Capítulo 61
Curacion di un mucha endemoniá
DURANTE e ausencia di Jesús, Pedro, Santiago, i Juan, probablemente riba un rama di Monte Hermón, e otro disípelnan a topa cu un problema. Ora Jesús a yega, el a mira un bez cu tabatin dificultad. Tabatin un multitud reuní rond di su disípelnan, i scriba tabata pleita cu nan. Ora e pueblo a mira Jesús, nan a keda mashá sorprendí i a corre pa recibié. Jesús a puntra: “Kico boso ta discuti cu nan?”
Saliendo for dje multitud, un homber a kibra rudía dilanti Jesús i a splica: “Maestro, mi a trece mi yiu cerca bo pasobra e tin un spiritu mudo; i unda cu e ta ataké e ta tiré na suela, i e ta scuma i ta morde su djente i ta perde forza. I mi a bisa bo disípelnan pa saké, pero nan no por.”
Ta parce cu scriba tabata sacando e mayor probecho for dje malogro dje disípelnan di cura e mucha, kizás teniendo mofa di nan esfuerzo. Net ne momento crítico ei, Jesús a yega. El a bisa: “Ai generacion cu ta falta fe, pa cuanto tempo mi tin cu keda cerca boso? Pa cuanto tempo mi tin cu soporta boso?”
Ta parce cu Jesús tabata dirigi su palabra na tur hende presente, pero sin duda nan tabata dirigí specialmente na scriba, cu a causa dificultad pa su disípelnan. Anto, Jesús a bisa tocante e mucha: “Trecé cerca mi.” Pero, ora e mucha a yega cerca Jesús, e demoño cu a dominé a benté na suela i a dale cu un djimbi violento. E mucha a lora abao i a scuma na boca.
Jesús a puntra: “Pa cuanto tempo esei a pasé?”
E tata a contesta: “Desde chikito padilanti. Bez tras bez [e demoño] ta tiré den candela i també den awa pa destruyé.” Anto e tata a roga: “Si bo por haci algo, compadecénos i yúdanos.”
Kizás pa hopi aña e tata tabata busca yudanza. I awor, ya cu e disípelnan di Jesús a malogra, su desesperacion tabata grandi. Respondiendo ne peticion di desesperacion dje homber, Jesús a duna animacion: “E expresion, ‘Si bo por’! Sí, tur cos ta posibel pa hende si e tin fe.”
E tata a sclama un bez, “Mi tin fe!” Pero a roga: “ Yudámi unda mi ta falta fe!”
Riparando cu e multitud tabata bini na carreda rond di nan, Jesús a squal e demoño: “Spiritu mudo i sordu, mi ta mandábo, sali foi dje i no drenta den dje mas.” Ora e demoño a bai, el a haci e mucha sclama di nobo i a dalé cu hopi djimbi. Anto e mucha a drumi sin move riba tera, di manera cu casi tur hende a cuminza bisa: “E ta morto!” Pero, Jesús a coge e mucha pa man, i el a lanta.
Mas promé, ora e disípelnan tabata mandá pa predica, nan a saca demoño. Pues awor, ora nan a drenta un cas, nan a puntra Jesús na privá: “Pakico nos no por a saké?”
Indicando cu tabata debí na nan falta di fe, Jesús a contesta: “E sorto ei no por sali sino cu oracion so.” Ta parce cu preparacion tabata necesario pa saca e demoño specialmente fuerte den e caso ei. Fe fuerte hunto cu oracion pidiendo e yudanza dje poder di Dios tabata necesario.
Anto Jesús a agrega: “Berdaderamente mi ta bisa boso, Si boso tin fe e tamaño di pepita di mostard, boso por bisa e montaña ei, ‘Hala djaki pei,’ i lo e hala, i nada lo ta imposibel pa boso.” Cuanto forza fe tin!
Obstáculo i dificultad cu ta stroba progreso den e sirbishi di Jehova por parce tanto invencible i permanente como un montaña grandi mes. Sin embargo, Jesús a mustra cu si nos ta cultiva fe den nos curazón, duné awa i animé pa crece, e por aumenta te na madurez i por haci posibel pa nos vence obstáculo i dificultad tal como montaña. Marco 9:14-29; Mateo 17:19, 20; Lucas 9:37-43.
▪ Cua situacion a enfrenta Jesús ora el a baha for di Monte Hermón?
▪ Cua animacion Jesús a duna e tata dje mucha cu demoño a domina?
▪ Pakico e disípelnan no por a saca e demoño?
▪ Jesús a mustra cu fe por bira ki fuerte?