“ကျွန်တော်တို့ အရှုံးမပေးကြဘူး”

၄:၁၆-၁၈

အိမ်အပျက်ကြီးထဲမှာ နေထိုင်ကြတဲ့ မိသားစု နှစ်စုကို မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ မိသားစုတစ်စုဟာ စိတ်ဓာတ်ကျနေတယ်။ နောက်မိသားစု တစ်စုကတော့ ပျော်ရွှင်နေတာ အံ့ဩစရာပဲ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဲဒီမိသားစုဟာ မကြာခင်မှာ လှပတဲ့အိမ်သစ်ဆီ ပြောင်းရွှေ့ရတော့မှာမို့လို့ပဲ။

“ဖန်ဆင်းရာအားလုံး အခုချိန်အထိ တညီတညွတ်တည်း ညည်းတွားပြီး ဝေဒနာခံစား နေကြရ” ပေမဲ့ ဘုရားရဲ့ ကျေးကျွန်တွေမှာတော့ ဆက်ခံရပ်စေနိုင်တဲ့ မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု ရှိထားတယ်။ (ရ ၈:၂၂) ဒုက္ခဆင်းရဲတွေကို ဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီ ခံစားခဲ့ရတယ်ဆိုရင်တောင် ဘုရားသခင့် ကမ္ဘာသစ်မှာ ရရှိမယ့် ထာဝရအသက်နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ရင် အဲဒီဒုက္ခတွေဟာ “ခဏတာခံရတဲ့ ပေါ့ပါးတဲ့” အရာတွေသာ ဖြစ်ပါတယ်။ အနာဂတ်မှာရမယ့် နိုင်ငံတော်ကောင်းချီးတွေကို အာရုံစိုက်နေတာက အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ပျော်ရွှင်ဖို့၊ အရှုံးမပေးဖို့ ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။