GIEZ

(hebr. ʽaròw).

Nie można z całą pewnością stwierdzić, jakiego owada określa hebrajskie słowo występujące w biblijnym opisie czwartej plagi egipskiej — pierwszej, która nie dotknęła Izraelitów mieszkających w Goszen (Wj 8:21, 22, 24, 29, 31 [8:17, 18, 20, 25, 27, Bp, BT, BWP]; Ps 78:45; 105:31). Słowo ʽaròw bywa tłumaczone na „mucha” (BT, Bw, BWP), „giez” (NŚ), „bąk” (Bp), „chrząszcz” (Yg) lub „psia mucha” (LXX).

W potocznej mowie słowo „giez” może się odnosić również do innych owadów atakujących ssaki, np. do bąków. Ich samice przebijają skórę zwierzęcia lub człowieka, by napić się krwi. Larwy gzów pasożytują w ciele zwierząt, a te, które żyją w tropikach, nękają też ludzi. A zatem gzy mogły zadać Egipcjanom i ich zwierzętom wiele cierpień, w niektórych wypadkach doprowadzając nawet do śmierci.