၈ ပါ ရုပ်ပုံ]

ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် စမ်းသပ်ဖိနှိပ်ခံရနိုင်