Wprowadzenie do Ewangelii według Mateusza
Pisarz: Mateusz
Miejsce spisania: Izrael
Spisywanie ukończono: ok. 41 r. n.e.
Obejmuje okres: 2 r. p.n.e.-33 r. n.e.
Ciekawe informacje:
Dowody wskazują, że Ewangelia według Mateusza została spisana po hebrajsku zaledwie osiem lat po śmierci Jezusa. Później być może sam Mateusz przetłumaczył ją na język grecki.
Szacuje się, że w Ewangelii według Mateusza ok. 100 razy odwołano się do Pism Hebrajskich, z czego jakieś 40 fragmentów to bezpośrednie cytaty.
Mateusz spisał sprawozdanie z życia Jezusa prawdopodobnie głównie z myślą o Żydach.
Mateusz był poborcą podatkowym, co może wyjaśniać, dlaczego tak precyzyjnie podawał kwoty, liczby i wartości (17:27; 26:15; 27:3).
Tylko Mateusz wspomina, jak często Jezus podkreślał, że oprócz ofiar niezbędne jest miłosierdzie (9:9-13; 12:7; 18:21-35).
Mateusz ponad 50 razy używa określenia „Królestwo”.
W pierwszych 18 rozdziałach Mateusz skupia się na temacie Królestwa, dlatego nie przedstawia wydarzeń w porządku chronologicznym. Natomiast w ostatnich 10 rozdziałach (19-28) stara się go trzymać.
Ponad 40 procent informacji podanych przez Mateusza nie występuje w pozostałych Ewangeliach. Dotyczy to m.in. co najmniej 10 przypowieści: o chwastach na polu (13:24-30), ukrytym skarbie (13:44), niezwykle cennej perle (13:45, 46), sieci (13:47-50), bezlitosnym niewolniku (18:23-35), pracownikach i denarze (20:1-16), ojcu i dwóch synach (21:28-32), weselu syna pewnego króla (22:1-14), 10 dziewicach (25:1-13) i 10 talentach (25:14-30).