Budujmy się nawzajem w służbie kaznodziejskiej
1 Każdy z nas ceni pokrzepiające „słowo wypowiedziane we właściwym czasie” (Prz. 25:11). Jak wobec tego prowadzić zachęcające rozmowy z braćmi i siostrami w służbie kaznodziejskiej?
2 Rozmowy, które budują. Podczas wspólnej służby bardzo buduje rozmawianie z drugim głosicielem na tematy duchowe (Ps. 37:30). Warto omówić używane wstępy albo opowiedzieć zachęcające przeżycia ze służby (Dzieje 15:3). Można też podzielić się jakąś ciekawą myślą z zebrania, z osobistej lektury Biblii, z najnowszych czasopism lub porozmawiać o niedawnym wykładzie publicznym.
3 Jeżeli domownik wysunął zarzut, którego nie udało się odeprzeć, łatwo może nas ogarnąć zniechęcenie. Po takiej rozmowie warto poświęcić kilka chwil, by razem ze współpracownikiem zastanowić się, jak poradzić sobie w podobnej sytuacji w przyszłości. Można przy tym skorzystać z książki Prowadzenie rozmów. A jeśli coś ci się podoba w sposobie głoszenia twojego partnera, to z pewnością bardzo go zachęci szczera pochwała.
4 Wykazuj inicjatywę. Czy w twojej grupie studium książki jest ktoś, z kim od dawna nie współpracowałeś? Wyruszenie do służby z taką osobą umożliwi wam „wymianę zachęt” (Rzym. 1:12). Pionierzy stali i pomocniczy szczególnie cenią sobie gotowość głosicieli do współpracy wczesnym rankiem i późnym popołudniem, gdy trudniej się z kimś umówić. Możemy więc wspierać pionierów, wyruszając z nimi do służby w mniej dogodnych porach. A może znasz kogoś, kto ma ograniczone możliwości z powodu słabego zdrowia? Zabranie takiej osoby na przykład na studium biblijne może bardzo ją pokrzepić (Prz. 27:17).
5 Pochwały i wyrazy doceniania nawet w małych sprawach są zawsze ogromnie zachęcające. Pamiętajmy o tym, gdy głosimy z innymi, gdyż chcemy ‛jedni drugich budować’ (1 Tes. 5:11).