AKKO

Miasto portowe znane też jako Akka, Akra i Ptolemaida. Leżało na pn. skraju zatoki pod tą samą nazwą (inaczej: zatoka Hajfa [Mifrac Chefa]), utworzonej przez przylądek będący przedłużeniem góry Karmel, która wrzyna się w Morze Śródziemne ok. 13 km na pd. od Akko.

W czasach sędziów to miasto kananejskie było położone na wzgórzu, które utożsamia się z Tall al-Fuchchar (Tel ʽAkko), leżącym ok. 1 km od zatoki i 1,8 km na wsch. od dzisiejszych murów Starego Miasta. W okresie perskim (od VI w. p.n.e.) rozrastało się na zach., w stronę półwyspu odgraniczającego od pn. zatokę Hajfa. Od tamtej pory znajdował się tam port miejski. W erze chrześcijańskiej Akko zajęło już cały półwysep, na którym leży także współczesna Akka.

Akko, usytuowane ok. 39 km na pd. od Tyru, było najważniejszym miastem portowym na wybrzeżu Palestyny (którego linia brzegowa jest mało urozmaicona), aż do czasu, gdy Herod Wielki zbudował falochron i sztuczny port w Cezarei. Miało mniejsze znaczenie niż fenickie porty na pn. i zapewniało raczej słabą ochronę przed wiatrami morskimi. Było jednak strategicznie położone u wejścia na urodzajną równinę Jizreel (Ezdrelon) i połączone kilkoma szlakami handlowymi z Galileą, doliną Jordanu i innymi miejscami na wsch. Przez Akko przewożono drewno, zboże i wyroby artystyczne.

Miasto Akko należało do terytorium przydzielonego plemieniu Aszera, które jednak nie wypędziło Kananejczyków z tej części Ziemi Obiecanej (Sdz 1:31, 32). W Pismach Hebrajskich występuje tylko raz, lecz jest często wymieniane w dokumentach pozabiblijnych. Jego nazwa pojawia się wielokrotnie na tabliczkach z Amarny. Z innych zapisków wynika, że było podbite przez asyryjskich królów Sancheriba i Asurbanipala. W apokryfach wspomina się je jako ośrodek oporu przeciwko panowaniu Machabeuszów (1 Machabejska 5:15, 22, 55; 12:45-48; 13:12, BT). W tamtym okresie nosiło już nazwę Ptolemaida — od egipskiego władcy Ptolemeusza II Filadelfosa.

Za rządów cesarza Klaudiusza stała się Ptolemaida kolonią rzymską; w czasach apostolskich mieszkała tam grupa chrześcijan. Odwiedził ich Paweł, gdy w drodze z trzeciej podróży misjonarskiej zatrzymał się na jeden dzień w tym mieście, zanim udał się do Cezarei i Jerozolimy (Dz 21:7).

Dzisiejsza Akka pozostaje w cieniu miasta Hajfa, leżącego po przeciwnej stronie zatoki.