Oznajmiajmy imię i poczynania Jehowy

¹ „Dzięki składajcie Jehowie, wzywajcie jego imienia, oznajmiajcie wśród ludów jego poczynania. (...) Niech się raduje serce szukających Jehowy” (Ps. 105:1, 3). Psalmiście, który napisał powyższe słowa, sprawiało wielką radość opowiadanie innym o Jehowie i Jego „poczynaniach”. Jakich poczynaniach? Niewątpliwie związanych z chwalebną królewską władzą Boga i z „dobrą nowiną o zgotowanym przez niego wybawieniu” (Ps. 96:2, 3; 145:11, 12).

² Im bliżej jest do Pamiątki w roku 2001, tym więcej mamy powodów do radowania się z poczynań Jehowy względem nas. Dlaczego? Bez wątpienia dla każdego prawdziwego chrześcijanina najważniejszym wydarzeniem w roku jest właśnie Wieczerza Pańska. Żadna inna uroczystość nie dorównuje jej pod względem znaczenia, celu i podniosłości. Wszyscy rozpamiętujemy wtedy, co Jehowa i Jezus uczynili, by nam zapewnić wybawienie. Nic więc dziwnego, że w okresie Pamiątki spodziewamy się wzmożonej aktywności w rozgłaszaniu ‛dobrej nowiny o wybawieniu’.

³ Czy podejmiesz pomocniczą służbę pionierską? W kwietniu zeszłego roku sprawozdania złożyła rekordowa liczba 14 116 pionierów pomocniczych! Czy w tym roku marzec i kwiecień możemy uczynić miesiącami wzmożonej aktywności? W marcu jest pięć sobót, a w kwietniu pięć niedziel. Wielu głosicieli pracujących na pełny etat przekonało się, że gdy się zaplanuje całodzienną służbę we wszystkie weekendy, można osiągnąć cel godzinowy. Aby wypracować wymagane 50 godzin w miesiącu, pionier pomocniczy musi głosić średnio 12 godzin tygodniowo. Starannie rozważ proponowane plany zamieszczone w ramce na stronie 4. Czy któryś z nich pasuje do twoich warunków? Jeśli nie, spróbuj ułożyć własny plan, byś mimo to mógł w marcu i kwietniu pełnić pomocniczą służbę pionierską.

⁴ Starsi powinni już teraz zacząć rozbudzać entuzjazm dla wzmożonej działalności i zachęcać do jej popierania. Rok temu w zborze, w którym wszyscy starsi i słudzy pomocniczy podjęli pomocniczą służbę pionierską, aż 64 spośród 121 głosicieli pełniło ją w kwietniu! Cieszyli się też, że w marcu i kwietniu sześciu nieochrzczonych głosicieli po raz pierwszy złożyło sprawozdanie ze służby. Rzeczywiście jest to najlepszy okres, by dzieci i nowi zapytali starszych, czy mogą zacząć uczestniczyć w publicznym świadczeniu.

⁵ Dodatkowy wysiłek zapewnia błogosławieństwa. Zbory, które stawiają sobie specjalne cele i zdobywają się na dodatkowe wysiłki, zaznają wielu błogosławieństw. W niektórych zborach bracia i siostry postanawiają ze szczególną uwagą zająć się terenami rzadko opracowywanymi albo koncentrują się na metodach świadczenia innych niż głoszenie od domu do domu. Na przykład głoszenie przez telefon stanowi skuteczny sposób dotarcia do mieszkań zamkniętych lub miejsc trudno dostępnych.

⁶ Czy słabe zdrowie lub podeszły wiek miałyby zniechęcać do jak najpełniejszego udziału w służbie? Przeczy temu przykład 86-letniej siostry chorej na raka. Mimo że dokuczały jej spuchnięte nogi, była w kwietniu ubiegłego roku pionierką pomocniczą. Dzięki świadczeniu przez telefon mogła wziąć pełny udział w służbie i w większej mierze przysporzyć chwały Jehowie. Bardzo zachęcająco wpłynęło to na zbór oraz na nią samą.

⁷ Dobrze się przygotuj do Pamiątki. W tym roku Pamiątka przypada na 8 kwietnia. Ponieważ jest to niedziela, będzie mogło przybyć więcej osób. Osiągniemy największą liczbę obecnych, jeśli spełnimy następujące warunki: 1) sami przyjdziemy i 2) zaprosimy innych, by razem z nami obchodzili tę uroczystość. Kogo powinniśmy zaprosić?

⁸ Przejrzyj notatki ze służby polowej i wyszukaj ludzi, którzy okazali zainteresowanie prawdą, nawet jeśli nie odwiedzasz ich regularnie. Na dwa lub trzy tygodnie przed Pamiątką skoncentruj się na odwiedzeniu wszystkich tych osób i wręczeniu im zaproszeń. Jeśli pozwalają ci na to warunki, zaproponuj, że podwieziesz zainteresowanych, którzy chcieliby być obecni na tej uroczystości.

⁹ W niektórych zborach nie wykorzystuje się wszystkich wydrukowanych zaproszeń na Pamiątkę. Sekretarze powinni zadbać, żeby były one dostępne w odpowiednim czasie, tak by wszystkie rozpowszechniono. Na dole zaproszenia warto starannie napisać na maszynie lub drukowanymi literami porę i miejsce uroczystości. Można też dołączyć zaproszenie na zebranie z adresem Sali Królestwa, jeśli w niej odbędzie się Pamiątka. Zaproszenia na tę uroczystość najlepiej jest wręczać osobiście.

¹⁰ Pamiętaj o nieczynnych. Odczuwamy wielką radość, gdy zainteresowany oddaje się Jehowie i symbolizuje to chrztem wodnym. Jednakże każdego roku niektórzy przestają przychodzić na zebrania oraz opowiadać drugim o imieniu Jehowy i Jego poczynaniach. Jest to niepokojące. Chociaż większość nieczynnych nie porzuca prawdy, to zwykle przestaje głosić z powodu zniechęcenia, kłopotów osobistych lub innych trosk życiowych (Mat. 13:20-22). Ludziom słabym pod względem duchowym trzeba pomóc, by powrócili do zboru, zanim wchłonie ich świat Szatana (1 Piotra 5:8). W okresie Pamiątki chcemy podjąć szczególne starania, aby pomóc wszystkim nieczynnym, którzy spełniają podstawowe wymagania, zaangażować się na nowo w oznajmianie dobrej nowiny.

¹¹ Sekretarz zboru poinformuje prowadzących studium książki o każdym nieczynnym w ich grupie. Zborowy komitet służby zaplanuje wizyty pasterskie u wszystkich nieczynnych. Jeśli okaże się, że z daną osobą należałoby prowadzić studium Biblii, komitet zadecyduje, komu powierzyć to zadanie. Chociaż studium takie nie musi się odbywać przez długi okres, prowadzący może je raportować. W sprawozdaniu uwzględni również poświęcony na nie czas oraz liczbę odwiedzin ponownych.

¹² W kwietniu ubiegłego roku pewna siostra, która głosiła od domu do domu, zaproponowała na ulicy młodemu człowiekowi czasopisma. Okazało się, że jego żona jest nieczynnym Świadkiem. Zapytał, gdzie jest Sala Królestwa, i zaprosił siostrę na odwiedziny. W rezultacie owo małżeństwo przyszło na najbliższe zebranie i zgodziło się na studium Biblii.

¹³ Przygotuj się do wzmożonej działalności! Psalmista, który nawoływał, byśmy oznajmiali imię i poczynania Jehowy, dodał: „Śpiewajcie mu, grajcie mu, interesujcie się wszystkimi jego zdumiewającymi dziełami. Szczyćcie się jego świętym imieniem” (Ps. 105:2, 3). Udowodnijmy, że zależy nam na oznajmianiu znakomitego imienia Jehowy oraz Jego „zdumiewających dzieł” — wzmóżmy wysiłki w służbie kaznodziejskiej, by ten okres Pamiątki okazał się dla nas najwspanialszy ze wszystkich dotychczasowych!

[Ramka na stronie 4]

Jak zaplanować 12 godzin tygodniowo, by pełnić pomocniczą służbę pionierską

Dzień Godziny

Poniedziałek 1 2 − −

Wtorek 1 − 3 −

Środa 1 2 − 5

Czwartek 1 − 3 −

Piątek 1 2 − −

Sobota 5 4 3 5

Niedziela 2 2 3 2

Suma: 12 12 12 12

Czy odpowiada ci któryś z powyższych planów? Jeśli nie, spróbuj opracować własny