Egzotyczna guanabana
OD NASZEGO KORESPONDENTA Z MEKSYKU
WYOBRAŹ sobie rarytas, który łączy w sobie smak truskawek, cynamonu, mango i ananasów. Tak właśnie bywają opisywane owoce flaszowca miękkociernistego, czyli guanabany (Annona muricata). Kto nie mieszka w tropikach, mógł jeszcze nigdy ich nie kosztować. Są owalne, pokryte zieloną skórką z naroślami zakończonymi kolcami. W ich białym, soczystym miąższu widoczne są połyskliwe, brunatne nasiona.
Guanabana to wiecznie zielone drzewo nie tolerujące mrozu. Zapylają ją małe owady — między innymi mrówki i chrząszcze. Ponieważ jednak kwiaty nie mają nektaru ani wyraźnych kolorów, nie przyciągają zbyt wielu owadów mogących je zapylić. Nie są też samopylne, gdyż ich słupki i pręciki nie dojrzewają jednocześnie. Dlatego ze względów gospodarczych konieczne jest zapylanie ręczne. Gdyby go nie zastosować, drzewo rodziłoby tylko jakieś 12—20 owoców rocznie. Owoce nie są trwałe — zrywa się je prawie dojrzałe, po czym bardzo szybko osiągają zupełną dojrzałość.
Owoc, którego waga niekiedy przekracza 4 kilogramy, stanowi cenne źródło witamin PP, B2 i C. Zdaniem większości konsumentów jest zbyt cierpki, by jeść go bez osłodzenia, chociaż średnia zawartość cukru wynosi 12 procent. Miąższ, po roztarciu na miazgę i przecedzeniu, dodawany jest głównie do orzeźwiających nektarów i lodów owocowych. Z liści drzewa sporządza się wywar, tradycyjnie stosowany w biegunce, przeziębieniu i niestrawności. W Meksyku herbaty tej używa się jako leku rozkurczowego i ściągającego. Z korzeni wytwarza się specyfik przeciw pasożytom. Również nasiona wykorzystywane są do zwalczania pasożytów oraz jako środek owadobójczy.
Jeżeli nadarzy ci się okazja popróbowania guanabany, z pewnością warto to zrobić. Gwarantowana rozkosz dla podniebienia!
[Ramka i ilustracje na stronie 15]
Lody z guanabany
0,5 litra miąższu guanabany
1 łyżka soku cytrynowego
200 gramów cukru
1 szklanka wody
1 szklanka rzadkiej śmietany
1. Miąższ guanabany rozdrobnić, na przykład przetrzeć przez gazę, cedzak lub sito. 2. Wymieszać wodę z cukrem i gotować 5 minut. Przestudzić, by roztwór był letni. 3. Dodać przecier, śmietanę i sok cytrynowy. 4. Wlać mieszaninę do płaskiego naczynia, przykryć i mrozić, aż stanie się prawie twarda. Energicznie ubić. Ponownie włożyć do zamrażarki i chłodzić do całkowitego stężenia.
[Prawa własności]
Strona 14 u góry: Geo Coppens, CIRAD-FLHOR/IPGRI; strona 15 u góry po prawej: IPGRI-Americas