List Drugi do Tymoteusza

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa z woli+ Bożej zgodnie z obietnicą życia+ związanego z Chrystusem Jezusem,+ 2 do Tymoteusza, dziecka umiłowanego:+

Życzliwość niezasłużona, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca, i od Chrystusa Jezusa, naszego Pana.+

3 Wdzięczny jestem Bogu, dla którego pełnię świętą służbę,+ jak to czynili moi praojcowie,+ z czystym sumieniem,+ iż w moich błaganiach nigdy nie przestaję pamiętać o tobie,+ nocą i za dnia 4 gorąco pragnąc cię zobaczyć+ — gdyż pamiętam twoje łzy — aby móc się napełnić radością. 5 Wspominam bowiem nieobłudną+ wiarę,+ która jest w tobie i która najpierw mieszkała w twej babce Lois oraz w twej matce Eunike, a która, jak ufam, jest również w tobie.

6 Z tejże przyczyny przypominam ci, abyś rozniecał jak ogień+ dar+ Boży, który jest w tobie dzięki włożeniu na ciebie moich rąk.+ 7 Albowiem Bóg nie dał nam ducha tchórzostwa,+ lecz mocy+ i miłości, i trzeźwości umysłu.+ 8 Dlatego nie wstydź się świadectwa o naszym Panu+ ani mnie, więźnia ze względu na niego,+ ale miej udział w cierpieniu+ zła dla dobrej nowiny według mocy Boga.+ 9 On nas wybawił+ i powołał świętym powołaniem+ nie ze względu na nasze uczynki,+ lecz ze względu na swe własne zamierzenie oraz życzliwość niezasłużoną. Obdarzono nią nas w związku z Chrystusem Jezusem przed dawnymi czasy,+ 10 ale teraz stała się ona wyraźnie widoczna dzięki ujawnieniu się+ naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć,+ natomiast na życie+ i nieskażoność+ rzucił światło+ przez dobrą nowinę,+ 11 dla której ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem, i nauczycielem.+

12 Z tejże przyczyny cierpię+ też te rzeczy, ale nie jestem zawstydzony.+ Znam bowiem tego, któremu uwierzyłem, i ufam, że jest zdolny strzec+ tego, co mu powierzyłem, aż do owego dnia.+ 13 Stale trzymaj się wzoru zdrowych+ słów usłyszanych ode mnie z wiarą i miłością, które mają związek z Chrystusem Jezusem.+ 14 Tego wspaniałego depozytu+ strzeż przez ducha świętego, który w nas mieszka.+

15 Wiesz o tym, że wszyscy w okręgu Azji+ odwrócili się ode mnie.+ Zaliczają się do nich Figelus i Hermogenes. 16 Oby Pan obdarzył miłosierdziem dom Onezyfora,+ ponieważ często niósł mi pokrzepienie+ i nie zawstydził się moich łańcuchów.+ 17 Wręcz przeciwnie, gdy akurat był w Rzymie, pilnie mnie szukał i znalazł.+ 18 Oby Pan dał mu w owym dniu+ znaleźć miłosierdzie+ ze strony Jehowy. A wszystkie usługi, które świadczył w Efezie, znasz zupełnie dobrze.

2 Dlatego ty, moje dziecko,+ stale nabieraj mocy+ w niezasłużonej życzliwości+ związanej z Chrystusem Jezusem, 2 a co usłyszałeś ode mnie z poparciem wielu świadków,+ to porucz wiernym ludziom, którzy z kolei będą odpowiednio wykwalifikowani do nauczania drugich.+ 3 Jako wzorowy żołnierz+ Chrystusa Jezusa miej udział w cierpieniu zła.+ 4 Nikt, kto służy jako żołnierz,+ nie wdaje się w interesy handlowe związane z życiem,+ ażeby zyskać uznanie tego, który go powołał na żołnierza. 5 A nawet gdy ktoś zmaga się na igrzyskach,+ nie otrzymuje korony, jeśli się nie zmagał według reguł. 6 Ciężko pracujący rolnik musi pierwszy mieć udział w plonach.+ 7 Stale myśl o tym, co mówię; Pan rzeczywiście da ci rozeznanie+ we wszystkim.

8 Pamiętaj, że Jezus Chrystus został wskrzeszony z martwych+ i był z potomstwa Dawidowego,+ zgodnie z dobrą nowiną, którą głoszę;+ 9 w związku z nią cierpię zło aż do więzów więziennych+ jak złoczyńca. Niemniej słowo Boże nie jest związane.+ 10 Dlatego dalej wszystko znoszę ze względu na wybranych,+ aby i oni mogli dostąpić wybawienia w jedności z Chrystusem Jezusem, wraz z wieczną chwałą.+ 11 Wiarogodna jest wypowiedź:+ To pewne, że jeśli razem umarliśmy, razem też będziemy żyć;+ 12 jeśli dalej trwamy, razem też będziemy królować;+ jeśli my się zaprzemy,+ on też się nas zaprze; 13 jeśli my jesteśmy niewierni, on pozostaje wierny,+ nie może się bowiem zaprzeć samego siebie.

14 Wciąż im to przypominaj,+ przykazując+ im przed Bogiem jako świadkiem,+ żeby się nie spierali o słowa,+ co wcale nie jest użyteczne, ponieważ słuchających przywodzi do upadku. 15 Rób wszystko, co możesz, by się stawić przed Bogiem jako godny uznania,+ jako pracownik+ nie mający się czego wstydzić,+ poprawnie władający słowem prawdy.+ 16 Lecz stroń od pustych słów bezczeszczących to, co święte;+ bo oni będą się posuwać do coraz większej bezbożności,+ 17 a ich słowo będzie się rozprzestrzeniać niczym gangrena.+ Zaliczają się do nich Hymeneusz i Filetus.+ 18 Właśnie ci odstąpili od prawdy,+ mówiąc, iż zmartwychwstanie już nastąpiło,+ i burzą wiarę niektórych.+ 19 Mimo to trwały fundament Boży dalej stoi,+ mając tę oto pieczęć: „Jehowa zna tych, którzy do niego należą”+ oraz: „Niech każdy, kto wymienia imię Jehowy,+ wyrzeknie się nieprawości”.+

20 A w dużym domu są naczynia nie tylko złote i srebrne, lecz także drewniane oraz gliniane; i niektóre do celu zaszczytnego, lecz inne do celu niezaszczytnego.+ 21 Jeśli zatem ktoś trzyma się z dala od tych ostatnich, to będzie naczyniem do celu zaszczytnego, uświęconym, użytecznym dla swego właściciela, przygotowanym do wszelkiego dobrego dzieła.+ 22 Uciekaj więc od pragnień przydarzających się w młodości,+ a dąż do prawości,+ wiary, miłości, pokoju+ — wraz z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.+

23 Ponadto odrzucaj głupie i ignoranckie dociekania,+ wiedząc, iż wywołują spory.+ 24 Ale niewolnik Pana nie ma się spierać,+ lecz ma być delikatny wobec wszystkich,+ wykwalifikowany do nauczania,+ opanowujący się w obliczu zła,+ 25 z łagodnością pouczający nieprzychylnie usposobionych;+ bo może Bóg udzieli im skruchy+ prowadzącej do dokładnego poznania prawdy+ 26 i opamiętają się, wyrwawszy się z sidła+ Diabła, widząc, iż zostali przez niego żywcem złowieni+ dla woli jego.

3 A to wiedz, iż w dniach ostatnich+ nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia.+ 2 Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy, nieposłuszni rodzicom,+ niewdzięczni, nielojalni,+ 3 wyzuci z naturalnego uczucia,+ nieskłonni do jakiejkolwiek ugody,+ oszczercy,+ nie panujący nad sobą, zajadli,+ nie miłujący dobroci,+ 4 zdrajcy,+ nieprzejednani, nadęci pychą,+ miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga,+ 5 zachowujący formę zbożnego oddania,+ ale sprzeniewierzający się jego mocy;+ i od tych się odwróć.+ 6 Z nich bowiem wywodzą się mężczyźni, którzy chytrze wciskają się do domów+ i uprowadzają jako swych jeńców słabe kobiety obarczone grzechami, wiedzione rozmaitymi pragnieniami,+ 7 takie, które zawsze się uczą, a jednak nigdy nie potrafią dojść do dokładnego poznania prawdy.+

8 A jak Jannes i Jambres+ sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak też ci wciąż sprzeciwiają się prawdzie,+ ludzie o całkowicie skażonym umyśle,+ niegodni uznania pod względem wiary.+ 9 Nie zrobią jednak dalszych postępów, bo ich szaleństwo będzie bardzo wyraźne dla wszystkich, tak jak się stało z szaleństwem tamtych dwóch mężczyzn.+ 10 Ale ty wiernie poszedłeś za moją nauką, moim trybem życia,+ moim zamierzeniem, moją wiarą, moją wielkoduszną cierpliwością, moją miłością, moją wytrwałością, 11 moimi prześladowaniami, moimi cierpieniami, za tym, co mnie spotkało w Antiochii,+ w Ikonium,+ w Listrze,+ za takimi prześladowaniami, jakie zniosłem; a jednak z nich wszystkich Pan mnie wyzwolił.+ 12 Doprawdy, wszyscy, którzy pragną żyć w zbożnym oddaniu w łączności z Chrystusem Jezusem, będą też prześladowani.+ 13 Natomiast ludzie niegodziwi i oszuści będą się posuwać od złego ku gorszemu, wprowadzając w błąd i będąc w błąd wprowadzani.+

14 Ty jednak trwaj w tym, czego się nauczyłeś i w co po przekonaniu się uwierzyłeś,+ wiedząc, od jakich osób się tego nauczyłeś+ 15 i że od najwcześniejszego dzieciństwa+ znasz święte pisma, które mogą cię uczynić mądrym ku wybawieniu+ przez wiarę związaną z Chrystusem Jezusem.+ 16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga+ i pożyteczne do nauczania,+ do upominania,+ do prostowania,+ do karcenia+ w prawości, 17 aby człowiek Boży był w pełni umiejętny,+ całkowicie wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła.+

4 Uroczyście przykazuję ci przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który ma sądzić+ żywych i umarłych,+ oraz ze względu na jego ujawnienie się+ i jego królestwo:+ 2 głoś słowo,+ czyń to pilnie w porze sprzyjającej,+ w porze uciążliwej,+ upominaj,+ strofuj, usilnie zachęcaj — z wszelką wielkoduszną cierpliwością+ i sztuką nauczania. 3 Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki,+ lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy;+ 4 i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom.+ 5 Ty jednak zachowuj we wszystkim trzeźwość umysłu,+ cierp zło,+ wykonuj dzieło ewangelizatora,+ dokładnie pełnij swe usługiwanie.+

6 Albowiem ja już jestem wylewany niczym ofiara płynna,+ a odpowiedni czas na moje uwolnienie+ jest bardzo bliski. 7 Walczyłem w szlachetnej walce,+ bieg ukończyłem,+ wiarę zachowałem.+ 8 Odtąd jest dla mnie odłożona korona prawości,+ którą Pan, sędzia prawy,+ da mi jako nagrodę+ w ów dzień,+ ale nie tylko mnie, lecz także wszystkim tym, którzy umiłowali jego ujawnienie się.

9 Zrób wszystko, co możesz, by przyjść do mnie wkrótce.+ 10 Demas+ bowiem mnie opuścił, ponieważ umiłował obecny system+ rzeczy, i udał się do Tesaloniki, Krescens do Galacji,+ Tytus do Dalmacji. 11 Tylko Łukasz jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź go ze sobą, bo jest mi przydatny+ w usługiwaniu. 12 Tychika+ zaś wysłałem do Efezu. 13 Gdy przyjdziesz, przynieś okrycie, które zostawiłem w Troadzie+ u Karpusa, oraz zwoje, zwłaszcza pergaminy.

14 Aleksander,+ miedziownik, wyrządził mi wiele krzywd — Jehowa odpłaci mu według jego uczynków+ — 15 i ty też miej się przed nim na baczności, bo nad miarę sprzeciwiał się naszym słowom.

16 Podczas mej pierwszej obrony nikt nie stanął po mojej stronie, lecz wszyscy poczęli mnie opuszczać+ — niech im to nie będzie policzone+ — 17 ale Pan stał przy mnie+ i tchnął we mnie moc,+ aby się przeze mnie dopełniło głoszenie i by mogły je usłyszeć wszystkie narody;+ i zostałem wyzwolony z paszczy lwa.+ 18 Pan mnie wyzwoli od każdego niegodziwego uczynku+ i wybawi do swego niebiańskiego królestwa.+ Jemu chwała na wieki wieków. Amen.

19 Przekaż moje pozdrowienia Prysce+ i Akwilasowi, i domowi Onezyfora.+

20 Erast+ zatrzymał się w Koryncie,+ Trofima+ zaś zostawiłem chorego w Milecie.+ 21 Zrób wszystko, co możesz, by przybyć przed zimą.

Przesyła ci pozdrowienia Eubulus, a także Pudens i Linus, i Klaudia, i wszyscy bracia.

22 Pan niech będzie z duchem, którego przejawiasz.+ Jego życzliwość niezasłużona niech będzie z wami.