Дыууӕ лыстӕг ӕрхуы ӕхцайы
Хуыцауы Паддзахады тыххӕй хорз хабар хъусын кӕныны хъуыддагӕн нӕ бон ӕххуыс кӕнын у ӕхцайӕ. Фӕлӕ мӕгуыр куы цӕрӕм, уӕд та?
Иухатт Йесо федта, иу мӕгуыр идӕдз ус кувӕндоны ӕхцавӕрӕны дыууӕ лыстӕг ӕрхуы ӕхцайы куыд ӕппӕрста, уый. Йегъовӕйы кӕй уарзта, уымӕ гӕсгӕ, «кӕд мӕгуыр уыди, уӕддӕр ныппӕрста, цыдӕриддӕр ӕм уыди, уый, йӕ фӕстаг ӕхцатӕ» (Мар. 12:41–44). Йесо куыд загъта, афтӕмӕй йӕ мысайнагӕн Хуыцауы цӕсты уыди стыр аргъ. Раст афтӕ фыццаг ӕнусы чырыстӕттӕ дӕр хъусын кӕныны хъуыддагӕн ӕхцайӕ ӕххуыс кӕнын ӕрмӕст хъӕздыг чырыстӕтты хӕсыл нӕ нымадтой. Апостол Павел цӕвиттонӕн ӕрхаста македойнӕгты. Кӕд тынг мӕгуыр уыдысты, уӕддӕр «зӕрдиагӕй лӕгъстӕ кодтой, зӕгъгӕ нӕ уый аккаг скӕнут, ӕмӕ мах дӕр исты раттӕм ӕмӕ не ’ххуысы хай бахӕссӕм» (2 Кор. 8:1–4).
Уӕдӕ кӕд нӕ бон «дыууӕ лыстӕг ӕрхуы ӕхцайы» йеддӕмӕ раттын нӕу, уӕддӕр нӕ зӕрдыл хъуамӕ дарӕм, бирӕ гыццыл мысайнӕгтӕ кӕрӕдзимӕ куы бафтауай, уӕд кӕй сбирӕ вӕййынц. Мысайнӕгтӕ зӕрдиагӕй куы фӕдӕттӕм, уӕд уый нӕ рӕдау уӕларвон Фыдӕн тынг ӕхсызгон вӕййы, уымӕн ӕмӕ «Хуыцау, зӕрдиагӕй чи дӕтты, уый уарзы» (2 Кор. 9:7).