LUCJUSZ

(od łac. rdzenia oznaczającego: „światło; jasność”).

1. Chrześcijanin z Cyreny, który usługiwał w zborze w Antiochii (Syryjskiej), gdy Paweł wyruszał stamtąd w pierwszą podróż misjonarską (Dz 13:1-3).

2. Chrześcijański ‛krewny’ Pawła; przebywał z apostołem w Koryncie, kiedy ten w trakcie trzeciej podróży misjonarskiej pisał list do chrześcijan w Rzymie. Lucjusz przyłączył się do przesyłanych im pozdrowień (Rz 16:21).