List Pierwszy do Tymoteusza
1 Paweł, apostoł+ Chrystusa Jezusa z nakazu Boga,+ naszego Wybawcy,+ i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei,+ 2 do Tymoteusza,+ prawdziwego dziecka+ w wierze:
Życzliwość niezasłużona, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca, i od Chrystusa Jezusa, naszego Pana.+
3 Jak cię zachęcałem do pozostania w Efezie, gdy się wybierałem do Macedonii,+ tak samo czynię teraz, żebyś nakazał+ pewnym ludziom, by nie głosili odmiennej nauki+ 4 ani nie zwracali uwagi na fałszywe opowieści+ oraz na rodowody, które prowadzą donikąd,+ a które raczej powodują powstawanie pytań wywołujących dociekania, zamiast sprzyjać udzielaniu czegoś przez Boga w związku z wiarą. 5 Doprawdy, celem tego nakazu jest miłość+ z czystego serca+ i z dobrego sumienia,+ i z nieobłudnej+ wiary. 6 Odstąpiwszy od tych rzeczy, niektórzy zwrócili się+ ku czczej gadaninie,+ 7 chcąc być nauczycielami+ prawa,+ lecz nie pojmując ani tego, co mówią, ani tego, o czym stanowczo zapewniają.
8 Wiemy zaś, że Prawo jest bardzo dobre,+ jeśli tylko ktoś z niego prawidłowo korzysta,+ 9 wiedząc o tym, iż prawo zostało ogłoszone nie dla człowieka prawego, lecz dla dopuszczających się bezprawia+ i krnąbrnych,+ bezbożnych i grzeszników, wyzutych z lojalnej życzliwości+ i skalanych, ojcobójców i matkobójców, morderców, 10 rozpustników,+ mężczyzn kładących się z mężczyznami, porywaczy, kłamców, krzywoprzysięzców,+ a także ze względu na wszystko inne, co jest przeciwne+ zdrowej nauce+ 11 zgodnej z chwalebną dobrą nowiną szczęśliwego+ Boga, którą mi powierzono.+
12 Wdzięczny jestem Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, który mi udzielił mocy, ponieważ uznał mnie za wiernego,+ wyznaczając mnie do usługiwania,+ 13 chociaż poprzednio byłem bluźniercą i prześladowcą,+ i człowiekiem zuchwałym.+ Mimo to okazano mi miłosierdzie,+ gdyż byłem nieświadomy+ i działałem w niewierze. 14 Lecz niezasłużona życzliwość naszego Pana niezmiernie obfitowała+ wraz z wiarą i miłością związaną z Chrystusem Jezusem.+ 15 Wiarogodna i zasługująca na całkowite przyjęcie jest wypowiedź,+ iż Chrystus Jezus przyszedł na świat wybawić grzeszników.+ Spośród nich ja jestem pierwszy.+ 16 Po to jednak okazano mi miłosierdzie,+ by przede wszystkim na mnie Chrystus Jezus pokazał całą swą wielkoduszną cierpliwość jako przykład dla tych, którzy mają na nim oprzeć swą wiarę+ ku życiu wiecznemu.+
17 A Królowi Wieczności,+ niezniszczalnemu,+ niewidzialnemu,+ jedynemu Bogu,+ szacunek i chwała na wieki wieków.+ Amen.
18 Ten nakaz+ poruczam tobie, dziecko, Tymoteuszu, zgodnie z zapowiedziami,+ które wskazywały bezpośrednio na ciebie, abyś podług nich dalej toczył szlachetny bój,+ 19 mając wiarę i dobre sumienie,+ które pewni ludzie odrzucili,+ a ich wiara uległa rozbiciu niczym okręt.+ 20 Należą do nich Hymeneusz+ i Aleksander,+ których wydałem Szatanowi,+ żeby przez skarcenie nauczyli się nie bluźnić.+
2 Przede wszystkim więc usilnie zachęcam, żeby błagania, modlitwy,+ wstawiennictwa, dziękczynienia zanoszono za ludzi wszelkiego pokroju,+ 2 za królów+ i wszystkich zajmujących wysokie stanowiska+ — abyśmy mogli dalej wieść spokojne i ciche życie w pełni zbożnego oddania i powagi.+ 3 Szlachetne to i miłe+ w oczach naszego Wybawcy, Boga,+ 4 którego wolą jest, by ludzie wszelkiego pokroju+ zostali wybawieni+ i doszli do dokładnego poznania+ prawdy.+ 5 Albowiem jeden jest Bóg,+ jeden też pośrednik+ między Bogiem+ a ludźmi,+ człowiek, Chrystus Jezus,+ 6 który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich+ — świadectwo o tym ma być dawane w stosownych czasach. 7 Ze względu na owo świadectwo+ ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem+ — mówię prawdę,+ nie kłamię — nauczycielem narodów+ w sprawie wiary+ i prawdy.
8 Dlatego pragnę, żeby na każdym miejscu mężczyźni modlili się, wznosząc lojalne ręce,+ bez srogiego gniewu+ i sprzeczek.+ 9 Podobnie pragnę, by kobiety ozdabiały się schludnym ubiorem, ze skromnością+ i trzeźwością umysłu, nie różnymi stylami splatania włosów i złotem lub perłami albo bardzo kosztownym strojem,+ 10 lecz tak, jak przystoi kobietom utrzymującym, iż boją się Boga,+ mianowicie dobrymi uczynkami.+
11 Kobieta niech się uczy w milczeniu, z pełną uległością.+ 12 Nie pozwalam kobiecie nauczać+ ani sprawować władzy nad mężczyzną,+ lecz ma zachowywać milczenie. 13 Bo Adam został ukształtowany pierwszy, potem Ewa.+ 14 Ponadto Adam nie był zwiedziony,+ lecz kobieta została całkowicie zwiedziona+ i popadła w występek.+ 15 Będzie jednak chroniona przez rodzenie dzieci,+ jeśli tylko kobiety takie będą trwać w wierze i miłości, i uświęceniu, z trzeźwością umysłu.+
3 Oświadczenie to jest wiarogodne.+
Jeżeli mężczyzna ubiega się o urząd nadzorcy,+ to pragnie wspaniałej pracy. 2 Dlatego też nadzorcą winien być człowiek nieposzlakowany,+ mąż jednej żony, zachowujący umiar+ w nawykach, trzeźwego umysłu,+ porządny,+ gościnny,+ wykwalifikowany do nauczania,+ 3 nie awanturujący się po pijanemu,+ nie skory do bicia,+ lecz rozsądny,+ nie wojowniczy,+ nie miłujący pieniędzy,+ 4 bardzo dobrze przewodzący własnemu domowi,+ mający dzieci podporządkowane z całą powagą+ 5 (bo jeśli mężczyzna nie umie przewodzić własnemu domowi, jakże będzie się troszczył o zbór Boży?), 6 nie nowo nawrócony,+ żeby czasem nie nadął się pychą+ i nie podpadł pod osąd wydany na Diabła.+ 7 Ponadto winien mieć bardzo dobre świadectwo od osób postronnych,+ żeby nie popadł w pohańbienie i w sidło+ Diabła.
8 Tak samo słudzy pomocniczy+ winni być poważni, nie dwoistego języka, nie oddający się piciu mnóstwa wina, nie chciwi nieuczciwego zysku,+ 9 zachowujący z czystym sumieniem+ świętą tajemnicę+ wiary.
10 Niech też tacy zostaną najpierw wypróbowani+ co do przydatności, a potem niech działają jako słudzy, jeśli są wolni od oskarżenia.+
11 Tak samo kobiety winny być poważne, nie rzucać oszczerstw,+ zachowywać umiar+ w nawykach, być wierne we wszystkim.+
12 Słudzy pomocniczy niech będą mężami jednej żony,+ bardzo dobrze przewodzącymi dzieciom i własnym domom.+ 13 Mężczyźni bowiem, którzy bardzo dobrze usługują, zyskują sobie wspaniałą pozycję+ i wielką swobodę mowy+ w wierze w związku z Chrystusem Jezusem.
14 Piszę ci to, choć mam nadzieję, iż wkrótce do ciebie przyjdę,+ 15 ale gdybym się opóźniał — żebyś wiedział, jak powinieneś postępować w domu+ Bożym, który jest zborem Boga żywego, filarem i podporą+ prawdy. 16 Tak, niewątpliwie wielka jest święta tajemnica+ tego zbożnego oddania: ‛On ujawniony został w ciele,+ uznany za prawego w duchu,+ ukazał się aniołom,+ głoszono o nim między narodami,+ uwierzono w niego na świecie,+ wzięty został w chwale’.+
4 Jednakże natchniona wypowiedź wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach+ niektórzy odpadną+ od wiary, zwracając uwagę na zwodnicze natchnione wypowiedzi+ oraz nauki demonów,+ 2 przez obłudę ludzi, którzy mówią kłamstwa,+ napiętnowanych w sumieniu+ jakby rozpalonym żelazem, 3 zabraniających zawierania związków małżeńskich,+ nakazujących powstrzymywać się od pokarmów,+ które Bóg stworzył,+ aby były spożywane z dziękczynieniem przez tych, którzy mają wiarę+ i dokładnie znają prawdę. 4 Wszystko bowiem, co Bóg stworzył, jest wspaniałe+ i niczego nie należy odrzucać,+ jeśli się to przyjmuje z dziękczynieniem,+ 5 gdyż zostaje uświęcone przez słowo Boże i modlitwę nad tym.
6 Dzięki udzielaniu braciom tych rad będziesz wspaniałym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i szlachetnej nauki,+ za którą wiernie poszedłeś.+ 7 Ale odrzucaj fałszywe opowieści,+ które bezczeszczą to, co święte, a są opowiadane przez stare kobiety. Natomiast ćwicz się, mając na celu zbożne oddanie.+ 8 Albowiem ćwiczenie cielesne jest tylko trochę pożyteczne, lecz zbożne oddanie+ jest pożyteczne we wszystkim,+ ponieważ zawiera obietnicę życia teraźniejszego oraz tego, które ma nadejść.+ 9 Oświadczenie to jest wiarogodne i zasługuje na całkowite przyjęcie.+ 10 Po to bowiem ciężko pracujemy i wytężamy siły,+ gdyż oparliśmy nadzieję+ na żywym Bogu, który jest Wybawcą+ ludzi wszelkiego pokroju,+ zwłaszcza tych, co są wierni.+
11 Stale to nakazuj+ i tego nauczaj.+ 12 Niech nikt nigdy nie patrzy z góry na twą młodość.+ Wprost przeciwnie, dla tych, którzy są wierni,+ stań się wzorem+ w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze, w nieskalanej czystości.+ 13 Dopóki nie przyjdę, dalej przykładaj się do publicznego+ czytania,+ do usilnego zachęcania, do nauczania. 14 Nie zaniedbuj w sobie daru,+ który został ci dany poprzez zapowiedź+ i gdy grono starszych włożyło na ciebie ręce.+ 15 Zastanawiaj się nad tymi rzeczami;+ bądź nimi pochłonięty, aby twój postęp+ był jawny dla wszystkich. 16 Stale zwracaj uwagę na siebie+ i na swe nauczanie.+ Trwaj przy tych rzeczach, bo to czyniąc, wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy cię słuchają.+
5 Nie krytykuj surowo starszego mężczyzny.+ Wręcz przeciwnie, upraszaj go jak ojca, młodszych mężczyzn jak braci, 2 starsze kobiety+ jak matki, młodsze kobiety jak siostry,+ z wszelką czystością.
3 Szanuj wdowy, które rzeczywiście są wdowami.+ 4 Ale jeśli któraś wdowa ma dzieci lub wnuki, niech te uczą się najpierw przejawiać zbożne oddanie we własnym domu+ oraz oddawać swym rodzicom i dziadkom należne zadośćuczynienie,+ gdyż to jest miłe w oczach Bożych.+ 5 A kobieta, która rzeczywiście jest wdową i która pozostaje w nędzy+ — ta pokłada nadzieję w Bogu+ oraz nie ustaje w błaganiach i modlitwach nocą i za dnia.+ 6 Natomiast ta, która oddaje się dogadzaniu zmysłom,+ jest martwa,+ chociaż żyje. 7 Stale więc to nakazuj,+ aby były nieposzlakowane.+ 8 Doprawdy, jeśli ktoś nie dba o swoich,+ a zwłaszcza o domowników,+ ten wiary+ się zaparł+ i jest gorszy niż człowiek bez wiary.
9 Na listę niech będzie wciągnięta wdowa, która ma co najmniej sześćdziesiąt lat, a była żoną jednego męża,+ 10 o której złożono świadectwo co do jej szlachetnych uczynków,+ jeśli wychowała dzieci,+ jeśli gościła obcych,+ jeśli myła stopy świętym,+ jeśli wspomagała będących w ucisku,+ jeśli pilnie naśladowała każdy dobry uczynek.+
11 Natomiast odrzucaj młodsze wdowy, bo gdy ich podniety seksualne oddzielą je od Chrystusa,+ chcą wyjść za mąż, 12 ściągając na siebie osąd, ponieważ zlekceważyły swój pierwszy przejaw wiary.+ 13 Zarazem uczą się być bez zajęcia, włócząc się po domach; i nie tylko być bez zajęcia, lecz także plotkować i mieszać się w cudze sprawy,+ mówiąc o tym, o czym nie powinny. 14 Dlatego pragnę, by młodsze wdowy wychodziły za mąż,+ rodziły dzieci,+ prowadziły dom, niczym nie pobudzały przeciwnika do rzucania obelg.+ 15 Niektóre istotnie już się odwróciły, by iść za Szatanem. 16 Jeżeli któraś wierząca kobieta ma wdowy, niech je wspomaga,+ a zbór niech nie będzie obarczony brzemieniem. Może on wtedy wspomagać te, które rzeczywiście są wdowami.+
17 Starsi, którzy bardzo dobrze przewodzą,+ niech będą poczytywani za godnych podwójnego szacunku,+ zwłaszcza ci, którzy ciężko pracują, przemawiając i nauczając.+ 18 Albowiem Pismo mówi: „Nie masz nakładać kagańca bykowi, gdy wymłóca ziarno”;+ a także: „Pracownik jest godzien swej zapłaty”.+ 19 Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu, chyba że na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.+ 20 Tych, którzy trwają w grzechu,+ upominaj+ wobec wszystkich obserwatorów, aby pozostali też odczuwali bojaźń.+ 21 Uroczyście przykazuję ci przed Bogiem i Chrystusem Jezusem,+ i wybranymi aniołami, żebyś tego przestrzegał bez uprzedzenia, nie czyniąc nic z nieprzychylnym nastawieniem.+
22 Nigdy na nikogo nie wkładaj rąk+ pochopnie+ ani nie bądź współuczestnikiem cudzych grzechów;+ zachowaj siebie nieskalanie czystym.+
23 Nie pij już wody, lecz używaj po trosze wina+ ze względu na swój żołądek i swoje częste zachorowania.
24 Grzechy niektórych ludzi są jawne dla wszystkich+ i od razu prowadzą do osądzenia, ale jeśli chodzi o innych, ich grzechy później również wychodzą na jaw.+ 25 Tak samo też szlachetne uczynki są jawne dla wszystkich,+ a i tamte inne nie mogą pozostać ukryte.+
6 Wszyscy, którzy są pod jarzmem jako niewolnicy, niech dalej uważają swych właścicieli za godnych pełnego szacunku,+ aby o imieniu Bożym i o nauce nigdy nie mówiono źle.+ 2 A ci, którzy mają wierzących właścicieli,+ niech nie patrzą na nich z góry,+ ponieważ są braćmi.+ Wręcz przeciwnie, niech z tym większą gotowością będą niewolnikami, gdyż ci, którzy odnoszą korzyść z ich dobrej służby, są wierzącymi i umiłowanymi.
Wciąż tego nauczaj+ i udzielaj tych usilnych zachęt. 3 Jeżeli ktoś głosi inną naukę+ i nie zgadza się ze zdrowymi+ słowami — słowami naszego Pana, Jezusa Chrystusa — ani z nauczaniem odpowiadającym zbożnemu oddaniu,+ 4 ten jest nadęty pychą,+ niczego nie rozumie,+ lecz pod względem umysłowym+ choruje na dociekania i spory o słowa.+ Z tych rzeczy wypływa zawiść,+ waśń, obelżywa+ mowa, niegodziwe podejrzenia, 5 gwałtowne spory o drobiazgi ze strony ludzi mających skażone umysły+ i wyzutych z prawdy,+ mniemających, iż zbożne oddanie jest źródłem zysku.+ 6 Oczywiście, jest ono źródłem wielkiego zysku+ — owo zbożne oddanie+ wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma.+ 7 Bo nic nie przynieśliśmy na świat, nic też nie możemy wynieść.+ 8 Mając więc wyżywienie i odzież oraz schronienie, będziemy z tego zadowoleni.+
9 Jednakże ci, którzy są zdecydowani być bogaci, wpadają w pokusę+ i sidło oraz wiele nierozumnych i szkodliwych pragnień,+ pogrążających ludzi w zagładę i ruinę.+ 10 Albowiem korzeniem+ wszelkich szkodliwych rzeczy+ jest umiłowanie+ pieniędzy, a zabiegając o to umiłowanie, niektórzy dali się odwieść od wiary na manowce i sami się poprzebijali wieloma boleściami.+
11 Jednakże ty, o człowiecze Boży, uciekaj od tych rzeczy.+ Dąż natomiast do prawości, zbożnego oddania, wiary, miłości, wytrwałości, łagodności usposobienia.+ 12 Walcz w szlachetnej walce o wiarę,+ mocno się uchwyć życia wiecznego, do którego zostałeś powołany i o którym złożyłeś wspaniałe publiczne wyznanie+ wobec wielu świadków.
13 W obliczu Boga, który zachowuje wszystko przy życiu, oraz Chrystusa Jezusa, który jako świadek+ złożył wspaniałe publiczne wyznanie+ przed Poncjuszem Piłatem,+ nakazuję+ ci, 14 żebyś przestrzegał tego przykazania w sposób niesplamiony i nieposzlakowany aż do ujawnienia się+ naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 15 Owo ujawnienie w jego wyznaczonym czasie+ ukaże szczęśliwy i jedyny Mocarz+ — Król+ królujących i Pan+ panujących, 16 jedyny mający nieśmiertelność,+ mieszkający w niedostępnym świetle,+ ten, którego żaden z ludzi nie widział ani widzieć nie może.+ Jemu niech będzie szacunek+ i potęga wieczna. Amen.
17 Nakazuj tym, którzy są bogaci+ w obecnym systemie rzeczy, żeby nie mieli wygórowanego mniemania o sobie+ i żeby nie opierali nadziei na niepewnym bogactwie,+ lecz na Bogu, który obficie dostarcza nam wszystkiego dla naszego pożytku;+ 18 żeby pracowali nad tym, co dobre,+ byli bogaci w szlachetne uczynki,+ hojni, gotowi się dzielić,+ 19 niezawodnie zaskarbiając+ sobie wspaniały fundament+ na przyszłość, aby móc się mocno uchwycić rzeczywistego życia.+
20 O Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono,+ odwracając się od pustych mów, które bezczeszczą to, co święte, oraz od sprzeczności fałszywie tak nazywanej „wiedzy”.+ 21 Popisując się taką wiedzą, niektórzy odstąpili od wiary.+
Życzliwość niezasłużona niech będzie z wami.