ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਾਲ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਅਬਰਾਹਾਮ 75 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕੀ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖਿਆ? ਜੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ। ਫ਼ਰਾਤ ਦਰਿਆ ਪਾਰ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਨੇ 25 ਸਾਲ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਇਕ ਪੁੱਤਰ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਇਸਹਾਕ ਸੀ। ਫਿਰ 60 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਪੋਤੇ ਹੋਏ, ਏਸਾਓ ਅਤੇ ਯਾਕੂਬ। (ਇਬ. 6:15) ਪਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਇਕ ਵੱਡੀ ਕੌਮ ਬਣਦਿਆਂ ਅਤੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਾਰਸ ਬਣਦਿਆਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ। ਪਰ ਉਹ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਗੂੜ੍ਹੀ ਦੋਸਤੀ ਸੀ। (ਯਾਕੂ. 2:23) ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ʼਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਉਂਦਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਕਿੰਨੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਕਰਕੇ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਬਰਕਤਾਂ ਮਿਲੀਆਂ। (ਉਤ. 22:18) ਅਸੀਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਤੋਂ ਕੀ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ? ਸ਼ਾਇਦ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਾਅਦੇ ਪੂਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨਾ ਦੇਖ ਸਕੀਏ। ਪਰ ਜੇ ਅਸੀਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਵਾਂਗ ਧੀਰਜ ਰੱਖੀਏ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੱਕਾ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਇਨਾਮ ਦੇਵੇਗਾ, ਸਗੋਂ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਬਰਕਤਾਂ ਦੇਵੇਗਾ।​—ਮਰ. 10:29, 30. w23.08 24 ਪੈਰਾ 14

ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਵਾਂਗ ਸਹੀ ਫ਼ੈਸਲੇ ਕਰੋ। ਨੌਜਵਾਨ ਹੁੰਦਿਆਂ ਰਾਜਾ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਨਿਮਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ “ਸੱਚੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਡਰ” ਰੱਖਣਾ ਸਿੱਖਿਆ। ਉਹ ਲਗਭਗ 68 ਸਾਲ ਜੀਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਉੱਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਬਰਕਤ ਰਹੀ। (2 ਇਤਿ. 26:1-4) ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਕੁਝ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ। (2 ਇਤਿ. 26:6-15) ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਜੋ ਵੀ ਕਰ ਸਕਿਆ, ਉਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮਿਲੀ ਹੋਣੀ। (ਉਪ. 3:12, 13) ਰਾਜਾ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਨੂੰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਦੇਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਇੱਦਾਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਘਮੰਡ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਵੇਦੀ ʼਤੇ ਧੂਪ ਧੁਖਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ। (2 ਇਤਿ. 26:16-18) ਮਹਾਂ ਪੁਜਾਰੀ ਅਜ਼ਰਯਾਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਉਸ ʼਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਭੜਕ ਉੱਠਿਆ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋੜ੍ਹ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਲਾ ਦਿੱਤੀ। (2 ਇਤਿ. 26:19-21) ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਉਜ਼ੀਯਾਹ ਨੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨਾਲ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਜੋ ਚੰਗਾ ਨਾਂ ਕਮਾਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਉਸ ਨੇ ਪਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਰੋਲ਼ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਵੱਖਰੀ ਹੋਣੀ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਮਰ ਰਹਿੰਦਾ! w23.09 10 ਪੈਰੇ 9-10

ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪਤਰਸ ਰਸੂਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਆਂ-ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਪਿਆ। 36 ਈਸਵੀ ਵਿਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਤਰਸ ਨੂੰ ਕੁਰਨੇਲੀਅਸ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਕੁਰਨੇਲੀਅਸ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਫ਼ ਸੀ ਕਿ “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਪੱਖਪਾਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ” ਅਤੇ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਵੀ ਮਸੀਹੀ ਮੰਡਲੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। (ਰਸੂ. 10:34, 44, 45) ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਤਰਸ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀਆਂ ਨਾਲ ਉੱਠਣ-ਬੈਠਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਲੱਗਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਦਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੋਣਾ। ਪਰ ਕੁਝ ਯਹੂਦੀ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਹੂਦੀਆਂ ਅਤੇ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਖਾਣਾ-ਪੀਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਜਦੋਂ ਅਜਿਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਯਹੂਦੀ ਮਸੀਹੀ ਅੰਤਾਕੀਆ ਆਏ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਡਰੋਂ ਪਤਰਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਖਾਣਾ-ਪੀਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ਇਸ ਪਖੰਡ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਪਤਰਸ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ। (ਗਲਾ. 2:13, 14) ਇਸ ਗ਼ਲਤੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਪਤਰਸ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ। w23.09 22 ਪੈਰਾ 8