Przedstawianie dobrej nowiny — przez młodzież szkolną
1 „Wysławiajcie Jehowę (...) młodzieńcy, a także dziewice, starcy razem z chłopcami” (Ps. 148:7, 12). Młodzież szkolna ma wspaniałą sposobność do wysławiania Jehowy. Stoi przed nią otworem owocne pole do działalności wśród kolegów i nauczycieli. Nieraz dawanie świadectwa uczniom czy nauczycielom może się wydawać trudne. Nie ma jednak potrzeby martwić się lub obawiać. Jehowa obiecał: „Jestem z tobą, żeby cię wybawić” (Jer. 1:8).
JAK ŚWIADCZYĆ W SZKOLE
2 Zastanów się: „Czy nie pomijam nadarzających się w szkole okazji do mówienia o zamierzeniach Jehowy? Czy moje postępowanie przysparza chwały Jehowie Bogu, z którym inni mnie łączą?” (Ps. 145:21; Mat. 21:16).
3 Dogodna sposobność do dania świadectwa nastręcza się na przykład wtedy, gdy tematem lekcji jest ewolucjonizm. Wielu młodych wręcza wtedy innym uczniom, jak również nauczycielom egzemplarze Strażnicy i Przebudźcie się!, w których omówiono to zagadnienie. Młodzi głosiciele wykorzystują materiał z tych publikacji podczas dyskusji, w której bronią biblijnego sprawozdania o stwarzaniu. W związku z szerzącą się plagą stosunków przedmałżeńskich i narkomanii niektórzy z powodzeniem korzystają z książki Twoja młodość. W książce tej poruszono wiele tematów interesujących młodzież.
4 Wykazuj inicjatywę w dawaniu świadectwa w szkole. Weź pod uwagę przykład pewnej młodej głosicielki, która pisze: „Miałam wygłosić w szkole referat, w którym byłaby przeprowadzona przekonywająca argumentacja. Wybrałam temat przerywania ciąży. Potrzebny mi materiał znalazłam w Przebudźcie się! W dniu, w którym miałam przedstawić ten temat, wszystkie uczennice były akurat obecne, co raczej zdarza się rzadko. Gdy zaczęłam mówić, klasa zachowywała się dziecinnie i żartowała ze mnie. Ale w miarę jak mówiłam dalej, przekonana, że te informacje mogą im się przydać, ich nastawienie się zmieniało i zaczęły słuchać z większym zainteresowaniem. W odpowiedzi na zadawane pytania powoływałam się na zasady biblijne, co dało im wiele do myślenia. W końcu przeczytałam z Przebudźcie się! „Dziennik nieurodzonego dziecka”. W klasie zapanowała cisza. Niektóre dziewczęta miały łzy w oczach, a te, które przedtem miały dużo do powiedzenia w obronie przerywania ciąży, milczały. Wówczas nauczycielka wyznała, że jest w ciąży, i że się poważnie zastanawiała nad jej usunięciem. Powiedziała, że jest wdzięczna za umożliwienie jej lepszego zrozumienia poglądu biblijnego, a zwłaszcza za wyjaśnienie, jak Bóg zapatruje się na życie i że zna każde stworzenie pod niebem. Teraz już była pewna, że nie zdobędzie się na przerwanie ciąży. Uczennice biły brawo, a ja byłam szczęśliwa, że mogłam dać świadectwo. Później dowiedziałam się, że nauczycielka urodziła zdrowe dziecko”. Wszystko to zdarzyło się dzięki temu, że czujna młoda chrześcijanka wykazała inicjatywę w dawaniu świadectwa w szkole.
5 W codziennych rozmowach z kolegami nieraz możesz poruszyć jakiś temat biblijny. Wskazując na wzrost przestępczości i narastający lęk przed wojną nuklearną, która mogłaby doprowadzić do zniszczenia życia na ziemi, można łatwo wyjaśnić kolegom Boży pogląd na panujące obecnie warunki na świecie i na przyszłość ziemi. Ale pamiętaj, że chociaż trzeba być śmiałym, to jednak należy zachowywać się taktownie i uszanować cudzy punkt widzenia (Kol. 4:6).
6 Młodzi, nie pomniejszajcie znaczenia wielkiego wkładu, jaki w latach szkolnych możecie wnieść do wysławiania Jehowy. Bądźcie przekonani, że Bóg może się i wami posłużyć do urzeczywistnienia swego zamierzenia co do ogłaszania dobrej nowiny po całej ziemi.