Szukanie owiec od drzwi do drzwi trwa
1 Jak się dowiadujemy z historii świadków Jehowy, już na początku lat dwudziestych obecnego stulecia zaczęto kłaść szczególny nacisk na pracę od domu do domu jako na podstawowy sposób dotarcia do ludzi z dobrą nowiną o Królestwie. A więc zachodzenie do mieszkań ludzi trwa już dziesiątki lat. W ciągu tego okresu odwiedzono te mieszkania już wiele razy. Początkowo zborów było niewiele, dlatego przypadały im do opracowania bardzo duże tereny. Nieraz trzeba było wielu lat, żeby głosiciele zdołali zajść do wszystkich mieszkańców swojego terenu. Dzisiaj jest na tych terenach po kilkadziesiąt zborów, a niektóre są opracowywane co kilka miesięcy, a nawet co miesiąc.
2 Cieszymy się, że dzięki większej liczbie głosicieli możliwe jest częstsze zachodzenie do ludzi. Nasuwa się jednak pytanie: Czy ta działalność jest dzisiaj równie ważna jak przed laty? TAK, a jeśli chodzi o ścisłość, jest ważniejsza niż kiedykolwiek, gdyż z każdym dniem zbliża się koniec tego systemu rzeczy. Ważne jest, żebyśmy w ograniczonym czasie, jaki nam jeszcze pozostał, dotarli do jak największej liczby ludzi, chodzi bowiem o ich życie.
DOKŁADNE OPRACOWANIE TERENU
3 Takiemu opracowaniu sprzyja podział terenu zboru na tereny cząstkowe i przydzielanie ich chętnym i zdolnym głosicielom, którzy dokładają starań, żeby dotrzeć do każdego mieszkańca terenu, a w razie potrzeby zachodzą do jednego mieszkania wiele razy i o różnej porze. Chodzi też o to, żeby cały teren zboru był opracowywany równomiernie, a więc żeby ulice lub place położone w centrum nie były opracowywane rzadziej niż dzielnice na peryferiach. Możliwe to jest wtedy, gdy się odbywają regularnie zbiórki do pracy polowej i gdy starsi świecą w tej pracy przykładem. W niektórych zborach daje się zauważyć, że nieco mniej głosicieli bierze udział w pracy od drzwi do drzwi. Czyżby pozwolili, żeby osłabło ich docenianie tego niepowtarzalnego przywileju?
4 Niektórzy głosiciele, dawniej bardzo gorliwi, od pewnego czasu przestali brać udział w pracy od drzwi do drzwi. Wskutek tego owładnęła nimi bojaźń i zaczęli się ograniczać do świadczenia okazyjnego lub do odwiedzania ludzi, których odnaleźli inni. Niekiedy w takim zborze zbyt słaby udział w tym dziale służby biorą dojrzali bracia i siostry. Zbory takie muszą potem korzystać w opracowaniu terenu z pomocy pionierów. Dzięki codziennej pracy od drzwi do drzwi pionierzy nie znają lęku, a ich zdrowy duch może się udzielać głosicielom. Starsi, obierzcie sobie za cel ożywienie ducha zboru pod względem doceniania tej ważnej gałęzi służby, jaką jest praca od drzwi do drzwi.
5 Chcąc dokładnie opracować teren, trzeba pracować na własnym terenie. I znowu w niektórych zborach bracia ograniczają się do pracy z dala od domu, podczas gdy ich własny teren woła o pomoc. Czyż nie ponoszą odpowiedzialności za życie mieszkańców swego terenu!? Znane są wypadki, że ludzie, którzy szereg lat znali naszych braci, zainteresowali się prawdą skądinąd i mieli potem żal do tych braci, że nie powiedzieli im o prawdzie wcześniej. O innych sąsiedzi mogą pomyśleć: To są chyba słabi świadkowie Jehowy, bo nigdy ich nie widzimy, żeby szli głosić. Praca na własnym terenie ma wiele zalet. Daje poczucie dobrze spełnionego obowiązku i czyste sumienie przed Bogiem. Poza tym czy nie jest dobrze prowadzić studia biblijne na swoim terenie, a później wprowadzać do swego zboru nowych chwalców Jehowy?