Wat een vreugde in Oost-Europa!
DE AFGELOPEN zomer zijn tienduizenden mensen naar grote steden in Oost-Europa getrokken. De straten van het prachtige Boedapest, Praag, Zagreb en meer dan twintig andere steden waren vol mensen die wit met blauwe lapelkaartjes droegen. Die identificeerden hen als vrijheidlievende mensen, voorstanders van door God geschonken vrijheid, die congressen van Jehovah’s Getuigen bijwoonden.
Voor de allereerste keer werden er in vrijheid congressen gehouden in zowel Europese republieken van de Sovjet-Unie als het verre Siberië en de Aziatische Sovjet-republiek Kazachstan. Een totaalaantal van meer dan 370.000 congresgangers genoot van hartelijke omgang in Tsjechoslowakije, Hongarije, Joegoslavië, Polen, Roemenië en de Sovjet-Unie.
Voor hen die niet aanwezig waren, kan het moeilijk zijn zich de vreugde voor te stellen toen 74.252 personen in de Sovjet-Unie bijeenkwamen om Jehovah God openlijk en zonder angst te aanbidden. Toch kan hun pure vreugde nauwelijks die van de 74.587 in Praag en de 40.601 in Boedapest overtroffen hebben die bijeenwaren in de grootste stadions van Tsjechoslowakije en Hongarije, of van de 14.684 die in het Joegoslavische Zagreb bijeenkwamen.
Dit is zo opmerkelijk omdat het nog maar enkele jaren geleden is dat er voor Jehovah’s Getuigen in de meeste landen van Oost-Europa verbodsbepalingen golden. Tijdens de koude oorlog waren zij van het Westen afgesneden. Zelfs in kleine groepen bijeenkomen om God te aanbidden was in strijd met de wet. Geen wonder dat zij zo blij waren in vrijheid op grote congressen te kunnen bijeenkomen!
Een 59-jarige Tsjechische Getuige, die zo’n veertig jaar geleden acht maanden in eenzame opsluiting had gezeten wegens haar geloof in God, zei: „Velen van ons die in Praag woonden, droomden van een groot congres, te houden in dit stadion, maar wij hebben nooit kunnen denken dat deze droom zo schitterend werkelijkheid zou worden.”
Twee weken voor het congres in Praag van 9 tot 11 augustus werd in een stedelijke krant, Večerník Praha, opgemerkt: „Op beschuldiging van hoogverraad en ontwrichting van het socialisme werden Jehovah’s Getuigen voor vele jaren in communistische gevangenissen gezet.” Na verteld te hebben dat de stad spoedig onderdak zou bieden aan tienduizenden Getuigen, besloot het artikel: „U zult waarschijnlijk nooit zo veel vriendelijke en glimlachende mensen in Praag ontmoeten als tijdens het tweede weekend van augustus.”
Maar misschien vraagt u zich af: ’Werden Jehovah’s Getuigen eens met recht vervolgd? Hebben zij ooit een bedreiging gevormd voor de politieke autoriteiten van de landen waar zij woonden? Waar kwamen de honderdduizenden congresafgevaardigden in Oost-Europa vandaan? Hoe hebben zij, onderdrukt en veertig jaar of langer zonder vrij contact met de westerse wereld, tot zulke aantallen kunnen uitgroeien?’