List Pierwszy Piotra

1 Piotr, apostoł+ Jezusa Chrystusa, do tymczasowych osiedleńców+ rozproszonych+ po Poncie, Galacji, Kapadocji,+ Azji i Bitynii, do wybranych+ 2 zgodnie ze znajomością rzeczy przyszłych, posiadaną przez Boga, Ojca,+ z uświęceniem przez ducha,+ aby byli posłuszni i pokropieni+ krwią Jezusa Chrystusa:+

Życzliwość niezasłużona i pokój niech się wam pomnożą.+

3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa,+ gdyż stosownie do swego wielkiego miłosierdzia dał nam — przez zmartwychwstanie+ Jezusa Chrystusa spośród umarłych — nowe zrodzenie+ do żywej nadziei,+ 4 do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego.+ Jest ono w niebiosach zachowane dla was,+ 5 strzeżonych mocą Bożą przez wiarę+ ku wybawieniu,+ które jest gotowe, by je objawiono+ w czasie ostatnim.+ 6 Wielce się tym radujecie, choć obecnie na krótką chwilę — jeśli tak musi być — zostaliście zasmuceni rozmaitymi doświadczeniami,+ 7 aby wypróbowana jakość waszej wiary,+ znacznie większej wartości niż złoto, które ginie, mimo iż jest sprawdzane w ogniu,+ mogła się okazać podstawą do sławy i chwały, i szacunku przy objawieniu+ Jezusa Chrystusa. 8 Chociaż nigdy go nie widzieliście, miłujecie go.+ Chociaż obecnie na niego nie patrzycie, to jednak wierzycie w niego oraz wielce się weselicie niewysłowioną i chwalebną radością, 9 osiągając cel waszej wiary — wybawienie waszych dusz.+

10 Właśnie o to wybawienie pilnie się wywiadywali i starannie go poszukiwali+ prorocy, którzy prorokowali+ o przewidzianej dla was życzliwości niezasłużonej.+ 11 Ciągle dociekali, na którą albo na jaką porę+ duch+ w nich wskazywał w związku z Chrystusem,+ gdy zawczasu świadczył o cierpieniach czekających Chrystusa+ oraz o późniejszych rzeczach chwalebnych.+ 12 Objawiono im, że nie sobie samym,+ lecz wam usługiwali rzeczami, które teraz wam zwiastowano+ przez oznajmiających wam dobrą nowinę za sprawą ducha świętego+ posłanego z nieba. W rzeczy te pragną wejrzeć aniołowie.+

13 Przystosujcie więc swoje umysły do działalności,+ zachowujcie całkowitą trzeźwość umysłu;+ oprzyjcie swą nadzieję na niezasłużonej życzliwości,+ której macie dostąpić przy objawieniu+ Jezusa Chrystusa. 14 Jako posłuszne dzieci, przestańcie się kształtować+ według pragnień, jakie poprzednio żywiliście w swej niewiedzy, 15 ale w zgodzie ze Świętym, który was powołał, sami też stańcie się święci w całym swym postępowaniu,+ 16 gdyż jest napisane: „Macie być święci, ponieważ ja jestem święty”.+

17 A jeśli wzywacie Ojca, który osądza bezstronnie,+ według uczynku każdego człowieka, to postępujcie z bojaźnią+ w czasie, gdy jesteście osiadłymi przybyszami.+ 18 Wiecie przecież, że nie rzeczami zniszczalnymi,+ srebrem lub złotem, zostaliście uwolnieni+ od waszego bezowocnego sposobu postępowania, przejętego poprzez tradycję od waszych praojców, 19 lecz drogocenną krwią,+ podobną do krwi baranka nieskalanego i niesplamionego,+ mianowicie Chrystusową.+ 20 Wprawdzie był on przewidziany przed założeniem+ świata, ale został ujawniony przy końcu czasów ze względu na was+ — 21 wierzących dzięki niemu w Boga,+ który wskrzesił go z martwych+ i obdarzył go chwałą+ — abyście swą wiarę i nadzieję mieli w Bogu.+

22 A oczyściwszy+ swe dusze dzięki posłuszeństwu prawdzie, czego wynikiem jest nieobłudne uczucie braterskie,+ jedni drugich żarliwie, z serca miłujcie.+ 23 Dano wam bowiem nowe zrodzenie,+ nie ze zniszczalnego,+ lecz z niezniszczalnego+ nasienia,+ przez słowo+ Boga, który żyje i trwa.+ 24 Bo „wszelkie ciało jest jak trawa, a wszelka jego chwała jest jak kwiecie trawy;+ trawa usycha i kwiat opada,+ 25 lecz wypowiedź Jehowy trwa na wieki”.+ Otóż tą „wypowiedzią”+ jest to, co zostało wam oznajmione+ jako dobra nowina.

2 Odrzućcie zatem wszelkie zło+ i wszelki podstęp, a także obłudę i zawiść oraz wszelką obmowę+ 2 i jak nowo narodzone dzieciątka+ rozwińcie gorące pragnienie nie sfałszowanego mleka+ mającego związek ze słowem, abyście dzięki niemu rośli ku wybawieniu,+ 3 jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest życzliwy.+

4 Przychodząc do niego jako do żywego kamienia,+ przez ludzi+ wprawdzie odrzuconego,+ lecz wybranego, drogocennego u Boga,+ 5 wy sami też niczym żywe kamienie jesteście budowani jako duchowy dom,+ abyście stanowili święte kapłaństwo, żeby składać duchowe ofiary+ godne przyjęcia przez Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa.+ 6 Bo jest w Piśmie: „Oto kładę na Syjonie kamień — wybrany, fundamentowy kamień narożny, drogocenny; i nikt, kto wierzy, na pewno nie dozna rozczarowania”.+

7 Dla was zatem jest On drogocenny, ponieważ wierzycie, dla tych zaś, którzy nie wierzą, „właśnie ten kamień, odrzucony+ przez budowniczych, stał się głowicą węgła”+ 8 oraz „kamieniem potknięcia i masywem skalnym obrazy”.+ Ci się potykają, gdyż są nieposłuszni słowu. Na to zresztą zostali naznaczeni.+ 9 Lecz wy jesteście „rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym,+ ludem na szczególną własność+ — żebyście szeroko oznajmili wspaniałe przymioty”+ tego, który was powołał z ciemności do swego zdumiewającego światła.+ 10 Bo niegdyś nie byliście ludem, lecz teraz jesteście ludem Bożym;+ wy byliście tymi, którym nie okazywano miłosierdzia, lecz teraz jesteście tymi, którym miłosierdzie okazano.+

11 Umiłowani, usilnie zachęcam was jako przybyszów i tymczasowych osiedleńców,+ abyście się powstrzymywali od cielesnych pragnień,+ które toczą bój przeciwko duszy.+ 12 Trwajcie w swym szlachetnym postępowaniu wśród narodów,+ żeby w tym, co mówią przeciw wam niczym złoczyńcom, mogły dzięki waszym szlachetnym uczynkom,+ których są naocznymi świadkami, wychwalać Boga w jego dniu przeglądu.+

13 Przez wzgląd na Pana podporządkujcie się+ wszelkiemu stworzeniu ludzkiemu:+ czy to królowi+ jako wyższemu, 14 czy to namiestnikom jako posłanym przez niego w celu wymierzania kary złoczyńcom, a udzielania pochwały czyniącym dobro.+ 15 Taka bowiem jest wola Boża, żebyście, czyniąc dobro, niejako nałożyli kaganiec ignoranckiej mowie ludzi nierozsądnych.+ 16 Bądźcie jako ludzie wolni,+ ale nie używajcie swej wolności jako osłony dla zła,+ lecz tak, jak niewolnicy Boży.+ 17 Szanujcie ludzi wszelkiego pokroju,+ miłujcie całą społeczność braci,+ Boga się bójcie,+ miejcie szacunek dla króla.+

18 Niech słudzy domowi będą z całą należną bojaźnią+ podporządkowani+ swym właścicielom, nie tylko dobrym i rozsądnym, lecz i tym, których trudno zadowolić. 19 Jeśli bowiem ze względu na sumienie wobec Boga ktoś znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie, jest to rzecz miła.+ 20 Bo jakąż sobie zaskarbiacie zasługę, jeśli grzeszycie i będąc policzkowani, cierpliwie to znosicie?+ Ale jeśli cierpliwie znosicie, czyniąc dobro i cierpiąc,+ jest to rzecz miła Bogu.+

21 Właśnie do tego biegu zostaliście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was,+ pozostawiając wam wzór, abyście podążali dokładnie jego śladami.+ 22 On grzechu nie popełnił+ ani w jego ustach nie znaleziono nic zwodniczego.+ 23 Gdy go obrzucano obelgami,+ nie odwzajemniał się obelgami.+ Gdy cierpiał,+ nie groził, ale poruczał siebie temu,+ który sądzi w sposób nacechowany prawością. 24 On sam we własnym ciele zaniósł nasze grzechy+ na pal,+ abyśmy skończywszy z grzechami,+ żyli dla prawości. I „jego pręgami zostaliście uzdrowieni”.+ 25 Byliście bowiem jak błądzące owce,+ teraz jednak wróciliście do pasterza+ i nadzorcy waszych dusz.

3 Podobnie+ wy, żony, bądźcie podporządkowane+ swoim mężom, żeby — jeśli niektórzy nie są posłuszni+ Słowu — mogli bez słowa zostać pozyskani+ dzięki postępowaniu swych żon,+ 2 będąc naocznymi świadkami waszego nieskalanie czystego postępowania,+ połączonego z głębokim respektem. 3 A waszą ozdobą niech nie będzie zewnętrzne splatanie włosów+ i wkładanie złotych przystrojeń+ albo noszenie szat wierzchnich, 4 ale niech nią będzie ukryta osoba+ serca w niezniszczalnej szacie+ cichego i łagodnego ducha,+ który ma wielką wartość w oczach Boga. 5 Bo tak też niegdyś ozdabiały się święte niewiasty, które pokładały nadzieję w Bogu, podporządkowując się swoim mężom, 6 jak Sara, która okazywała posłuszeństwo Abrahamowi, nazywając go „panem”.+ A wy stałyście się jej dziećmi, jeśli tylko trwacie w czynieniu dobra i nie boicie się niczego, co wzbudza strach.+

7 Wy, mężowie, podobnie+ mieszkajcie z nimi stosownie do wiedzy,+ darząc je szacunkiem+ jako naczynie słabsze, żeńskie, gdyż i wy jesteście wraz z nimi dziedzicami+ niezasłużonej łaski życia, aby wasze modlitwy nie napotykały przeszkód.+

8 W końcu wszyscy bądźcie podobnie usposobieni,+ okazując wzajemne zrozumienie, żywiąc uczucie braterskie, będąc tkliwie współczującymi,+ pokornego umysłu,+ 9 nie odpłacając krzywdą za krzywdę+ ani obelgą za obelgę,+ lecz przeciwnie, błogosławiąc,+ ponieważ zostaliście powołani do tego biegu, abyście mogli odziedziczyć błogosławieństwo.

10 Albowiem „kto chciałby miłować życie i ujrzeć dobre dni,+ niech powstrzyma język+ od złego, a wargi od mówienia rzeczy zwodniczych,+ 11 lecz niech się odwróci od złego,+ a czyni to, co dobre; niech szuka pokoju i do niego dąży.+ 12 Bo oczy+ Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku ich błaganiu,+ ale oblicze Jehowy jest przeciwko tym, którzy czynią zło”.+

13 Doprawdy, któryż człowiek wyrządzi wam szkodę, jeśli staniecie się gorliwi w tym, co dobre?+ 14 Lecz nawet gdybyście mieli cierpieć ze względu na prawość, jesteście szczęśliwi.+ Nie bójcie się jednak tego, co wzbudza u nich bojaźń,+ ani nie wpadajcie we wzburzenie.+ 15 Ale w swych sercach uświęcajcie Chrystusa jako Pana,+ zawsze gotowi do obrony+ wobec każdego, kto od was żąda uzasadnienia nadziei, którą macie w sobie, lecz czyńcie to w łagodnym usposobieniu+ i z głębokim respektem.

16 Zachowujcie dobre sumienie,+ aby w tym, co się mówi przeciwko wam, zostali zawstydzeni+ ci, którzy się wypowiadają lekceważąco o waszym dobrym postępowaniu w związku z Chrystusem.+ 17 Lepiej bowiem, żebyście cierpieli za czynienie dobra+ — jeśli tego chce wola Boża — niż za wyrządzanie zła.+ 18 Bo nawet Chrystus raz na zawsze umarł za grzechy,+ prawy za nieprawych,+ aby was przywieść do Boga;+ uśmiercony został w ciele,+ ale ożywiony w duchu.+ 19 W tym też stanie poszedł i głosił duchom będącym w więzieniu,+ 20 które niegdyś okazały nieposłuszeństwo,+ gdy cierpliwość Boża+ wyczekiwała za dni Noego — w czasie budowy arki,+ w której niewiele osób, to jest osiem dusz, zostało bezpiecznie przeprowadzonych przez wodę.+

21 Odpowiednik tego teraz i was wybawia,+ mianowicie chrzest (nie usunięcie brudu z ciała, lecz prośba do Boga o dobre sumienie),+ przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.+ 22 Jest on po prawicy+ Bożej, gdyż poszedł do nieba, a podporządkowano+ mu aniołów+ i władze, i moce.

4 Skoro więc Chrystus cierpiał w ciele,+ wy też uzbrójcie się w to samo nastawienie umysłu;+ gdyż ten, kto cierpiał w ciele, zaniechał grzechów,+ 2 aby przez resztę swego czasu w ciele+ żyć już nie dla pragnień ludzkich, lecz dla woli Bożej.+ 3 Wystarczy bowiem, że w minionym czasie+ wykonywaliście wolę narodów,+ gdy się oddawaliście rozpasaniu,+ pożądliwościom, nadużywaniu wina,+ hulankom, pijatykom i bezprawnym bałwochwalstwom.+ 4 Ponieważ już nie biegniecie z nimi do tego samego dołu rozwiązłości,+ dziwią się i mówią o was obelżywie.+ 5 Ludzie ci zdadzą jednak sprawę temu,+ który jest gotów sądzić żywych i umarłych.+ 6 Właśnie dlatego oznajmiono dobrą nowinę również umarłym,+ by co do ciała zostali osądzeni z punktu widzenia ludzi,+ lecz co do ducha+ żyli z punktu widzenia Boga.

7 A zbliżył się koniec wszystkiego.+ Bądźcie zatem trzeźwego umysłu+ oraz bardzo czujni co do modlitw.+ 8 Nade wszystko darzcie jedni drugich żarliwą miłością,+ ponieważ miłość zakrywa mnóstwo grzechów.+ 9 Bądźcie wobec siebie nawzajem gościnni bez utyskiwania.+ 10 W takiej mierze, w jakiej każdy otrzymał dar, usługujcie jedni drugim jako wspaniali szafarze niezasłużonej życzliwości Bożej, która się rozmaicie przejawia.+ 11 Jeśli ktoś mówi, niech mówi tak, jakby to były święte oświadczenia+ Boże; jeśli ktoś usługuje,+ niech usługuje jako zależny od siły, której udziela Bóg+ — aby we wszystkim Bóg był otoczony chwałą+ poprzez Jezusa Chrystusa. Do niego należy chwała+ i potęga na wieki wieków. Amen.

12 Umiłowani, pożarowi między wami, który was doświadcza, nie dziwcie się,+ jakby się wam przydarzyło coś niezwykłego. 13 Przeciwnie, dalej się radujcie,+ jako że jesteście współuczestnikami cierpień Chrystusa,+ abyście też mogli się radować, wręcz tryskać radością, podczas objawienia+ jego chwały. 14 Jeżeli was lżą ze względu na imię Chrystusa,+ to jesteście szczęśliwi,+ ponieważ spoczywa na was duch chwały, duch Boga.+

15 Niech jednak nikt z was nie cierpi+ jako morderca lub złodziej, lub złoczyńca, lub jako wtrącający się+ w cudze sprawy. 16 Jeżeli zaś cierpi+ jako chrześcijanin, niech się tego nie wstydzi,+ lecz niech w tym imieniu wychwala Boga. 17 Jest bowiem wyznaczony czas, by sąd się zaczął od domu Bożego.+ Jeżeli więc zaczyna się najpierw od nas,+ to jakiż będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie Bożej?+ 18 „A jeśli człowiek prawy z trudem dostępuje wybawienia,+ to gdzie się pokaże bezbożny i grzesznik?”+ 19 Niech więc też ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, polecają swe dusze wiernemu Stwórcy, czyniąc to, co dobre.+

5 Dlatego usilnie zachęcam starszych wśród was, bo i ja jestem wraz z nimi starszym,+ jak również świadkiem+ cierpień Chrystusa, a także współuczestnikiem chwały, która ma się objawić:+ 2 Paście+ powierzoną wam trzodę Bożą+ nie pod przymusem, lecz chętnie,+ ani nie z umiłowania nieuczciwego zysku,+ lecz ochoczo, 3 ani nie jako panoszący się+ wśród tych, którzy są dziedzictwem Bożym,+ lecz stając się przykładami dla trzody.+ 4 A gdy się ujawni naczelny pasterz,+ otrzymacie niewiędnącą+ koronę chwały.+

5 Podobnie wy, młodsi mężczyźni, bądźcie podporządkowani+ starszym. Wszyscy zaś jedni wobec drugich przepaszcie się uniżeniem umysłu,+ ponieważ Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością.+

6 Ukorzcie się zatem pod potężną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownym czasie;+ 7 zarazem przerzućcie na niego wszelką waszą troskę,+ gdyż on się o was troszczy.+ 8 Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni.+ Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć.+ 9 Ale przeciwstawcie się mu,+ stali w wierze, wiedząc, że jeśli chodzi o cierpienia, to samo dzieje się w całej społeczności waszych braci na świecie.+ 10 A gdy już przez krótką chwilę pocierpicie,+ Bóg wszelkiej życzliwości niezasłużonej, który was powołał do swej wiecznej chwały+ w jedności+ z Chrystusem, sam dokończy waszego szkolenia, utwierdzi+ was i umocni.+ 11 Jemu potęga+ na wieki. Amen.

12 Przez Sylwana,+ brata wiernego, za jakiego go uważam, napisałem do was w niewielu słowach,+ aby udzielić zachęty oraz z powagą zaświadczyć, że jest to prawdziwa niezasłużona życzliwość Boga; stójcie w niej niewzruszenie.+ 13 Przesyła wam pozdrowienia ta, która jest w Babilonie,+ wybrana jak wy, i to samo czyni Marek,+ mój syn. 14 Pozdrówcie się nawzajem pocałunkiem miłości.+

Pokój wam wszystkim, którzy jesteście w jedności z Chrystusem.+