Werkende echtparen — De sleutel tot succes

ER IS geen twijfel aan — als echtparen twee inkomens verdienen, kan dat stress en spanningen veroorzaken. Echtparen doen er daarom verstandig aan de kosten te berekenen — zowel de financiële als de emotionele en geestelijke. (Zie Lukas 14:28.) Niettemin zijn, als de omstandigheden vereisen dat een gezin twee kostwinners heeft, de daaruit voortvloeiende problemen niet onoverkomelijk. Veel echtparen slagen erin ze te overwinnen. De sleutel tot hun succes? Dikwijls is dat het toepassen van bijbelse beginselen.

De raad van de bijbel veroudert nooit. U kunt er zelfs door geholpen worden beter het hoofd te bieden aan de economische problemen van deze tijd. Lang geleden verklaarde de bijbel dat er „in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen” (2 Timótheüs 3:1-5). Wanneer een man dit beseft, kan dat voorkomen dat hij zichzelf als een mislukkeling beschouwt wanneer hij er moeite mee heeft de eindjes aan elkaar te knopen.

En als een gezin de twee inkomens echt nodig heeft, veroordeelt de bijbel niet dat de vrouw werkt. Hij maakt juist duidelijk dat de vrouw werd geschapen als „een hulp” voor de man (Genesis 2:18). Wanneer een echtgenote helpt door een noodzakelijk inkomen te verdienen, hoeft de man zich hierdoor niet bedreigd te voelen. Integendeel, het dient hem ertoe te bewegen haar voor haar krachtsinspanningen te prijzen, zoals de echtgenoot van de „bekwame vrouw” deed (Spreuken 31:10, 28). Maar wat valt er te doen aan enkele van de specifieke problemen waar werkende echtparen tegenover komen te staan, zoals het beheer over het geld?

Problemen om het geld

’Het is niet eerlijk’, mopperde een echtgenoot. ’Mijn geld is het geld van het gezin. Haar geld is haar geld.’ Klinkt dit bekend? De schrijfster Susan Washburn merkt op: „Dikwijls komen in die conflicten over geld heel andere spanningen in de verhouding aan het licht.”

Veel echtparen debatteren bijvoorbeeld uren over de vraag welk geld „van jou”, „van mij” of „van ons” is. Het probleem hier is echter niet een krap budget, maar een zelfzuchtige kijk op het huwelijk. God heeft gezegd dat echtparen als „één vlees” moesten handelen (Genesis 2:24). Wanneer aan dit beginsel wordt gehoorzaamd, zal het er dan werkelijk iets toe doen hoeveel geld „van jou” en hoeveel „van mij” is? Paulus heeft zelfs te kennen gegeven dat man en vrouw uitsluitend „bezorgd” moesten zijn om het verwerven van elkaars goedkeuring! — 1 Korinthiërs 7:33, 34.

Een ander huwelijksprobleem dat zich kan openbaren in de vorm van een „ruzie over geld” is gebrek aan communicatie. Een echtgenote klaagde: „We gingen onafhankelijk van elkaar te werk. We praatten gewoon nooit over onze uitgaven totdat de rekeningen kwamen. Dan praatten we niet, dan maakten we ruzie.” Maar denk nog eens aan het bijbelse beginsel van „één vlees”. Zou communicatie daar ook niet toe behoren? (Genesis 2:24) Verder vertelt de bijbel ons dat ’de liefde niet haar eigen belang zoekt’. — 1 Korinthiërs 13:4, 5.

Wanneer echtparen deze beginselen in acht nemen, hebben zij verder vaak de keus uit een aantal bruikbare financiële regelingen. Na ervoor te zijn gaan zitten om de zaken uit te praten, besluiten sommige echtparen dat elk van beiden een zeker bedrag en de verantwoordelijkheid voor bepaalde rekeningen toegewezen krijgt. Of zij kunnen het proberen met de methode van dit echtpaar: „Wij doen ons geld bij elkaar, en de vrouw houdt de eigenlijke boekhouding bij en zorgt dat de rekeningen betaald worden.” Het succes van al dergelijke regelingen zal echter niet zozeer afhangen van de vorm waarin ze worden gegoten, als wel van de kwaliteit van het huwelijk van het betreffende echtpaar.

Niettemin waarschuwt het boek Working Couples voor nog een mogelijk gevaar: „Voor veel werkende echtparen is het probleem dat zij in termen van rijkdom beginnen te denken. Vooral wanneer het tweede inkomen iets nieuws voor hen is, lijkt het een wondermiddel voor al hun financiële problemen.” Echtparen met twee inkomens moeten derhalve duidelijk voor ogen houden waarom zij allebei werken. Dient dat niet te zijn om voor het gezin te zorgen? (1 Timótheüs 5:8). De bijbel waarschuwt christenen tegen „de liefde voor geld” en moedigt hen aan hun materiële verwachtingen bescheiden te houden (1 Timótheüs 6:7-10). Buitensporig uitgeven zal minder snel een twistappel worden wanneer echtparen geen last hebben van „de begeerte der ogen” en het verlangen te willen geuren met de materiële bezittingen. — 1 Johannes 2:16.

Wie doet de afwas?

„Wie valt het op als een huiskamer schoon is?” vragen de psychologen Marjorie en Morton Shaevitz. „Niemand. Wie valt het op als het in een huiskamer een troep is? Iedereen!” Ja, huishoudelijk werk is een onontkoombare noodzaak — en oogst af en toe maar bar weinig waardering. Wie het zal doen, kan daarom een gevoelige vraag zijn.

Gewoonlijk draait het erop uit dat de vrouw het leeuwedeel van het huiswerk doet. Maar als zij daar nu eens genoeg van begint te krijgen?a Zij zou haar man erover kunnen aanspreken en het probleem tactvol ter sprake kunnen brengen. Dikwijls weten mannen helemaal niet wat er voor het huishouden allemaal komt kijken. Misschien zouden zij samen tot een opstelling kunnen komen van wat er gedaan moet worden, en wat prettig zou zijn als het eens gedaan werd. Misschien zijn sommige werkzaamheden overbodig of kunnen bepaalde dingen minder vaak gedaan worden. Zij kunnen afspreken wie wat doet, misschien aan de hand van persoonlijke voorkeuren of vaardigheden.

Maar moet een man ’vrouwenwerk’ doen? Volgens de bijbel zag Abraham het niet als een bedreiging voor zijn mannelijkheid om zijn vrouw te helpen voor drie belangrijke bezoekers een maaltijd op te dienen. (Zie Genesis 18:6-8.) Zo worden ook in deze tijd echtgenoten ertoe bewogen bij te springen als zij zich realiseren dat het nodig is. Een echtgenoot zegt: „Ik help een handje in het huishouden. Ik geef toe dat ik er soms echt geen zin in heb. Maar aangezien wij allebei werken, zou ik het oneerlijk vinden als ik anders handelde.” — Vergelijk Efeziërs 5:28.

Het kan echter problemen opleveren als de vrouw van haar partner perfectie verwacht en vergeet dat hij misschien op het gebied van de huishouding nog maar een beginner is. („George! Weet je nog niet eens dat je de gootsteen moet schoonmaken als je klaar bent met de afwas?”) Met een beetje geduldige hulp zou misschien meer te bereiken zijn.

Dan is er ook de kwestie dat er christelijke „redelijkheid” in acht genomen dient te worden (Filippenzen 4:5). Best mogelijk dat het gewoon niet praktisch of niet mogelijk is het huis zo smetteloos schoon te houden als het vroeger misschien was. „Toen ik de hele dag thuis was”, herinnert Betty, een werkende vrouw, zich, „leek het wel of ik niets anders deed dan schoonmaken.” Maar toen zij een baan kreeg, moest zij haar reinheidsmaatstaven bijstellen. „Wij houden ons huis nog steeds schoon,” zei zij, „maar je kunt nu toch wel meer zien dat er ’geleefd’ wordt.”

Ware zekerheid

Dit zijn slechts enkele van de uitdagingen waarmee echtparen met twee inkomens geconfronteerd worden. Toch is succes mogelijk wanneer echtparen de richtlijnen uit de Schrift volgen.

De druk zal echter steeds groter worden. Dan zal het ook belangrijker dan ooit kunnen schijnen dat beiden een vaste baan en een toereikend inkomen hebben. Maar een christelijk echtpaar waarschuwt: „Je baan kan je een vals gevoel van zekerheid schenken. Je kunt gaan denken: ’Mooi, ik heb werk, mijn vrouw heeft een baan, wij redden het wel.’ Maar dat is een valse zekerheid, want je baan kan elk ogenblik verdwijnen. Wat je moet doen, is bedenken dat Jehovah God er is om voor je te zorgen.”

Wijze raad van een werkend echtpaar dat kennelijk de sleutel tot succes heeft gevonden: zich verlaten op de God die belooft dat hij degenen die op hem vertrouwen, nooit in de steek zal laten. — Hebreeën 13:5, 6.

[Voetnoten]

[Kader/Illustratie op blz. 10]

Dienen kinderen in het huishouden te helpen?

Ja, volgens Gloria Mayer in haar boek 2001 Hints for Working Mothers. „Zorg dat u kleine kinderen kleine, eenvoudige karweitjes geeft”, oppert zij. „Zelfs een kind van vier kan iets doen om te helpen. Gewoonlijk vinden zij het niet alleen prachtig om hun steentje bij te dragen, maar voelen zij zich zelfs over het hoofd gezien als iedereen een taak heeft behalve zij.” En wat zijn enkele specifieke karweitjes die men kinderen kan laten doen? Gloria Mayer noemt er minstens drie: (1) „Eenvoudige dingetjes in verband met de was, en wel met hun eigen kleren — uitzoeken, opbergen, enz.” (2) „Eigen kamer schoonhouden” (3) „Bedden opmaken, vooral hun eigen bed.”

[Illustratie op blz. 11]

Een echtgenoot zegt: „Ik help een handje in het huishouden”