Przygotowywanie wykładów publicznych
CO TYDZIEŃ w większości zborów Świadków Jehowy przedstawiane są wykłady publiczne na tematy biblijne. Jeżeli zaliczasz się do starszych lub sług pomocniczych, czy dajesz dowody, że jesteś umiejętnym mówcą i nauczycielem? Jeśli tak, możesz zostać poproszony o wygłoszenie wykładu publicznego. Teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej pomogła już dziesiątkom tysięcy braci zdobyć kwalifikacje potrzebne w tej zaszczytnej dziedzinie służby. Od czego więc masz zacząć, gdy przydzielono ci wygłoszenie takiego wykładu?
Przeanalizuj szkic
Zanim przystąpisz do zbierania materiałów, przeczytaj szkic i rozmyślaj nad nim tak długo, aż wszystko dobrze zrozumiesz. Utrwal sobie w umyśle temat wyrażony w tytule przemówienia. Czego masz nauczyć słuchaczy? Jaki cel chcesz osiągnąć?
Zapoznaj się z punktami głównymi. Przeanalizuj je. Jak się wiążą z tematem? Pod każdym punktem głównym znajdują się podpunkty, a pod nimi — myśli, które je wspierają. Zastanów się, jak każda część szkicu łączy się z poprzednią, prowadzi do następnej i jak przyczynia się do osiągnięcia celu przemówienia. Kiedy już zrozumiesz temat i cel wykładu oraz rolę poszczególnych punktów głównych, jesteś gotowy do dalszej pracy.
Może będzie ci łatwiej, gdy na początku każdy z czterech czy pięciu punktów głównych wykładu potraktujesz jako oddzielne przemówienie. Opracowuj je po kolei.
Otrzymany szkic ma ci pomóc w przygotowaniu wykładu, a nie służyć za notatki, z których będziesz przemawiać. Jest to tylko szkielet. Musisz niejako oblec go ciałem, tchnąć w niego życie, musisz sprawić, by zabiło w nim serce.
Posługiwanie się Biblią
Jezus Chrystus i jego uczniowie nauczali na podstawie Pism (Łuk. 4:16-21; 24:27; Dzieje 17:2, 3). Ty też możesz tak robić. Swoje przemówienia opieraj na Biblii. Zamiast więc jedynie objaśniać zdania ze szkicu, ustal, jak potwierdzają je zamieszczone tam wersety, a potem nauczaj, posługując się Pismem Świętym.
Podczas przygotowywania wykładu przeanalizuj każdy werset podany w szkicu. Zwróć uwagę na kontekst. Niektóre wersety mogą po prostu zawierać różne pomocne informacje. Nie musisz wszystkich odczytywać i omawiać. Wybierz te najbardziej przydatne dla słuchaczy. Jeżeli dobrze wykorzystasz wersety ze szkicu, zapewne nie będziesz potrzebował przytaczać dodatkowych.
Udane przemówienie zależy nie tyle od liczby użytych tekstów biblijnych, ile od jakości nauczania. Gdy wprowadzasz werset, wskaż, po co to robisz. Znajdź czas na wyjaśnienie, jak go zastosować. W trakcie rozważania przeczytanego fragmentu trzymaj Biblię otwartą. Słuchacze zapewne uczynią to samo. Jak rozbudzić ich zainteresowanie i pomóc im odnieść większy pożytek ze Słowa Bożego? (Nehem. 8:8, 12). Możesz to osiągnąć, omawiając wersety, ilustrując je przykładami i wskazując ich praktyczną wartość.
Omawianie wersetów. Przygotowując się do omówienia któregoś z kluczowych wersetów, zastanów się: „Jakie jest jego znaczenie? Dlaczego chcę go przytoczyć? Jakie pytania mógłby on nasunąć słuchaczom?” Może wypadnie ci przeanalizować kontekst, tło wypowiedzi, sposób wyrażenia myśli lub intencje natchnionego pisarza. Wymaga to poszukania dodatkowych materiałów. Mnóstwo cennych wiadomości znajdziesz w publikacjach udostępnianych przez „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45-47). Nie próbuj omawiać wszystkiego, co ma związek z danym wersetem, ale wyjaśnij słuchaczom, dlaczego odwołujesz się do niego właśnie w tej części wykładu.
Przykłady. Mają one pomóc słuchaczom lepiej zrozumieć lub zapamiętać jakiś punkt bądź zasadę. Poza tym ułatwiają im przyjęcie twych argumentów i powiązanie ich z tym, co już znają. Przykładami wyśmienicie posłużył się Jezus w słynnym Kazaniu na Górze. Wspomniał o „ptakach nieba”, „liliach polnych”, „ciasnej bramie”, „domu na masywie skalnym” i wielu innych rzeczach. Dzięki takim obrazom słownym nauki Jezusa były dobitne, zrozumiałe i wywierały niezapomniane wrażenie (Mat., rozdz. 5-7).
Wskazanie praktycznej wartości. Omówienie wersetu i zilustrowanie go przykładem służy przekazaniu wiedzy, ale dopiero jej zastosowanie przynosi pożytek. Oczywiście to słuchacze są odpowiedzialni za wprowadzanie w czyn rad biblijnych, ale ty możesz im pomóc uświadomić sobie, co należy zrobić. Kiedy masz już pewność, że rozumieją dany werset oraz dostrzegają jego związek z omawianą myślą, wyraźnie pokaż, jak powinien wpłynąć na ich poglądy i postępowanie. Podkreśl korzyści płynące z odrzucenia błędnych zapatrywań oraz uczynków niezgodnych z rozważanymi prawdami.
Kiedy się zastanawiasz, jak uwypuklić praktyczną wartość wersetów, pamiętaj, że twoi słuchacze pochodzą z różnych środowisk i spotykają się z rozmaitymi sytuacjami. Wśród obecnych mogą się znajdować nowo zainteresowani, młodzi, starzy i osoby borykające się z najróżniejszymi problemami. Niech twój wykład będzie naprawdę praktyczny, przydatny w życiu. Nie podawaj rad, które mogłyby sugerować słuchaczom, że masz na myśli tylko kilka wybranych jednostek.
Decyzje mówcy
O niektórych sprawach dotyczących twego wykładu zadecydowano za ciebie. Wyraźnie sprecyzowano punkty główne i podano, ile masz czasu na rozwinięcie każdego z nich. O innych rzeczach decydujesz ty sam. Możesz postanowić, że jednym podpunktom poświęcisz więcej czasu, a drugim mniej. Nie zakładaj, iż wszystkie trzeba omówić tak samo dokładnie. Musiałbyś się wtedy śpieszyć i przytłoczyłbyś słuchaczy ilością materiału. Jak ocenić, które podpunkty rozwinąć bardziej, które omówić krótko, a o których tylko wspomnieć? Zadaj sobie następujące pytania: „Które myśli pomogą mi uwypuklić temat wykładu? Które najprawdopodobniej przyniosą obecnym największy pożytek? Czy pominięcie jakiegoś wersetu i związanej z nim myśli nie osłabi siły argumentacji?”
Starannie wystrzegaj się spekulacji i wprowadzania własnych poglądów. Nawet Syn Boży, Jezus Chrystus, ‛nie mówił sam z siebie’ (Jana 14:10). Pamiętaj, że inni przychodzą na zebrania Świadków Jehowy po to, by słuchać pouczeń biblijnych. Jeśli masz opinię dobrego mówcy, jest tak zapewne dlatego, że nigdy nie kierujesz uwagi na siebie, lecz na Słowo Boże. Właśnie dzięki temu twoje wykłady są cenione (Filip. 1:10, 11).
Kiedy już suchy szkic zamienisz w treściwe objaśnienie Pisma Świętego, musisz przećwiczyć wykład. Warto zrobić to na głos. Koniecznie się upewnij, czy dobrze utrwaliłeś sobie wszystkie punkty. Włóż w swe przemówienie całe serce, tchnij w nie życie i przedstawiaj prawdę z entuzjazmem. Przed wystąpieniem zastanów się, jaki cel chcesz osiągnąć. Zapytaj też samego siebie: „Czy uwypukliłem punkty główne? Czy rzeczywiście podstawą mojego wykładu jest Pismo Święte? Czy z jednego punktu głównego płynnie przechodzę do następnego? Czy wykład ten rozbudza wdzięczność dla Jehowy za to, co On nam udostępnia? Czy zakończenie bezpośrednio nawiązuje do tematu, wskazuje słuchaczom, co należy robić, i zachęca ich do tego?” Jeżeli na te pytania możesz odpowiedzieć twierdząco, to zdołasz ‛wyświadczyć dobro wiedzą’ — przyniesiesz pożytek zborowi i przysporzysz chwały Jehowie (Prz. 15:2).