Strzeżmy powierzonego nam dobra
1 W 2 Tymoteusza 1:13, 14 apostoł Paweł radzi swemu współpracownikowi: „Trzymaj się wciąż wzoru zdrowych słów usłyszanych ode mnie, z wiarą i miłością, które są w łączności z Chrystusem Jezusem. Tego powierzonego ci wspaniałego dobra strzeż przez ducha świętego, który w nas mieszka”. Co to jest powierzone dobro? Jest to coś wartościowego, oddanego na przechowanie osobie, która później musi się z tego wyliczyć. A jakie powierzone dobro miał na myśli Paweł? Chodziło o „wzór zdrowych słów”, to znaczy o to, co dzisiaj zwykle nazywamy „prawdą”. Najwidoczniej Pawłowi zależało na tym, żeby Tymoteusz wysoko cenił prawdę, i dlatego użył określenia ‛powierzone, wspaniałe dobro’.
2 Czy zdaniem Pawła tym dobrem powierzonym chrześcijanom jest sama znajomość prawdy? Nie, należy też do niego związana z nim służba. Trzeba głosić te „zdrowe słowa” zarówno w zborze, jak i poza nim. O takim głoszeniu Paweł napisał: „Głoś słowo, bądź przy tym pilny w porze sprzyjającej, w porze uciążliwej”. Następnie dodał: „Wykonuj pracę ewangelizatora, dokładnie pełnij swą służbę” (2 Tym. 4:2, 5). Cenimy sobie dzisiaj zarówno znajomość prawdy, jak i związaną z tym służbę. Chcemy pilnie strzec tego dobra.
POTRZEBA WYSIŁKU
3 Strzeżenie tego powierzonego dobra nie jest łatwe. Co prawda na niektórych terenach głoszenie odbywa się w sprzyjających warunkach. Należy wtedy dokładać wszelkich starań, żeby dotrzeć do jak największej liczby ludzi. Ale wszędzie tam, gdzie bracia działają w warunkach trudniejszych, muszą się dostosowywać do istniejącej sytuacji. Zachęcając i wspomagając się nawzajem, z Bożą pomocą dbają o to, żeby dzieło głoszenia i nauczania posuwało się naprzód (Filip. 4:13). Powierzonego nam dobra musimy bowiem strzec w każdej sytuacji.
4 Jeżeli naprawdę jesteśmy zainteresowani strzeżeniem powierzonego nam chrześcijańskiego dobra, to będziemy się poważnie starać dotrzymywać kroku prawdzie i stosować najlepsze metody przedstawiania jej drugim. Wymaga to pilnego studiowania literatury biblijnej i uważnego przysłuchiwania się podczas zebrania służby, bo przecież na tym zebraniu uczymy się skuteczniejszego głoszenia dobrej nowiny o Królestwie i pozyskiwania uczniów.
5 Czy prowadziłeś już owocne studium biblijne? Jeżeli tak, to wiesz, ile radości to sprawia, gdy zainteresowani nabywają wiedzy biblijnej i są gotowi kierować się nią w życiu. Pewna siostra pisze: „Gdy wracałam do domu ze zgromadzenia okręgowego pod hasłem ‛Jedność dzięki Królestwu’, serce przepełniała mi radość, którą muszę się z Wami podzielić. Dane mi było widzieć, jak trzy osoby, z którymi studiowałam Biblię, usymbolizowały swoje oddanie się Bogu przez chrzest w wodzie”. Jeżeli nie prowadzisz żadnego studium, a chciałbyś doznać podobnego uczucia, to przede wszystkim staraj się wzbudzić w swoim sercu gorące pragnienie pomagania drugim w poznawaniu „wzoru zdrowych słów”, to znaczy prawdy. Następnie przeanalizuj różne możliwości założenia studium, proś Jehowę o kierownictwo i błogosławieństwo i ochoczo zabierz się do dzieła.
STALE STRZEŻMY TEGO, CO NAM POWIERZONO
6 Co innego jest przyjąć powierzone dobro, a co innego strzec tego dobra. Najwidoczniej to właśnie miał na myśli Paweł, gdy napisał do Tymoteusza: „Trwaj przy tym, czego się nauczyłeś i o czym zostałeś przekonany, bo wiesz, od kogo się tego nauczyłeś” (2 Tym. 3:14). Podobną zachętę znajdujemy w 2 Piotra 1:5-8.
7 Na pewno wszyscy pragniemy ‛trwać przy tym, czego się nauczyliśmy’. Nie chcemy stać się bezczynni lub bezowocni. Chcemy zazdrośnie strzec „wzoru zdrowych słów” oraz pełnienia służby na rzecz prawdy, którą nam powierzono. Niech naszym celem będzie pomyślne rozliczenie się z powierzonego nam „wspaniałego dobra”, które Jehowa w zaufaniu przekazał w nasze ręce. Prośmy Go o mądrość i siły duchowe, aby stało się to możliwe.