Dlaczego odchodzą od religii?

W POŁOWIE XIX wieku nie do pomyślenia było, by mieszkaniec Prus powiedział, że nie należy do żadnej religii. Ba, wystarczyło opuścić główny kościół i przejść do mniej popularnego, aby znaleźć się pod obserwacją policji. Jakże bardzo się to zmieniło!

Dzisiaj rekordowa liczba obywateli Niemiec wypisuje się z kościołów. Według dostępnych danych co czwarty podaje się za bezwyznaniowca. Podobne tendencje obserwuje się w Austrii i Szwajcarii. Jeżeli przyjąć, że wyznawcy danej religii stanowią niejako jej ożywczą krew, to „europejskie kościoły wykrwawiają się na śmierć”, jak to ujął niemiecki pisarz Reimer Gronemeyer.

Dlaczego odrzucają religię

Dlaczego tak dużo ludzi odrzuca zorganizowaną religię? Często z przyczyn finansowych, zwłaszcza w krajach, w których od wiernych wymaga się płacenia podatku kościelnego. Niejeden pyta: Dlaczego moje ciężko zapracowane pieniądze mają iść na kościół? Niektórych rażą niezwykłe bogactwa i ogromna władza kościoła. Zapewne zgadzają się ze spostrzeżeniem kardynała Joachima Meisnera z Kolonii, iż zamożność może prowadzić kościół do przykładania za dużej wagi do rzeczy materialnych i „niezbyt poważnego traktowania wiary w Chrystusa”.

Wielu opuszcza swój kościół, gdyż to, co im oferuje, jest ich zdaniem pozbawione treści, nudne i nie zaspokaja potrzeb duchowych. Cierpią głód zapowiedziany przez proroka Amosa — „nie głód chleba i nie pragnienie wody, lecz słuchania słów Jehowy” (Amosa 8:11). Ponieważ ich religia nie nasyca tego głodu, postanawiają z niej zrezygnować.

Wspomniana sytuacja rzeczywiście stanowi problem, ale czy całkowite odejście od religii jest dobrym rozwiązaniem? Wyobraźmy sobie głodnego człowieka, który zobaczył coś, co przypomina bochenek chleba. Gdy próbuje go ugryźć, okazuje się jednak, że został zrobiony z trocin. Czy taki człowiek zrezygnuje z zaspokojenia głodu? Skądże, dalej będzie rozglądać się za czymś, co się nadaje do jedzenia. Kiedy zatem jakiś kościół nie zaspokaja duchowych potrzeb swych członków, czy powinno ich to skłonić do zupełnego odrzucenia religii? Czy nie zrobiliby mądrzej, gdyby poszukali możliwości nasycenia swego głodu duchowego? Właśnie tak postąpiło wiele osób, o czym mówi następny artykuł.