Młodzi ludzie pytają:

Jak się zapatrywać na wycieczki szkolne?

„PRZYNAJMNIEJ nie trzeba iść do szkoły”. „Można zobaczyć coś nowego”. „Lepiej poznajesz kolegów i koleżanki z klasy”.

Troje uczniów z Niemiec tak właśnie wyjaśniło, dlaczego lubi wycieczki szkolne. Są one dość popularne wśród młodzieży na całym świecie.

Ale cenią je nie tylko uczniowie. „Dobrze zorganizowana wycieczka klasowa przynosi młodemu człowiekowi znaczny pożytek, rozszerza bowiem jego horyzonty i pomaga mu się usamodzielnić” — twierdzi pewien nauczyciel. „Poza tym umacnia więź między wychowawcą a klasą”. Nie ulega wątpliwości, że dzięki wspólnym wysiłkom sumiennych pedagogów i zdyscyplinowanych uczniów cała wyprawa może być pouczająca i przyjemna.

Niemniej młodzi chrześcijanie oraz ich rodzice słusznie biorą pod uwagę kilka istotnych czynników. Na przykład w Niemczech i innych krajach europejskich chłopcy i dziewczęta zazwyczaj wyjeżdżają razem na dłuższe wycieczki szkolne. Nieraz wiąże się to z nocowaniem poza domem, co aż nazbyt często przysparza kłopotów. Czternastoletnia Anna-Laura wspomina: „Po kilku dniach sytuacja po prostu wymknęła się spod kontroli. Nawet w nocy nie było spokoju ani ciszy. Większość uczniów zachowywała się samolubnie i bezmyślnie”.

Jak więc postąpić, gdy masz możliwość wyjechania na wycieczkę szkolną?

Oblicz koszty

Jak czytamy w Ewangelii według Łukasza 14:28, Jezus Chrystus zapytał: „Kto z was, chcąc zbudować wieżę, nie siądzie najpierw i nie obliczy kosztów, by zobaczyć, czy mu wystarczy na jej dokończenie?” Zanim wraz z rodzicami zadecydujecie, czy powinieneś wyjechać z klasą, starannie przeanalizujcie wszystkie wchodzące w grę czynniki. Oto kilka pytań, nad którymi warto się zastanowić:

Dokąd jest ta wycieczka? Między jednodniowym wypadem do pobliskiego muzeum a dłuższym wyjazdem połączonym z noclegami zachodzi spora różnica. Poza tym jeśli rodzice mieliby pokryć koszty, zapewne zechcą rozstrzygnąć, czy ich na to stać.

Co jest w programie? Jeżeli na każdy dzień zaplanowano pożyteczne i ciekawe zajęcia, klasa będzie nimi pochłonięta i tym samym zmaleje ryzyko wyłonienia się trudności. Przyjrzyj się więc uważnie programowi wycieczki przed powzięciem decyzji. Zwiedzanie muzeów lub zapoznawanie się z życiem roślin i zwierząt bywa pouczające. Ale eksperymenty z jogą i religiami azjatyckimi — przewidziane w programie pewnej wycieczki — z pewnością nie są stosowne dla chrześcijanina (1 Koryntian 10:21).

Czy można liczyć na ciągły, skuteczny nadzór? Piętnastoletnia chrześcijanka imieniem Julia wspomina: „Moja klasa zachowywała się bardzo porządnie, dlatego mama i tata nie mieli nic przeciwko temu, żebym pojechała na wycieczkę. Nauczyciele zapewnili nam odpowiednią opiekę”. Jednakże taki nadzór należy dziś do rzadkości. Pewien pedagog z Niemiec przyznaje, że „stanowczo nie da się zagwarantować” troskliwej i solidnej opieki. To prawda. Jeden z uczniów chwalił się po wycieczce: „Wyprowadziliśmy w pole obu nauczycieli, a potem mogliśmy już robić, co się nam podobało”.

Niektórzy uczniowie będą sprawiać kłopoty, nawet jeśli pedagodzy dołożą wszelkich starań, by ich utrzymać w ryzach. Pewna była nauczycielka wspomina: „Młodzież wykazywała się niezwykłą pomysłowością w przemycaniu alkoholu, toteż przeszukiwanie ich pokojów nie miało sensu. Dopiero gdy jedna z dziewcząt zaczęła wymiotować, uświadomiłam sobie, że musieli dużo wypić”. Oczywiście ustalenie, czy można liczyć na odpowiedni nadzór, bywa bardzo trudne. Ale oszczędzisz sobie nerwów i wstydu, jeśli razem z rodzicami dokładnie sprawdzisz, jakie przedsięwzięto środki, by zapewnić właściwą opiekę. Księga Przysłów (Przypowieści) 22:3 powiada: „Ten jest bystry, kto zobaczywszy nieszczęście, stara się ukryć, ale niedoświadczeni przeszli dalej i muszą odcierpieć karę” (NW).

Jak koledzy i koleżanki zazwyczaj reagują na polecenia nauczycieli? Da ci to wyobrażenie, jak będą się zachowywać na wycieczce. Trzydniową wycieczkę pewnej klasy z niemieckiej szkoły średniej podobno trzeba było skrócić, bo niezdyscyplinowani uczniowie po prostu ignorowali „wyraźne i wielokrotnie powtarzane polecenia” nauczycieli.

Stephanie z Niemiec jeździła kiedyś na wycieczki szkolne i — nauczona doświadczeniem — radzi rozważyć następujące pytania: Czy klasa jest na tyle rozsądna, że słucha nauczycieli? Czy szkoła dba o dobrą opinię? Czy nauczyciele są dość stanowczy, by zapewnić właściwe kierownictwo? Czy młodzież poważnie traktuje zasady moralne? A może pije alkohol i zażywa narkotyki? Co prawda Stephanie przyznaje, że dużo „zależy od ciebie osobiście, od tego, czy łatwo ulegasz wpływom”. Ale jak mógłbyś prosić Jehowę w modlitwie, by ‛nie wystawiał cię na pokusę’, jeśli potem dobrowolnie wplątujesz się w sytuację, w której łatwo jej ulec? (Mateusza 6:13).

Właśnie dlatego 17-letnia Petra nie pojechała z klasą na wycieczkę. „Zdawałam sobie sprawę, na co stać moich kolegów” — wyjaśnia. „Z góry wiedziałam, że nie obejdzie się bez alkoholu i seksu i że w takich okolicznościach na pewno zostanie wystawione na próbę moje sumienie. Jak się okazało, pięciu chłopców rozebrało dziewczynę i zrobiło jej zdjęcia, które później krążyły po szkole”.

Czy będą respektowane twoje przekonania religijne? Na przykład Timon zauważa: „Często organizuje się przyjęcia urodzinowe, od których trudno się wykręcić”. Jako Świadek Jehowy, odmawia udziału w takich spotkaniach.a Czy nauczyciele i uczniowie uszanują twoje poglądy, gdyby tego rodzaju uroczystość znalazła się w programie wycieczki?

Na jakie towarzystwo będziesz zdany? Chrześcijanie wiedzą, że Bóg potępia palenie, narkomanię, nadużywanie alkoholu czy przedmałżeńskie stosunki płciowe (1 Koryntian 6:9, 10; 2 Koryntian 7:1). Właśnie dlatego mądrze jest unikać towarzystwa osób, które dopuszczają się czegoś takiego (1 Koryntian 15:33). Księga Przypowieści 13:20 ostrzega: „Kto się brata z głupcami, temu źle się wiedzie”. Na wycieczce szkolnej spędzasz z taką młodzieżą więcej czasu niż zwykle, na dodatek w atmosferze rozluźnienia. Jak mówi Andreas, „na wycieczce przez 24 godziny na dobę jesteś wystawiony na działanie ducha tego świata — wraz z jego muzyką i plugawą mową”.

Poza tym będąc z dala od domu, łatwo możesz się poczuć samotny. Takie eskapady zrodziły niejedno romantyczne uczucie między nastolatkami. Czy nie grozi ci niebezpieczeństwo zakochania się w osobie niewierzącej? List 1 do Koryntian 10:12 zawiera przestrogę: „Kto zatem myśli, że stoi, niech się strzeże, aby nie upadł”. A gdybyś nawet miał dość siły, by oprzeć się pokusie, czy twoja obecność na jakiejś wycieczce nie zgorszy innych młodych chrześcijan? (Porównaj 1 Koryntian 8:7-13; 10:28, 29).

Czternastoletnia Yvonne postanowiła nie jechać z klasą na narty. „Spędziłabym cały tydzień jedynie ze świecką młodzieżą i nauczycielami” — wyjaśnia. „Na dodatek naprawdę brakowałoby mi towarzystwa braci, głoszenia i zebrań. Poza tym wzięłam pod uwagę, w jaki sposób zachowuje się większość młodych, gdy nikt na nich nie patrzy”.

W pełni podobać się Bogu

Wycieczki szkolne na ogół nie mają bezpośredniego związku z religią, polityką ani czymś innym, od czego chrześcijanie muszą stronić, toteż uczeń i jego rodzice sami rozstrzygną, czy taki wyjazd będzie właściwy (porównaj Izajasza 2:4; Objawienie 18:4). Warunki i okoliczności różnią się od siebie w zależności od miejsca zamieszkania czy klasy. Dlatego chrześcijanie mieszkający w jakiejś okolicy borykają się nieraz z odmiennymi problemami niż ich współwyznawcy z innych stron.

„Mama znała moją klasę i wiedziała, że nauczyciel jest człowiekiem odpowiedzialnym. Cała wyprawa była więc udana” — mówi Stephan. „Ale gdy podrosłem i zbliżała się nasza ostatnia wycieczka, sprawa wyjazdu wyglądała zupełnie inaczej”. Dlaczego? Stephan ciągnie: „Jeszcze trzy lata wcześniej koledzy byli sympatyczni i porządni. Ale od tamtej pory narkotyki i niemoralność stały się dla nich chlebem powszednim. Właśnie dlatego nie pojechałem. Nawiasem mówiąc, wycieczka ta została zakończona przed czasem”.

Razem z rodzicami musicie jednak przeanalizować wszystkie czynniki i powziąć decyzję. Ale cokolwiek postanowicie, usilnie się staraj zawsze ‛chodzić w sposób godny Jehowy, aby mu się w pełni podobać’ (Kolosan 1:10).

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 18]

Na jakie towarzystwo będziesz zdany, gdy pojedziesz na wycieczkę połączoną z noclegiem?