„Ik dien hem tot ogen en hij mij tot voeten”

JOSÉ Luis Escobar en Artemio Duran dienen als ouderlingen in een christelijke gemeente van Jehovah’s Getuigen in Mexico. José Luis is blind en Artemio kan niet lopen.

Toen José Luis zestien jaar was, was hij dol op boksen. Op een dag kreeg hij de uitnodiging een beroepsbokser in een wedstrijd te vervangen. In de vierde ronde hadden de twee elkaar al zo verschrikkelijk toegetakeld dat de wedstrijd werd gestaakt. Hoewel de overwinning aan José Luis werd toegekend, raakte hij als gevolg van de klappen die hij had gekregen zijn gezichtsvermogen kwijt.

José Luis ging van de ene dokter naar de andere en bezocht ook spiritisten. Maar niemand kon hem helpen. Vertwijfeld deed hij verscheidene keren een poging tot zelfmoord. Later kreeg hij contact met Jehovah’s Getuigen, leerde bijbelse waarheden en droeg ten slotte zijn leven aan God op. Hij werd in augustus 1974 gedoopt.

Artemio van zijn kant was in 1981 bij een ernstig auto-ongeluk betrokken. Dit gebeurde toen hij illegaal in de Verenigde Staten woonde en werkte. Vertegenwoordigers van verschillende religieuze groeperingen bezochten hem in het ziekenhuis en vertelden hem dat God hem strafte voor zijn slechte levenswandel. Ook Artemio kreeg later contact met Jehovah’s Getuigen. Hij bestudeerde de bijbel, bracht noodzakelijke veranderingen in zijn leven aan en werd in mei 1984 gedoopt.

Nu hebben deze twee mannen elkaar gevonden in de christelijke gemeente. Zij vergezellen elkaar geregeld in de van-huis-tot-huisbediening, brengen samen nabezoeken bij geïnteresseerden en gaan samen op bezoek bij leden van de gemeente om hen geestelijk te sterken. José Luis duwt de rolstoel, terwijl Artemio hem zegt welke richting hij uit moet. Volgens Artemio vormen zij samen een eenheid: „Ik dien hem tot ogen en hij mij tot voeten.”