Naśladujmy Jehowę, naszego troskliwego Ojca
1 Jehowa, wielki Bóg miłości, jest Pasterzem i Nadzorcą naszych dusz (1 Piotra 2:25). Jakże liczne są przejawy miłości, którą nam okazuje! Codziennie mamy powód dziękować Mu za zdrowie i życie, jakim się cieszymy, za żywność, odzienie, dach nad głową, za nasze rodziny oraz za naszych braci i siostry. Dziękujemy mu za prawdę, za przywilej służby i za to, że pozwala nam w niej trwać do tej pory. Dążąc do naśladowania Go w każdej dziedzinie życia, zastanówmy się, jaki przykład daje nam Jehowa pod trzema względami, jako nasz Wielki Nauczyciel i Wychowawca, Wielki Ewangelizator i Sędzia.
2 Jehowa jest Wielkim Nauczycielem swego ludu (Izaj. 30:20). Nigdy nie pozostawiał ludzkości na łasce losu, lecz zawsze zapewniał jej kierownictwo. Od samego początku Jehowa udzielał człowiekowi swoich Boskich pouczeń. Stworzył go ze zdolnością myślenia, aby sam mógł się uczyć i nauczać innych. Już Adamowi udzielał pouczeń, jak ma kroczyć drogą prowadzącą do życia wiecznego. Bezustannie pouczał swój lud przez proroków i kapłanów Izraela. — Neh. 8:7, 8.
3 Również Jezus, jako doskonałe odzwierciedlenie swego Ojca, był Mistrzowskim Nauczycielem. Pismo Święte podaje, że tłumy ludzi „zdumiewały się Jego nauką” (Mat. 7:28). Jednakże sam Jezus powiedział: „Moja nauka nie jest moja, lecz Tego, który Mnie posłał” (Jana 7:16; 8:38). Powinniśmy się więc zastanowić, czy Go naśladujemy pod tym względem. Czy staramy się stosować metody nauczania, które stosował Jezus?... Czy posługujemy się pytaniami? Czy używamy przykładów? Czy nasza nauka jest nacechowana prostotą? Czy nasze objaśnienia są łatwo zrozumiałe?... Czy posługujemy się Pismem Świętym i czy staramy się dotrzeć do serc słuchaczy?...
4 Jehowa, Wielki Ewangelizator, jest inicjatorem głoszenia dobrej nowiny po całym świecie. To On oznajmił dobrą nowinę o wyzwoleniu, kiedy wypowiedział w Edenie pierwsze proroctwo (Rodz. 3:15). Było przepowiedziane, że Jezus będzie „głosić dobrą nowinę ubogim”, i on rzeczywiście tak czynił, oddając się całkowicie temu dziełu (Izaj. 61:1). Jezus polecił, żeby w czasie końca, a więc za naszych czasów, dobra nowina o Królestwie była głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo (Mat. 24:14). Czy naśladujemy go w tym? Co powinno nas pobudzać do udziału w służbie?... Dlaczego powinniśmy ulepszać swą służbę?... Gdzie mamy szukać pomocy, gdy czujemy, że słabniemy pod tym względem?...
5 Jehowa miłuje sprawiedliwość i jest Bogiem miłosiernym. Zwróćmy uwagę, jak te przymioty uzewnętrzniły się w Jego podejściu do sprawy buntu w Edenie. Sprawiedliwość ujawniła się w wydaniu wyroku na nie okazujących skruchy buntowników lekceważących Jego zwierzchnictwo. Jednakże dla nie urodzonego jeszcze potomstwa Adama i Ewy Jehowa miłosiernie zapowiedział wyzwolenie (Rodz. 3:15). Kierując się sprawiedliwością, Jehowa dopuścił, aby ludzkość cierpiała za popełnienie grzechu (Powt. Prawa 32:4, 5), ale miłosiernie zadbał o to, żeby ją odkupić (1 Tym. 2:6). Jakież to miłosierne postanowienie Jehowy!
6 Jehowa okazuje się sprawiedliwy i miłosierny pod każdym względem. A my? Czy jesteśmy miłosierni i sprawiedliwi? Czy przejawiamy te cechy w obcowaniu z drugimi? Czego Jehowa oczekuje od nas według Micheasza 6:8, Mateusza 5:7 i Powtórzonego Prawa 1:16, 17? Jak możemy przejawiać te cechy w postępowaniu z tymi, którzy mają słabo wyszkolone sumienie?... Z tymi, którzy nam wyrządzili jakąś krzywdę lub nas obrazili?...
7 Jehowa daje najwspanialszy przykład, jaki możemy i powinniśmy naśladować. Bądźmy więc czujni na potrzeby naszych braci i spieszmy im z pomocą, gdy widzimy taką potrzebę. Naśladujmy Jehowę, naszego Stworzyciela i troskliwego Ojca niebiańskiego. Wzniecajmy w sobie pragnienie, które psalmista wyraził słowami: „Przyjdźcie, uwielbiajmy, padnijmy na twarze i zegnijmy kolana przed Jahwe, który nas stworzył”. — Ps. 95:6.