ਪਾਠ 36
ਯਿਫਤਾਹ ਦਾ ਵਾਅਦਾ
ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆ ਤੇ ਝੂਠੇ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਜਦੋਂ ਅੰਮੋਨੀਆਂ ਨੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ʼਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਝੂਠੇ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਦੁੱਖ ਸਹਿੰਦੇ ਰਹੇ। ਅਖ਼ੀਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਅਸੀਂ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਰਪਾ ਕਰ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾ ਲੈ।’ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਕੋਲ ਜੋ ਮੂਰਤੀਆਂ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਹ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦੇ ਹੋਏ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯਿਫਤਾਹ ਨਾਂ ਦੇ ਯੋਧੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਤਾਂਕਿ ਅੰਮੋਨੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਉਹ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰੇ। ਉਸ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਜੇ ਤੂੰ ਇਸ ਲੜਾਈ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਿਚ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰੇਂ, ਤਾਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਆਵੇਗਾ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦੇਵਾਂਗਾ।’ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਯਿਫਤਾਹ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸੁਣੀ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤਣ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
ਜਦੋਂ ਯਿਫਤਾਹ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ, ਉਹ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ। ਉਹ ਨੱਚਦੀ-ਨੱਚਦੀ ਤੇ ਡਫਲੀ ਵਜਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬਾਹਰ ਆਈ। ਹੁਣ ਯਿਫਤਾਹ ਨੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੀ? ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਹਾਇ ਮੇਰੀਏ ਧੀਏ! ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਹੀ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ੀਲੋਹ ਦੇ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਣਾ ਪੈਣਾ।’ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਧੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ, ਜੇ ਤੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਨਿਭਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬੱਸ ਮੈਨੂੰ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਪਹਾੜਾਂ ʼਤੇ ਜਾਣ ਦੇ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ।’ ਯਿਫਤਾਹ ਦੀ ਧੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਹਰ ਸਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਸ਼ੀਲੋਹ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ।
“ਜੋ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਧੀ ਜਾਂ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੇਰਾ ਚੇਲਾ ਬਣਨ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ।”—ਮੱਤੀ 10:37