Budowa drogi rzymskiej

Dobrze rozwinięty system rzymskich dróg przyczynił się do rozprzestrzenienia dobrej nowiny po całym cesarstwie. Apostoł Paweł niewątpliwie przemierzył tymi drogami wiele kilometrów (Kol 1:23). Na ilustracji pokazano typową konstrukcję brukowanej drogi rzymskiej. Najpierw wytyczano drogę. Następnie budowniczowie robili wykop i wypełniali go warstwami podbudowy z kamieni, zaprawy i piasku. Wykładali drogę dużymi płytami kamiennymi i układali krawężniki, które wzmacniały jej brzegi. Użyte materiały i wyprofilowane spadki pozwalały na odprowadzanie wody z jej powierzchni. Dzięki odpływom, które robiono w pewnych odstępach wzdłuż krawężników, woda trafiała do rowów biegnących równolegle do drogi. Brukowane drogi rzymskie zostały tak solidnie wykonane, że niektóre z nich istnieją do dzisiaj. Jednak większość dróg w cesarstwie rzymskim nie była tak dobrej jakości. Najczęściej budowano je po prostu z ubitego żwiru.