Pytania czytelników

● Dlaczego Abraham powiedział towarzyszącym mu ludziom, że wróci do nich wraz z Izaakiem, skoro wiedział, iż ma go złożyć na ofiarę? — E. M.

Jehowa wyraźnie powiedział Abrahamowi, że chce, aby złożył Mu w ofierze swego umiłowanego syna Izaaka. — 1 Mojż. 22:2.

Abraham pełen wiary udał się z synem i dwoma sługami w drogę; wędrowali tak, aż ujrzał z daleka miejsce, na którym miała być złożona ofiara. Wówczas rzekł do towarzyszących mu ludzi: „Zostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby się pokłonić Bogu, a potem wrócimy do was”. — 1 Mojż. (Rodz.) 22:5, BT.

Nie wiemy, czy Abraham w pełni zdawał sobie wówczas sprawę, jak prawdziwe okażą się jego słowa. Niemniej były one jakby proroczą zapowiedzią tego, co się później faktycznie stało.

Czy Abraham wątpił o tym, że Izaak będzie ofiarowany? Nie, zamierzał w pełni usłuchać Boga i tak samo zupełnie wierzył w Jehowę oraz Jego potęgę. Dlatego przystępował do spełnienia tego, co mu Bóg polecił, choćby to miało oznaczać śmierć jego umiłowanego syna. Abraham wiedział, że i on, i jego żona Sara, byli pod względem zdolności rozrodczych już jakby obumarli, a jednak Bóg przywrócił im możność wydania potomstwa. Skutkiem przywrócenia im tej zdolności był właśnie Izaak. — Hebr. 11:11, 12; Rzym. 4:19-21.

Jehowa wówczas obiecał już był Abrahamowi, że uczyni z niego wielki naród i że dzięki temu Abraham stanie się pośrednikiem wielkich błogosławieństw dla „wszystkich narodów ziemi”. Bóg zapowiedział mu również, jakie koleje losu czekają jego „nasienie” (1 Mojż. 12:1-3; 15:13-16). Bóg nie mówił o potomstwie, jakie by Abraham ewentualnie otrzymał z innego syna, gdyż powiedział wyraźnie: „Tylko od Izaaka będzie nazwane twoje potomstwo” (1 Mojż. 21:12, BT). Gdyby więc Izaak był ofiarowany, Jehowa musiałby go wskrzesić, aby przez tego potomka mogło przyjść błogosławieństwo. Czy Abraham wierzył, że Jehowa może to uczynić? Apostoł Paweł w natchnieniu od Boga odpowiada, że tak: Abraham wierzył, iż „Bóg ma moc wskrzeszać nawet z umarłych” (Hebr. 11:19). Zatem Abraham najwyraźniej spodziewał się, że choćby Izaak umarł, zostanie na czas wskrzeszony, aby jeszcze wydać obiecane nasienie. Właśnie ta ufność znalazła wyraz w słowach, jakie Abraham wyrzekł do sług, którzy mu towarzyszyli w drodze.